Το σχέδιο Β

Η επιθυμία του Σόιμπλε για εκ νέου τροποποίηση των Συνθηκών της Ε.Ε.

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Θα συνεχίσω με Σόιμπλε σήμερα, διότι, εκτός από τη δική μας οπτική ότι η Ελλάδα είναι πρωτίστως γεωπολιτικός συστημικός κίνδυνος και δευτερευόντως οικονομικός, πρέπει να γνωρίζουμε και την δική του φιλοσοφία.
Στην πατρίδα μας έχει κυριαρχήσει η άποψη ότι το δόγμα της λιτότητας του Γερμανού υπουργού Οικονομικών έχει ως βάση του την προτεσταντική ηθική: την εμμονή στην επιβεβαίωση της γερμανικής συνταγής για την οικονομία η οποία επικυρώθηκε στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία.

Για την ώρα παραβλέπω το γεγονός ότι η ανάλυση αυτή πάσχει, καθώς οι χώρες αυτές έχουν σύνορα με τον Ατλαντικό και όχι με την Τουρκία, τη Λιβύη, τη Συρία, απουσιάζει από την ανάλυση Σόιμπλε αυτή η διάσταση και προχωρώ.

Μελετώ πολύ προσεκτικά τις συνεντεύξεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών. Πριν από τέσσερα χρόνια είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ότι «ολόκληρη η ιστορία της Ευρώπης είναι μία Ιστορία περιορισμού της κυριαρχίας», ενώ είχε προσθέσει ότι «η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα σχεδιασμένο για τον διάλογο και την πειθώ».

Ξέρετε για ποιο πράγμα απαντούσε;

Για την περαιτέρω οικονομική και πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Η συζήτηση για Ευρωπαίο υπουργό Οικονομικών –αυτό που κάνει ατύπως ο ίδιος τώρα-, η πρόταση για Ευρωκοινοβούλιο χωρών της Ευρωζώνης με αρμοδιότητες και Ευρωπαίο υπουργό Εξωτερικών, είναι στο τραπέζι από τότε.
Αντιδρούσαν όμως και αντιδρούν οι Γάλλοι με το εθνικό υπερεγώ, οι Ιταλοί και οι Ισπανοί. Κανείς ποτέ δεν τους είπε τι να κάνουν μέσα στο σπίτι τους. Πώς να φτιάξουν προϋπολογισμό. Ο Μόντι και ο Θαπατέρο απέρριψαν με μιας πρόταση της Μέρκελ για τρόικα.
Προχθές, όταν ο Σόιμπλε ρωτήθηκε για το ελληνικό σχέδιο Β, θυμήθηκε ότι, όταν ετοίμαζε ως υπουργός Εσωτερικών το σχέδιο ενοποίησης της Γερμανίας, το απέκρυψε γιατί «θα μας έλεγαν τρελούς».

Τι συνάγω από όλα αυτά;

Πρώτον, ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι ο χρήσιμος ηλίθιος για τις ισπανικές εκλογές. Υπάρχουν σημαντικότερες προτεραιότητες.
Δεύτερον, ότι το πρόγραμμα χαλάρωσης του Ντράγκι δεν είναι το πυρηνικό όπλο που έχει η Ε.Ε. για να περιορίσει τη μετάδοση της κρίσης που θα προκαλέσει μία ελληνική έξοδος. Υπάρχει ισχυρότερο.
Τρίτον, ότι στο μυαλό του Σόιμπλε η Ελλάδα συνδυάζεται με τις βρετανικές εκλογές και τον αντιευρωπαϊσμό που θα πυροδοτήσει το αποτέλεσμα.
Θεωρώ ότι στο μυαλό του ο Γερμανός έχει κατά νου να αξιοποιήσει την ελληνική κρίση για την εκ νέου τροποποίηση των Συνθηκών της Ε.Ε. με τρόπο που να περιορίζεται η κρατική κυριαρχία και να αυξάνεται η ευρωπαϊκή – γερμανική κυριαρχία.
Ονειρεύεται εαυτόν ως διασώστη του ευρώ με εμβάθυνση και «όποιος θέλει οπίσω μας ελθείν».

Πηγή εφημ. «Δημοκρατία»

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση