Ο κίνδυνος είναι τώρα περισσότερο ορατός

Του Γιώργου Κράλογλου

Μας βαρέθηκαν. Βαρέθηκαν την μιζέρια μας, την αναξιοπιστία μας, την κοντόφθαλμη μικροπολιτική μας. Κατάλαβαν και το «κόλπο» ότι επίτηδες βάζουμε ανίκανους σε υπουργικές θέσεις - κλειδιά. Και με την πεποίθηση ότι ο Έλληνας αν δεν σε σέβεται πρέπει να σε φοβάται έβαλαν πάλι μπροστά την «μηχανή» με τις απειλές εξόδου από το ευρώ.

Άντε τώρα να τους μαζέψεις. Άντε να πείσεις στρατηγικούς επενδύτες, κεφαλαιούχους και κάθε μορφής επιχειρηματία, από τον οποίο περιμένεις επενδύσεις με πραγματικές θέσεις εργασίας, ότι τα πράγματα θα φτιάξουν και αυτήν την φορά θα δείξουμε πειθαρχία και συνεννόηση με τους δανειστές που μας περιμένουν στην γωνία με συγκεκριμένες εντολές: «πουλήστε και απολύστε».

Πείσε τους, ως νέα κυβέρνηση συνεργασίας, ότι έκανε λάθος ο υπουργός Οικονομίας κ. Γιάννης Στουρνάρας που έλεγε «αν με άφηναν θα είχα απολύσει αμέσως 10.000 από το δημόσιο» αλλά εμείς τα κουκουλώσαμε και δεν αφήσαμε να προχωρήσει το σχέδιό του γιατί γκρίνιαζαν ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ.

Τι θα απαντήσουμε λοιπόν για να πείσουμε τους δανειστές να μας δώσουν τον Αύγουστο τα 8 δισ. ευρώ για να πληρώσουμε, τα δανεικά, τους μισθούς και τις συντάξεις του δημοσίου;

Μας συγχωρείτε περιμένετε λίγο να ενημερωθεί το νέο υπουργικό συμβούλιο και να ξαναφτιάξουμε από την αρχή την κινητικότητα του κ. Μανιτάκη που ούτε και ο ίδιος είχε καταλάβει τι εννοούσε και τι ήθελε να κάνει;

Ποια θα είναι τα επιχειρήματά μας, υποστηρίζοντας την παραμονή μας στο ευρώ, προς όλους αυτούς που έχουν τους δικούς τους λόγους να μας βγάλουν για να πάρουν μέρος στο τότε πραγματικό πλιάτσικο της Ελλάδας;

Δικαιολογία θα είναι ίσως ότι δεν φταίει η κυβέρνηση αλλά η ΔΗΜΑΡ γιατί αφού «πούλησε» ευρωπαϊκό προφίλ με την στήριξη της κυβέρνησης φρόντισε από εκεί και πέρα να κερδίζει χρόνο με την γνωστή αριστερή τακτική του συμφωνούμε προγραμματικά σε όλα αλλά δεν κάνουμε τίποτε στην πράξη και δεν αποφασίζουμε τίποτε για να μην έχουμε την ελάχιστη ευθύνη.

Άλλο επιχείρημα θα ήταν ότι οι περιφερόμενοι από κόμμα σε κόμμα πρώην κομμουνιστές του ΠΑΣΟΚ που βολεύτηκαν με τον ανύπαρκτο σοσιαλισμό των Παπανδρέου θα αναλάβουν να εφαρμόσουν τώρα τις συμβατικές υποχρεώσεις και θα απολύσουν 12.500 κρατικούς υπαλλήλους διαλύοντας Οργανισμούς.

Αλλά έτσι και επικαλεσθούμε είτε τα πισωγυρίσματα της ΔΗΜΑΡ είτε τις δήθεν πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ στην συρρίκνωση του κρατικού τομέα έχουμε εξασφαλίσει από χέρι την πλήρη διακοπή της δανειοδότησης και την έξοδο της Ελλάδας και από την ευρωζώνη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση...

Και τότε είναι που θα δούμε τον εφιάλτη της δραχμής να διώχνει τους τελευταίους νέους από την Ελλάδα για να βγάλουν λεφτά να στέλνουν δέματα με ρούχα και με τρόφιμα στους γονείς τους όπως την δεκαετία του 1950.

Ας το καταλάβουμε από σήμερα που είναι ακόμη νωρίς για την νέα κυβέρνηση.

Το χαρτί της κομματικής συνεργασίας κάηκε εντελώς και δεν επανέρχεται ό,τι και αν κάνουμε.

Η νέα κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ έχει μπροστά της μονόδρομο.

Να αποδείξει στην πράξη ότι τελικά τα δύο αυτά κόμματα θα πετάξουν τις ταμπέλες του δεξιού και του σοσιαλιστή και θα χτίσουν, αν μπορούν, ένα καινούργιο πολιτικό οικοδόμημα με θεμέλια την ιστορία και τα αποτελέσματα που θα γράψουν στην αντιμετώπιση της κρίσης και την ανάταξη της οικονομίας εξαντλώντας την τετραετία τους.

Για να το επιτύχουν όμως αυτό πρέπει επιτέλους να αποφασίσουν να δράσουν.

Να ξεπεράσουν την αντίληψη ότι πουλάνε το κράτος και την κρατική περιουσία και να περάσουν στην ρεαλιστική άποψη ότι αυτό το κράτος έτσι όπως έχει δομηθεί τα χρόνια της τριτοκοσμικής σοσιαλιστικής αντίληψης είναι άθλιας ποιότητας και δεν διορθώνεται. Θέλει γκρέμισμα και αναδόμηση με σύγχρονους στόχους και δυνατότητες ανταγωνισμού.

Τα λίγα φωτεινά παραδείγματα πολιτικών που διαθέτει ο τόπος και από το ΠΑΣΟΚ και από την Νέα Δημοκρατία και από άλλους σχηματισμούς έχουν υποδείξει σχέδια λειτουργίας και παρουσίας του κράτους στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.

Τα γνωρίζουν πολύ καλά και ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος.

Άλλωστε συγκεκριμένοι υπουργοί και των δύο κομμάτων έχουν επιχειρήσει αρκετές φορές σοβαρές τομές σε θέματα οικονομίας, παιδείας, αμύνης, φοροδιαφυγής και προσέλκυσης επενδύσεων τα τελευταία 15 χρόνια. Αλλά τις τομές αυτές τις έκαναν αγνώριστες στην πράξη οι φοβίες για το πολιτικό κόστος.

Αν η νέα κυβέρνηση λειτουργήσει ως σχήμα συνειδητής πολιτικής συνεργασίας και ως όχι ως κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης και απομονώσει τους δεξιόστροφους λαϊκισμούς της Νέας Δημοκρατίας και τις σοσιαλιστικές ασημαντότητες που κρατάνε το ΠΑΣΟΚ στην σημερινή ανυπαρξία είναι (κατά την άποψή μου) βέβαιο ότι θα υπάρξει προβληματισμός και θα αναχαιτισθεί το νέο κύμα δίωξης της Ελλάδας από την φυσική της θέση που δεν είναι άλλη από την Ευρώπη και την ευρωζώνη. Ας μην ξεχνάμε δε ότι η προοπτική των γερμανικών εκλογών μας ευνοεί.

Πηγή Capital

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση