Δεν βρίσκουν με τίποτα τους «180»

Τα «Επίκαιρα» είχαν ήδη τυπωθεί χτες το βράδυ, πριν αρχίσει η πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, οπότε το αποτέλεσμά της δεν ήταν γνωστό την ώρα που γραφόταν αυτό το άρθρο. Ανεξαρτήτως αυτού όμως, αν δεν έχει μεσολαβήσει εκ βάθρων ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, όλα δείχνουν ότι είναι ουσιαστικά αδύνατον να μαζέψουν 180 βουλευτές ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Βαγγέλης Βενιζέλος. Θα πάμε σίγουρα για εκλογές! 

 

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ 

 

Όσο ιδιοτελείς και κατωτάτης υποστάθμης από πλευράς πολιτικής ηθικής κι αν είναι κάποιοι εκ των βουλευτών, είναι άκρως απίθανο η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ να αποσπάσει κατ'  ουσίαν ψήφο εμπιστοσύνης από 180!

Με πρόσχημα την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, για το πρόσωπο του οποίου αδιαφορούν οι πάντες, η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου ζητά ουσιαστικά ψήφο εμπιστοσύνης όχι μόνο από τους 155 της ΝΔ (127) και του ΠΑΣΟΚ (28), αλλά από... 180 (!) βουλευτές προκειμένου να συνεχίσει να κυβερνά τη χώρα για ακόμη ενάμιση χρόνο, ως τον Ιούνιο του 2016.

Θα ήταν ομολογουμένως ολέθριο αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, αν, δηλαδή, Σαμαράς και Βενιζέλος συνέχιζαν να βρίσκονται στην εξουσία μέχρι να εξαντλήσουν την τετραετία τους, μην αφήνοντας τίποτα όρθιο στην Ελλάδα! Δεν υπάρχει όμως περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο - κι αυτό δεν οφείλεται μόνο στους βουλευτές που έχει το κάθε κόμμα μέσα στο Κοινοβούλιο.

Τους εγκαταλείπουν όλοι!

Δεν οφείλεται ούτε στην αδιαμφισβήτητη αντίθεση της τεράστιας πλειονότητας του ελληνικού λαού προς τη μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου. Το γεγονός όμως ότι αυτή η δικομματική έχει καταστεί  λαομίσητη επηρεάζει και τη στάση κορυφαίων οικονομικών παραγόντων, επιχειρηματιών και τραπεζιτών, οι οποίοι με διαρκώς εντεινόμενους ρυθμούς αποστασιοποιούνται από την κυβέρνηση και της γυρίζουν την πλάτη, εγκαταλείποντάς τη στη μοίρα της.

Η αποστασιοποίηση όμως της επιχειρηματικής  ελίτ της χώρας από την κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ επηρεάζει σταδιακά και τη στάση της Γερμανίας. Όσο γερμανόφρων κι αν είναι η συγκυβέρνηση κι όσο πειθήνια κι αν είναι στις γερμανικές εντολές, το Βερολίνο δεν έχει ποτέ τη διάθεση να πηγαίνει με τους ηττημένους σε καμία χώρα - πόσω μάλλον σε μια ασήμαντη, μικρή χώρα όπως η Ελλάδα.

Έτσι, λοιπόν, αποστασιοποιείται και η καγκελαρία από την κυβέρνηση της Αθήνας, με τους Αμερικανούς, φυσικά, να έχουν προ πολλού γυρίσει την πλάτη σε Σαμαρά - Βενιζέλο επειδή τους θεωρούν πιόνια του Βερολίνου.

Χάνοντας όμως τη στήριξη ολοένα και μεγαλύτερου τμήματος της ελληνικής ελίτ και χωρίς τη στήριξη απέξω ούτε καν της Γερμανίας, η κυβέρνηση δεν έχει πλάτες για να κάνει χοντρά παιχνίδια υποτιθέμενων, θεωρητικά μιλώντας, εξαγορών ή εκβιασμών βουλευτών για να μαζέψει τους «180». Αν όλοι θεωρούν την κυβέρνηση περιφερόμενο άταφο πολιτικό πτώμα που σε ενάμιση μήνα θα έχει απομακρυνθεί και τυπικά από την εξουσία, προφανώς και περιορίζονται δραστικά οι δυνατότητές της να προσελκύσει 180 βουλευτές.

Κομματικοί συσχετισμοί

Επειδή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας οι βουλευτές τον ψηφίζουν κι όχι ο λαός, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς δυνάμεων, στο πόσους, δηλαδή, βουλευτές έχει σήμερα το κάθε κόμμα - γιατί οι αριθμοί αυτοί διαφέρουν αισθητά από τους βουλευτές που είχε εκλέξει το κάθε κόμμα τον Ιούνιο του 2012.

Η ΝΔ, λοιπόν, όπως ήδη αναφέραμε, έχει 127 βουλευτές και το ΠΑΣΟΚ 28. Στον χώρο της αντιπολίτευσης τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει 71 βουλευτές, το δε ΚΚΕ 12, όσους και οι ΑΝΕΛ. Στη ΔΗΜΑΡ έχουν απομείνει 10 βουλευτές και στη Χρυσή Αυγή 16. Και τα πέντε κόμματα που βρίσκονται σήμερα στην αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ, ΧΑ) έχουν λάβει αποφάσεις σε ανώτερο επίπεδο ότι σε καμία περίπτωση δεν θα ψηφίσουν τον υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας που προτείνουν Σαμαράς και Βενιζέλος. Πρωτοφανές χαρακτηριστικό αυτής της Βουλής είναι ο απίστευτα υψηλός αριθμός για την Ελλάδα των ανεξάρτητων βουλευτών, οι οποίοι ανέρχονται σε... 24!

Με δεδομένο ότι όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν αποφασίσει «όχι» στον κυβερνητικό υποψήφιο, αν όλοι οι βουλευτές που έχουν απομείνει στα κόμματα αυτά τηρήσουν την κομματική γραμμή, μια απλή πρόσθεση μας δίνει την πρώτη απάντηση: 71 +12 + 10+12 + 16=121. Δεν εκλέγεται, δηλαδή, Πρόεδρος! Δεν εκλέγεται ούτε κι αν και οι 24 ανεξάρτητοι ψηφίσουν υπέρ!

Δεν είμαστε, φυσικά, αφελείς. Γνωρίζουμε ότι θα αποστατήσουν από τα κόμματά τους κάποιοι βουλευτές της αντιπολίτευσης, ανεξαρτήτως κινήτρων. Όπως γνωρίζουμε ότι ήδη 10 βουλευτές από τους ανεξάρτητους έχουν ταχθεί δημοσίως υπέρ του «όχι» και 5 ακόμη δεν έχουν γνωστοποιήσει τις προθέσεις τους.
Είμαστε βέβαιοι ότι κάποιοι από αυτούς του «όχι» και τους αμφιλεγόμενους δεν θα τηρήσουν τον λόγο τους και θα ψηφίσουν τον κυβερνητικό υποψήφιο.Έχουμε όμως την εκτίμηση ότι, καθώς το πολιτικό περιβάλλον είναι πολύ εχθρικό για την κυβέρνηση, ο τελικός ισολογισμός των βουλευτών που θα ψηφίσουν «ναι» θα υστερεί οπωσδήποτε του... μαγικού «180».

Ικεσίες και απειλές

Ο πρωθυπουργός γνωρίζει άριστα πως δεν έχει τους αναγκαίους 180 βουλευτές για να επιβιώσει πολιτικά, αλλά το παλεύει με νύχια και με δόντια, προσπαθώντας και ο ίδιος προσωπικά να πείσει βουλευτές άλλων κομμάτων να ψηφίσουν τον Σταύρο Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Στο πλαίσιο αυτό κινητοποιεί και όσους ισχυρούς φορείς μπορεί να επηρεάσει.

Διασκεδαστική, στα όρια της γελοιότητας, ήταν, πάντως, η ανακοίνωση του ΣΕΒ που καλούσε τους  Έλληνες να στηρίξουν τις τράπεζες (!) με το καταπληκτικό επιχείρημα ότι... «αποτελούν πλέον οργανικό μέρος του τραπεζικού ευρωσυστήματος της τραπεζικής ένωσης»! Αυτό ήταν το φαιδρό σημείο της ανακοίνωσης του ΣΕΒ. Γιατί μόνο οργή προκαλούσε η αναμάσηση εκ μέρους του των πιο ακραίων συνθημάτων της γερμανικής Δεξιάς προκειμένου να πείσει τους Έλληνες ότι για να σωθεί η χώρα μας... καταληστέψαμε τους Ευρωπαίους πολίτες! «Θα είναι άδικο για τους Έλληνες πολίτες και τους Ευρωπαίους συμπολίτες μας που στήριξαν την οικονομία μας από την τσέπη τους να μην τηρήσουμε τα βασικά», αναφέρεται επί λέξει.

Μόνο οι έμποροι της Αθήνας αποδείχτηκαν γελοιωδέστεροι των βιομηχάνων, καθώς η κυβέρνηση τους έβαλε να απειλήσουν τον κοσμάκη ότι, αν γίνουν εκλογές, τότε αυτοί... δεν θα κάνουν εκπτώσεις!

Δεν τρομάζει ο κόσμος!

Καλπάζουν, στο μεταξύ, οι οφειλές προς την εφορία των πολιτών –αναφερόμαστε μόνο στα ληξιπρόθεσμα χρέη- γεγονός που αποδεικνύει την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στο διαρκώς εντεινόμενο φορολογικό «γδάρσιμό» τους. Όπως προκύπτει από στοιχεία που παρουσίασε στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών, Γκίκας Χαρδούβελης, στις 31 Δεκεμβρίου 2012 ο κόσμος χρωστούσε στην εφορία 59,2 δις ευρώ. Έναν χρόνο αργότερα, στις 31 Δεκεμβρίου 2013, το ποσό αυτό είχε σκαρφαλώσει στα 66,4 δις ευρώ. Την 30ή Νοεμβρίου 2014 το ύψος των χρεών των πολιτών από φόρους προς το Δημόσιο είχε απογειωθεί βάσει προσωρινών στοιχείων στα 73,2 δις ευρώ και να δούμε πού θα «κάτσει» τελικά ο αριθμός αυτός φέτος.

Δεν είναι «εκτός θέματος» οι αριθμοί αυτοί. Υποδηλώνουν με τον δικό τους τρόπο την απόγνωση και την οργή του λαού μας, η οποία καθορίζει και το πολιτικό πλαίσιο της ήττας της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να αμυνθεί τρομοκρατώντας τον κόσμο ότι η Ελλάδα θα «καταστραφεί» αν ψηφιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, πάνω, μάλιστα, στην ώρα που... «άρχιζε η ανάπτυξη»! Είναι απίστευτες οι τερατολογίες που προβάλλουν οι κυβερνητικοί μηχανισμοί προπαγάνδας για να φοβίσουν τον λαό, ευελπιστώντας έτσι να μειωθεί λίγο το μίσος κατά της κυβέρνησης ώστε να μπορέσει αυτή να προσελκύσει τους 180 βουλευτές και να επιβιώσει - γιατί ξέρει πολύ καλά πως, αν γίνουν εκλογές, δεν γλιτώνει με τίποτα!

Δεν μπορεί όμως να γλιτώσει τις εκλογές με τίποτα, γιατί ο κόσμος δεν φοβάται. Πολύ πιο πανικόβλητη είναι η κυβέρνηση, που βλέπει ότι χάνει την εξουσία και την πολλαπλή και ποικιλότροπη ευημερία που η άσκηση της διακυβέρνησης χαρίζει.

Ούτε δεκαπέντε μέρες δεν τους έχουν απομείνει πια! Πριν φύγει αυτός ο χρόνος, η Ελλάδα θα οδεύει ήδη προς εκλογές, που σίγουρα θα συγκεντρώσουν τη μεγαλύτερη προσοχή από την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο που έχουν ποτέ συγκεντρώσει ελληνικές εκλογές! Όλη η Ευρώπη θα ενδιαφέρεται για την έκβασή τους, πράγμα που δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα...

Πηγή περιοδικό "Επίκαιρα", τεύχος 268

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση