Το έγκλημα χωρίς τιμωρία και οι ήρωες Ισαάκ και Σολωμός
Από τη φύση του ο άνθρωπος για να μπορεί να αντέχει την απώλεια χρησιμοποιεί ως …γιατρό το χρόνο. Έτσι χωρίς να ξεχνά συνεχίζει να πορεύεται στη ζωή, χαμογελά, δημιουργεί, στενοχωριέται, θυμώνει με μικρά ή μεγάλα που του συμβαίνουν. Η απώλεια όμως είναι πάντα εδώ.
Τα γράφουμε αυτά γιατί τέτοιες μέρες ο Αττίλας πριν από 17 χρόνια είχε επιλέξει για άλλη μια φορά να κάνει επίδειξη απανθρωπιάς και θρασυδειλίας. Να δημιουργήσει στον ελληνισμό μια ακόμη τραγική απώλεια και έναν πόνο διαρκείας.
Δεν τους φτάνει βλέπεις το ότι κατέχουν ως εισβολείς τη μισή περίπου Κύπρο, αλλά αρέσκονται στο να συνεχίζουν να δολοφονούν αθώους και αμάχους. Έτσι δολοφόνησαν τον Τάσο Ισάακ και τον Σολωμό Σολωμού. Δυο παλικάρια που προστέθηκαν σε μια σειρά ηρώων που χάθηκαν για την Ελλάδα, την Κύπρο.
Δυστυχώς και αυτό το έγκλημα των Τούρκων παραμένει χωρίς τιμωρία. Όπως παραμένει χωρίς τιμωρία και η εισβολή και η κατοχή της μαρτυρικής Κύπρου. Διαπιστώνουμε με αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στις ΗΠΑ και τις συναντήσεις που είχε εκεί μια νέα κινητικότητα στο Κυπριακό.
Με δόλωμα την Αμμόχωστο οι… φίλοι και εταίροι μας ετοιμάζουν ένα νέου τύπου σχεδίου Ανάν. Μακάρι να πέφτουμε έξω και το σχέδιο να είναι κάτι καλό. Αλλά έχουμε μάθει να είμαστε πια καχύποπτοι.
Δεν ξέρουμε τι συζήτησε ο Αντώνης Σαμαράς με τον Μπάρακ Ομπάμα. Θα ήθελα να του έχει διηγηθεί την ιστορία του Τάσου και του Σολωμού όταν πήγε η κουβέντα στο Κυπριακό. Να του έλεγε τι έχουν κάνει οι Αμερικάνοι για να συλλάβουν τους απανταχού τρομοκράτες ή όσους έχουν πλήξει αμερικανικούς στόχους.
Και να ζητούσε του Προέδρου Ομπάμα να συλλάβουν οι Αμερικάνοι μια και η… διεθνής κοινότητα αδιαφορεί τους φονιάδες του Ισαάκ και του Σολωμού.
Θα ήταν μια καλή αρχή για το Κυπριακό μια τέτοια κίνηση. Θα έδειχνε ότι η διεθνής κοινότητα και κυρίως οι ΗΠΑ έχουν τις ίδιες αρχές και αξίες. Αφού οδηγούσαν στο Διεθνές Δικαστήριο τους φονιάδες και τους τιμωρούσαν θα μπορούσαμε να κάτσουμε στο τραπέζι με ήσυχη την εθνική μας συνείδηση.
Πόσο δύσκολο θα ήταν να μπει σαν όρος πριν από τις συνομιλίες αυτός. Διότι τους αγνοούμενους οι Τούρκοι φρόντισαν και τους εξαφάνισαν έναν - έναν. Σε συνθήκες που ποτέ δεν μάθαμε.
Όνειρα θα μου πείτε; Μπορεί. Ο ρομαντισμός και η πίστη στη δικαιοσύνη να είναι όνειρα θερινής νυκτός σε έναν κόσμο που κινείται από το δίκαιο των ισχυρών.
Αλλά μήπως αυτή η πατρίδα δεν γεννήθηκε από έναν όνειρο; Λέω μήπως;
Ας πιστέψουμε επιτέλους ξανά στο όνειρο και όχι μόνο στο… θεό που λέγεται χρήμα.
Ας πούμε επιτέλους ένα βροντερό δεν ξεχνώ.
Που ξέρεις μπορεί αυτή τη φορά να το ακούσει κάποιος.
Έστω και εάν είναι ο αντίλαλος από τη φωνή μας…
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...