Πόσο λίγο και πόσο λίγα ξέρουμε για την Τουρκία…

«Χαμένοι στο Διάστημα» ήταν ο τίτλος μιας από τις πρώτες αγαπημένες παιδικές τηλεοπτικές σειρές. Ετσι μοιάζουμε σε πλείστα όσα ζητήματα. Ο κόσμος χάνεται κι εμείς... Αξέχαστα από αυτή τη σειρά είναι τα αυτιά ενός από τους ήρωές της, του Σποκ! Ώρες - ώρες νομίζεις πως κι αυτά να είχαμε δεν θα ακούγαμε τι γίνεται γύρω μας.

Γι' αυτό με μία έμπρακτη απόδειξη των «φιλελληνικών» αισθημάτων του ο Τούρκος πρόεδρος ανέλαβε να μας ξυπνήσει! Λίγες μέρες μετά τα χαμόγελα με τον πρωθυπουργό στο περιθώριο της συνόδου του ΟΗΕ, ο Ερντογάν συνδύασε όσα συνέβησαν μετά το '22 με όσα συνέβησαν με την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του. Είπε: «Η 15η Ιουλίου είναι ο δεύτερος πόλεμος για την ανεξαρτησία του τουρκικού έθνους. Μας απείλησαν με τις Σέβρες το 1920 και μας έπεισαν να δεχθούμε τη Λωζάννη το 1923. Κάποιοι προσπάθησαν να μας εξαπατήσουν παρουσιάζοντας τη Συνθήκη της Λωζάννης ως νίκη.

Στη Λωζάννη παραχωρήσαμε τα νησιά του Αιγαίου. Οσοι έλαβαν μέρος στις συνομιλίες δεν κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Σήμερα βιώνουμε τις επιπτώσεις αυτής της αδυναμίας. Παραδώσαμε νησιά από τα οποία μπορείς να ακουστείς απέναντι... Ακόμη δίνουμε μάχη για το ποια θα είναι η υφαλοκρηπίδα και ποια θα είναι τα σύνορά μας σε αέρα και γη. Ο λόγος γι' αυτό είναι εκείνοι που κάθισαν στο τραπέζι για αυτή τη Συνθήκη. Και αν το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου είχε πετύχει, θα μας έδιναν μια Συνθήκη με την οποία θα αναπολούσαμε αυτή των Σεβρών».

Η παρουσία στην εφημερίδα μας εκλεκτών αρθρογράφων περί τα ελληνοτουρκικά και τις διεθνείς σχέσεις με κάνει αρκετά διστακτικό στο να καταπιάνομαι με αυτά τα θέματα. Αυτό όμως ομολογώ πως ξεπέρασε τις αντιστάσεις μου! Η δημόσια αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης αποτελεί πρωτοφανές γεγονός για Τούρκο ηγέτη. Πρόκειται για τη συμφωνία που μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή διευθέτησε το ζήτημα της ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όρισε τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών. Ο Ερντογάν θέτει εμμέσως πλην σαφώς θέμα συνόρων και αναζωπυρώνει υπαρκτές διαφορές μας. Και όλα αυτά ενώ το Κυπριακό βρίσκεται στην πιο κρίσιμη φάση του.

Ο έντονος προβληματισμός μου για την αποκωδικοποίηση της σουλτανικής καταγωγής δηλώσεως πήρε και διαστάσεις βαθιάς μελαγχολίας, όταν διάβασα την αντίδραση των διπλωματικών πηγών μας: «Η Συνθήκη της Λωζάννης και όλο το Διεθνές Δίκαιο είναι όντως μία πραγματικότητα στον πολιτισμένο κόσμο την οποία κανείς, ούτε η Αγκυρα, μπορεί να αγνοήσει και όλοι οφείλουν να σέβονται. Οσο οδυνηρό και αν τους φαίνεται αυτό». Για να τις συμπληρώσει για λογαριασμό της αντιπολίτευσης η Ντόρα Μπακογιάννη: «Ο νεοοθωμανισμός ανήκει στον προηγούμενο αιώνα και οι σχέσεις των χωρών χτίζονται με το βλέμμα στο μέλλον».

Πόση ανεπάρκεια γνώσης, πληροφόρησης, ανάλυσης δεδομένων μπορεί να κρύβουν όλα αυτά από την πλευρά μας; Πόσο έλλειμμα αντίληψης και στρατηγικού σχεδιασμού; Τότε το μυαλό μου γύρισε στον αείμνηστο καθηγητή Νεοκλή Σαρρή και σε κάτι που έγραψε γι' αυτόν ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Π. Ηφαιστος: «Με άφησε άφωνο ο σεβασμός των Τούρκων για τον Σαρρή. Τον θεωρούσαν τον καλύτερο τουρκολόγο. Αυτό, όμως, ήταν και το πρόβλημα στην προσωπική και την ακαδημαϊκή παρουσία του στο νεοελληνικό κράτος. Τα εγχώρια καθωσπρέπει τρωκτικά, τα ίδια που τελικά κατέστρεψαν το νεοελληνικό κράτος, τον κτυπούσαν ασταμάτητα και ανελέητα».

Γιώργος Κ. Στράτος
Δικηγόρος- Δημοσιογράφος
Πηγή "Δημοκρατία"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση