Προ των πυλών του χάους

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος

Ο διαφαινόμενος κίνδυνος για το τραπεζικό ευρωσύστημα, αλλά και για ολόκληρη τη δύση είναι τεράστιος – επειδή η Ελλάδα θα παρέσυρε στο γκρεμό καταρχήν τις χώρες του νότου και στη συνέχεια όλες τις υπόλοιπες….τη μια μετά την άλλη.

“Η Γαλλία είναι τόσο λίγο αυτάρκης, όσο και η οποιαδήποτε άλλη βιομηχανική χώρα της Ευρώπης ή του πλανήτη. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, πρέπει να είναι ανταγωνιστική ή, καλύτερα, να γίνει ξανά. Κάτι τέτοιο μπορεί να το πετύχει, εντός της Ευρωζώνης, είτε με τη βοήθεια της εσωτερικής υποτίμησης (μειώσεις μισθών), είτε με ένα «άγριο» πρόγραμμα λιτότητας, όπως αυτό που εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Εάν η Γαλλία αποφασίσει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, τότε ο Hollande διακινδυνεύει έναν εμφύλιο πόλεμο, μέσα από εκτεταμένες κοινωνικές αναταραχές.

Η μοναδική εναλλακτική δυνατότητα του νέου προέδρου της είναι να εγκαταλείψει αμέσως τη ζώνη του ευρώ, να υιοθετήσει ξανά το φράγκο και να το αφήσει να υποτιμηθεί όσο περισσότερο γίνεται. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί η Γαλλία να κερδίσει ξανά την εξαγωγική ισχύ της, την οποία έχει χάσει εντελώς, καθώς επίσης ο πρόεδρος της να αποφύγει τη μάχη εναντίον της αριστεράς - επίσης, την μη τήρηση των προεκλογικών του υποσχέσεων” (W.Hankel - Γερμανός διδάκτορας, καθηγητής οικονομικών και ειδικός στο συνάλλαγμα).

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ Η.Π.Α.

Άνοιξη, Μάης του 2012 - με την ελληνική οικονομία να βρίσκεται σε μία καταστροφική ύφεση, για πέμπτη συνεχή χρονιά. Η ανεργία καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, οι χρεοκοπίες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αυξάνονται γεωμετρικά, το χρηματιστήριο έχει καταρρεύσει, η αγορά ακινήτων υποφέρει, η βιωσιμότητα των τραπεζών είναι κάτι παραπάνω από προβληματική, η απαισιοδοξία των Ελλήνων είναι στο ζενίθ της και οι ελπίδες από τον τουρισμό αρχίζουν να μαραίνονται.

Μετά από δύο χρόνια μειώσεων των μισθών, περιορισμού του κοινωνικού κράτους και διαδοχικών φορολογικών αυξήσεων,επικρατεί πλέον μία «διαρθρωτική κούραση» - μία απροθυμία δηλαδή για την αποδοχή νέων μέτρων, με βάση τα οποία θα μπορούσε ίσως η χώρα να ξεφύγει από την κρίση.

Οι οικονομολόγοι, Έλληνες και ξένοι, δεν βλέπουν καμία προοπτική για το μέλλον – παρά τις τεράστιες δοκιμασίες, στις οποίες έχουν υποβληθεί οι Πολίτες. Η Ευρώπη απειλεί, η Γερμανία παραμένει αμετακίνητη στη στείρα, αυτοκαταστροφική πολιτική, την οποία έχει επιβάλλει αυταρχικά σε όλη την ήπειρο, ενώ η ΕΚΤ έχει σπαταλήσει όλα της τα όπλα, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Πολλοί Έλληνες αυτομαστιγώνονται, θεωρώντας το δυστυχώς αυτοκριτική – πρόθυμοι να αναλάβουν οι ίδιοι ολόκληρο το βάρος για τα δεινά της πατρίδας τους, μετά από τις διαδοχικές πλύσεις εγκεφάλου των ΜΜΕ και την τρομοκρατία που έχουν υποστεί. Εν τούτοις, όλο και λιγότεροι είναι αυτοί οι οποίοι, επηρεασμένοι από τη διαρκή «χειραγώγηση» τους εκ μέρους ορισμένων πολιτικών, με την «ευγενική συνδρομή» των ΜΜΕ, στα πλαίσια της προσπάθειας τους να ενοχοποιήσουν τους Πολίτες για τη χρεοκοπία, πιστεύουν πως αποκλειστικά υπεύθυνη για τα δεινά της χώρας είναι η φοροδιαφυγή.

Οι λύσεις απελπισίας από τους «νοσταλγούς του παρελθόντος», του «δίκαιου» κομμουνισμού και της «συνετής» στρατιωτικής δικτατορίας, όπως, για παράδειγμα, η επιστροφή στη δραχμή και στον προστατευτισμό, συνεπικουρούμενες από τους ιδιοτελείς εχθρούς της νομισματικής ένωσης και τους υποστηρικτές των αγορών, αποκτούν όλο και μεγαλύτερα ερείσματα στον πληθυσμό της δύστυχης χώρας – η οποία έχει χάσει όλες τις ελπίδες για το μέλλον της, έχει απογοητευθεί από την απίστευτη διαφθορά της πολιτικής εξουσίας, καθώς επίσης των έντονα «διαπλεκομένων» ΜΜΕ, αναζητάει με αγωνία έναν καινούργιο προσανατολισμό, έχει εξευτελιστεί διεθνώς, βιώνει το ναδίρ της αυτοπεποίθησης και δεν διακρίνει καμία απολύτως προοπτική.

Στα πλαίσια αυτά, όταν απεγνωσμένα η Ελληνική κυβέρνηση επιλέγει τις πρόωρες εκλογές, «εισπράττει το λογαριασμό»: το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα για τα κόμματα εξουσίας, μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο – μία πλήρης κομματική καταστροφή.

Τα εκβιαστικά διλήμματα που ακολουθούν, όπως οι προσπάθειες να προκληθεί στο πλήθος ο φόβος της ακυβερνησίας, έτσι ώστε να υποχρεωθεί να αλλάξει την ψήφο και τις επιλογές του στις νέες εκλογές, δεν φαίνεται να ευδοκιμούν – αφού ο φόβος έχει ξεπεράσει προ πολλού τα ανώτατα όρια, με αποτέλεσμα να μην έχει πλέον καμία επίδραση στα θύματα του.

Η Ελλάδα ευρίσκεται στα όρια του χάους, με την ολοκληρωτική καταστροφή «προ των πυλών» – γεγονός όμως που τρομάζει κυρίως τους διεφθαρμένους πολιτικούς, οι οποίοι φοβούνται την τιμωρία, καθώς επίσης τη διεθνή κοινότητα, η οποία φοβάται τους δικούς της Πολίτες. Πλέον, όχι τους ίδιους τους Έλληνες, οι οποίοι φαίνεται να έχουν «διαβεί το Ρουβίκωνα» – να έχουν πάρει δηλαδή εν γνώσει τους μία ριψοκίνδυνη, πατριωτική και ώριμη απόφαση, χωρίς επιστροφή.

Τρομοκρατημένη η Ευρώπη και ολόκληρος ο πλανήτης, μετά τη διαπίστωση ότι η Ελλάδα οφείλει το τετραπλάσιο σχεδόν του ΑΕΠ της (δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, συν τον ELA-δανεισμό από την ΕΚΤ – συνολικά περί το 1 τρις €), το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δεν θα πληρωθεί, αφού καταδικάστηκε άδικα στη χρεοκοπία, ψάχνει απεγνωσμένα τρόπο να αντιδράσει.

Ο διαφαινόμενος κίνδυνος για το τραπεζικό ευρωσύστημα, αλλά και για ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό «κατασκεύασμα» της δύσης είναι τεράστιος – επειδή η Ελλάδα θα παρασύρει στο γκρεμό καταρχήν τις χώρες του νότου και στη συνέχεια όλες τις υπόλοιπες….τη μια μετά την άλλη, χωρίς να εξαιρούνται ούτε οι πλουσιότερες, αφού αυτές θα χάσουν τελικά τις απαιτήσεις τους (τα δάνεια που έχουν δώσει σε όλες τις υπόλοιπες).

Στο τέλος, αν και πρόκειται για μία υπερβολή, ίσως καταρρεύσει ακόμη και το ίδιο το χρηματοπιστωτικό σύστημα…….αυτό που ουσιαστικά εξασφάλισε την «ηγεμονία» της δύσης σε ολόκληρο τον πλανήτη, μετά από 200 χρόνια επιτυχούς λειτουργίας του – μία μάλλον τρομακτική προοπτική. Εν τούτοις, 15 περίπου χρόνια πριν, παρά το ότι ο πλανήτης δεν ήταν τόσο δικτυωμένος όσο σήμερα, ενώ δεν υπήρχαν τα χρηματοπιστωτικά όπλα μαζικής καταστροφής σε αυτήν την έκταση, η κρίση της Ασίας μεταφέρθηκε αστραπιαία στη Ρωσία και στη Λατινική Αμερική – οδηγώντας πολλές χώρες στη χρεοκοπία, καθώς επίσης το «σύστημα» στα όρια του. Επομένως, τα παραπάνω δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως ουτοπικές προβλέψεις – αν και θα ήταν καλύτερα για όλους μας.

Συνεχίζοντας, τα ξένα ΜΜΕ επιμένουν στην (αυτο)καταστροφική τους αναφορά για την Ελληνική κρίση, με πρώτο και καλύτερο το Spiegel το οποίο, με τον «κατάπτυστο» τίτλο «Αντίο Ακρόπολη», γράφει τα εξής:

“Ενώ τα διεφθαρμένα παλαιά κόμματα της χώρας προσπαθούσαν ανεπιτυχώς, για πολλές ημέρες, να συγκροτήσουν μία νέα κυβέρνηση, ένας νεαρός πολιτικός, περιστοιχισμένος από μία άγρια «συλλεκτική κίνηση» τροτσκιστών, αναρχικών και αριστερών σοσιαλιστών, κυριαρχεί στα γεγονότα…

Κανένας δεν μπορεί να υποχρεώσει την Ελλάδα να παραδώσει το ευρώ… Εάν τυχόν εγκαταλείψει η χώρα οικιοθελώς το ευρώ (δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα), τα κοινωνικά, τα πολιτικά και τα οικονομικά επακόλουθα θα είναι τεράστια – κυρίως για τους Έλληνες, αλλά επίσης για την υπόλοιπη Ευρώπη….Εάν η Ελλάδα θελήσει να κρατήσει με κάθε θυσία το ευρώ, θα παραμείνει εξαρτημένη από τη διεθνή κοινότητα για πολλές δεκαετίες. Εάν όμως η χώρα υιοθετήσει το δικό της νόμισμα, θα μπορούσε να αποφασίζει μόνη της για το (δυσοίωνο) μέλλον της….

Την ίδια στιγμή βέβαια, ο αποχαιρετισμός της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, θα αποτελούσε ένα ισχυρό μήνυμα για τις υπόλοιπες χρεοκοπημένες χώρες, ένα μήνυμα που θα έλεγε: η Ευρώπη δεν εκβιάζεται. Εάν όμως η Ευρώπη συμβιβαστεί, τότε θα πάψουν και οι υπόλοιπες χώρες να εφαρμόζουν την πολιτική λιτότητας. Στην περίπτωση αυτή, τα δημόσια χρέη θα συνεχίσουν να αυξάνονται, οι επενδυτές θα εγκαταλείψουν το ευρώ και η Ευρωζώνη θα καταρρεύσει”.

Πειραματόζωο λοιπόν της Γερμανίας……Ανεξάρτητα από αυτό, με ένα ατύχημα (μαζική «επίθεση» των καταθετών στις τράπεζες κλπ.) να είναι πιθανότερο από ποτέ, η Ελλάδα οδηγείται σε επαναληπτικές εκλογές – στις οποίες κανένας δεν ξέρει αν προλάβει να φτάσει «σώα και αβλαβής».

Δυστυχώς τα κόμματα της πλειοψηφίας δεν καταφέρνουν ούτε αυτή την ύστατη στιγμή να συνεννοηθούν – ενώ η προηγούμενη συγκυβέρνηση, έντονα προβληματισμένη (εάν όχι πανικόβλητη), φαίνεται να έχει υπογράψει τέτοια «ενδοτικά» χαρτιά, για τα οποία θα μπορούσε να κάνει τα πάντα, αρκεί να μην αποκαλυφθούν στο λαό.

Αν και η κοινότητα της δύσης, τρομοκρατημένη όσο ποτέ από την επικίνδυνα «απασφαλισμένη» ελληνική βόμβα μεγατόνων, φαίνεται να αλλάζει απόψεις («επιθυμούμε την παραμονή της Ελλάδας στο Ευρώ», ανακοινώνει επίσημα η κυρία καγκελάριος), «ο κύβος έχει πλέον ριφθεί» - με εντελώς απρόβλεπτα αποτελέσματα για το μέλλον.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση