Ο δρόμος προς τον πόλεμο με τη Ρωσία...

Δεν βαδίζουμε απλώς προς αυτόν, έχουμε ήδη φτάσει... μένουν οι τυπικές ανακοινώσεις

Για αρκετές εβδομάδες τώρα η αντί-ρωσική στάση στον Τύπο των ΗΠΑ έχει ησυχάσει. Προφανώς επειδή η πολιτική ηγεσία έχει μετακινήσει την προσοχή της σε άλλα πράγματα, και το σμήνος των μέσων ενημέρωσης έχει ακολουθήσει το παράδειγμά τους.

Έχετε διαβάσει πολλά για την Ουκρανία και τη Ρωσία πρόσφατα;
Σκέφτηκα πως όχι, παρά το γεγονός ότι υπάρχει άφθονη σοβαρή δραστηριότητα – τόσο όσο και των συναφών δραστηριοτήτων στις ΗΠΑ- σε εξέλιξη, που αξίζει της ιδιαίτερης προσοχής μας.
Όπως έγραψα πρόσφατα, η βύθιση της τιμής του πετρελαίου είναι ένας πιθανός καταλύτης για την αναταραχή του χρηματιστηρίου και την αστάθεια της κυριαρχίας του. Η Βενεζουέλα έχει ήδη υποστεί διαρροή, καθώς και πολλοί άλλοι εξαγωγείς πετρελαίου αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα, καθώς επέκτειναν ανόητα τους εθνικούς προϋπολογισμούς και τα κοινωνικά τους προγράμματα για να ισοσταθμίσουν με την τιμή του πετρελαίου. Κάτι που είναι εύκολο να το κάνει κανείς στο δρόμο προς την άνοδο και διαβολικά δύσκολο στο δρόμο προς την κάθοδο.

Αλλά σκεφτείτε τις επιπτώσεις στην Ρωσία. Από τη ρωσική άποψη, τα πάντα, από το υποτιμημένο ρούβλι τους έως τις πικρές κυρώσεις για την πτώση των τιμών του πετρελαίου είναι η υπαιτιότητα των ΗΠΑ, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Είτε αυτό είναι δίκαιο ή όχι είναι άσχετο. Αυτή είναι και η άποψη των Ρώσων τώρα. Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη ότι δεν τα διαθέτει τόσο πολύ με τον τρόπο της καλής θέλησης προς τη Δύση γενικότερα, και τις ΗΠΑ ειδικότερα.

Η πτώση της τιμής του πετρελαίου δημιουργεί σοβαρές δυσκολίες οικονομικά και δημοσιονομικά για τη Ρωσία. Θα φτάσουμε σε αυτές τις όψεις σε ένα λεπτό. Αλλά αυτή τη στιγμή, θέλω να εστιάσω σχετικά με τη συνεχιζόμενη εχθρότητα των ΗΠΑ προς τη Ρωσία – κάπως εμφανής κάποτε, καθώς και συγκεκαλυμμένη, μπορείτε να είστε σίγουροι, άλλες φορές – η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να καταλήξει προκαλώντας μια πιο κινητική και επικίνδυνη αντίδραση από αυτή που η Δύση είναι προετοιμασμένη.

Η Ρωσία ήταν αναγκασμένη να δράσει
Πριν κάποιος προλάβει να πεί: «Γιατί υπερασπίζεσαι τον Πούτιν; Είναι ένας κακός », επιτρέψτε μου μόνο να πω ότι έχω στενά αναλύσει κάθε κίνηση από τη Ρωσία και τη Δύση από τότε που ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Yanukovych αρνήθηκε να υπογράψει την ευρωπαϊκή συμφωνία Σύνδεσης το Νοέμβριο του 2013.
Με βάση την υπεροχή των στοιχείων, είναι σαφές για μένα ότι η Δύση / ΗΠΑ αξίζουν τη μερίδα του λέοντος της ευθύνης για τη σύγκρουση που μαίνεται τώρα με την Ουκρανία και μεταξύ της Ρωσίας και του δυτικού κόσμου.
Ήταν η Δύση που υποστήριξε την ανούσια ποικιλία των κακοποιών, νέο-ναζί, και υπέρ-εθνικιστών που κατέλαβαν την εξουσία με πραξικόπημα από τον δημοκρατικά εκλεγμένο Yanukovych. Μπορούμε να υποστηρίζουμε ό,τι θέλουμε σχετικά με το αν ήταν καλό παιδί ή όχι, αλλά αυτό είναι άσχετο και παίζεται στα χέρια εκείνων στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ που θα ήθελαν να εκτρέψουν την προσοχή μακριά από τις έντονα μη δημοκρατικές εκδηλώσεις (που σχηματίζονταν στα παρασκήνια από την επιρροή μας), που οδήγησαν στην ανατροπή του.

Οι ΗΠΑ έκαναν το ίδιο πράγμα με τον Σαντάμ, αν θυμάστε. Είναι μια απλή εκτροπή: μακριά από τις ενέργειες των ΗΠΑ, καθώς και προς το χαρακτήρα του προσώπου που στέκεται στην γραμμή του πυρός από τις δράσεις αυτές.
Κατά την άποψή μου, αν ο Γιανουκόβιτς δεν είχε βίαια καθαιρεθεί, η Ουκρανία θα ήταν ειρηνική τώρα, η Ρωσία δεν θα έπρεπε να παρέμβει, και δεν θα υπήρχε εμφύλιος πόλεμος στην Ουκρανία, καθώς και πολύ μειωμένες εντάσεις μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας.
Τόσο αδέξιες ήταν οι προσπάθειες να παρέμβει στην Ουκρανία από την πλευρά του Ομπάμα το Υπουργείο Εξωτερικών, που, καθόλου λιγότερο από ένα ιστορικά σιχαμερό πλάσμα, από ό, τι ο Henry Kissinger, αποκάλεσε τις ενέργειες των ΗΠΑ ένα «μοιραίο λάθος».
Ο Κίσινγκερ προειδοποιεί για το «μοιραίο λάθος» της Δύσης, που μπορεί να οδηγήσει σε νέο Ψυχρό Πόλεμο.

10 Νοεμβρίου 2014
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ έδωσε μια ανατριχιαστική αξιολόγηση μιας νέας γεωπολιτικής κατάστασης που διαμορφώνεται εν μέσω της ουκρανικής κρίσης, προειδοποιώντας για ενδεχόμενο νέο Ψυχρό Πόλεμο και καλώντας την προσέγγιση της Δύσης στην κρίση ένα «μοιραίο λάθος».
Ο 91χρονος διπλωμάτης χαρακτήρισε τις τεταμένες σχέσεις ότι εμφανίζουν τον κίνδυνο ενός ακόμη «Ψυχρού Πολέμου».
«Ο κίνδυνος αυτός υπάρχει πραγματικά και δεν μπορούμε να τον αγνοήσουμε», είπε ο Κίσινγκερ. Προειδοποίησε ότι αγνοώντας αυτόν τον κίνδυνο περαιτέρω μπορεί να οδηγήσει σε μια «τραγωδία», δηλώνοντας το στην γερμανική Der Spiegel.
Όταν ακόμα και ο Χένρι Κίσινγκερ νομίζει ότι είσαστε τόσο πολύ απερίσκεπτοι στην εφαρμογή της ωμής εξουσίας, το έχετε παρακάνει.
Έτσι, δεδομένου του χρονοδιαγράμματος των γεγονότων που οδήγησαν στις ψυχρότατες αμερικανό-ρωσικές σχέσεις από την εποχή του ψυχρού πολέμου, είμαι της άποψης ότι η Ρωσία ήταν πραγματικά αρκετά συγκρατημένη και δεν αντέδρασε υπερβολικά σε καμία από τις πολυάριθμες προκλήσεις.
Παρά την ανάπαυλα στην «πρώτη σελίδα», αναφορικά στην ρωσική κατάσταση, εξακολουθεί να υπάρχει ένα προσεκτικό πρόγραμμα σταθερής αντί-ρωσικής προπαγάνδας που διατρέχει το δυτικό Τύπο.

Προπαγάνδα: Ουσιαστικό – υποτιμητικό
Πληροφορίες, ειδικά από μια μεροληπτική ή παραπλανητική φύση, που χρησιμοποιούνται για την προώθηση ή δημοσιοποίηση ενός συγκεκριμένου πολιτικού λόγου ή άποψης.
Για να λειτουργήσει καλά η προπαγάνδα, θα πρέπει να υπάρχει στενός συντονισμός μεταξύ του κράτους και των δημοσιογράφων. Ο ρόλος του Τύπου είναι πρώτον να δημοσιεύσει το προϊόν της προπαγάνδας, και δεύτερον, το να μην εξετάσει το θέμα ή κάποια αναφορά σε κάτι που θα μπορούσε να το θέσει σε αμφισβήτηση. Παραλείψεις και προμήθειες απαιτούνται αμφότερες.
Τα καλά νέα είναι ότι το Διαδίκτυο είναι μια μεγάλη εξισωτική δύναμη και μπορούμε να ξεθάψουμε εύκολα ανάρμοστα/ακατάλληλα γεγονότα με λίγο ψάξιμο, καταστέλλοντας την προπαγάνδα. Τα κακά νέα είναι ότι πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να παίρνουν όλα τα νέα τους από τις λεγόμενες «επίσημες» πηγές.
Εν πάση περιπτώσει, εδώ είναι ένα κομμάτι πρώτης τάξεως ανόθευτης προπαγάνδας ευγένειας του Bloomberg. Σημειώστε ότι τυπώθηκε στις 31 Δεκεμβρίου, μία από τις πολλές πολύ ήσυχες ημέρες ειδήσεων, όπου λίγη συζήτηση είναι πιθανό να συμβεί:

Μέσα στη μυστική συμφωνία του Ομπάμα με τη Ρωσία
31 Δεκεμβρίου 2014
Η Κυβέρνηση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα εργάζεται παρασκηνιακά για μήνες για να σφυρηλατήσει μια νέα σχέση συνεργασίας με τη Ρωσία, παρά το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έχει επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την επισκευή των σχέσεων με την Ουάσινγκτον ή ανάσχεση της επιθετικής στάσης του στη γειτονική Ουκρανία.
Σε αρκετές συζητήσεις με τον (ρώσο διπλωμάτη) Λαβρόφ, ο Κέρι (US) έχει προτείνει μια προσφορά για τη Ρωσία, που θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για μια μερική αποδέσμευση μερικών από τις πιο επαχθείς οικονομικές κυρώσεις. Οι όροι του Κέρι περιελάμβαναν η Ρωσία να τηρεί τη συμφωνία του Σεπτεμβρίου στο Μινσκ και να προβεί στην άμεση παύση της στρατιωτικής υποστήριξης για τους ουκρανικούς αυτονομιστές.
Το νόημα αυτού του κομματιού έχει οριστεί. Είναι οι ΗΠΑ που προσπαθούν να είναι λογικοί, αλλά η Ρωσία έχει επιδείξει μικρό ενδιαφέρον για την διόρθωση των σχέσεων. Αυτός είναι ένας ισχυρισμός.
Ένας άλλος λόγος είναι ότι η Ρωσία έχει παράσχει άμεση στρατιωτική υποστήριξη των αυτονομιστών στη γειτονική Ουκρανία. Και ένα ακόμη ότι ο Πούτιν ο ίδιος δεν έχει επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ανάσχεση της επιθετικότητας του.
Αυτή είναι η κύρια αφήγηση που οι ΗΠΑ θέλουν να προβάλλουν. Ο Πούτιν είναι ένας κακός. Όπως ο Σαντάμ … τον θυμάστε; Οι ΗΠΑ είναι ο λογικός εδώ, σύμφωνα με αυτό το κομμάτι, και είναι η Ρωσία εκείνη η οποία υποδαυλίζει τα προβλήματα.
Η αφήγηση των ΗΠΑ πηγαίνει περαιτέρω, ισχυριζόμενη επανειλημμένως ότι η Ρωσία τροφοδοτεί σε μεγάλη ποσότητα όπλα τους αυτονομιστές, όπως βλέπουμε εδώ στις αρχές Δεκεμβρίου του 2014.
ΟΙ ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι η Ρωσία εφοπλίζει τους ουκρανούς επαναστάτες, ο OSCE (organization for security and co-operation in Europe) είναι επιφυλακτικοί στην εκεχειρία.

2η Δεκεμβρίου 2014
Ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου Jens Stoltenberg κατηγόρησε τη Ρωσία για την αποστολή τανκς, προηγμένων συστημάτων αεράμυνας και άλλων βαρέων όπλων κατά μήκος των συνόρων με τους ουκρανούς αντάρτες.

Η Ρωσία αρνείται εμπλοκή στη σύγκρουση.
Από την συμφωνία κατάπαυσης του πυρός της 5ης Σεπτεμβρίου στο Μινσκ, η Ρωσία έχει διοχετεύσει εκατοντάδες τανκς, ένοπλες μεταφορές προσωπικού, καθώς και πολλά άλλα στρατιωτικά οχήματα απευθείας σε φίλο-ρώσους αυτονομιστές στην Ουκρανία, δήλωσε ο Κέρι.
Οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις εξακολουθούν να λειτουργούν μέσα στην ανατολική Ουκρανία, όπου παρέχουν «διοίκηση και έλεγχο» για τους αυτονομιστές που γυρίζουν, πρόσθεσε.
Η επιβάρυνση από το Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ και από τον John Kerry του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ είναι ότι η Ρωσία έχει στρατιωτικές δυνάμεις στο εσωτερικό της Ουκρανίας, καθώς και ότι έχουν διοχετευθεί εκατοντάδες τανκς, APC, και άλλα στρατιωτικά οχήματα που αριθμούνται σε εκατοντάδες.

Πού είναι οι φωτογραφίες;
Τα είδη οπλισμού που αναφέρονται εδώ είναι αδύνατον να καλυφθούν από τον αέρα.
Αυτόματες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης από αυτά, είναι παιχνιδάκι για τους σημερινούς στρατιωτικούς δορυφόρους, ακόμη και για τους πολιτικούς.
Για να κατηγορήσει κανείς μια μεγάλη παγκόσμια δύναμη, αυτό το τόλμημα θα έπρεπε να απαιτεί τουλάχιστον κάποια επίδειξη για την απόδειξή του. Ειδικά μετά το φιάσκο για την προειδοποίηση των όπλων μαζικής καταστροφής που παιζόταν στον ΟΗΕ και οδήγησε στην εισβολή II του Μπους στο Ιράκ. Το λιγότερο που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να δώσουν μερικές φωτογραφίες των εν λόγω στρατιωτικών οχημάτων και βαρέως οπλισμού.
Αλλά δεν υπάρχουν. Και ο λόγος που κανένας δεν έχει προσφερθεί να επιδείξει, είναι γιατί τίποτα δεν υπάρχει. Αν το έκαναν, μπορείτε να είστε 100% σίγουροι ότι θα είχε κυκλοφορήσει και επαναληφθεί ξανά και ξανά στο CNN μέχρι ο καθένας και ο θείος τους να μπορούσε να διακρίνει ένα Τ-72 τανκ από ένα Ρώσικο APC.

Για εκείνους τους «Απρόθυμους» Ρώσους
Ας εξετάσουμε πιο προσεκτικά τους λόγους για τους οποίους η Ρωσία δεν μπορεί ακριβώς να είναι σε μια συμβιβαστική διάθεση απέναντι στις ΗΠΑ αυτή τη στιγμή.
Με την μόλις βραχυπρόθεσμη μνήμη μας, μπορούμε να θυμηθούμε ότι το αμερικανικό Κογκρέσο πέρασε ένα σοβαρό κομμάτι του αντι-ρωσικού ψηφίσματος του περασμένου μήνα, που μπορεί εύκολα να θεωρηθεί ως κήρυξη πολέμου από ένα λογικό άτομο.
Αυτό το ατυχές νομοθέτημα, H.Res. 758, ψηφίστηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 2014 και έχει τίτλο «έντονα καταδικαστέες οι ενέργειες της Ρωσικής Ομοσπονδίας, υπό τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει μια πολιτική επιθετικότητας εναντίον γειτονικών χωρών με στόχο την πολιτική και οικονομική κυριαρχία.»
Ο Ron Paul εξέφρασε τα προβλήματα με αυτό το ψήφισμα πολύ καλά:
Απερίσκεπτο Συνέδριο «κηρύσσει τον πόλεμο» στη Ρωσία

4 Δεκεμβρίου 2014
Αυτά είναι τα είδη των ψηφισμάτων που πάντα παρακολουθούσα στενά στο Κογκρέσο, όπως τιμολογούνται ως «αβλαβείς» δηλώσεις της άποψης που συχνά οδηγούν σε κυρώσεις και πόλεμο. Θυμάμαι το 1998, υποστηρίζοντας σθεναρά κατά της απελευθερωτικής κίνησης του Ιράκ επειδή, όπως είπα και τότε, ήξερα ότι θα οδηγούσε σε πόλεμο. Δεν είχα αντιταχθεί στην πράξη, επειδή ήμουν θαυμαστής του Σαντάμ Χουσεΐν – ακριβώς όπως και τώρα που δεν είμαι θαυμαστής του Πούτιν ή οποιουδήποτε άλλου ξένου πολιτικού ηγέτη – αλλά μάλλον επειδή ήξερα τότε ότι ένας νέος πόλεμος κατά του Ιράκ δεν θα έλυνε τα προβλήματα και θα μπορούσε πιθανότατα να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη στη συνέχεια.
Chris Martenson/Η Mέγιστη ευημερία («Peak Prosperity»)

Πηγή Sfairika


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση