"Θα κλωτσήσουμε το τενεκεδάκι λίγο πιο κάτω και... βλέπουμε"

Του Γιάννη Αγγέλη

Στην αυριανή έκτακτη συνάντηση των υπουργών οικονομικών του Eurogroup δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για καθαρές οριστικές αποφάσεις όσον αφορά την ανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Παρ΄ όλα αυτά, θα επιχειρηθεί για άλλη μια φορά να... τετραγωνισθεί ο κύκλος με μία από κοινού συμφωνημένη ανακοίνωση η οποία θα αφήνει γι΄ αργότερα τα δύο καυτά θέματα που αναβάλουν την οριστική συμφωνία για την ενοποίηση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος: το πως θα υπολογισθεί και πως τελικά μοιρασθεί το κόστος ανακεφαλαιοποίησης των προβληματικών (υποκεφαλαιοποιημένων) ευρωπαϊκών τραπεζών.

Οι υποψήφιοι για τον "μουτζούρη" είναι τρεις: το ESM, οι κυβερνήσεις και οι δανειστές (μέτοχοι, ομολογιούχοι και καταθέτες).

Ήδη τα δύο κατ΄ εξοχήν ισχυρά ευρωπαϊκά οικονομικά ΜΜΕ, η Les Echos και οι FT, υπολογίζουν το κόστος αναδιάρθρωσης των προβληματικών ευρω-τραπεζών από ένα έως και 2 τρισ. ευρώ. Αντίθετα τηρούν σιγή τα γερμανικά οικονομικά ΜΜΕ, καθώς ήδη οι γερμανικές τράπεζες, τόσο η μεγαλύτερη εξ αυτών η Deutsche Bank όσο και οι περιφερειακές Lenders Banken έχουν υποδειχθεί (αμερικανικές εποπτικές αρχές) ως οι χειρότερα κεφαλαιοποιημένες τράπεζες στην Ευρώπη.

Με ένα τέτοιο κόστος το ESM βγαίνει εκτός μάχης πριν καν μπει σ΄ αυτή, καθώς στην προχθεσινή συνάντηση οριστικοποιήθηκε η απόφαση για αρχικό διαθέσιμο κεφάλαιο 60 δισ. ευρώ. Μετά το ESM υποψήφιοι χρηματοδότες είναι οι κυβερνήσεις και οι "δανειστές" των τραπεζών (με τους καταθέτες να συμπεριλαμβάνονται σ΄ αυτούς).

Νέος παράγοντας 

Τώρα όμως έχει προστεθεί και ένας νέος παράγοντας που υποχρεώνει τους υπουργούς οικονομικών να δουν τα πράγματα με διαφορετικό μάτι. Η πρόσφατη απόφαση της FED να ανακοινώσει ότι θα αρχίσει να κλείνει σταδιακά την στρόφιγγα παροχής ρευστότητας και επιπλέον η προχθεσινή άμεση προειδοποίηση της BIS ότι οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες έχουν φτάσει σε οριακό σημείο την χαλαρή νομισματική πολιτική και πρέπει να αποφασίσουν ότι έχει έρθει η ώρα... να ανακρούσουν πρύμναν, δημιουργεί άλλα δεδομένα που δεν μπορούν να αγνοήσουν οι υπουργοί οικονομικών.

Η προφανής συνέπεια αυτών των προειδοποιήσεων είναι ότι οι αγορές κεφαλαίου θα αρχίσουν και πάλι να αξιολογούν το επενδυτικό ρίσκο διαφορετικά, ανεξαρτήτως του πότε θα ξεκινήσουν να εφαρμόζουν οι κεντρικές τράπεζες την περιοριστική πολιτική τους.

Το κόστος του χρήματος θα αρχίσει να αυξάνει σε όλα τα επίπεδα πολύ πιο γρήγορα από όσο θα φανεί στα επίσημα επιτόκια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα spreads των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, μαζί και της Ελλάδας.

Είναι αλήθεια ότι η πολιτική αποσταθεροποίηση των τελευταίων εβδομάδων έχει συμβάλει στην επάνοδο των ελληνικών spreads που ακουμπάνε και πάλι τα 1.000 bps. Όμως ο βασικός λόγος αυτής της αντιστροφής έχει να κάνει με την απειλή μιας επερχόμενης περιστολής στην παροχή ρευστότητας στις διεθνείς αγορές από τις Κεντρικές Τράπεζες και πολύ λιγότερο από τις ιδιαιτερότητες της εγχώριας πολιτικής σκηνής…

Αυτό άλλωστε φαίνεται στις συμπεριφορές των spreads και των άλλων χωρών της Ευρωζώνης. Τελικά είναι μεγάλο ευτύχημα (προς το παρόν τουλάχιστον) που λίγο πριν αρχίσουν να χτυπάνε τα καμπανάκια της FED και της BIS οι τέσσερις ελληνικές συστημικές τράπεζες πρόλαβαν να καλύψουν τα νώτα τους.

Αν λοιπόν οι υπουργοί Οικονομικών δεν έχουν από που να προμηθευτούν "φθηνό" χρήμα για να καλύψουν τις μαύρες τρύπες των ευρωπαϊκών υποκεφαλαιοποιημένων τραπεζών τότε δύο (προσωρινές) λύσεις έχουν: είτε να κάνουν ότι δεν βλέπουν τις "τρύπες", είτε να δρομολογήσουν stress test τέτοια που να αφήνουν περιθώρια να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα αργότερα.

Όμως αποδείχθηκε πρόσφατα ότι οι διεθνείς αγορές κεφαλαίου δεν φαίνεται να πείθονται εύκολα για την αξιοπιστία των χειρισμών της Ευρωζώνης.

Με άλλα λόγια, έχουμε μπροστά μας ένα πολύ θερμό καλοκαίρι ανεξαρτήτως των ανακοινώσεων του αυριανού Eurogroup...

Πηγή: Κεφάλαιο

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση