Το σκοτεινό ELA και η έκδοση χρήματος από την Τράπεζα του Προβόπουλου

“Ωσότου ο έλεγχος της έκδοσης χρημάτων και πιστώσεων, να επανέλθει στην κυβέρνηση και να αναγνωριστεί ως η πλέον περίοπτη και ιερή ευθύνη της, όλες οι συζητήσεις περί Εθνικής Κυριαρχίας, περί της Βουλής και της Δημοκρατίας είναι άσκοπες και μάταιες.
Όταν ένα έθνος δεν έχει πλέον τον έλεγχο του πιστωτικού συστήματος, δεν έχει σημασία ποιος θεσπίζει τους νόμους του.

William Lyon Mackenzie King

Πρώην πρωθυπουργός του Καναδά

(Ο οποίος εθνικοποίησε την Τράπεζα του Καναδά)

Και, όμως, η Τράπεζα της Ελλάδος έχει τη δυνατότητα έκδοσης χρήματος (ευρώ). Έχει τη δυνατότητα να ενεργοποιήσει τον μηχανισμό ELA (Emergency Liquidity Assistance, Έκτακτη Παροχή Ρευστότητας), ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΕΣ.

Και εμείς λέμε:

Ζητείται δικαστής “Τερτσέτης”, για να δούμε το πώς και το γιατί οι Τράπεζες διασώζονται με κρατικό χρήμα και εγγυήσεις του δημοσίου, ενώ η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που έχει μετατραπεί σε “οφειλέτη”, υφίσταται σκόπιμη, προσχεδιασμένη και προμελετημένη λεηλασία της περιουσίας του, φτωχοποίηση και στέρηση της ελευθερίας του.

Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν τι είναι το ELA;
Και γιατί το κομματικό σύστημα σωπαίνει, αποκρύπτοντας και διατηρώντας στο απυρόβλητο κάτι που ενδιαφέρει κάθε Έλληνα;

Σύμφωνα με το “Memorandum of Understanding on high-level principles of co-operation between the banking supervisors and

central banks of the European Union in crisis management situations”(MoU) της 1οης Μαρτίου 2003, η διαδικασία είναι απόρρητη: “The MoU, which is not a public document..,”(…δεν είναι δημόσιο έγγραφο).

(Μετάφραση: Μνημόνιο Συμφωνίας για υψηλού επιπέδου αρχές της συνεργασίας μεταξύ των αρχών τραπεζικής εποπτείας και των κεντρικών τραπεζών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε καταστάσεις διαχείρισης κρίσεων.)

Η Morgan Stanley σε ενημερωτικό δελτίο του Νοεμβρίου του 2010 επιβεβαιώνει το απόρρητο της υπόθεσης που λέγεται ELA: “Terms (eg, collateral, haircuts, interest rate, maturity) are not publicly disclosed”. (Μτφ: Όροι (π.χ. ασφάλεια, “κούρεμα”, επιτόκιο, ωριμότητα) δεν δημοσιοποιούνται).

Γράφει: “Δεν υπάρχει καμία απαίτηση να καταστήσουν δημόσια την παροχή ELA, ούτε δημοσιεύονται στοιχεία, που να κάνουν σαφή την ενέργεια αυτή”.

Η Morgan Stanley αναφέρει μόνο δύο γνωστές περιπτώσεις ενεργοποίησής του: 
1. Το 2008 από την Budensbank στη Γερμανία και 
2. Την πληροφορία που έδωσαν οι Financial Times ότι η Ιρλανδία ενεργοποίησε τον μηχανισμό το 2010. 
Τα ποσά αντίστοιχα είναι 35 και 34 δισ. ευρώ.

Και ερχόμαστε στα δικά μας:

Για το ELA στην Ελλάδα έχουν ακουστεί σποραδικά, μόνο ανεπίσημες πληροφορίες. Χαρακτηριστικό είναι δημοσίευμα της 26/8/2011 , το οποίο αναφέρεται σε δύο μη κατονομαζόμενες τράπεζες ότι έλαβαν 2 και 3 δις, αντίτοιχα, και στην απάντηση του Προέδρου της μίας ότι “δεν γνωρίζει” εάν έχει λάβει τη χρηματοδότηση!!!

Σε άλλο δημοσίευμα στις 14/9/2011 αναφέρεται:

Η άντληση ρευστότητας από την ΕΚΤ σκοντάφτει σε δύο σημεία. Από τη μία πλευρά, στο γεγονός ότι έχουν εξαντληθεί οι υψηλής ποιότητας εξασφαλίσεις που θέτει ως προϋπόθεση η Φρανκφούρτη για την παροχή ρευστότητας και από την άλλη, στο ότι η ΕΚΤ αυξάνει το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων που δέχεται ως ενέχυρο για την παροχή ρευστότητας κατά 15%… Αν και τα χρήματα που προέρχονται απευθείας από την ΕΚΤ χορηγούνται για διάστημα από επτά έως 90 ημέρες, τα χρήματα που δίνονται μέσω του ELA είθισται να χορηγούνται για επτά ημέρες, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως το ELA έχει την εγγύηση τόσο του Δημοσίου, όσο και των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών.

Το ELA επανέρχεται στην ελληνική επικαιρότητα με το κούρεμα των Κυπριακών καταθέσεων, όταν ο εκπρόσωπος της Ε.Ε. απειλεί με κατάργηση του για την Κύπρο. Από δημοσιογραφικές, πάντα, πληροφορίες το ποσό που έχει δοθεί από την Κεντρική Τράπεζα Κύπρου, μέσω ELA, στις κυπριακές τράπεζες ήταν 9 δις ευρώ.

Στις 15 Μαρτίου 2012, σε άρθρο του ο Βέλγος οικονομολόγος Johan Vav Overtveldt γράφει: “Η Τράπεζα της Ελλάδος τυπώνει δικό της χρήμα”.

Στο άρθρο αναφέρεται σε πληροφορίες που έχει από στέλεχος της ΤτΕ και μιλά για νόμο που πέρασε από τη Βουλή και θέτει όριο για το ELA τα 90 δις ευρώ. Το τελευταίο είναι κάτι που, ως τώρα, δεν το έχουμε επιβεβαιώσει και, εξ άλλου, δεν προβλέπεται από την διαδικασία μυστικότητας του ELA. Το άρθρο χαρακτηρίζει “παράνομη” τη διαδικασία έκδοσης χρήματος, αλλά και εδώ, μάλλον, κάνει λάθος. Πέφτει έξω και στα ποσά, όπως θα δούμε πιο κάτω.

Όπως γράφτηκε στο “The insider”:

Σε πρόσφατο άρθρο του ο Michael Steen των Financial Times, αφού αναφέρει πως λίγα πράγματα είναι στα χαρτιά για το πώς παραχωρείται ο ELA, ξεχωρίζει μία φράση από τα σχετικά έγγραφα «Flexibility and discretion are... essential in order to guard against the risk of moral hazard. Δηλαδή, «η ευελιξία και η διακριτικότητα είναι... απαραίτητα, προκειμένου να υπάρξει προστασία από το ρίσκο του ηθικού κινδύνου».

“Προστασία από το ρίσκο ηθικού κινδύνου” είναι η δικαιολογία απόκρυψης των σκοτεινών μυστικών του τραπεζικού συστήματος και της έκδοσης χρήματος.

Άλλη είδηση, τον Αύγουστο του 2013, θέλει την Attica Bank να αποπληρώνει όλη την παροχή έκτακτης ρευστότητας που έλαβε. Το 51% της τράπεζας ελέγχεται από το μοναδικό ασφαλιστικό Ταμείο, το ΤΣΜΕΔΕ, που απόμεινε να έχει εκλεγμένη διοίκηση . (Ακούς Ο.Α.Ε.Ε.;)

Και ενώ όλοι μιλούν για την αδυναμία των ελληνικών τραπεζών να αντλήσουν κεφάλαια και να παράσχουν εγγυήσεις για τη χρηματοδότηση τους, ιδού από τον Ισολογισμό της Τράπεζας της Ελλάδος:

Ισολογισμός 31/12/2012, λογαριασμός 4 “εκτός ισολογισμού”: Περιουσιακά στοιχεία αποδεκτά από την Τράπεζα της Ελλάδος ως ασφάλεια για πράξεις έκτακτης παροχής ρευστότητας προς τα πιστωτικά ιδρύµατα: 191.524.930.187 ευρώ !!!

Το αντίστοιχο ποσό της 31/12/2011 ήταν 84.822.677.096 και στη λογιστική κατάσταση του Σεπτεμβρίου του 2013 ο ίδιος λογαριασμός ήταν 80.910.860.261.

Ποιος μιλάει για 2, 3, 9, 40 ή 90 δις ευρώ;

Εδώ μιλάμε για 191,5 δισεκατομμύρια “7ήμερης διάρκειας(;)”, που εξέδωσε η Τράπεζα της Ελλάδος για να ενισχύσει τις βουλιαγμένες ελληνικές τράπεζες.

Τα 191,5 κλπ δισεκατομμύρια περιλαμβάνονται ή προστίθενται στα 238 ή 246 (κατ’ άλλους), δισεκατομμύρια που έλαβαν οι τράπεζες, με νομοθετικές αποφάσεις;

Αν περιλαμβάνονται, τότε τα μεταβαλλόμενα ως ανελκυστήρας ποσά, από 84 σε 191,5 και τώρα 81 δις, σε ποιον τα χρωστάμε, αφού τα παράγει η ΤτΕ;

Αν δεν περιλαμβάνονται, μιλάμε για συνολική παροχή σωτηρίας ύψους 430 δισεκατομμυρίων.

Πού βρήκαν οι βουλιαγμένες ελληνικές τράπεζες τα περιουσιακά στοιχεία, που έκαμε αποδεκτά η Τράπεζα της Ελλάδος, την ώρα που όλοι λένε ότι δεν τα έχουν;

Και γιατί είναι αξιόπιστα για την ΤτΕ και δεν είναι για την υπόλοιπη αγορά;

Πώς φτιάχνεται χρήμα για να σωθούν λίγες τράπεζες και οι ιδιοκτήτες τους, την ώρα, που με μικρότερο ποσό, μπορεί να διασωθεί το σύνολο του ελληνικού λαού, από τα χρέη του;

Αυτά, για να πάψουν μερικοί να λένε στο λαό, πως αν σηκώσει τα λεφτά του από τις τράπεζες, αυτές θα καταρρεύσουν.

Τι θα γίνει με τον “αέρα κοπανιστό” που λέγεται χρήμα ή με την “οικονομία φούσκα”, που λέει και ο καθηγητής του Πανεπιστήμιου του Μιζούρι, κ. Michael Houdson;

Ως πότε θα παίζεται η αθλιότητα που λέγεται τεχνητή έλλειψη χρήματος και η οποία αποτελεί τη δικαιολογία για την ανθρωπιστική καταστροφή των Ελλήνων;

Αποτελεί τη δικαιολογία και είναι η κορυφαία αιτία απώλειας θέσεων εργασίας, κλεισίματος επιχειρήσεων, μείωσης μισθών, συντάξεων και εισοδημάτων, εξαθλίωσης της παιδείας και της περίθαλψης και, τέλος της υπερχρέωσης κράτους και πολιτών.

Το κομματικό σύστημα σωπαίνει και υπακούει μόνο στην “11η Εντολή”:

“Άσε με να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους, και δεν με ενδιαφέρει ποιος φτιάχνει τους νόμους του.” Mayer Amschel Rothschild(1742-1812)

Δικαστές υπάρχουν;

Αν η δικαιοσύνη συνεχίσει να εκτελεί τις εντολές του Κατοχικού Καθεστώτος, το μόνο που μας μένει είναι η δημιουργία ενός παλλαϊκού Κινήματος ενάντια στους Τραπεζίτες.

“Η μεγαλύτερη μάχη του 21ου αιώνα είναι ο πόλεμος κατά των τραπεζών”
(Michael Hudson )

Πόλεμος με όλα τα μέσα, ακόμα και με τα νόμιμα. Ακόμα και με συμμετοχή στις εκλογές.

Δεν είμαστε μόνοι.

Ο Evo Morales, Πρόεδρος της Βολιβίας, προτείνει ένα παγκόσμιο οικονομικό – νομισματικό σύστημα και μια Παγκόσμια Τράπεζα των λαών.

Η Μαρί Λεπέν στη Γαλλία βαδίζει προς την απόκτηση κυβερνητικής πλειοψηφίας, με βασικό στόχο της, την έξοδο από το ευρώ των τραπεζιτών.

Τα “άκρα” συναντώνται. Εμείς;

ΥΓ: Θεωρητικά, το ελληνικό πολιτικό – κομματικό σύστημα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το ELA για την χρηματοδότηση της Ελληνικής κοινωνίας. Αλλά όλες οι πράξεις του συνιστούν πράξεις υποτέλειας, ελεγχόμενης για Εθνική Προδοσία.

Η χρήση της δυνατότητας του ELA θα μπορούσε να κατευθυνθεί στο μοναδικό πιστωτικό ίδρυμα, που ελέγχει το κράτος, και το οποίο έχει τη δυνατότητα άσκησης τραπεζικών εργασιών και τη δυνατότητα χρηματοδότησης της οικονομίας. Αυτό δεν είν αι άλλο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων(ΤΠΔ), το οποίο είναι χαρακτηρισμένο ως “πιστωτικό ίδρυμα, εποπτευόμ ενο από την Τράπεζα της Ελλάδος”.

Επιπλέον, το ΤΠΔ είχε ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό:

Στις 14.06.2006 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε τις ντιρεκτίβες 2006/48 και 2006/49. Οι δύο αυτές οδηγίες ενσωματώνουν τις προτάσεις για την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών με βάση τους κανόνες Βασιλείας ΙΙ. Οι δύο οδηγίες ενσωματώθηκαν στο ελληνικό δίκαιο με τον 3601/2007.

Στο άρθρο 2 της 2006/48 αναφέρονται τα πιστωτικά ιδρύματα για τα οποία οι κανόνες της Βασιλείας ΙΙ δεν ισχύουν. Μεταξύ άλλων διαβάζουμε ότι στα εξαιρούμενα πιστωτικά ιδρύματα, είναι οι οργανισμοί, οι οποίοι αναγνωρίζονται, …ως όργανα της εθνικής πολιτικής στον στεγαστικό τομέα και οι τραπεζικές εργασίες των οποίων δεν συνιστούν κύρια δραστηριότητα…”:

-στην Γερμανία, την “Kreditanstalt fuer Wiederaufbau”

-στην Ελλάδα, το “Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων”.

Όταν η Ελλάδα υπέγραφε την Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης στις 8/5/2010 για λογαριασμό της Γερμανικής Κυβέρνησης υπέγραφε η KfW. Η KfW είναι κρατική τράπεζα. Η KfW βάσει της οδηγίας δεν υποχρεώνεται να τηρεί τα ελάχιστα όρια που έχει θέσει η Βασιλεία ΙΙ για τα πιστωτικά ιδρύματα. Το γιατί είναι χρήσιμη η KfW διαβάστε το στο http://en.wikipedia.org/wiki/KfW : Διεθνείς επενδύσεις, στήριξη του εξαγωγικού τομέα, χρηματοδότηση μικρών επιχειρήσεων κ.λ.π.

Τα ίδια ίσχυαν και για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Η σημασία της εξαίρεσης έγκειται στο ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός από την όποια κυβέρνηση για να χορηγήσει πιστώσεις στην δοκιμαζόμενη από την ύφεση ελληνική αγορά.

Όμως η ελληνική κυβέρνηση με τον 3965/2011 φρόντισε να κλείσει και αυτήν την τρύπα αναπτυξιακής διεξόδου της ελληνικής οικονομίας.

Κόντρα σε κάθε λογική, αφού είχε εξαιρεθεί το Ταμείο από την οδηγία, η εμπορική του δραστηριότητα χάνει το δικαίωμα της εξαίρεσης: το ΤΠΔ “οφείλει να τηρεί τα ελάχιστα όρια των υποχρεωτικών δεικτών ρευστότητας και κεφαλαιακής επάρκειας, όπως αυτά ορίζονται στην εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία περί πιστωτικών ιδρυμάτων” (Άρθρο 2.2/3965/2011).

Όλα αυτά, υπακούοντας στην “11η Εντολή”.

Είδατε κανένα κόμμα να ασχολείται με αυτά;

Λείπει ένα κόμμα που θα ασχολείται με αυτά.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση