Το υψηλό ρίσκο της επιχείρησης στη Συρία και η δεδομένη εμπλοκή της Ελλάδας

Tου Χρήστου Καπούτση

Η ελληνική συμμετοχή στην περίπτωση συμμαχικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Συρία, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, λόγω των συμμαχικών υποχρεώσεων της χώρας μας, αλλά και για πολιτικο-διπλωματικούς λόγους , που σχετίζονται με την αναβάθμιση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Άλλωστε, η πρόσφατη συμμετοχή των ελληνικών στρατιωτικών μέσων στις συμμαχικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λιβύη και παλαιότερα στο Λίβανο, αλλά και στο ΙΡΑΚ και το Αφγανιστάν, ενισχύουν την άποψη της ελληνικής συμμετοχής στις επιχειρήσεις στη Συρία. 

Η αεροναυτική βάση της Σούδας, αλλά και οι αεροπορικές βάσεις της ελληνικής επικράτειας θα τεθούν στη διάθεση των συμμάχων, δηλαδή των ΗΠΑ και των προθύμων για στρατιωτική συνεργασία στις επιχειρήσεις εναντίον της Συρίας (Γαλλία, Βρετανία, Καναδάς, Τουρκία, Κατάρ και Σαουδική Αραβία). Το γεγονός ότι τα συναρμόδια Υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, δεν επιβεβαιώνουν και επισήμως την ελληνική συμμετοχή, είναι απόλυτα κατανοητό…

Θα γίνει τελικά στρατιωτική επέμβαση στη Συρία;

Ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζέι Κάρνεϊ δήλωσε ότι είναι αναμφισβήτητο ότι χρησιμοποιήθηκαν χημικά όπλα στην Συρία και σημείωσε ότι υπάρχουν πολύ λίγες αμφιβολίες, για το ότι η συριακή κυβέρνηση είναι αυτή που τα χρησιμοποίησε. Ανακοίνωσε επίσης, ότι ο αμερικανός Πρόεδρος Μπ. Ομπάμα θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Ρωσία ςΒλ. Πούτιν στην Αγία Πετρούπολη, την ερχόμενη εβδομάδα.

Η ύπαρξη αμφιβολιών για το ποιος χρησιμοποίησε τελικά χημικά όπλα εναντίον αμάχων, ίσως να αναβάλει (προσωρινά;) τη στρατιωτική δράση των αμερικανών στη Συρία. Οι Ρώσοι Κυβερνητικοί αξιωματούχοι, δεν έχουν πειστεί, ότι η χρήση χημικών δεν είναι προβοκάτσια των αντικαθεστωτικών!

Πάντως ο Αμερικανικός στρατός προετοιμάζεται πυρετωδώς για στρατιωτική δράση στη Συρία. « Ο αμερικανικός στρατός είναι έτοιμος να δράσει αμέσως αν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα δώσει εντολή για την ανάληψη δράσης κατά της Συρίας λόγω της επίθεσης με χημικά όπλα», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Τσακ Χέιγκελ σε συνέντευξή του στο BBC. Στην ερώτηση αν ο αμερικανικός στρατός είναι έτοιμος να απαντήσει, ο Χέιγκελ απάντησε: "Είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε".

Ειδική αναφορά στα γεγονότα στη Συρία από το πρακτορείο «Μπλούμπεργκ», με την πληροφορία – εκτίμηση ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα αντιμετωπίζει το «μεγαλύτερο δίλλημα» της διακυβέρνησής του στο τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Όπως τονίζεται, εάν δεν αναλάβει δράση μετά την παραβίαση της «κόκκινης γραμμής» που είχε θέσει σχετικά με την χρήση χημικών όπλων, οι ΗΠΑ θα εμφανίζονταν «αδύναμες και αδιάφορες» ενώπιον μιας ανθρωπιστικής καταστροφής, ενώ ο πρόεδρος της Συρίας θα συνέχιζε τη διάπραξη βιαιοτήτων.

Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ανάληψη της όποιας στρατιωτικής δράσης θα μπορούσε να εμπλέξει τις ΗΠΑ «σε έναν ακόμη μη δημοφιλή πόλεμο στη Μέση Ανατολή», ενώ θα ενίσχυε ενδεχομένως τους εξτρεμιστές μουσουλμάνους που διατηρούν δεσμούς με την Αλ Κάιντα. Θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει τρομοκρατικές επιθέσεις αντεκδίκησης από την Χεζμπολάχ και το Ιράν, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στον ήδη ασταθή μουσουλμανικό κόσμο.

Η προοπτική οι ΗΠΑ, που υποτίθεται ότι ηγούνται της Παγκόσμιας προσπάθειας για την εξουδετέρωση της Διεθνούς τρομοκρατίας, να συνεργαστούν τελικά με τις παραφυάδες της ΑΛ-ΚΑΙΝΤΑ, προκειμένου να ανατραπεί το καθεστώς ΆΣΑΝΤ, δεν μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογική εξέλιξη…

Είναι σαφές ότι η Δυτική Συμμαχία, κυρίως οι ΗΠΑ, αλλά και οι λοιπές Δυτικές Δυνάμεις (Μ. Βρετανία-Γαλλία- Ιταλία- Καναδάς), θεωρούν τη Συρία, ως τον γεωγραφικό συνδετικό κρίκο των Σιιτών, που απλώνεται από το Ιράν, τον Περσικό κόλπο μέχρι τη Μεσόγειο θάλασσα. Αναλυτικότερα, Ιράν, νότιο σιιτικό Ιράκ, Συρία, σιιτική Χεζμπολάχ στο Λίβανο αποτελούν κομμάτια αυτού του σιιτικού κρίκου. Αν λοιπόν αυτός ο κρίκος σπάσει στη Συρία, τότε η Χεζμπολάχ απομονώνεται και θα αποτελέσει εύκολη λεία για το Ισραήλ. Αυτός είναι και ο λόγος της αμέριστης στρατιωτικής βοήθειας που παρέχει η Χεζμπολάχ στον Άσαντ. Αν ανατραπεί το Μπααθικό καθεστώς του ΑΣΑΝΤ και η Συρία περάσει στους Σουνίτες και άλλους τζιχαντιστές , τότε η σιιτική οργάνωση ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ του Λιβάνου, θα αποδυναμωθεί σημαντικά, στρατιωτικά και πολιτικά και οι Παλαιστίνιοι θα χάσουν έναν υπερ-πολύτιμο σύμμαχο. Έτσι, το Ισραήλ, θα μπορέσει να επιβάλει πιο εύκολα την επιλογή του, για τη λύση του Παλαιστινιακού.

Η Τουρκία θα συμμετάσχει σε οιονδήποτε διεθνή συνασπισμό κατά της Συρίας ακόμα κι αν δεν καταστεί δυνατή η επίτευξη στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μιας ευρύτερης συναίνεσης για την ανάληψη δράσης, δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. "Προτεραιότητά μας ήταν πάντα η κοινή δράση με τη διεθνή κοινότητα, βάσει αποφάσεων του ΟΗΕ. Εάν δεν υπάρξει μια τέτοια απόφαση από το Συμβούλιο Ασφαλείας, άλλες εναλλακτικές... θα τεθούν στην ατζέντα", τόνισε ο Νταβούτογλου σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Μιλιέτ. Το ερώτημα είναι, ποια θα είναι η στάση των Κούρδων. Διότι, αν έχουμε ευρύτερες ανακατατάξεις και τη δημιουργία ανεξάρτητου Κράτους των Κούρδων, το Κουρδιστάν, τότε, η επιλογή της Τουρκίας να εμπλακεί στρατιωτικά στη Συρία, ίσως αποδειχτεί «μπούμερανκ» για την ισλαμική Κυβέρνηση του Τ.Ερντογάν.

Ωστόσο, η παρουσία της Ρωσίας, του ΙΡΑΝ και της Κίνας στο πλευρό του ΑΣΑΝΤ, καθιστά την στρατιωτική επιχείρηση των αμερικανών και των συμμάχων τους στη Συρία, εξαιρετικά δύσκολη, διότι δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο στρατιωτικής κλιμάκωσης με τη συμμετοχή υπερδυνάμεων. Το γεωπολιτικό σύστημα του υδάτινου άξονα Μαύρη Θάλασσα – Στενά – Αιγαίο – Ανατολική Μεσόγειος, είναι σε περιδίνηση και εγκυμονεί κινδύνους γενικότερης υπερ-συστημικής ανάφλεξης.

Συμπερασματικά, η στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, είναι ίσως η χειρότερη επιλογή, λόγω των κινδύνων που περιέχει, εφόσον δεν μπορεί να αποκλειστεί και η εμπλοκή πυρηνικών υπερδυνάμεων. Αλήθεια, γνωρίζουμε ποιοι είναι οι μουσουλμάνοι αντικαθεστωτικοί, που θα πάρουν την εξουσία στη Συρία από τον ΑΣΑΝΤ, με την στρατιωτική βοήθεια της Δύσης;

Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον η άποψη, που διατυπώνει ο – εκ των κορυφαίων – στρατηγικών αναλυτών, Έντουαρντ Λούτβακ: «Εάν λοιπόν νικήσει ο Άσαντ, το Ιράν και η Χεζμπολάχ θα προβάλλουν της ισχύ τους στην Ανατολική Μεσόγειο και όλη τη Μέση Ανατολή, ενώ θα απειλούν και φιλικά προς τις ΗΠΑ κράτη, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά και στην Ευρώπη (μιλάει για τους εξτρεμιστές ισλαμιστές που μάχονται τον Άσαντ με τους αντικαθεστωτικούς, με διαφορετική βέβαια ατζέντα). Εάν νικήσουν οι αντικαθεστωτικοί, πιθανότατα θα δημιουργηθεί εξουσία η οποία θα είναι εχθρική προς τους Αμερικανούς. Οπότε, η μόνη λύση είναι να εξοπλίζουν οι ΗΠΑ τους αντικαθεστωτικούς όταν ο Άσαντ προελαύνει και να σταματά την τροφοδοσία όταν πάνε να νικήσουν!»

Κατά συνέπεια, η σύσταση του Λούτβακ στις ΗΠΑ είναι να αντισταθούν στον πειρασμό της πιο ενεργής παρέμβασης στον συριακό εμφύλιο και να επιδιώξουν το παρατεταμένο αδιέξοδο. Γράφοντας στους «New York Times», ο Λούτβακ λέει κάτι πολύ απλό, προειδοποιώντας την αμερικανική κυβέρνηση: « Όποιος και να νικήσει στον βρόμικο εμφύλιο της Συρίας, οι ΗΠΑ θα βγουν ζημιωμένες. Και προτείνει ως μοναδική βιώσιμη – για το αμερικανικό συμφέρον – λύση, την «ισοπαλία», παραδεχόμενος ότι πρόκειται για μια κυνική προσέγγιση!»

Πηγή OnAlert

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση