Παγκόσμιος σάκος του μποξ η Ελλάδα

Του Μανώλη Κοττάκη

Βάζω στοίχημα. Όταν ο ιστορικός του μέλλοντος αποτιμήσει ψύχραιμα και αντικειμενικά τον ρόλο που έπαιξε ο Γιώργος Παπανδρέου στον χειρισμό της κρίσης, δεν θα σταθεί στα μνημόνια και στην τρόικα μόνον αλλά σε κάτι πολύ σημαντικότερο και ευρύτερο.
Στην εγκατάσταση της Eλλάδας στο κέντρο της παγκόσμιας οικονομικής και γεωπολιτικής σκακιέρας στον ρόλο του χρήσιμου πιονιού για την επίλυση των λογαριασμών των μεγάλων δυνάμεων.
Θέση από την οποία ουδέποτε καταφέραμε να μετακινηθούμε λόγω της λάσπης που έριξε στην ''διεφθαρμένη '' χώρα του ο πρώην πρωθυπουργός.

Ακούω και διαβάζω αυτές τις μέρες τις νέες θεωρίες για το «ελληνικό ζήτημα».
Τι μας λένε σε αυτή την φάση για να αθετήσουν τις υποσχέσεις που απορρέουν από την απόφαση του Eurogroup για την ελάφρυνση του χρέους;
Γιατί έχουν μειώσει στο ελάχιστο τις δυνατότητες των κινήσεων που μπορεί να κάνει ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πάνω στην σκακιέρα;

Σχεδόν ανερυθρίαστα υποστηρίζουν ότι σε αυτή την φάση μας πιέζουν για νέα μέτρα προκειμένου:

Πρώτον να επιβληθεί οριστικά η παραμονή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην εξευτελισμένη Ευρώπη.

Δεύτερον για να στείλουν δια της ανόδου του Τσίπρα στην εξουσία μήνυμα στους Ευρωπαικούς λαούς που φλερτάρουν με τον αριστερό και τον ακροδεξιό λαικισμό ( Γαλλία-Λεπέν, Ιταλία-Πέπε Γκρίλο, Ισπανία – Podemos ) πως δεν τους παίρνει.

Χρησιμοποιούν δηλαδή -αξιοποιούν είναι η κατάλληλη λέξη- το ''ελληνικό ζήτημα'' για να λύσουν τα δικά τους προβλήματα και τις δικές τους διαφορές πάνω στις πλάτες μας. 

Είναι άραγε η πρώτη φορά που το κάνουν αυτό;
Όχι βέβαια!

Με όπλο το ηθικό κριτήριο που τους παρέδωσε στο πιάτο ο Γιώργος Παπανδρέου βρίζοντας τον λαό του στις Συνόδους Κορυφής (κανείς ξένος ηγέτης δεν διανοήθηκε κάτι ανάλογο) οι προστάτες έλυσαν τα προβλήματα τους, αλλά εμείς κανένα.

Το ελληνικό ζήτημα αξιοποιήθηκε το 2009 από τις ΗΠΑ προκειμένου να μεταφέρουν την κρίση σε Ευρωπαϊκό έδαφος- μακριά από το δικό τους - και για να βάλουν δυνατά στο παιχνίδι των αποφάσεων της Ευρώπης το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Έργο Παπανδρέου.

Το ελληνικό ζήτημα χρησιμοποιήθηκε για να προβάλλει η Γερμανία στις πλάτες μας το ιδεολόγημα της τιμωρίας για τους άσωτους και να ενισχύσει την ιδεολογική ηγεμονία της στο εσωτερικό της Ένωσης. Έργο Παπανδρέου.

Το ελληνικό ζήτημα αξιοποιήθηκε προκειμένου να κερδίσει εκλογές η Μέρκελ προβάλλοντας τα αποτελέσματα του ενάρετου κύκλου στον οποίο έβαλε τους απείθαρχους Έλληνες.

Το ελληνικό ζήτημα χρησιμοποιήθηκε από την Κίνα προκειμένου να εκβιάσει την Γερμανία για να αυξήσει την παρέμβαση της στα Ευρωπαϊκά πράγματα.

Το ελληνικό ζήτημα χρησιμοποιήθηκε για να κλιμακωθεί ο πόλεμος μεταξύ της Κομισιόν - Πούτιν. Οι αποκρατικοποιήσεις λιμανιών, σιδηροδρόμων και εταιρειών παροχής φυσικού αερίου ακυρώθηκαν για να σταλεί το μήνυμα του ανεπιθύμητου, πολύ πριν φθάσουμε στην Ουκρανία και στις κυρώσεις. Έργο Παπανδρέου και αυτό.

Το ελληνικό ζήτημα αξιοποιήθηκε για να εφαρμοστεί για πρώτη φορά η νομοθεσία που επιβαρύνει αναλογικά τους ιδιώτες πιστωτές μιας χώρας για την περίπτωση που αυτή χρεοκοπήσει.
Εν τη ευρεία εννοία του χρησιμοποιήθηκε (κούρεμα καταθέσεων στην Κύπρο) για να πληγούν οι Ρώσοι ολιγάρχες και να ανοίξει το θέμα της μειωμένης προστασίας των καταθέσεων με νέους κανονισμούς…

Χωρίς υπερβολή δεν υπάρχει διεθνές θέμα που να μην μας πάτησαν κάτω για χάρη κάποιου άλλου.
Αυτό είναι νομίζω το μεγάλο ιστορικό, εθνικό και πολιτικό έγκλημα που βαρύνει τον Παπανδρέου: Ο διασυρμός της χώρας και η εγκατάσταση της στο κέντρο του παγκόσμιου ρινγκ.

Όποιος περνά, της ρίχνει και μία.

Πηγή εφημ. "Δημοκρατία"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση