Η Μακεδονία θα μας σώσει
Τα ξεσηκωτικά κείμενα προς τους νέους της Ελλάδας που έγραφε ο Ιων Δραγούμης στις αρχές του 20ού αιώνα
Σε σας στρέφομαι, παιδιά του Ελληνισμού, αγαπημένα Ελληνόπουλα, και σας εξορκίζω -αν έχετε να ξοδέψετε ενέργεια ας είνε και μέτρια, αν έχετε να κάψετε τίποτε περισσότερο από σπίθες απλές ενθουσιασμό- μη λησμονήτε ποτέ το θάνατο του Παλληκαριού, αλλά προ πάντων μη λησμονήτε τη ζωή του, τον ενθουσιασμό του δηλαδή και τη δύναμη και την τόλμη, μη λησμονήτε και την ιδέα που για κείνη δούλεψε και υπόφερε, ούτε την πανώρια χώρα όπου εσκοτώθη, γιατί και η ιδέα εξείνη και η χώρα θέλουν πολλούς ακόμα Ηρωες. Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώση».
Ιωνος Δραγούμη «Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα», εκδόσεις Νέα Θέσις, Αθήνα: 1992 σελ. 8-9
Ο Ιων Δραγούμης (1878-1920), ο επαναστάτης πολιτικός στοχαστής, ο εθνικός καθοδηγητής που έπεσε από τα φονικά πυρά βενιζελικών παρακρατικών, γνώριζε πού έπρεπε να απευθυνθεί για το ελληνικό μέλλον. Στους νέους. Ηξερε τι έπρεπε να ζητήσει από εκείνους: ενέργεια! Αυτό χρειάζεται η πατρίδα για να πάρει μπρος. Αυτό απαιτούν οι τροχοί της Ιστορίας για να γυρίσουν. Ενέργεια, φωτιά, πάθος, ιερή μανία για αγώνα. Η Ελλάδα θέλει αυτές τις σπονδές να κάνουν για εκείνην Ηρωες. Τίποτε λιγότερο.
Ο Δραγούμης έζησε όπως έγραφε κι έγραφε όπως ένιωθε κι ονειρευόταν. Τα πατριωτικά ζητήματα, ο σχεδιασμός της μεγάλης εφόδου του ελληνικού έθνους στο πεδίο της μάχης του παρόντος και του μέλλοντος ήταν καθημερινή μέριμνα, όχι από καπρίτσιο, αλλά από εμπεδωμένη και κατασταλαγμένη περί βίου και θανάτου άποψη. Μπορεί να περνά... απαρατήρητο στις περιόδους της παρακμιακής ραστώνης, αλλά ισχύει. Η ζωή η ίδια είναι πόλεμος και το ελληνικό έθνος δεν επιβίωσε με τα «ναι» και τους τάχα «έντιμους» συμβιβασμούς αλλά με τα ΟΧΙ, την κατάφαση του αγώνα και την περιφρόνησή του για τις συνέπειες των ενάρετων πράξεων. Αν κάτι αξίζει στη ζωή, αξίζει και για θάνατο. Κι έτσι είναι η ψυχή της νεότητας.
Ποιος νέος, άραγε, θέλει να περάσει μια χαμοζωή όπου θα κρύβεται σαν τον τυφλοπόντικα από τις δοκιμασίες, τις προκλήσεις, τα πεδία όπου θα κριθούν η ισχύς, η λάμψη και η αρετή του; Την εποχή που ο Δραγούμης έγραφε αυτά τα ξεσηκωτικά κείμενα για τη Μακεδονία, η Ελλάδα ήταν συγκλονισμένη από τον ηρωικό θάνατο του Παύλου Μελά (1870-1904), του «Παλληκαριού» που δοξολογεί και μακαρίζει και θέτει ως πρότυπο για τη νεολαία ο συγγραφέας.
Για τη Μακεδονία μάτωσε μέχρι θανάτου στα βαλτοτόπια ο Παύλος Μελάς, για τη Μακεδονία σπαταλήθηκαν τόσα νιάτα και θερίστηκαν τόσες ζωές. Για τη ζωή όλων ταΐστηκε με ψυχές ηρώων ο Αδης. Ο Ιων Δραγούμης προειδοποιούσε στις αρχές του 20ού αιώνα, στο «Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα»: «Η Μακεδονία θα μας σώσει. Θα μας σώσει από την βρώμα όπου κυλιούμαστε, θα μας σώσει από την μετριότητα και από την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο, θα μας ελευθερώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε».
Δυναμική (για την ακρίβεια πολεμική) αντιμετώπιση του μακεδονικού ζητήματος πρότεινε κι ένας άλλος προφήτης του σύγχρονου Ελληνισμού. Ο Περικλής Γιαννόπουλος (1869-1910), στο θρυλικό πλέον «Εκκλησις προς το Πανελλήνιον Κοινόν», έγραφε με τον ιδιόρρυθμο, σφοδρό και αδύνατον να αντιγραφεί τρόπο του: «Ντροπή Σας να συζητάτε με τον Σκυλόφραγκο αν η Μακεδονική Σας Γη είνε Δική Σας Γη. Και να τον πείσης, δεν τον πείθεις το Ληστή. Ή μόνος του ή με Σμπίρους βαλτούς θα προσπαθήση να Σας πάρη κάθε Γη. Οι Πολιτισμοί που Σάς έμαθαν οι Δασκαλοτσούσιδες να προσκυνάτε μπρούμυτα, Σάς καμπανίζουν κατάμουτρα με άγρια χαστούκια: Η ΜΟΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ.
Και είνε ανήθικον και άσκοπον και το να Σας δώσουν και το να δεχθείτε τι. Και να Σας δώσουν, αν είσθε Σάπιοι, ο πρώτος Δυνατός θα Σάς το πάρῃ. Το Ηθικόν είνε αν είσθε Σάπιοι, να Σας ξεπατώσουν και καθαρίσουν τη Γη. Φυλάτε τη Γη Σας και την Τιμή της, μόνο με Σπαθί.
Πάψετε Σαπιοδάσκαλοι καὶ Σαπιορήτορες -ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε Παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το ΣΠΑΘΙ.
Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το ΣΠΑΘΙ. Και έτσι είνε και μόνο έτσι ΠΡΕΠΕΙ να είνε».
Στα παραπάνω δεν μπορούν να προστεθούν λέξεις. Μόνο πράξεις. Καλόν αγώνα!
Παναγιώτης Λιάκος
Δημοκρατία
Αναρτήσεις
Ο Ιων Δραγουμης εχει αναφερει εκπληκτικα πραγματα:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.istorikathemata.com/2011/11/13.html
''Σιχαίνομαι τη φρονιμάδα σου. Αν μπορούσα να καταστρέψω μονος μου το κρατος το Ελληνικό θα το έκανα αμεσως. Τι χρησιμεύει ενα κράτος Ελληνικό που αντί κάθε άλλη εξωτερική πολιτική διορίζει προξένους στην Ανατολή και πρεσβεις στη Δυση και τους ξεπροβαδίζει με την μονάκριβη ευχή και οδηγία ''προσέχετε να μην γεννάτε ζητήματα'', Αν το κράτος δεν νοιώθει τι μπορεί και τι πρέπει να κάνει, δεν αξίζει να ζει.
Έχουμε δυνάμεις αμέτρητες και στην Μακεδονία και στην Θράκη και σε όλη την Ανατολή. Και αν το κράτος δεν τις ξερει, δεν θα πει πως πρέπει να μην τις ξέρω και εγώ. Και αν το κράτος τις αφήνει κρυμμένες ή σκόρπιες και δεν θέλει να τις περιμαζέψει, δεν είναι λόγος να μην τις περιμαζέψω εγώ, ή τουλάχιστον να προσπαθήσω. Ναι εσύ θα σώσεις το ρωμέικο, ω φρόνιμε. Ο καθένας πρέπει να ξέρει ότι σε αυτόν έλαχε να σώσει το έθνος του, έτσι θα προσπαθήσουν πολλοί και θα το σώσει όποιος μπορέσει.
Και αλήθεια να ήταν πως ούτε έναν Ελληνα δεν βρίσκεις στην Μακεδονία, πρεπει να ειναι Ελληνική η Μακεδονία. Άλλα κράτη αρπάζουν πολιτείες και χώρες και εμείς, και εκείνα που είναι δικά μας, και εκείνα δεν κρατούμε. Σκιαζόμαστε μην μας πουν οι Ευρωπαίοι πως δεν είναι δικά μας. Με ντροπή μας μεγάλη και δειλά-δειλά ξεστομίζουμε πως έχουμε κάποια επιρροή στην Μακεδονία , γιατί τι θα πει η κοινή γνώμη αν μας ακούσει;
Αφού οι βουλγαροι την έχουν στο μάτι την Μακεδονία και φωνάζουν και την θέλουν δική τους, ταιριάζει να μην την θέλουμε εμείς; Δεν με μέλει αν βάλω σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι, δεν είμαι καμωμένος για την κυβέρνηση η για το κράτος, έγινα για το έθνος, και το ξέρω επειδή γι' αυτό ίσα-ίσα πονώ. Για την κυβέρνηση μου έρχεται σιχαμός και καταφρόνια, άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι.
Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νοιώθω τον Ελληνισμό. Σε όποια γωνιά του Ελληνισμού και αν βρεθώ, θα πασχίζω πάντα να δυναμώνω, να ξυπνώ, να ζωντανεύω την ψυχή του, και ας γίνει οτι γίνει. Ξυπνώ καθε ύπνο, κεντρίζω καθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω καθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ . ''
http://www.istorikathemata.com/2011/11/13.html
ΓΜ