Το πολιτικό σύστημα καταρρέει, αλλά… τα πολιτικά κόμματα άδουν
Πάνω που πιστεύαμε ότι τα νέα μέτρα είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να μας συμβεί, εμφανίζονται όλο και περισσότερα σημάδια ότι το εγχώριο «σύστημα» έχει… κρασάρει και οδεύει με επιτάχυνση στο κενό:
Μόνιμο θέμα στην επικαιρότητα είναι η όξυνση που προμελετημένα και με σύστημα προκαλεί η Χρυσή Αυγή με σκοπό την πόλωση και την αιματοχυσία. Την ίδια στιγμή λαμβάνει χώρα το πρωτοφανές: να τίθεται ζήτημα καταδίκης των πρακτικών της Χρυσής Αυγής από την Βουλή, και να… καταψηφίζεται –διά του «λευκού»- από το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ!. Ενώ παράλληλα διαπιστώνουμε δίδυμη κοινοβουλευτική τρικυμία εν κρανίω: από τη μία ο βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ. κ. Μαρκόπουλος νοσταλγεί την συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων στα ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας της χώρας και από την άλλη η βουλευτής της Ν.Δ. Σοφία Βούλτεψη (έλεος κύριοι του Μαξίμου) να πιστεύει βαθιά ότι ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν ένα γεγονός στο οποίο πρωταγωνιστούσαν αποκλειστικά «δεκαπεντάχρονα παιδιά» (υπενθυμίζουμε ότι τον Δεκέμβριο του 2008 δεν δοκιμάστηκε η αστυνομία και κρίθηκε ανεπαρκής, αλλά έλαβε εντολές να ασκηθεί στην αμυντική στάση και στον… υπερβατικό διαλογισμό).
Κάθε μέρα συμβαίνει και κάτι καινούργιο, πέρα από την Οικονομία, που μαρτυρεί εκτροχιασμό. Τα πάντα φωνάζουν «κάν’το όπως η Βαϊμάρη», ενώ κάποιοι καλοβλέπουν το ενδεχόμενο γενικευμένου χάους, φαντασιωνόμενοι κάτι τέτοιο με παραμέτρους λογοτεχνικού έργου και όχι με παραμέτρους αίματος και φρίκης.
Έχουμε πολλές φορές αναφερθεί στο τέλος της Μεταπολίτευσης και πριν από τις εκλογές εκφράζαμε την ελπίδα να μπαίνουμε στη νέα Μεταπολίτευση, στη δημιουργία δηλαδή ενός πολιτικού σκηνικού που θα αφήσει πίσω του τις αμαρτίες του παρελθόντος. Πιστεύαμε ότι τα πολιτικά κόμματα, και κυρίως η Νέα Δημοκρατία, θα είχαν βάλει μυαλό τόσο από τις προηγούμενες παντελώς αποτυχημένες προσπάθειες διακυβέρνησης όσο και από το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο «δεν πάει παραπέρα» και κάτι πρέπει να αλλάξει άμεσα.
Δυστυχώς οι καθημερινές πλέον διαψεύσεις καταρρακώνουν τα όνειρά μας και τις ελπίδες μας.
Δεν είναι μόνο ότι συνεχίζεται η επιβράβευση εκείνων (πολιτικών, δημοσιογράφων, παραγόντων) που συνέβαναν στην καταστροφή της χώρας και η προκλητική ατιμωρησία των υπευθύνων – επειδή η περιφορά του πολιτικού πτώματος του γηραλέου Άκη δεν μπορεί φυσικά να νοηθεί ως “δικαιοσύνη”. Δεν είναι μόνο η επικοινωνιακή διαχείριση των προβλημάτων, οι βυζαντινισμοί στην πολιτική, η ακύρωση υποσχέσεων, η καμαρίλα, η κομματοκρατία, η επικράτηση των συντεχνιών, με μεγαλύτερη αυτή των βουλευτών. Ούτε ότι η ΝΔ οδηγείται με ακρίβεια στο να γίνει… ΠΑΣΟΚ, ενώ το ΠΑΣΟΚ και τα αριστερά κόμματα δεν ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται.
Το χειρότερο απ’ όλα, μετά λύπης μας και μετά λόγου γνώσεως, είναι ότι έχουμε αρχίσει και ζούμε την ελληνική εκδοχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, μιας «άρρωστης» δημοκρατίας που τελικά οδήγησε τη Γερμανία στην αγκαλιά των ναζί του Χίτλερ.
Στην σημερινή Ελλάδα η οικονομική κρίση σαρώνει τα πάντα, οράματα για το λαό δεν υπάρχουν, τα κόμματα είναι διαλυμένα και στο βάθος έρχεται… ο εθνικοσοσιαλισμός. Ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του, μπορεί να μη φημίζονται για την εξυπνάδα και τη μόρφωσή τους, αλλά κάνουν ό,τι και ο Χίτλερ, εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες της Δημοκρατίας: Δηλαδή τα σπαρασσόμενα από έριδες πολιτικά κόμματα, την οικονομική εξαθλίωση των πολιτών, την απουσία πολιτισμού που θα δημιουργήσει οράματα. Ο άκρατος λαϊκισμός είναι η τακτική της Χρυσής Αυγής. Όλα τα λύνουν με την παρέμβαση των Χρυσαυγιτών. Υπάρχουν μετανάστες; Καθαρίζουν οι Χρυσαυγίτες. Υπάρχουν διαρρήκτες, τα παιδιά με τις μαύρες μπλούζες είναι εδώ. Τώρα κάνουν και ελέγχους, θα υποκαταστήσουν και την Τροχαία, την εφορία, τους δημοτικούς αστυνομικούς, ε δεν θα μείνει και τίποτε άλλο. Η διείσδυσή στους στα πλατιά λαϊκά στρώματα που δε βρίσκουν λύσεις στα παλαιά κόμματα, είναι θέμα χρόνου.
Όμως, τότε θα είναι πολύ αργά για να κλάψουμε τη Δημοκρατία. Το αυγό του φιδιού θα έχει γίνει οχιά και θα έχει δηλητηριάσει τα πάντα.
Τα σημάδια είναι εδώ, οι προειδοποιήσεις επίσης, αλλά πώς να αντιδράσουν τα άλλα κόμματα;
Η ΝΔ σπαράσσεται από εσωτερικές έριδες διότι η ίδια διέψευσε τον εαυτό της. Μόνο η εξουσία αποτελεί συνδετικό κρίκο σε ένα συνοθύλευμα που δεν ξέρει που πατάει και που βρίσκεται.
Το ΠΑΣΟΚ είναι διαλυμένο αλλά δεν το ξέρει ή δεν το παραδέχεται καθώς κοιτάζει το ένδοξο παρελθόν του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται την εξουσία, αλλά όχι τώρα, αργότερα όταν η Ελλάδα θα έχει διαλυθεί. Κι αντί να φτιάξει ένα δικό του ιδεολογικό περίβλημα, κλέβει από τα έτοιμα του Αντρέα.
Το ΚΚΕ εγκλωβισμένο στη σταλινική του ιδεολογία δε μπορεί ούτε τους δικούς του ψηφοφόρους να συνεγείρει.
Κι έτσι έρχεται η Χρυσή Αυγή, που έχει διαβάσει καλά την τακτική του εθνικοσοσιαλισμού και του Χίτλερ για να σαρώσει τα πάντα. Όταν ο Μιχαλολιάκος θα προβάρει τα ρούχα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μην εκπλαγεί κανείς. Εμείς θα τους έχουμε προειδοποιήσει.
Φυσικά κάπως δύσκολο να γίνει στη συνέχεια και …πρωθυπουργός ο κ. Μιχαλολιάκος- ελπίζουμε τουλάχιστον γιατί όλα τα έχουμε δει στον τόπο αυτό. Θα τον χρησιμοποιήσουν όμως για να διαλύσουν τελείως το σημερινό πολιτικό σύστημα και να βάλουν στην θέση του ελεγχόμενους και πειθήνιους τεχνοκράτες.
Θυμάστε που γράφαμε ότι το ΔΝΤ ήρθε για να διαλύσει το υπάρχον πολιτικό σύστημα; Το ΔΝΤ, δε ήρθε για να σώσει τη χώρα. Ήρθε για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των δανειστών της και της πλουτοκρατίας
Δεν του το θυμίζει κανείς του κ. Σαμαρά στο Μαξίμου; Οι τόσοι σύμβουλοί του με την διαχείριση της οικονομίας και της καθημερινής… θλίψης ασχολούνται μόνο; Δεν του λένε ότι αν δεν κατεδαφίσει το κράτος που ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ και άφησε άθικτο η Ν. Δ. δεν υπάρχει μέλλον για κανέναν;
Για να κατεδαφίσεις κάτι θα πρέπει να ξέρεις με τί θα το αντικαταστήσεις. Αν δεν υπάρξει εθνικός στρατηγικός σχεδιασμός δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να φύγουμε από αυτό το τέλμα – έως, βέβαια, να φτάσουμε στην κατάσταση failed state, ήτοι πολύ σύντομα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς υπερκομματικό μηχανισμό παραγωγής του είναι θεσμικά ΑΝΕΦΙΚΤΟ να παραχθεί.
Είναι λοιπόν όντως θέμα συμβούλων Σαμαρά, όπως πολύ σωστά λέτε: πρέπει να του πουν ξεκάθαρα ότι χρειάζεται και ο Μηχανισμός Στρατηγικής Υποστήριξης ούτως ώστε να αντιμετωπίσει αυτά τα οποία οι ίδιοι δεν έχουν το χρόνο, ενδεχομένως και κάτι άλλο, για να ασχοληθούν.
Αυτό που μου κάνει ΤΡΟΜΕΡΗ εντύπωση είναι η απάθεια των υπηρεσιακών παραγόντων, των μεγάλων επιχειρηματιών και των δημοσιογράφων/ανθρώπων του πνεύματος/των τεχνών κ των γραμμάτων: δε νοιώθουν καμία απολύτως ευθύνη για να αναλάβουν δράση υπέρ της σωτηρίας της πατρίδας; Έστω για να σώσουν τη δική τους περιουσία και μόνο;
ΥΓ. Βρε Ρεβυθούλη, τί άλλο θέλεις για να πειστείς;
Μέχρι και το antinews ανεβάζει τα σχόλιά μου για τη Μοναδα Στρατηγικής Υποστήριξης!...
Ναι, για το antinews που έχει κόψει τον ΠΠ και τον Ιεροφάντη μιλάω!...
Μόνο η συντέλεια του κόσμου απομένει...
Μάλλον είναι κοντο-Ρεβυθούλης...
ΔιαγραφήΜη σου πως και χωρίς το "Ρεβυθο"...
ΔιαγραφήΔηλαδή ...λης; Όπως λέμε λούλης; :)
ΔιαγραφήΩχ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα σύμπτωση: οι αγανακτισμένοι αύριο στο Σύνταγμα κ κάποιος τρελός να μιλάει για Μονάδα Στρατηγικής Υποστήριξης!
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2011/05/blog-post_8665.html