Απoψεις

[Απόψεις][bleft]

Ελλαδα

[Ελλάδα][threecolumns]

Ευρωπη

[Ευρώπη][bsummary]

Κοσμος

[Κόσμος][grids]

Το αληθινά δικό μας χρέος…


Να ‘μαστε το λοιπόν. Καθόμαστε στο ίδιο καφενείο, σε χωριστά τραπέζια και ρουφάμε τον πικρό καφέ μας. Τα μάτια μας κοιτάζουν στον δρόμο που περνά από μπροστά μας και είναι αδειανός. Μερικοί τρελοί πάνε κι έρχονται μέσα σε μία νεκρική σιγή. Δεν υπάρχουν παιδιά τριγύρω μας, δεν υπάρχουν φωνές, δεν υπάρχει ζωή. Μόνο εσύ κι εγώ, κοιτάζουμε στο βάθος του δρόμου, με μάτια βουρκωμένα, που αναστενάζουν βουβά...

Σηκώνω το βλέμμα μου και ψάχνω να βρω το δικό σου. Δυσκολεύομαι μέσα σε ετούτη την καταχνιά. Σε ξέρω από μικρό παιδί. Τότε που παίζαμε στις αλάνες το τόπι και τα βράδια παίζαμε κρυφτό. Σε θυμάμαι να παίρνεις τον ουρανό με τα αστέρια και να τον κάνεις σεντόνι για να σκεπάζεσαι, όταν μιλούσαμε για τα όνειρά μας εκείνα τα ζεστά καλοκαίρια της νιότης μας.

Σήμερα, μείναμε να κοιταζόμαστε σαν δυό ξένοι. Σηκώνω το φλυτζάνι του καφέ. Μια τζούρα έμεινε μόνο. Την πίνω κι αυτή και παίρνω την απόφαση, σηκώνομαι κι έρχομαι στο τραπέζι σου. Κάθομαι, δίχως να σε ρωτήσω. Σμίγω τη μοναξιά μου με την δική σου και αναρωτιέμαι, πως γίναμε έτσι. Βουβοί… σκυθρωποί… δίχως κανένα όνειρο. Μας τά ‘κλεψαν κι αυτά οι πραματευτάδες της ζωής και τα ξεπούλησαν στα παζάρια, στους πάγκους που οι γύφτοι άπλωσαν να προσφέρουν την κλεμμένη πραμάτεια τους στους ξένους.

Πώς γενήκαμε έτσι αδελφέ;
Κάποτε χορεύαμε ολόρθοι, περήφανοι, μαζί με τους αγγέλους.
Κάποτε, τότε που υπήρχε μπέσα και που δείχναμε τον κλέφτη…
Κάποτε, που πιάναμε την πέτρα και την στύβαμε…

Χτυπάει η καμπάνα. Γυρίζω και σε κοιτάζω ξανά, επίμονα. Ψάχνω το βλέμμα σου να δω τι υπάρχει εκεί μέσα, αν αυτός ο ατίθασος που ήξερα βρίσκεται ακόμη εκεί. Ψάχνω να βρω το λιοντάρι, ψάχνω να βρω τη ματιά που άνοιγε τα βουνά στο πέρασμά της. Σε θυμάμαι νέο κι ερωτευμένο, όταν σε είδα να γελάς και ένιωσα πως όλος ο κόσμος ήτανε δικός σου. Τότε έτσι ήτανε… Σήμερα έγινες κατάδικος ενός άλλου κόσμου, φερμένου από αλλού, από λιμοκοντόρους που κάνανε το ψέμα δουλειά και που πληρώνονταν με τον δικό μας τον ιδρώτα…

Εσύ κοιτάς στον δρόμο. Γνωρίζεις πολύ καλά, όπως κι εγώ, πως ετούτος ο δρόμος μας περιμένει. Πως δεν έχουμε άλλο από το να τον ακολουθήσουμε. Σβήνω το τσιγάρο που κρατώ. Σου χτυπώ την πλάτη και σηκώνομαι. Εγώ θα ξεκινήσω. Αν θέλεις έρχεσαι. Θα είναι έτσι πιο εύκολος ο δρόμος, επειδή θα είμαστε μαζί. Στην άκρη του βρίσκεται το χρέος.
Το χρέος στην φυλή που μοιάζει να χάνεται.
Το χρέος στον άντρα και στο παιδί που του ‘κλεψαν τα όνειρα του.
Το χρέος στους χθεσινούς και στους αυριανούς.
Το χρέος στο χώμα που μας καρτερά.
Το χρέος στην ψυχή που λιώνει.
Μα πιότερο το χρέος στην πίστη και στον Θεό που μας έκανε την τιμή να περπατήσουμε αυτό τον δρόμο, να τον ευχαριστήσουμε για τον αγώνα τον καλό που μας προσφέρει και να τον δοξάσουμε με όση τιμή κρύψαμε μέσα στην καρδιά μας.

Ετούτο είναι το χρέος μας, αδελφέ, και αλλιώς δεν μπορούμε να κάνουμε. Το ξέρεις. Κι όσο αργούμε να ξεκινήσουμε, τόσο σκοτεινιάζει ο ουρανός από τους δαίμονες που χορεύουν κοιτώντας μας. Κι όσο αργούμε να βάλουμε μπρος, τόσο και λιγοστεύει ο χρόνος που μας απομένει.

Σε κοιτώ βουβά. Σηκώνομαι και ξεκινώ. Καλός ο καφές, μα ετούτος ο δρόμος δεν φεύγει. Θα είναι πάντα εδώ. Μήτε το χρέος φεύγει κι όσο περνά η ώρα όλο και βαραίνει. Πίνω μια γουλιά νερό, με κοιτάς και σηκώνεσαι. Ξάφνου σηκώνεσαι και σαν να διάβασες τη σκέψη μου στέκεσαι δίπλα μου και ξεκινάμε. Αλλιώς δεν μπορούμε να κάνουμε, το ξέρουμε και οι δυό…Ευλογημένος νά 'σαι αδελφέ, επειδή μου έμαθες όσα δεν ήξερα κι επειδή μου έδειχνες όταν δεν έβλεπα.
Τέλος στην στάση της ζωής μας, λοιπόν... Ήρθε η ώρα να πάρουμε τα όνειρά μας πίσω. Ήρθε η ώρα να περπατήσουμε τον δρόμο που από πάντα μας περίμενε… Κι αν είναι βαρύς για τα χρόνια μας, δεν φταίει αυτός, αλλά εμείς, που δεν αποφασίσαμε να τον διαβούμε πιο νέοι…



Post A Comment
  • Blogger Comment using Blogger
  • Facebook Comment using Facebook
  • Disqus Comment using Disqus

10 σχόλια :

  1. Η γής Κωνσταντίνε η γής! Ανταίοι θα γίνουμε αν την τιμήσουμε και την ποτίσουμε με τον ιδρώτα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αληθινά ποιητικό κομμάτι,
    γεμάτο από την ευθύνη του μαχητή,
    τη συγκίνηση του αδικοχτυπημένου,
    την πρόταση ζωής του εξεγερμένου,
    την διαδρομή του ΄Ελληνα άντρα,
    την απόφαση του απελπισμένου.

    Με άξονα τη φιλία,την διανθρώπινη επαφή και σχέση
    αυτό το ουσιαστικό προσκλητήριο αγώνα
    διανύεται στις λίγες λέξεις του ως γροθιά στο στομάχι
    του κάθε ωχαδερφιστή και ζαλισμένου συμπατριώτη.

    Κωνσταντίνε μου,για μιαν ακόμη φορά μέτρησες τα όρια της ευαισθησίας σου
    και της ανοχής μας.
    Θα αλλάξουν τα πράγματα.
    ΚΑΙ με τέτοια κείμενα,αδελφέ Συνέλληνα.

    ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Μα πιότερο το χρέος στην πίστη και στον Θεό που μας έκανε την τιμή να περπατήσουμε αυτό τον δρόμο, να τον ευχαριστήσουμε για τον αγώνα τον καλό που μας προσφέρει και να τον δοξάσουμε με όση τιμή κρύψαμε μέσα στην καρδιά μας."
    Ως Έλληνες πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την πραγματικότητα της κατάστασης, στην οποία μας οδήγησαν οι πολιτικές ηγεσίες και να απαιτήσουμε Νέμεση και τιμωρία των ενόχων για την εσχάτη προδοσία και να μην παραδοθούμε σε οράματα, θάματα από το υπερπέραν και άφεση αμαρτιών=εγκλημάτων!
    Η δημιουργία της κοινωνίας ανθρωποειδών του προτεκτοράτου έχει ενόχους με ονοματεπώνυμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπραβο Κωνσταντινε, τοχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν ξέρω για το βλέμμα, Κωνσταντίνε. Δεν βλέπω τίποτε μέσα στο βλέμμα, όσες φορές κι αν κοίταξα. Θα πρέπει να πιάσουμε εντελώς πάτο (όταν λέω εντελώς εννοώ εντελώς), να γίνει ο πόνος σωματικός, για να γίνει κάτι μέσα στο βλέμμα. Το Σύνταγμα καταλύθηκε, η χώρα πολιορκείται, παραδίνεται στην κυριολεξία, έπεται ο διαμελισμός που έχουν βάλει ήδη μπροστά και το βλέμμα κοιτάζει ακόμα τις "βιτρίνες" που του πλασάρουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Με άγγιξες στην ψυχή Κωνσταντίνε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ13 Οκτωβρίου 2012 στις 11:55 μ.μ.

    ΓΥΡΙΣΑΜΕ...ΠΙΣΩ,ΠΙΣΩ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ,ΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΑΝ ΜΑΣ ΠΗΡΕ.ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΚΑΙ Η ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ, 'Η ΠΟΤΕ, ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,ΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΓΝΩΣΗ,ΜΕ ΚΑΘΑΡΣΗ ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΣΗ,ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΠΕΡΝΟΥΝΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΑΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΡΟΤΑΣ ΜΑΣ.Η ΡΟΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΩΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ,ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΔΗΓΟ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟ.ΑΔΕΡΦΙΑ,Η ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ.ΞΕΚΙΝΑΜΕ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ξεκινησε με εμας...μα και χωρις εμας...
    ξεκινησε...η ψυχη να πετα τα ρουχα που την ντυσαμε...
    ξεκινησε..η απογυμνωση...
    ξεκινησε..ο πονος...
    ξεκινησε..το κλαμμα...
    ξεκινησε..η αφυπνιση..
    ξεκινησε.. ο σεισμος στη συνειδηση..
    ξεκινησε.. η καταρευση στο ψεμμα..
    ξεκινησε..η διαλυση του φοβου..
    ξεκινησε.. η ανθρωπια..
    ξεκινησε..η καθαρση..
    ξεκινησε..η μετανοια..
    ξεκινησε..η ευθυνη..
    ξεκινησε..η καρδια..
    ξεκινησε..η φωτια της..

    τιποτα δεν θα χαθει..
    αλλαζει ο κοσμος μεσα..
    αλλαζει ο κοσμος εξω..

    πριν ερθει το κλαμμα της χαρας..
    ο πονος,ειναι πρωτος..

    ασε τον πονο λευτερο,να ξεχυθει απο τα στηθια..
    και μην του αντιστεκεσαι..κομματια θα σε κανει..

    και τοτε καρδια μου..σαν γινεις ενα με τον πονο..

    ξεκινα ..θα αναμετρηθεις με τον θανατο..
    ξεκινα..γιατι αν φοβηθεις..θα σε καταπιει,ο γυιος του..ο χαρος


    ΠΟΥ Τ,ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΟΣ!!!!

    ΞΕΚΙΝΑ ΨΥΧΗ ΜΟΥ,ΣΩΜΑ ΜΟΥ,ΚΙ,ΑΝΑΣΑ ΜΟΥ..

    ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΑΓΑΠΗ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ελαχιστοι,μετρημενοι στα δακτυλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...



Ελληνοτουρκικα

[Ελληνοτουρκικά][bleft]

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ

[Γεωπολιτική][grids]

διαφορα

[διάφορα][bsummary]

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

[μυστικές υπηρεσίες][bleft]