Δεν υπάρχει πραγματικά ιδιοκτησία πλέον στην Ελλάδα

Toυ Αγη Βερούτη

Στα 9 χρόνια πλέον της κρίσης στην Ελλάδα, πολλά ζητήματα απ’ όσα ο αναπτυγμένος κόσμος θεωρεί δεδομένα είναι υπό αμφισβήτηση.

Ας πούμε η ευκολία με την οποία κάποιος χάνει περιουσιακά στοιχεία του.

Πριν από 8 χρόνια, για να γίνει κατάσχεση των χρημάτων ενός ανθρώπου από τον τραπεζικό λογαριασμό του, χρειαζόταν να βγει πρωτόδικη δικαστική απόφαση. Όχι πια.

Σήμερα, για να γίνει κατάσχεση χρημάτων χρειάζεται μια απλή διοικητική απόφαση, δηλαδή ο αρμόδιος για τις κατασχέσεις υπάλληλος της οποιασδήποτε δημόσιας υπηρεσίας να υπογράψει εντολές προς τις τέσσερις τράπεζες να μπλοκάρουν τους λογαριασμούς κάποιου ΑΦΜ και να αποδώσουν τα υπόλοιπα στο Δημόσιο.

Αν οι λογαριασμοί έχουν μέσα παραπάνω χρήματα, τότε το ποσόν της οφειλής το παίρνει το Δημόσιο «προληπτικά» και ψάχνει αν του χρωστάει το συγκεκριμένο ΑΦΜ κάτι άλλο, έστω και οφειλή υπό ρύθμιση που να τηρείται. Αν παρ' όλα αυτά δεν χρωστάει κάτι άλλο στο Δημόσιο, τότε εκείνο τα κρατάει έναντι «πιθανής μελλοντικής οφειλής», και αν θέλει να τα διεκδικήσει ο κάτοχος του ΑΦΜ και νόμιμος ιδιοκτήτης των χρημάτων, τότε πρέπει να μπει στη μέση δικαστής...

Η έννοια της ιδιοκτησίας είναι υπό αίρεση και η έννοια του νόμιμου κατόχου χωρίς αντίκρισμα αν το ελληνικό Δημόσιο διεκδικεί από κάποιον χρήματα. Έπειτα από 2,5 χρόνια capital controls.

Φυσικά για να περάσει απαρατήρητη αυτή η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος στην Ελλάδα, δημιουργήθηκε η έννοια του «στρατηγικού κακοπληρωτή».

Ο «στρατηγικός κακοπληρωτής» δεν είναι καν έννοια. Είναι νεολογισμός.

Είναι μια εφεύρεση των γραφειοκρατών για να ρίξουν το φταίξιμο της οικονομικής βίας, που ασκούν, στον πολίτη-θύμα. Είναι η ενοχοποίηση του να μην έχεις αρκετά χρήματα να πληρώσεις όσα θέλει το κράτος να του δώσεις αυθαίρετα, και να επιζήσεις ταυτόχρονα.

Αν ξέρει κανείς, ας μου πει έναν γνωστό του που να έχει πάει στον έφορο να αμφισβητήσει έναν τεκμαρτό φόρο (π.χ. το τέλος επιτηδεύματος ή το τέλος κυκλοφορίας) και να έχει συμφωνήσει ο έφορος, όπως του δίνει δικαίωμα το Σύνταγμα στη μείωσή του για τον συγκεκριμένο φορολογούμενο. Ύστερα από 30 ημέρες μη απάντησης από την εφορία πρέπει να κινηθεί δικαστικά εναντίον του Δημοσίου για να αποφανθεί δικαστής αν, π.χ., το τέλος επιτηδεύματος των 650 ευρώ είναι υπερβολικό για κάποιον που βγάζει από 4-5 πελάτες με μπλοκάκι 5.000 ευρώ τον χρόνο. Ή για κάποιον που πληρώνει 600 ευρώ τέλη κυκλοφορίας για ένα αυτοκίνητο που έχει εμπορική αξία 400 ευρώ. Για τη δικαστική διαδικασία θα χρειαστούν πιθανότατα περισσότερα από 650 ευρώ έξοδα και 2-3 χρόνια υπομονής.

Δεν υπάρχει πραγματικά ιδιοκτησία πλέον στην Ελλάδα.

* Ακολουθήστε τον Άγη Βερούτη στο tweeter @Agissilaos, agissilaos@gmail.com
Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση