Ο Κολοκοτρώνης προς τους νέους
Αποσπάσματα στην αθηναϊκή νεολαία από την ιστορική ομιλία του που εκφωνήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1838 στην Πνύκα
Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση, μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς όπου κανένας άνθρωπος από τον λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις τον νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.
Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτόν τον σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση».
Ομόνοια και γράμματα
«Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. (…) Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μία Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι οποίοι κατατρέχοντο και εμισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους.
Εγώ παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξαιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, διά να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχόνοιας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια».
Πηγή εφημ. «δημοκρατία»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση, μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς όπου κανένας άνθρωπος από τον λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις τον νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.
Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτόν τον σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση».
Ομόνοια και γράμματα
«Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. (…) Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μία Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι οποίοι κατατρέχοντο και εμισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους.
Εγώ παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξαιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, διά να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχόνοιας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια».
Πηγή εφημ. «δημοκρατία»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Ο Κολοκοτρωνης , θα μας έσφαζε ολους μας .
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυτε την φωτογραφία του δεν έχουμε δικαιωμα να κοιτάμε ...
Οποιος παει να καμαρώσει τα σκλαβάκια του στις κατοχικες παρελάσεις , ειναι χειρότερος και απο τον εφιάλτη . -
Ελπίζω να αστειεύσαι, εκτός και αν αποκαλύπτεσαι όταν λες ότι "ο Κολοκοτρώνης θα μας έσφαζε όλους μας"... Γιατί, είναι γνωστό πως ο Κολοκοτρώνης έσφαζε τους τούρκους και τους προσκυνημένους. Εσύ τι από τα δύο είσαι άραγε; Επίσης τι εννοείς όταν μας προτρέπεις να μην καμαρώνουμε τα σκλαβάκια του στις κατοχικές παρελάσεις; Ποιούς εννοείς σκλαβάκια, και τι εννοείς με τις κατοχικές παρελάσεις; Βλέπεις, η ασυνάρτητη γραφή σου δημιουργεί κενά μεγαλύτερα και από αυτά του εγκεφάλου σου...
ΔιαγραφήΔεν αστειεύομαι καθόλου .
ΔιαγραφήΟι μουσουλμάνοι βιάζουν και σφαζουν .
Πληρώνετε φορους και οι Ελληνοφωνοι και αλλοφυλοι αντιπροσωποι των νέο ραγιαδων , ταΐζουν και σπιτώνουν τους εποικους νέους ιθαγενείς .
Που ορκίσθηκαν οι τελευταίοι εφιάλτες που παριστάνουν και αυτοι την εξουσια ;
Γιατι πράγμα αγωνίστηκε ο Κολοκοτρωνης ;
Για να μας πιάνουν τον κωλο δυτικοι και ανατολικοί βάρβαροι ;
ΕΑΝ ΖΟΥΣΕ , ΘΑ ΜΑΣ ΕΣΦΑΖΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟ ΓΟΝΑΤΟ .
Τα κενά ειναι στο κεφαλι σου εαν νομίζεις οτι οι παρελάσεις εχουν νόημα σε αποικίες .