"Εθνική καταστροφή" και μετά θα συζητάμε για "Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας"

Γράφει ο Πάρις Καρβουνόπουλος

Πόσο εφικτή είναι η ίδρυση και κυρίως η λειτουργία ενός Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας στην Ελλάδα; Η ύπαρξή του λέει η λογική ειδικά αυτή τη πολύ ταραχώδη από πολλές απόψεις περίοδο που διανύει η χώρα μοιάζει αν όχι απαραίτητη, πάντως λογική. Αλλά μπορεί σ΄ αυτό το πολιτικό κλίμα, όπως το ζήσαμε και πολύ πρόσφατα εντός Βουλής να θεωρήσουμε ρεαλιστική την λειτουργία ενός τέτοιου οργάνου;

Πριν από μερικούς μήνες εδώ στο Onalert είχαμε παρουσιάσει τη πρόταση του ευρωβουλευτή της ΝΔ Γιώργου Κουμουτσάκου “για την σύσταση Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας (ΕΣΑ) απ' ευθείας υπαγόμενο στον πρωθυπουργό, με γνωμοδοτική αρμοδιότητα αυξημένου κύρους». 


Χθες το Onalert παρουσίασε την πρόταση του πρώην ΥΕΘΑ Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου , την οποία όπως μαθαίνουμε έχει συζητήσει με τον Σαμαρά.


Επικεντρώνοντας στα κοινά στοιχεία των προτάσεων Σπηλιωτόπουλου - Κουμουτσάκου διαπιστώνεται η αναγκαιότητα ύπαρξης Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας:

•Ο κίνδυνος και η απειλή της Τουρκίας παραμένουν

•Η βεβαιότητα ύπαρξης σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε περιοχές της ελληνικής ΑΟΖ, είναι δεδομένο ότι “ερεθίζουν” την τουρκική νευρικότητα και επιθετικότητα που το τελευταίο διάστημα εκδηλώνεται με διάφορες στρατιωτικές προκλήσεις

• Πρώτος στόχος διαφύλαξης των εθνικών συμφερόντων πρέπει να είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός από τον οποίο είναι εμφανές ότι πάσχουμε

•Δεν πρέπει να επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον μας μόνο στο Αιγαίο . Υπάρχουν πάρα πολλά ανοιχτά και μεγάλα θέματα όπως τα Σκόπια, το Κυπριακό, η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης. Υπάρχει επίσης το ζήτημα της ευθείας παρέμβασης που επιδιώκει η Τουρκία εντός της ελληνικής Επικράτειας στη Θράκη.

Όλα αυτά που επισημαίνουν οι δύο πολιτικοί είναι σωστά και ουδείς μπορεί να τα αμφισβητήσει. Το βασικό ερώτημα που πρέπει όμως να απαντηθεί είναι αν οι Έλληνες πολιτικοί και ειδικά οι ηγεσίες των κομμάτων που παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη σημερινή πολιτική σκηνή είναι έτοιμες να συζητήσουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Δεν πρόκειται απλά για μια αποδοχή πρότασης που θα τους φέρει γυρω από ένα τραπέζι για να κουβεντιάσουν.

Γιατί πριν ακόμη και από την απόφαση για την δημιουργία ενός Συμβουλίου Εθνικης Ασφάλειας οι πολιτικοί πρωταγωνιστές, πρέπει να πιστέψουν ότι είναι αναγκαίο να βρουν τα κοινά σημεία τους σ΄ όλα τα μεγάλα θέματα που συγκαταλέγονται στην κατηγορία των εθνικών θεμάτων. Και μέσα απ ΄ αυτή τη συμφωνία να χαράξουν την εθνική πολιτική της χώρας με βάση την οποία το όποιο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας θα μπορεί να σχεδιάζει,να κατευθύνει και κυρίως να διαψειρίζεται άμεσα κρίσεις όταν αυτές προκύπτουν. Να δημιουργηθεί μια κοινή γραμμή άμυνας η οποία θα καθορίζει με καθαρό τρόπο ποιες είναι οι επιδιώξεις μας, οι στόχοι μας και βέβαια μέχρι ποιου σημείου διαπραγματευόμαστε και συζητάμε. Σημείο το οποίο δεν θα “μετακινείται” αλλά θα παραμένει σταθερό και θα ενεργοποιεί αυτόματα διαδικασίες και ενέργειες έναντι όποιου προσπαθήσει να το αμφισβητήσει.

Δυστυχώς η πραγματικότητα που βιώνουμε δεν μπορεί να μας κάνει αισιόδοξους ως προς την τύχη της πρότασης που έκαναν σε διαφορετικούς χρόνους Κουμουτσάκος και Σπηλιωτόπουλος. Κοιτώντας λίγα 24ωρα πίσω το επίπεδο της συζήτησης στο Κοινοβούλιο είναι νομίζουμε κατανοητή η απαισιοδοξία μας.

Πως αυτά τα κόμματα, αυτές οι ηγεσίες θα μπορέσουν να καθήσουν και να συζητήσουν το ενδεχόμενο δημιουργίας Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας; Το πιθανότερο είναι ότι θα τα “έσπαγαν” ...στη σύνθεσή του αφού ο καθένας θα προσπαθούσε να επιβάλλει τους “δικούς” του, ίσως ακόμη και με βάση τα εκλογικά του ποσοστά!

Η κατάσταση στο μέτωπο των εθνικών θεμάτων είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Η θέση αυτή θα μπορούσε να εξηγηθεί με πλήθος στοιχείων που έχουν να κάνουν και με την κατάσταση που επικρατεί στις Ένοπλες Δυνάμεις. Για ευνόητους λόγους -αν και από το Onalert έχουμε “φωτογραφήσει” πολλά- δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Φοβόμαστε ότι η πρόταση για τη σύσταση Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας ή και άλλων προτάσεων που υπάρχουν ώστε να λειτουργούν Άμυνα και Διπλωματία ανεξάρτητα από την ένταση της οικονομικής κρίσης θα αρχίσει μετά από κάποια ατυχή εξέλιξη σε εθνικό θέμα. Αποφεύγουμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο “εθνική καταστροφή” ξορκίζοντάς τον.

Πηγή OnAlert

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση