Παρατεταμένη εφηβεία για την έρημη πατρίδα
Αύριο η πατρίδα μας γιορτάζει την ημερομηνία – σύμβολο για τη δημιουργία του εθνικού κράτους. Την απαρχή μιας επανάστασης που δημιούργησε τη νέα Ελλάδα, μικρή σε σχέση με την ιστορία της, ακόμη πιο μικρή σε σχέση με τα όνειρά της.
Για να ακριβολογούμε, όμως, το 1821 αποτέλεσε τη μήτρα για να γεννηθούν δύο Ελλάδες. Πέρασαν από τότε 194 χρόνια, κι όμως αυτές οι δύο Ελλάδες εξακολουθούν να υπάρχουν, να παλεύουν μεταξύ τους, να βρίσκονται σε διαρκή εμφύλιο και να ταλαιπωρούν το σήμερα και το αύριο της χώρας.
Ο Διαφωτισμός και οι κοτζαμπάσηδες, η παλιά Ελλάδα και η νέα Ελλάδα, 194 χρόνια είναι ακόμα εδώ κα δεν λένε να συμβιβαστούν, με αποτέλεσμα να κρατούν δύο αιώνες αυτήν την έρμη πατρίδα δε παρατεταμένη εφηβεία.
Δεν είναι τυχαίο ότι τόσα χρόνια μετά και δεν έχουμε καταφέρει να αποτινάξουμε τις παιδικές ασθένειες του νεοελληνικού κράτους. Ίσως αυτό να είναι η κατάρα και η ευλογία μας.
Εάν κάποιος αναδιφήσει στον χρόνο, θα διαπιστώσει ότι τα δάνεια των ξένων παραγόντων, οι χρεοκοπίες, το ρουσφέτι, η αναξιοκρατία, τα μίση και τα πάθη, ο κομματισμός, οι προδοσίες και οι ενδοτισμοί, η εφαρμογή του νόμου κατά το δοκούν, η απαιδευσία, η ψευτομαγκιά και η λαμογιά σημαδεύουν την πορεία αυτού του κράτους, που κάποτε ήταν έθνος.
Ακριβώς αυτές οι συμπεριφορές γίνονται αιτία για να μένουμε κολλημένοι περισσότερο στην Τουρκοκρατία παρά στις αρχές και τις αξίες της ελληνικής ιδέας και παιδείας, που αποτέλεσε τη μήτρα του δυτικού πολιτισμού και του κόσμου. Και αυτό είναι το πρόβλημα που εξακολουθεί να βασανίζει τη χώρα μας. Έναν τόπο ευλογημένο, που δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά, γιατί τα βαρίδια και οι νοοτροπίες τον κρατούν στον πάτο.
Ίσως σήμερα όσο ποτέ άλλοτε χρειάζεται μία νέα «επανάσταση». Μία επανάσταση που θα είναι συνέχεια εκείνης, την οποία οραματίστηκαν οι εμπνευστές της και οι αγωνιστές της.
Για μία Ελλάδα που θα ανακαλύψει ξανά την παιδεία, την αξιοσύνη, τον σεβασμό στην Πολιτεία και στους νόμους.
Για μία Ελλάδα που, με οδηγό το «εγώ» στην υπηρεσία του «εμείς», θα μπορέσει και πάλι να δημιουργήσει και να αναπτυχθεί.
Για μία Ελλάδα που θα μας κάνει περήφανους, γιατί θα σέβεται τους πολίτες της και δεν θα μισεί τους πετυχημένους.
Για μία Ελλάδα που, χωρίς να διαγράφει το παρελθόν της, θα μπορεί να παίξει τον ευρωπαϊκό ρόλο της.
Και ρωτάμε αγαπητοί αναγνώστες: Περίπου δύο αιώνες μετά την Επανάσταση δεν είναι αρκετό το χρονικό διάστημα για να γίνουμε επιτέλους ενήλικες;
Για να κάνουμε πράξη την εθνική αναγέννησή μας, έχοντας στον πυρήνα της τον Ελληνικό Διαφωτισμό;
Πηγή εφημ. «δημοκρατία»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...