Μόνο ο Φρόιντ μπορεί να τους καταλάβει...
Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
Την Τρίτη το βράδυ, το Μαξίμου εξέδιδε non paper με το οποίο ενημέρωνε για το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις και ούτε λίγο ούτε πολύ προετοίμαζε το έδαφος για ρήξη, αφού εμφάνιζε τους «θεσμούς» ως αδιάλλακτους παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε η ελληνική πλευρά. Και για να υποστηρίξει τη θέση αυτή, κυκλοφόρησε χθες η Αυγή με παρεμβατικό άρθρο στο οποίο προειδοποιούσε για στάση πληρωμών εκ μέρους της ελληνικής πλευράς, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται περί «μπλόφας» αλλά περί στρατηγικής απόφασης. Κατακεραύνωνε δε τους δανειστές για την πολυγλωσσία που εμφανίζουν στις διαπραγματεύσεις, τις οποίες τινάζουν στον αέρα.
Βεβαίως, το βράδυ που εκδόθηκε το non paper, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνηση, κ. Δραγασάκης, ο οποίος συναντιόταν με τον κ. Ντράγκι, έμεινε... «παγωτό» όταν ενημερώθηκε από τους συνομιλητές του για το non paper που εν αγνοία του κυκλοφόρησε από το Μαξίμου. Και ενώ όλα έδειχναν μαύρα και άραχνα, βγαίνει ξαφνικά ο πρωθυπουργός με τον Γιουνκέρ και αλλάζουν το κλίμα, βάζοντας στο τραπέζι τις μέχρι προ ολίγων ωρών κόκκινες γραμμές που υπερασπιζόταν με νύχια και με δόντια η κυβέρνηση... Κάνοντας αναφορά σε ασφαλιστικό και εργασιακό.
Και κάπου εκεί, χάνει ο μέσος παρατηρητής την μπάλα! Έλεος σύντροφοι, θα μας τρελάνετε με τις ακραίες κυβιστήσεις σας. Μόνο ο Φρόιντ θα μπορούσε να βγάλει άκρη με όσα συμβαίνουν! Θα ήθελα πολύ να πιστέψω ότι ο πρωθυπουργός αποφάσισε επιτέλους να αγνοήσει την εσωκομματική του αντιπολίτευση και προχωρά στη σύναψη συμφωνίας με τους εταίρους. Μόνο που έχουν ειπωθεί τόσες φορές ψέματα, έχουν μεσολαβήσει τόσες αλλαγές κατεύθυνσης, που ειλικρινά δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Μέχρι να δω υπογραφές και να εκταμιευτούν χρήματα, επιφυλάσσομαι.
Γιατί με την παράνοια που επικρατεί, δεν είμαι καθόλου βέβαιος σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ ότι έχετε κατανοήσει πραγματικά την κρισιμότητα των στιγμών. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι αυτό δεν είναι ένα ακόμα τερτίπι στην κατεύθυνση του «κερδίζω χρόνο» τσιμπώντας αν μπορώ και μερικά ψιλά... Ας ελπίσουμε ότι οι προθέσεις από όλες τις πλευρές για να κλείσει η συμφωνία είναι ειλικρινείς. Ή τουλάχιστον ας ελπίσουμε να επικρατήσει από εδώ και πέρα η ειλικρίνεια, γιατί μας έχουν φλομώσει στην παραμύθα.
Και αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δω, πώς αυτή η διαφαινόμενη πρόθεση του πρωθυπουργού για υποχωρήσεις θα γίνει δεκτή στο εσωτερικό του κόμματός του. Γιατί αν ερμήνευσα σωστά την πρώτη αντίδραση της Αριστερής Πτέρυγας στις κοινές δηλώσεις Τσίπρα – Γιουνκέρ που ήρθε μέσα από ανάρτηση στο ISKRA, τότε μάλλον έχουν αρχίσει να χτυπούν πολεμικά τύμπανα. Και αν αυτό συμβαίνει, τότε μάλλον οδεύουμε προς πολιτικές εξελίξεις. Βεβαίως, υπάρχει και μία άλλη παράμετρος. Άλλο συμφωνώ σε κάποια μέτρα και άλλο τα εφαρμόζω... Θυμίζω όμως σε όποιους ενδεχομένως νιώθουν αρκετά πονηροί και πιστεύουν ότι θα ξεγελάσουν με αυτό τον τρόπο τους Ευρωπαίους, ότι το σκηνικό το έχουν ξαναζήσει πολλές φορές. Και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα την πατήσουν.
Επίσης απεύχομαι να ισχύει το εξής. Να γίνεται μία επικοινωνιακή διαχείριση από όλες τις πλευρές, προκειμένου να υπάρξει μία σχετική πρόοδος μέχρι το Eurοgroup, έτσι ώστε να υπάρξει η θετική δήλωση που θα επιτρέψει στην Ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα να ξεκλειδώσει περαιτέρω τους κρουνούς της ρευστότητας. Έτσι ώστε να λάβει η ελληνική πλευρά ανάσες και να κερδηθεί χρόνος. Γιατί όλα αυτά, αν δεν συνοδευτούν από μία ξεκάθαρη συμφωνία που θα διασφαλίζει το οικονομικό μέλλον και την επιβίωση της χώρας και θα επιτρέψει την επιστροφή της στις αγορές, δεν θα έχουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα σε μία χειμαζόμενη οικονομία.
Και ανησυχώ διπλά μήπως όλα αυτά είναι μέρος ενός... blame game. Όπου όλοι θα έχουν κάνει ότι καλύτερο μπορούσαν και στο τέλος θα ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον. Γιατί όταν βλέπω και τον κ. Σόιμπλε να κάνει θετικές δηλώσεις, δεν μπορώ να μη θυμηθώ την περίφημη σκηνή με την αλησμόνητη Καρέζη στο «Τζένυ Τζένυ» όταν άρχισαν ξαφνικά να την περιποιούνται οι εργοδότες της ... «Μα τι πάθανε σήμερα μαζί μου οι Κασσανδρήδες;». Ας ελπίζουμε ωστόσο ότι θα υπάρξει τελικά happy end. Όπως και στις ελληνικές ταινίες.
ΥΓ: Έχει ο κ. Τσίπρας ή όσοι βρίσκονται γύρω του, την παραμικρή συναίσθηση του κερδοσκοπικού παιχνιδιού που μπορεί να έχει προκληθεί από τη συνεχή εναλλαγή θέσεων και τις διαρροές μέσω non paper; Είτε στο Χρηματιστήριο Αθηνών, είτε και σε διεθνές επίπεδο; Όχι , έ; Αλήθεια, τι έχει να πει επ’ αυτού ο κ. Καμμένος;
Πηγή
Επικοινωνία με τον συντάκτη
dimitris.papakonstantinou@capital.gr
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Την Τρίτη το βράδυ, το Μαξίμου εξέδιδε non paper με το οποίο ενημέρωνε για το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις και ούτε λίγο ούτε πολύ προετοίμαζε το έδαφος για ρήξη, αφού εμφάνιζε τους «θεσμούς» ως αδιάλλακτους παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε η ελληνική πλευρά. Και για να υποστηρίξει τη θέση αυτή, κυκλοφόρησε χθες η Αυγή με παρεμβατικό άρθρο στο οποίο προειδοποιούσε για στάση πληρωμών εκ μέρους της ελληνικής πλευράς, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται περί «μπλόφας» αλλά περί στρατηγικής απόφασης. Κατακεραύνωνε δε τους δανειστές για την πολυγλωσσία που εμφανίζουν στις διαπραγματεύσεις, τις οποίες τινάζουν στον αέρα.
Βεβαίως, το βράδυ που εκδόθηκε το non paper, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνηση, κ. Δραγασάκης, ο οποίος συναντιόταν με τον κ. Ντράγκι, έμεινε... «παγωτό» όταν ενημερώθηκε από τους συνομιλητές του για το non paper που εν αγνοία του κυκλοφόρησε από το Μαξίμου. Και ενώ όλα έδειχναν μαύρα και άραχνα, βγαίνει ξαφνικά ο πρωθυπουργός με τον Γιουνκέρ και αλλάζουν το κλίμα, βάζοντας στο τραπέζι τις μέχρι προ ολίγων ωρών κόκκινες γραμμές που υπερασπιζόταν με νύχια και με δόντια η κυβέρνηση... Κάνοντας αναφορά σε ασφαλιστικό και εργασιακό.
Και κάπου εκεί, χάνει ο μέσος παρατηρητής την μπάλα! Έλεος σύντροφοι, θα μας τρελάνετε με τις ακραίες κυβιστήσεις σας. Μόνο ο Φρόιντ θα μπορούσε να βγάλει άκρη με όσα συμβαίνουν! Θα ήθελα πολύ να πιστέψω ότι ο πρωθυπουργός αποφάσισε επιτέλους να αγνοήσει την εσωκομματική του αντιπολίτευση και προχωρά στη σύναψη συμφωνίας με τους εταίρους. Μόνο που έχουν ειπωθεί τόσες φορές ψέματα, έχουν μεσολαβήσει τόσες αλλαγές κατεύθυνσης, που ειλικρινά δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Μέχρι να δω υπογραφές και να εκταμιευτούν χρήματα, επιφυλάσσομαι.
Γιατί με την παράνοια που επικρατεί, δεν είμαι καθόλου βέβαιος σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ ότι έχετε κατανοήσει πραγματικά την κρισιμότητα των στιγμών. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι αυτό δεν είναι ένα ακόμα τερτίπι στην κατεύθυνση του «κερδίζω χρόνο» τσιμπώντας αν μπορώ και μερικά ψιλά... Ας ελπίσουμε ότι οι προθέσεις από όλες τις πλευρές για να κλείσει η συμφωνία είναι ειλικρινείς. Ή τουλάχιστον ας ελπίσουμε να επικρατήσει από εδώ και πέρα η ειλικρίνεια, γιατί μας έχουν φλομώσει στην παραμύθα.
Και αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δω, πώς αυτή η διαφαινόμενη πρόθεση του πρωθυπουργού για υποχωρήσεις θα γίνει δεκτή στο εσωτερικό του κόμματός του. Γιατί αν ερμήνευσα σωστά την πρώτη αντίδραση της Αριστερής Πτέρυγας στις κοινές δηλώσεις Τσίπρα – Γιουνκέρ που ήρθε μέσα από ανάρτηση στο ISKRA, τότε μάλλον έχουν αρχίσει να χτυπούν πολεμικά τύμπανα. Και αν αυτό συμβαίνει, τότε μάλλον οδεύουμε προς πολιτικές εξελίξεις. Βεβαίως, υπάρχει και μία άλλη παράμετρος. Άλλο συμφωνώ σε κάποια μέτρα και άλλο τα εφαρμόζω... Θυμίζω όμως σε όποιους ενδεχομένως νιώθουν αρκετά πονηροί και πιστεύουν ότι θα ξεγελάσουν με αυτό τον τρόπο τους Ευρωπαίους, ότι το σκηνικό το έχουν ξαναζήσει πολλές φορές. Και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα την πατήσουν.
Επίσης απεύχομαι να ισχύει το εξής. Να γίνεται μία επικοινωνιακή διαχείριση από όλες τις πλευρές, προκειμένου να υπάρξει μία σχετική πρόοδος μέχρι το Eurοgroup, έτσι ώστε να υπάρξει η θετική δήλωση που θα επιτρέψει στην Ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα να ξεκλειδώσει περαιτέρω τους κρουνούς της ρευστότητας. Έτσι ώστε να λάβει η ελληνική πλευρά ανάσες και να κερδηθεί χρόνος. Γιατί όλα αυτά, αν δεν συνοδευτούν από μία ξεκάθαρη συμφωνία που θα διασφαλίζει το οικονομικό μέλλον και την επιβίωση της χώρας και θα επιτρέψει την επιστροφή της στις αγορές, δεν θα έχουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα σε μία χειμαζόμενη οικονομία.
Και ανησυχώ διπλά μήπως όλα αυτά είναι μέρος ενός... blame game. Όπου όλοι θα έχουν κάνει ότι καλύτερο μπορούσαν και στο τέλος θα ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον. Γιατί όταν βλέπω και τον κ. Σόιμπλε να κάνει θετικές δηλώσεις, δεν μπορώ να μη θυμηθώ την περίφημη σκηνή με την αλησμόνητη Καρέζη στο «Τζένυ Τζένυ» όταν άρχισαν ξαφνικά να την περιποιούνται οι εργοδότες της ... «Μα τι πάθανε σήμερα μαζί μου οι Κασσανδρήδες;». Ας ελπίζουμε ωστόσο ότι θα υπάρξει τελικά happy end. Όπως και στις ελληνικές ταινίες.
ΥΓ: Έχει ο κ. Τσίπρας ή όσοι βρίσκονται γύρω του, την παραμικρή συναίσθηση του κερδοσκοπικού παιχνιδιού που μπορεί να έχει προκληθεί από τη συνεχή εναλλαγή θέσεων και τις διαρροές μέσω non paper; Είτε στο Χρηματιστήριο Αθηνών, είτε και σε διεθνές επίπεδο; Όχι , έ; Αλήθεια, τι έχει να πει επ’ αυτού ο κ. Καμμένος;
Πηγή
Επικοινωνία με τον συντάκτη
dimitris.papakonstantinou@capital.gr
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...