Λευκή πετσέτα;
Του Σεραφείμ Κοτρώτσου
Η πολιτική φημολογία ήθελε τον πρωθυπουργό να βρίσκει φιλόξενο βήμα
διεθνούς προβολής ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και
σε ώτα ακουόντων να θέτει το ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού
χρέους και της ανάγκης να αλλάξει άρδην η αποτυχημένη συνταγή των
μνημονίων.
Είχε όλα τα επιχειρήματα στην δική του πλευρά. Τις συνεχείς προτροπές
του ΔΝΤ (όπως εκφράστηκαν ξανά πρόσφατα και στον Γιάννη Στουρνάρα κατά
δική του ομολογία στους Financial Times), τις εκθέσεις διεθνών οίκων
όπως η Citigroup, ακόμα και της ομάδας των Γερμανών «σοφών». Ακόμα και η
έκθεση του Οκτωβρίου από το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής
επισημαίνουν την ανάγκη για συνδυασμένες πολιτικές απομείωσης του
χρέους, μεταξύ των οποίων… -αναγκαστικά- και η αναδιάρθρωση («κούρεμα»).
Κι΄ όμως, ο πρωθυπουργός δεν το έπραξε. Αναφέρθηκε στα «λάθη» με τους
πολλαπλασιαστές του πρώτου μνημονίου (την αρχή όλων), περιέγραψε τη
δραματική συρρίκνωση του ΑΕΠ και την εκτόξευση της ανεργίας
παρομοιάζωντας την ελληνική κρίση με την Deep Depression του 1929 στις
ΗΠΑ, όμως κατέληξε στο εξής απίστευτο:
«Είχαν γίνει λάθη και τα επισήμανα όταν ήμουν στην αξιωματική αντιπολίτευση. Το πρόγραμμα ήταν αποτυχημένο. Μετά όμως τα διορθώσαμε και, τώρα, το πρόγραμμα πετυχαίνει».
Λευκή πετσέτα; Πως αλλιώς μπορεί να περιγραφεί το γεγονός ότι ο
Αντώνης Σαμαράς παραδέχθηκε ότι οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις
έγιναν και αυτό που εφαρμόζεται τώρα στην Ελλάδα είναι επιτυχημένο;
Φυσικά, δεν είναι τυχαίο ότι και ο υπουργός Οικονομικών είπε περίπου
το ίδιο στις συνεντεύξεις του στον Σκάϊ και, νωρίτερα, στους FT. To
«Forget it Yannis» που εισέπραξε από τον Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε αποτελεί,
πλέον, «γραμμή» της ελληνικής κυβέρνησης.
Ως εκ τούτου, πρέπει να αναμένει κανείς ότι όλη η συζήτηση περί
βιωσιμότητας του χρέους θα κινηθεί στο πεδίο κάποιας επιμήκυνσης σε
συνδυασμό με μείωση των επιτοκίων δανεισμού. «Κούρεμα», οριστικά τέλος.
Άρα, τέλος, σε μεγάλο βαθμό, και στην απόφαση του Eurogroup του
Νοεμβρίου του 2012. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι, όμως, διατυπώνουν την
άποψη ότι αυτό δεν είναι αρκετό…
Υ.Γ Ο πρωθυπουργός είχε, επίσης, την μεγάλη ευκαιρία να θυμίσει από
το βήμα του Ευρωκοινοβουλίου την μεγάλη οφειλή της Γερμανίας προς την
Ελλάδα: το κατοχικό δάνειο. Ούτε αυτό έπραξε.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Το στοίχημα του πρωθυπουργού, που φορτώθηκε (ή επέλεξε... ο χρόνος θα δείξει, τον Στουρνάρα), είναι το νέο κούρεμα (εν χρώ) του δημόσιου χρέους της χώρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο έτσι θα μπορούσε να δικαιολογηθή (κάπως) η απίθανη φτωχοποίηση και ο εξευτελισμός της χώρας μας για... παραδειγματικούς λόγους (Από τους κερδίσαντες στα εμπορικά τους ισοζύγια! Τί κυνισμός!)..
Οτιδήποτε άλλο (παρατάσεις, μειωμένα επιτόκια κλπ), με το ξεπούλημα που γίνεται, είναι πράσινα άλογα.
Ο πολιτικός ισολογισμός δεν βγαίνει, πολλά μείον.
O Nigel Farage του το είπε ξεκάθαρα και του κόπηκε το χαμόγελο - τεχνηέντως το έκρυψαν τα τσοντοκάναλα: "Δεν εκπροσωπείτε τον Ελληνικό λαό, κύριε, γιατί δεν έχει εθνική κυριαρχία η Ελλάδα σήμερα. Μόλις ο προκάτοχός σας μίλησε για δημοψήφισμα τον αντικατέστησαν με την ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ!"
ΑπάντησηΔιαγραφή