«Η Ευρώπη πριν από από 100 χρόνια έπαθε βραχυκύκλωμα»

Να αναγνωρίσουμε τον τρόμου του πολέμου 

«Καθώς πλησιάζει η επέτειος των 100 ετών από το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1914, ήρθε η ώρα να εγκαταλείψουμε τα κλισέ και να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα του τρόμου του», γράφει ο Ρόμπερτ Φισκ στον Independent.

«Γιατί θέλουμε να τιμήσουμε την εκατονταετηρίδα του Μεγάλου Πολέμου; Επειδή σηματοδότησε την καταστροφή του «άνθους μιας γενιάς»; Η απόλυτη τραγωδία του πολέμου, βέβαια, είναι ότι οδήγησε - και πολύ άμεσα - στον ακόμη πιο τρομερό Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Με άλλα λόγια, ο απαράμιλλος πόνος που προκάλεσε ο πόλεμος του 1914-18 οδήγησε τους Βρετανούς και τους Γάλλους να πιστέψουν ότι δεν θα μπορούσαν να πολεμήσουν ξανά, αλλά όχι και τους Γερμανούς. Η αποτυχία τους να τον κερδίσουν τους έπεισε ότι πρέπει να έχουν άλλον έναν πόλεμο για να αποδείξουν ότι δεν πολέμησαν ματαίως στον Μεγάλο Πόλεμο», τονίζει ο βετεράνος πολεμικός ανταποκριτής στη Μέση Ανατολή.

«Ο Μεγάλος Πόλεμος ήταν ένας περίεργος πόλεμος, σχεδόν από κάθε άποψη. Αν και τον αποκαλούμε σήμερα Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν κυρίως ένας πόλεμος που έγινε στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή. Περισσότερο από το ήμισυ της Γης παρέμεινε άθικτο, αν και όχι ανεπηρέαστο. Η Αυστραλία και ο Καναδάς και οι ΗΠΑ (που μπήκαν αργοπορημένες, ως συνήθως) παρέμειναν ασφαλείς, αν και οι στρατιώτες τους - όπως και της Ινδίας - έχασαν την ζωή τους κατά δεκάδες χιλιάδες στη Μεσοποταμία (Ιράκ), στην Καλλίπολη και στη Γαλλία. Ινδικά τάγματα ήταν μεταξύ των πρώτων που πολέμησαν στην Φλάνδρα, και μία από τις πρώτες μεγάλες ναυμαχίες διεξήχθη στα ανοικτά των Νησιών Φόκλαντ, που απέκτησαν φήμη επί Θάτσερ», συνεχίζει ο Φισκ.

«Ποιός θυμάται τώρα ότι πολύ πριν από τον Σαντάμ, ο Βρετανός στρατηγός Εντμουντ Αλενμπι χρησιμοποίησε χημικά αέρια στη Μέση Ανατολή, σε μια μάχη μεταξύ Σινά και Γάζας εναντίον των Τούρκων; Ή ότι οι Βρετανοί έφεραν σχεδόν 100.000 Κινέζους εργάτες για να υπηρετήσουν τους στρατούς στο Δυτικό Μέτωπο;» προσθέτει.

«Γιατί ξεκίνησε ο Μεγάλος Πόλεμος; Μια σειρά από περίπλοκες συνθήκες ειρήνης υποτίθεται ότι θα εξασφάλιζαν την ισορροπία των ανταγωνιστικών συμμαχιών και θα εγγυώνταν την ειρήνη στην Ευρώπη. Αλλά μετά από εκείνη την περίφημη δολοφονία στο Σεράγεβο, η Αυστρο-ουγγρική αυτοκρατορία κήρυξε τον πόλεμο στη Σερβία, και, συνεπώς, η Ρωσία έπρεπε να κινητοποιηθεί και, στη συνέχεια, η Γερμανία έπρεπε να κηρύξει πόλεμο στη Ρωσία και ούτω καθεξής. Οπως και στα δικά μας προσεκτικά σχεδιασμένα σύμφωνα ασφαλείας, όλα ήταν καλά μέχρι που ένα άτομο - ας πούμε ένας μπιν Λάντεν αντί για τον Γκαβρίλο Πρίντσιπ - πήρε τα πράγματα στα χέρια του. Και τότε ένα γιγαντιαίο ηλεκτρικό σύστημα που φώτιζε όλη την Ευρώπη, έπαθε ξαφνικά βραχυκύκλωμα», καταλήγει ο Φισκ.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση