Αποθέματα στιγμιαίου πατριωτισμού
Ε, ψιτ, παιδί! Φέρε μου τρεις νταμιτζάνες εθνικού φρονήματος να κεράσω, γιατί μπορεί να έχουμε ντράβαλα με τους Τούρκους!
Ο λαός μας έχει πέσει θύμα μιας παράξενης μαγγανείας. Το πρώτο ξόρκι (που έπιασε κιόλας) ρίχτηκε μία ημέρα που ακούσαμε έναν λόξιγκα, που προσπαθούσε να λανσαριστεί σαν ελληνική φωνή, να κατηγορεί τον «εθνικισμό» και τον «λαϊκισμό». Εθνικισμός, σύμφωνα με την αποκρυπτογράφηση του απεχθούς λόξιγκα, είναι ο εκπεφρασμένος πατριωτισμός. Λαϊκισμός, το λαϊκό συμφέρον. Το κέλυφος από το οποίο εκπεμπόταν ο λόξιγκας ονομάζεται Κώστας Σημίτης.
Όλοι έδειχναν να καταλαβαίνουν τον λόξιγκα του κελύφους επειδή αυτό το ον και τα υπόλοιπα που το συνόδευαν μοίραζαν χρήμα. Όχι αδιακρίτως, αλλά μετρημένα. Δραχμή προς δραχμή στην αρχή. Ευρώ προς ευρώ στη συνέχεια. Οι ασήμαντοι έπαιρναν λίγα και δανεικά. Οι σημαντικοί δανεικά κι αγύριστα. Οι «αναντικατάστατοι» δεν έπαιρναν. «Διαχειρίζονταν». Πακέτα ευρωπαϊκά, κονδύλια, προγράμματα «εκσυγχρονισμού», τάλαρα με το τσουβάλι, που εξατμίζονταν πριν προλάβεις να πεις τη λέξη «ΠΑΣΟΚ».
Όσο κατηγορείτο ο πατριωτισμός άλλο τόσο χρήμα έπεφτε στην «αγορά».
Το χρήμα βοηθάει να καταπιείς την προδοσία όπως το νερό είναι ο... αχθοφόρος του χαπιού. Το κουβαλάει μέχρι το στομάχι και ο άρρωστος το καταπίνει αδιαμαρτύρητα.
Έτσι και τα ποικιλώνυμα «πακέτα» ήταν το ύδωρ πάνω στο οποίο έκαναν τσουλήθρα η παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους, τα Ίμια, οι ανθελληνικές συμμορίες στη δημόσια παιδεία κ.λπ.
Το πολιτικό σύστημα, εκείνοι δηλαδή που, αν δούλευαν ποτέ σε κανονική εργασία, θα πάθαιναν ισόβια κατάθλιψη, συνήθισε τόσο πολύ στον αφελληνισμό, ώστε του έγινε δεύτερη φύση. Ευκολότερα θα δικαιολογούσαν την πυρπόληση σημαίας παρά την έπαρσή της στα Ίμια. Τώρα όλοι τούτοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Προσπαθούν να καλλιεργήσουν πατριωτικά συναισθήματα στις μάζες - κάτι που δεν το ξέρουν, δεν το νιώθουν, δεν το πιστεύουν. Δεν τους ήρθε έτσι ξαφνικά. Οι Τούρκοι τούς υποχρεώνουν. Έχουν κάτι ορέξεις τελευταία οι νατοϊκοί μας «σύμμαχοι» και τις φανερώνουν κιόλας! Και οι ημέτεροι ψάχνουν για αποθέματα εθνικού φρονήματος σε στιλ στιγμιαίου καφέ διότι επί έτη πολλά ταΐζουν τα πλήθη με αδιαφορία και φοβούνται τι θα συμβεί την κρίσιμη ώρα.
Η Ιστορία πάντα εκδικείται...
Παναγιώτης Λιάκος
Πηγή "Δημοκρατία"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...