Πόσοι ακόμη νέοι φόροι;
Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Την αρχή την έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν είπε ότι «λεφτά υπάρχουν». Ακολούθησαν οι εταίροι της σημερινής κυβέρνησης που αναζήτησαν αυτά τα λεφτά με τη βαριά φορολόγηση του ελληνικού λαού. Κι έπονται οι άλλοι «σωτήρες» μας, οι εκπρόσωποι της αριστεράς διακυβέρνησης, οι οποίοι ποντάρουν επίσης (σωστά μαντέψατε) σε νέους φόρους!
Στις προτάσεις για τα ασφαλιστικά ταμεία ο κ. Τσίπρας πρότεινε 12 νέους φόρους! Φόροι επί των τραπεζικών συναλλαγών, φόροι επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών, φόροι επί των τυχερών παιγνιδιών, φόροι επί της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου, έκτακτος φόρος επί των διανεμόμενων κερδών των επιχειρήσεων. Αν η πρόταση είναι η επιβολή μιας ντουζίνας ακόμη νέων φόρων, ας κάνουν τον κόπο να ρωτήσουν τον κ. Στουρνάρα για την τύχη των φόρων που έχουν ήδη επιβληθεί.
Από την εποχή του ΓΑΠ έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι κάπου υπάρχουν χρήματα και ότι είναι αρκετό κάποιος να τα βρει, για να συνεχίσει ο δημόσιος τομέας να λειτουργεί με προκλητικά σπάταλο τρόπο. Άρα, είναι αρκετό να βγουν οι ράμπο του υπουργείου Οικονομικών στον δρόμο για να αποκαλυφθούν οι κρυμμένοι θησαυροί. Κι όσα χρήματα τυχόν μας λείπουν, θα βρεθούν από νέους φόρους!
Ο κ. Τσίπρας δεν έκανε κάτι περισσότερο από το συνεχίσει την παράδοση των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών. Για κάθε πρόβλημα ξεφύτρωνε και ένας νέος φόρος. Κάπως έτσι φτάσαμε στα ακίνητα να έχουμε φόρους που δεν θα μπορούσε να τους πει και ο επιδέξιος γραφειοκράτης δίχως την χρήση βοηθητικών μέσων (βλέπε σκονάκι). Μόνο που τα περιθώρια έχουν πλέον εξαντληθεί. Είναι σαν να ψάχνει κανείς να βρει πετρέλαιο σε μία περιοχή που τα αποθέματά της έχουν ήδη εξαντληθεί.
Πόσους ακόμη έκτακτους φόρους πρέπει να πληρώσουν οι επιχειρήσεις; Τέσσερα χρόνια τώρα πληρώνουν έκτακτους φόρους. Χτες για την κοινωνική αλληλεγγύη και για την πατρίδα, αύριο για τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Κι αν προκύψει καμία «τρύπα» στην χρηματοδότηση της εθνικής άμυνας, τα κέρδη των επιχειρήσεων θα είναι πάλι διαθέσιμα προς φορολόγηση. Κι αν υπάρξει καμία νέα ανάγκη, μην αγχώνεστε! Θα μπουν κι άλλοι νέοι και έκτακτοι φόροι.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα πράγματα δείχνει ότι όσοι πρότειναν αυτά τα μέτρα δεν γνωρίζουν καν πως λειτουργεί η αγορά. Ότι τα αποτελέσματα μπορεί να είναι τελείως αντίστροφα σε σχέση με τις προσδοκίες. Το ίδιο ακριβώς έκαναν και τα στελέχη της σημερινής κυβέρνησης! Έβαλαν φόρο στο πετρέλαιο και πάγωσε η Ελλάδα. Ο κόσμος για να ζεσταθεί έκαιγε στα τζάκια παλιά έπιπλα. Ένα πρωί ήρθαν οι μανδαρίνοι και μας είπαν ότι έκαναν λάθος. Έτσι απλά.
Αίσθηση προκαλούν επίσης οι προτάσεις για τον τζόγο. Μέχρι προχτές τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αγνοούσαν ότι η κυβέρνηση έχει επιβάλλει έναν νέο φόρο επί του τζίρου του ΟΠΑΠ, στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι ο Οργανισμός «ξεπουλήθηκε». Και τώρα ανακαλύπτουν νέους πρόσθετους φόρους. Εντάξει, το καταλάβαμε! Η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ «πόνεσε» ιδιαίτερα.
Το πρόβλημα δεν είναι οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι αυτές είναι ανεδαφικές κι ότι δήθεν υπάρχουν κάποιοι άλλοι που έχουν κρυμμένες στα συρτάρια τους τις μαγικές λύσεις. Από την στιγμή που υπάρχει άρνηση να αποδεχτούμε ότι ο μοναδικός τρόπος για να παραχθεί νέος πλούτος είναι η εργασία, θα συναντούμε τέτοιου είδους προτάσεις. Χιλιοειπωμένες, προχειρογραμμένες και με αντικειμενικό τους στόχο να διατηρήσουν και να θρέψουν το τέρας του δημόσιου τομέα.
Μην νομίσει κανείς ότι οι οπαδοί του κράτους βρίσκονται σε ένα και μόνο κόμμα. Στην πραγματικότητα είναι η ισχυρή πλειοψηφία σε όλα τα κόμματα. Δείτε τι έχει συμβεί μετά από τρία σκληρά χρόνια λιτότητας και περικοπών. Έχουν μειώσει τους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά το κράτος εξακολουθεί να είναι σπάταλο. Και τώρα τι λένε; Ότι θα καταφέρουν να πείσουν την τρόικα πως όλα βαίνουν καλώς. Με άλλα λόγια, τα χρήματα που δεν περικόπτουν από τις σπατάλες του δημοσίου είναι εκείνα που αναζητούν κάθε φορά με τους νέους φόρους. Προτιμούν να μας στέλνουν κάθε μέρα από ένα νέο ραβασάκι από την εφορία από το να βάλουν σε τάξη τα νοσοκομεία.
Την αρχή την έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν είπε ότι «λεφτά υπάρχουν». Ακολούθησαν οι εταίροι της σημερινής κυβέρνησης που αναζήτησαν αυτά τα λεφτά με τη βαριά φορολόγηση του ελληνικού λαού. Κι έπονται οι άλλοι «σωτήρες» μας, οι εκπρόσωποι της αριστεράς διακυβέρνησης, οι οποίοι ποντάρουν επίσης (σωστά μαντέψατε) σε νέους φόρους!
Στις προτάσεις για τα ασφαλιστικά ταμεία ο κ. Τσίπρας πρότεινε 12 νέους φόρους! Φόροι επί των τραπεζικών συναλλαγών, φόροι επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών, φόροι επί των τυχερών παιγνιδιών, φόροι επί της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου, έκτακτος φόρος επί των διανεμόμενων κερδών των επιχειρήσεων. Αν η πρόταση είναι η επιβολή μιας ντουζίνας ακόμη νέων φόρων, ας κάνουν τον κόπο να ρωτήσουν τον κ. Στουρνάρα για την τύχη των φόρων που έχουν ήδη επιβληθεί.
Από την εποχή του ΓΑΠ έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι κάπου υπάρχουν χρήματα και ότι είναι αρκετό κάποιος να τα βρει, για να συνεχίσει ο δημόσιος τομέας να λειτουργεί με προκλητικά σπάταλο τρόπο. Άρα, είναι αρκετό να βγουν οι ράμπο του υπουργείου Οικονομικών στον δρόμο για να αποκαλυφθούν οι κρυμμένοι θησαυροί. Κι όσα χρήματα τυχόν μας λείπουν, θα βρεθούν από νέους φόρους!
Ο κ. Τσίπρας δεν έκανε κάτι περισσότερο από το συνεχίσει την παράδοση των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών. Για κάθε πρόβλημα ξεφύτρωνε και ένας νέος φόρος. Κάπως έτσι φτάσαμε στα ακίνητα να έχουμε φόρους που δεν θα μπορούσε να τους πει και ο επιδέξιος γραφειοκράτης δίχως την χρήση βοηθητικών μέσων (βλέπε σκονάκι). Μόνο που τα περιθώρια έχουν πλέον εξαντληθεί. Είναι σαν να ψάχνει κανείς να βρει πετρέλαιο σε μία περιοχή που τα αποθέματά της έχουν ήδη εξαντληθεί.
Πόσους ακόμη έκτακτους φόρους πρέπει να πληρώσουν οι επιχειρήσεις; Τέσσερα χρόνια τώρα πληρώνουν έκτακτους φόρους. Χτες για την κοινωνική αλληλεγγύη και για την πατρίδα, αύριο για τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Κι αν προκύψει καμία «τρύπα» στην χρηματοδότηση της εθνικής άμυνας, τα κέρδη των επιχειρήσεων θα είναι πάλι διαθέσιμα προς φορολόγηση. Κι αν υπάρξει καμία νέα ανάγκη, μην αγχώνεστε! Θα μπουν κι άλλοι νέοι και έκτακτοι φόροι.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα πράγματα δείχνει ότι όσοι πρότειναν αυτά τα μέτρα δεν γνωρίζουν καν πως λειτουργεί η αγορά. Ότι τα αποτελέσματα μπορεί να είναι τελείως αντίστροφα σε σχέση με τις προσδοκίες. Το ίδιο ακριβώς έκαναν και τα στελέχη της σημερινής κυβέρνησης! Έβαλαν φόρο στο πετρέλαιο και πάγωσε η Ελλάδα. Ο κόσμος για να ζεσταθεί έκαιγε στα τζάκια παλιά έπιπλα. Ένα πρωί ήρθαν οι μανδαρίνοι και μας είπαν ότι έκαναν λάθος. Έτσι απλά.
Αίσθηση προκαλούν επίσης οι προτάσεις για τον τζόγο. Μέχρι προχτές τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αγνοούσαν ότι η κυβέρνηση έχει επιβάλλει έναν νέο φόρο επί του τζίρου του ΟΠΑΠ, στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι ο Οργανισμός «ξεπουλήθηκε». Και τώρα ανακαλύπτουν νέους πρόσθετους φόρους. Εντάξει, το καταλάβαμε! Η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ «πόνεσε» ιδιαίτερα.
Το πρόβλημα δεν είναι οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι αυτές είναι ανεδαφικές κι ότι δήθεν υπάρχουν κάποιοι άλλοι που έχουν κρυμμένες στα συρτάρια τους τις μαγικές λύσεις. Από την στιγμή που υπάρχει άρνηση να αποδεχτούμε ότι ο μοναδικός τρόπος για να παραχθεί νέος πλούτος είναι η εργασία, θα συναντούμε τέτοιου είδους προτάσεις. Χιλιοειπωμένες, προχειρογραμμένες και με αντικειμενικό τους στόχο να διατηρήσουν και να θρέψουν το τέρας του δημόσιου τομέα.
Μην νομίσει κανείς ότι οι οπαδοί του κράτους βρίσκονται σε ένα και μόνο κόμμα. Στην πραγματικότητα είναι η ισχυρή πλειοψηφία σε όλα τα κόμματα. Δείτε τι έχει συμβεί μετά από τρία σκληρά χρόνια λιτότητας και περικοπών. Έχουν μειώσει τους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά το κράτος εξακολουθεί να είναι σπάταλο. Και τώρα τι λένε; Ότι θα καταφέρουν να πείσουν την τρόικα πως όλα βαίνουν καλώς. Με άλλα λόγια, τα χρήματα που δεν περικόπτουν από τις σπατάλες του δημοσίου είναι εκείνα που αναζητούν κάθε φορά με τους νέους φόρους. Προτιμούν να μας στέλνουν κάθε μέρα από ένα νέο ραβασάκι από την εφορία από το να βάλουν σε τάξη τα νοσοκομεία.
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...