Το σημερινό μας διακύβευμα είναι η... ταυτότητά μας
Οι Τούρκοι προκαλούν συνεχώς, πιέζουν την Ελλάδα με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο, και τις περισσότερες φορές αυτή τους η θρασύτατη πρόκληση ξεπερνά ακόμη και τα όρια πρόκλησης πολέμου.
Κάποιοι ισχυρίζονται πως η Τουρκία έχει μεγάλη πλάκα. Λάθος. Δεν έχουν αυτοί μεγάλη πλάκα, αλλά εμείς έχουμε το μεγάλο χάλι... Δυστυχώς, τους επιτρέπουμε να βυσοδομούν στην ιστορία, να διαστρεβλώνουν την αλήθεια και να θέτουν ευθέως θέμα διαγραφής του Ελληνισμού, δηλαδή της ταυτότητάς μας.
Η δική μας (βλ. πολιτικούς) υποχωρητικότητα, φοβικότητα και η εν γένει μη κατανοητή στάση άρνησης υπεράσπισης των αυτονόητων εθνικών δικαίων και συμφερόντων που τα υπερασπίζεται το Διεθνές Δίκαιο αλλά όχι και η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, σκιαγραφεί μία επερχόμενη τεραστίων διαστάσεων εθνική ήττα, η οποία θα είναι πάρα πολύ δύσκολο -έως αδύνατο- να αντιμετωπισθεί με συμβατές μεθόδους.
Η ώθηση στα άκρα, με την σιωπηλή παρακολούθηση τόσο των εγχώριων πολιτικών δυνάμεων (και φυσικά των ελληνόφωνων κυβερνήσεων) όσο και των διεθνών, είναι αυτό ακριβώς το στοιχείο που προδίδει (αν όχι την διάθεση) την ύπαρξη ενός σχεδίου σμίκρυνσης της Ελλάδας, στο οποίο -δυστυχώς για εμάς- έχουν προ πολλού συμφωνήσει οι πολιτικοί ταγοί (ή λαγοί, διαλέγεις και παίρνεις ό,ποια λέξη νομίζεις ότι είναι σωστή).
Και αυτή τους η γνώση αλλά και η συμφωνία αποδοχής του χειρότερου για την Ελλάδα σεναρίου - σχεδίου, διαγράφεται περίτρανα στις γνωστές δηλώσεις της Άννας Ψαρούδα- Μπενάκη προς τον Παπούλια, όταν αυτός αναλάμβανε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Εάν δεν κατορθώσουμε να συνταχθούμε ως έθνος, εάν δεν αποφασίσουμε να ταξινομήσουμε τα προβλήματά μας (ταπεινή άποψη του γράφοντος είναι πως το οικονομικό είναι ένα πρόβλημα που "τοποθετήθηκε" στην χώρα) και δεν συμπορευθούμε -μηδενός εξαιρουμένου- προς την κατεύθυνση της επίλυσής τους, θα βιώσουμε ως άτομα αλλά και ως λαός με τον πλέον επωνείδιστο τρόπο την ανικανότητά μας να αντιληφθούμε όχι μόνο την πραγματικότητα που σήμερα βιώνουμε, αλλά την ανικανότητά μας να λειτουργήσουμε με την απλή λογική ή και το απλό ένστικτο επιβίωσης.
Σήμερα, πέρα από οποιαδήποτε πολιτική ή ιδεολογική ορθότητα (που προσπαθεί να μας πείσει για το κοινό συμφέρον που εξυπηρετεί όλους εκτός από εμάς) είμαστε υποχρεωμένοι να διαφύγουμε από την στοχευμένη κρεατομηχανή της προτεινόμενης ή επιβαλλόμενης λογικής και να διακρίνουμε πως στο σταυροδρόμι της ιστορίας έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ συνέχισης της ταυτότητάς μας ή της διαγραφής της.
Η Τουρκία αποτελεί, απλώς, τι εργαλείο πίεσης, μέτρησης αντιδράσεων αλλά και άσκησης πιθανής βίας (εκφοβισμού).
Η Ευρώπη σχεδιάζει ένα μέλλον στο οποίο η πατρίδα μας (αλλά κι εμείς) θα αποτελεί μία επαρχία χρέους και παραγωγής κέρδους για τους "έξυπνους" και τα πάσης φύσεως λαμόγια.
Ο πέραν του Ατλαντικού "σύμμαχος" ΗΠΑ έχει κάνει τους δικούς του σχεδιασμούς, τις δικές του πρόσκαιρες ή άλλες συμμαχίες και έχει παραλείψει (σε σημείο διαγραφής) την Ελλάδα, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα δικά του γεωπολιτικά και γεωοικονομικά σχέδια.
Η Ελλάδα, αν και είναι "μαγαζί γωνία", η οποία βρίσκεται και πάλι μόνη χωρίς κανένα ουσιαστικό στήριγμα (τα περί Ρωσίας και διάθεσής της να βοηθήσει μάλλον πρέπει να τα αναδιατάξουμε στο σκεπτικό μας -τουλάχιστον γι αυτή την χρονική στιγμή- αφού δεν υπάρχουν ούτε αποχρώσες ενδείξεις για κάτι τέτοιο) πρέπει να αποφασίσει αν θα προχωρήσει στην πραγματική της διάσωση ή εάν θα αφεθεί στα χέρια εκείνων που -για πλέον του ενός λόγους- θέλουν να την "διαγράψουν", να την διαμελίσουν και να αποκομίσουν τεράστια κέρδη από την πώληση των κομματιών της.
Κι εδώ μπαίνει το ερώτημα: Εμείς τι κάνουμε για να το αποφύγουμε αυτό; Η απάντηση, δυστυχώς ή ευτυχώς, βρίσκεται σε εμάς, στον καθένα από εμάς και στην διάθεσή του να παραμείνει στον μικρόκοσμο και στα μικροσυμφέροντά του (και τα δύο καθορισμένης διάρκειας και με ημερομηνία λήξης που την καθορίζουν οι "ισχυροί φίλοι, εταίροι και σύμμαχοι" και τα έξυπνα δημιουργημένα και τοποθετημένα πολιτικά παραμάγαζά τους που στήθηκαν για να μας πείσουν πως είναι αδύνατο να ενωθούμε και να γίνουμε ένα) ή θα επιλέξουμε την υπεράσπιση της ταυτότητάς μας...
Όσο και αν θέλουμε να αποφύγουμε την αλήθεια, σήμερα το "παιχνίδι" που παίζεται αφορά την διαγραφή ή την διατήρηση της ταυτότητάς μας ως πολίτες ενός έθνους... Το δυστύχημα είναι πως η ταυτότητα μας δόθηκε και σήμερα εμείς καλούμαστε να αποφασίσουμε εάν θα την αποδεχτούμε ή όχι. Καλό θα είναι όμως να θυμόμαστε πως ο άνθρωπος και ο λαός χωρίς ταυτότητα, χωρίς πατρίδα και ιστορία δεν έχει κανένα μέλλον και καμία επιλογή πέρα από το να προχωρήσει βουβά στην κρεατομηχανή που τον περιμένει για να θρέψει όλους εκείνους που τον διέσωζαν μέχρι να τον πείσουν να περπατήσει προς την καταστροφή του.
Αναρτήσεις
Ὁ Καθένας μόνος του δὲν μπορεῖ νὰ κάνη τίποτα,ὅσο πατριωτικὰ αἰσθήματα καὶ νὰ ἔχη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσες φορὲς θὰ τὸ γράψω·χρειαζόμαστε ἡγέτη, ποὺ θὰ ἐμψυχώση ὅλους ἐμᾶς ποὺ εἴμαστε ἕτοιμοι,πολύ ἕτοιμοι·μιὰ κίνησι χρειαζὸμαστε.
Ἤξεραν,ὅσοι ἔστειλαν στὸν ἄλλο κόσμο τὸν Χριστόδουλο.
Ἀλλὰ ἀλλοίμονο δὲν ὑπάρχει κανεὶς.
Ἤ δειλοὶ εἶναι ἤ πουλημένοι.
Εἴμαστε λοιπὸν χαμένοι.
Μας τσάκωσαν απροετοίμαστους με κάθε σημασία της λέξης, αλλά και διχασμένους. Δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει εδώ ό,τι έγινε στην Ισλανδία για τον απλό λόγο ότι δεν συμπορευόμαστε. Για να κάνεις φίλο στην Ελλάδα πρέπει πρώτα να μάθεις αν είναι δεξιός ή αριστερός. Αν παντρευτείς κάποιον από άλλο κόμμα το διαζύγιο είναι σχεδόν σίγουρο. Ακόμα και τώρα, σε αυτή την ύστατη στιγμή, κυκλοφορούμε μ' ένα μαχαίρι στην τσέπη για όποιον εκφράσει διαφορετική άποψη από τη δική μας. Αυτά είναι που μας έφεραν ως εδώ και τα εκμεταλλεύθηκαν κατάλληλα αυτοί που μας χτύπησαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια απλή συνταγή είναι να αρκεσθούμε σε αυτά που μπορεί να μας δωσει αυτή η πατρίδα από μόνη της και με την δική μας εργατικότητα που δεν θα υπολείπεται σε απολαβές από την "εξυπνάδα" των άλλων που την βαπτίζουν εργατικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟτιδήποτε πρέπει να εισαχθή απ' έξω, χωρίς να αντισταθμίζεται από την ανάλογη δημιουργία που θα το αποπληρώσει, σημαίνει απλούστατα καθημερινή απώλεια πολλών χιλ. στρεμμάτων ελληνικής γής.
ποσο δυνατο ειναι να συνταχθουν ατυπα νεα συγκροτηματα πολιτικης προτασης που θα συγκεντρωσουν ολο αυτο το κοσμο που ανηκει στην εκλογικη αποχη αλλα και ολους οσους καθε μερα αφυπνιζονται,και συνειδητοποιουν μεσα σε τι λυσαλαιες καταστασεις εχουμε περιελθει,και που δεν μας βγαζουν πουθενα.Αναρωτιεμαι θα μπορουσαν να σταθουν??απο ποιους φορεις θα ειχαν στηριξη???Ποσο επικυνδυνο θα ηταν?Θα τον αφησουν οι ξενοι μηχανισμοι να δυναμωσει??η θα εχουμε αρνητικη προπαγανδα, και τετοια.Ποσο τρωτος ειναι αυτος ο μηχανισμος της παγκοσμιοποιησης,που στην περιοχη μας μεταφραζεται σε εκτουρκισμο αφου προσκυνησαν ακομα και οι ισραηλιτες??Ολοι διαπιστωσαμε την εισχωρηση,πρακτορων,κατασκοπων,βουλευτων,πολιτικων αρχηγων,με πολιτικη τακτικη να εξυπηρετισουν τα συμφεροντα της τουρκιας,εχουν πιασει ποστα,και πολλοι απο δαυτους κυβερνανε κιολας,θα μπορουσε,να γινουν διερευνιτικες κινησεις,αντιδρασεων,με πειραματικες προκλησεις απεναντι τους,να βρουμε τα κενα τους και εκει να προσανατολιστουμε,δεν υπαρχει περιπτωση,να μην εχουν ευαλωτα σημεια που μπορουμε να τα εκμεταλλευτουμε...ενα απο ολα ειναι πασιφανες,το οτι φοβουντε την επανασταση,και γιαυτο δεν κανουν προσωπο με προσωπο αντιπαραθεση,γιατι δεν εχουν ιχνος δημοκρατικη συνειδησης,γιατι ξερουν οτι αυτο που αποσκοπουν κρυβει δολιοτητα εναντιον του λαου,γιατι ξερουν οτι ο νομος της φυσης,λεει οπου δρουν μικροβια,να ενεργοποιειται το ανοσοποιητικο συστημα και να υπαρχει αντιδραση ,πυρετος,χτυπουν στον υπνοτισμενο ακροατη τους απο τα καναλια τους... αλλα εχουν και προετοιμαστει για ενα τετοιο ενδεχομενο,με ειδικευμενες δυναμεις καταστολης,σε φλομωνουν στα δακρυγονα και υποχωρεις αναγκαστηκα,μετα στρατηγικη τακτικη τους ειναι η προβοκατσια,ποσο θα μπορουσε οτιδηποτε συγκροτηθει να προστατευεται απο προβοκατσιες?Ενα αλλο οπλο τους ειναι τα ΜΜΕ που τα προβαλουν και τα σερβιρουν κατα πως τους συμφερει...πολλα ειναι ειναι ειναι καπως πρεπει να γινει μια αρχη.
ΑπάντησηΔιαγραφή