Η σοφία της σεισάχθειας

Η σοφή παράδοση του Ιωβηλαίου

(για να το καταλαβαίνει και ο Σόιμπλε και οι Έλληνες υπαλλήλοί του)

Γράφει ο Μελέτης Μελετόπουλος 

Μετά την κατηγορηματική δήλωση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας ότι ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΝΕΟ ΚΟΥΡΕΜΑ, η κυβέρνηση πρέπει να μας εξηγήσει πού θα βρει τα λεφτά όχι για να πληρώσει έστω σταδιακά το τερατώδες χρέος, αλλά και μόνον τους τόκους του.

Εκτός εάν η πολυδιαφημιζόμενη «επιστροφή στις αγορές» σημαίνει ότι η Ελλάδα θα αρχίσει και πάλι να δανείζεται τεράστια ποσά, απλώς και μόνον για να πληρώνει τους τόκους του χρέους. Αυτό σημαίνει ότι τα νέα δάνεια θα υψώσουν το χρέος σε ακόμη πιο δυσθεώρητα ύψη, που σημαίνει νέα, ακόμη μεγαλύτερα δάνεια για αποπληρωμή των τόκων αλλά και των τόκων των νέων, πιο πρόσφατων δανείων κ.ο.κ. Δηλαδή πορεία προς την κόλαση.

Τι έχει να μας πει η κυβέρνηση; Κρίμα στον κόπο των επικοινωνιολόγων της. Οργάνωσαν μία επικοινωνιακή επίθεση, που άγγιξε τα όρια της χυδαιότητας και της προσβολής της νοημοσύνης ακόμα και των πιο άσχετων. Προσπάθησε να μας πείσει για «επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος», «έξοδο στις αγορές», «πρωτογενές πλεόνασμα» και «τέλος των μνημονίων». Το τελευταίο, ειδικά, ακυρώνεται, διότι, κύριοι παπαγάλοι της κυβέρνησης, ο Σόϊμπλε προανήγγειλε νέο πακέτο βοήθειας....

Αλλά η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης και η ίδια η τύχη της, μας αφήνουν αδιάφορους. Εδώ τίθεται ένα μείζον ζήτημα για τη  χώρα: η παραμονή στην Ευρωζώνη προϋποθέτει, πρώτον, «κούρεμα» δεύτερον, κάποια ρευστότητα που να διοχετευθεί σε παραγωγικές επενδύσεις και ανασυγκρότηση της κατεστραμμένης ελληνικής οικονομίας. Παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις σημαίνει ατέρμονα «πακέτα βοήθειας», δηλαδή δανεικά για αποπληρωμή των τόκων του χρέους, και ατέρμονα «μνημόνια» που θα εξοντώσουν ό,τι απέμεινε από την ελληνική βιομηχανία, βιοτεχνία, ακίνητη περιουσία κλπ. Στο βάθος ελλοχεύει η μετατροπή της χώρας σε αφρικανική αποικία 19ου αιώνος, μαζική μετανάστευση του πληθυσμού της, δημογραφική κατάρρευση, καταιγιστική άνοδος των άκρων, συνθήκες κοινωνικής αποδόμησης και βίαιης διάσπασης της όποιας κοινωνικής συνοχής απέμεινε. Και, φυσικά, οι αυτονόητες συνέπειες σε επίπεδο εθνικής κυριαρχίας, μιας και περιβαλλόμεθα από ευγενείς και φιλικούς γείτονες...

Το χρέος θα μας φάει, αν δεν το φάμε εμείς, είχε πει κάποτε ο κύριος υπεύθυνος για την εκτίναξή του, ο Ανδρέας Παπανδρέου. Πώς θα «φάμε» το χρέος; Ασφαλώς, με μερική (έστω) διαγραφή του. Ώστε να κατέλθει σε λογικά επίπεδα. Οι σοφότεροι οικονομολόγοι στην παγκόσμια ιστορία, οι Εβραίοι, είχαν θεσπίσει την ανά εξηκονταετία πλήρη διαγραφή όλων των χρεών, το λεγόμενο «Ιωβηλαίο». Διότι είχαν συνειδητοποιήσει ότι οι «φούσκες» που δημιουργούνται από τη συσσώρευση υπέρογκων χρεών απειλούν τη συνολική ευστάθεια ενός οικονομικού συστήματος. Μετά τη διαγραφή, από την οποία κάποιοι θα βγούν ζημιωμένοι, αρχίζει η ανασυγκρότηση, από την οποία όλοι θα βγουν κερδισμένοι. Οι Αρχαίοι Έλληνες το ονόμασαν «σεισάχθεια». Άλλος τρόπος, κύριε Σόϊμπλε, κύριε Στουρνάρα που «αισθάνεσθε δικαιωμένος», κύριε Σαμαρά, κύριε Βαγγέλη Βενιζέλο, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Μην μας κοροϊδεύετε άλλο.

Ασφαλώς, η μερική διαγραφή του χρέους πρέπει να γίνει με σωστό, τεχνοκρατικό σχεδιασμό. Ασφαλώς, πρέπει να γίνει με τον διεθνώς αποδεκτό τρόπο, με νόμιμες και λογιστικά άψογες διαδικασίες. Ασφαλώς, πρέπει να γίνει σε συνεννόηση με τους δανειστές μας. Ασφαλώς, πρέπει να γίνει από μία σοβαρή κυβέρνηση προσωπικοτήτων με γνώση της παγκόσμιας οικονομίας και του χρηματο- πιστωτικού συστήματος. Ασφαλώς, πρέπει να μελετηθούν τα ιστορικά προηγούμενα και ασφαλώς πρέπει να ληφθούν σοβαρά προληπτικά μέτρα και να εκπονηθούν εναλλακτικά σενάρια. Και ασφαλώς πρέπει να υπάρχει, εάν δεν γίνεται αλλοιώς, ένα ολοκληρωμένο, σοβαρό εναλλακτικό σενάριο της επιστροφής στη Δραχμή (ή στη  Δραχμή συνδεδεμένη με το δολάριο, όπως προτείνουν γνώστες του θέματος).

Αν δεν γίνουν αυτά, τότε η χώρα αργά ή γρήγορα θα χρεοκοπήσει άτακτα, θα επέλθει το απόλυτο χάος, οι δανειστές θα χάσουν κι αυτοί τα λεφτά τους και ο κ. Σόϊμπλε, στα χρόνια της σύνταξής του,  θα προσπαθεί να δικαιολογηθεί απέναντι στην ιστορία.

Πηγή KontraNews

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση