Ένας πόλεμος διαφορετικού χαρακτήρα

Του Volker Stanzel

"Πόλεμος", αναφωνεί ο Πρόεδρος François Hollande και το ίδιο αναφωνεί και ο Joachim Gauck, πρόεδρος της Γερμανίας.

Το Ισλαμικό Κράτος επιθυμεί εμείς οι Ευρωπαίοι να δεχτούμε ότι υπάρχει πόλεμος, εδώ στην Ευρώπη, καθώς οι Ευρωπαίοι έχουν ήδη εισέλθει στο πόλεμο του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία. Κατά την άποψή τους, ο πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη για κάποιο χρονικό διάστημα. Από την δική τους οπτική γωνία, ίσως το καλύτερο είναι αν τελικά η Δύση στείλει χερσαίες δυνάμεις στη Μέση Ανατολή και βυθιστεί στο είδος του πολέμου στον οποίον το Ισλαμικό Κράτος ξέρει πώς να διεξάγει.

Το Ισλαμικό Κράτος επιθυμεί η επίθεσή του στο Παρίσι να οδηγήσει σε μια ευρωπαϊκή αντίδραση όπως αυτή του Bush το 2001: μάχες στη Μέση Ανατολή, καταστολή στην Ευρώπη για τον οποιονδήποτε μπορεί να είναι ύποπτος, ανταγωνισμός για οποιονδήποτε και οτιδήποτε ισλαμικό (θυμηθείτε το Γκουαντάναμο!), να οδηγούν όλο και περισσότερους εθελοντές στο πλευρό του.

Ο πόλεμος ωστόσο, όπως τον αντιλαμβανόμαστε παραδοσιακά, είναι διαφορετικός από αυτό που συνέβη στο Παρίσι. Δεν έχουμε τον πόλεμο της Συρίας στην Ευρώπη, ακόμη. Αυτό που έχουμε, μέχρι στιγμής, είναι τρομοκρατικές επιθέσεις, το είδος της επίθεσης στην οποία οι ανοιχτές κοινωνίες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες.

Μέχρι στιγμής, έχουμε καταφέρει να αποτρέψουμε χειρότερους και θα πρέπει να ελπίζουμε ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε σε θέση να το πράξουμε, αλλά δεν είναι δεδομένο ότι μπορούμε. Υπάρχουν πολλές επιλογές για το Ισλαμικό Κράτος ώστε να κάνει τους ανθρώπους του στην Ευρώπη να διαπράξουν επιθέσεις αυτοκτονίας. Όσο δύσκολο και αν είναι οι τρομοκράτες να ακολουθήσουν τον μακρύ και αβέβαιο δρόμο μέσω Ελλάδας και Βαλκανίων, σίγουρα θα προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν τη διαδρομή των προσφύγων.

Αλλά η προσφυγική κρίση δεν βρίσκεται στο επίκεντρο της τρομοκρατικής απειλής. Οι μέρες της ανεξέλεγκτης εισροής, σε κάθε περίπτωση, ήταν σύντομες. Οι Ευρωπαίοι τώρα ψάχνουν για μια ισορροπημένη προσέγγιση της ΕΕ για την αντιμετώπιση των δεκάδων χιλιάδων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον τρόμο στη Μέση Ανατολή και παρόλο που σε πραγματικούς όρους το πρόβλημα είναι πολύ λιγότερο σοβαρό από ό, τι, για παράδειγμα, η κρίση του χρέους, προσφέρεται πολύ περισσότερο για την αύξηση του λαϊκισμού από τα περίπλοκα οικονομικά θέματα που οι άνθρωποι αφήνουν πιο εύκολα στους ειδικούς. Έτσι, ο κίνδυνος και ο πειρασμός είναι ότι οι άνθρωποι θα συνδυάσουν τα αντιπροσφυγικά επιχειρήματα με τα αντιτρομοκρατικά. Ο διαχωρισμός των επιχειρημάτων αυτών αποτελεί τώρα μια τεράστια δεύτερη πρόκληση κοντά στην πρώτη, αυτή της ασφάλειας: δεκάδες χιλιάδες εγκαταλείπουν τον τρόμο στη Μέση Ανατολή και έχουν υποφέρει περισσότερο από ό, τι εμείς. Ο ίδιος τρόμος μας απειλεί στην Ευρώπη. Η λύση του προβλήματος της δικής μας ασφάλειας θα επιτρέψει στους πρόσφυγες να επιστρέψουν στις εστίες τους.

Η πιο επικίνδυνη προσέγγιση είναι αυτή στην οποία εστιάζει, πλέον, το Ισλαμικό Κράτος: η χρήση μεγαλωμένων στην Ευρώπη παιδιών, στην εφηβεία τους ή γύρω στα είκοσι, τα οποία στρατολογούνται από το Ισλαμικό Κράτος, πριν να επιστρέψουν στο σπίτι, οπλίζονται και εκπαιδεύονται καλά, με την επιθυμία να σκοτώσουν και να σκοτωθούν. Γνωρίζουν πώς να ζήσουν στην καθημερινή ζωή στην Ευρώπη, χωρίς να τραβήξουν την προσοχή. Μια ημέρα πριν από τη σφαγή στο Παρίσι ένα τέτοιο παιδί συνελήφθη από την αστυνομία στη νότια Γερμανία, σε ένα νοικιασμένο αυτοκίνητο γεμάτο όπλα, με ένα χάρτη μέσα που δείχνει ένα πάρκινγκ στο Παρίσι ως προορισμό του.

Ο πυρήνας απειλή για το πώς το Ισλαμικό Κράτος έχει μεταφέρει τον πόλεμο εντός της Ευρώπης αποτελεί ένα κοινωνικό και ένα διπλό πλεονέκτημα. Επικεντρώνεται στην στρατολόγηση υποστηρικτών από το εσωτερικό των κοινωνιών μας με μια θανάσιμη, ψευδο-θρησκευτική ιδεολογία. Με τον τρόπο αυτό, ταρακουνούν τη δική μας πίστη στις αξίες του Διαφωτισμού μας. Για να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας μπορούμε να πέσουμε στην ίδια παγίδα, όπως έκαναν οι Ηνωμένες Πολιτείες το 2001: θέτοντας τις αξίες μας εν αμφιβόλω, γενόμενοι ολοένα και πιο ανασφαλείς για το πώς να τις υπερασπιστούμε και εμπλεκόμαστε περισσότερο στην μάχη για χειραφέτηση των κοινωνιών της Μέσης Ανατολής.

Η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο, έναν πόλεμο τον χαρακτήρα του οποίου που δεν είχαμε γνωρίσει πριν. Πρέπει να επιλέξουμε τις στρατηγικές μας με νηφαλιότητα και περίσκεψη.

Πηγή Capital
ECFR


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση