Η 6η Μαΐου έρχεται… λαμόγια
Βασίλης Ν. Τριανταφυλλίδης(Χάρρυ Κλυνν)
Κούφια λόγια, ήχοι τριγμών κατάρρευσης στη χώρα των λωτοφάγων...
Λόγοι άξεστοι, προκλητικοί, απρεπείς, σε μια χώρα που βυθίζεται ολοένα και πιο πολύ στην ανυποληψία.
Αστέρες της πολιτικής ντροπής και της δημοσιογραφίας του τίποτα σέρνονται σαν τα ερπετά στους βάλτους των συμβιβασμών, της ανοχής και της υποταγής, της πολιτικής ασχήμιας και του ασύστολου ψεύδους...
Περιφρουρούν τα ιερά και τα όσια της διαπλοκής, τα άνδρα των στρατευμάτων κατοχής, τα κατάλοιπα της ματαιοδοξίας και τη αλαζονείας τους.
Δεν έχει τέλος η υποκρισία, η πρόκληση και η περιφρόνηση του λαού δεν έχει τελειωμό, η αναίδεια δεν έχει μέτρο!
Ανεβασμένοι στο «πατάρι» των ατάλαντων, στην ομιχλώδη σκηνή της προδοσίας, σαν τα αγρίμια επιτίθενται με παραινέσεις, εκβιασμούς και υποσχέσεις, ζητώντας την κεφαλή του τελευταίου επαναστάτη βαπτιστή επί πίνακι...
Γι αυτούς η παράσταση θα τελειώσει όταν τα αποθέματα της οργής των υπηκόων εξαντληθούν, όταν θα μετατραπούν σε προφερόμενες υπάρξεις ζωντανών νεκρών οι στρατιές των απελεύθερων και των επαναστατημένων, όταν σβήσει και η τελευταία φωνή διαμαρτυρίας... Όταν συμβιβαστούν οι «άτακτοι» και οι «ανυπάκουοι» με το μαρτυρικό τέλος των ιδεών της ελευθερίας και της φιλοπατρίας.
Πρέπει το προϊόν να εκτεθεί «προς πώληση», πρέπει οι μεταπράτες και οι τοκογλύφοι να «ικανοποιηθούν» και υπόγειοι πολιτικοί διαδρομιστές να εισπράξουν τα «αργύρια» της εξουσίας.
Νάτους, που παρελαύνουν κάτω από χειροκροτήματα της αμάθειας, μικροπρεπείς και ασήμαντοι, κάθιδροι, πεντάρφανοι οράματος και πατριωτισμού, άμορφα απολιθώματα μιας εποχής άλλης, χωρίς ίχνος αγάπης και συμπόνιας για τον συνάνθρωπο τους!
Νάτους, που δίνουν τη μάχη της ύπαρξής τους με στρατευμένες συκοφαντίες, με εκβιασμούς και φοβέρες, με λόγους παραπλανητικούς.
Γνωρίζουν το τέλος τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να το αποφύγουν. Η μεγάλη μπόρα, όμως, πλησιάζει και έχουν εικόνα γυμνή μπροστά στα μάτια τους, ως εφιάλτη, τον ανεμοστρόβιλο της δικαιοσύνης των ανθρώπων που στροβιλίζεται και εξακοντίζει στην ανυπαρξία σαπισμένες συνειδήσεις, σκύβαλα επίορκων, αιμορραγικά καθεστώτα ντροπής και ανελευθερίας.
Είθε η 6η Μαΐου να ξημερώσει μέρα γιορτής στην πολύπαθη αναμονή του ονείρου των προδομένων και ο σπόρος των Ελλήνων να ανθίσει δέντρο καρποφόρο στη χώρα του λοιμού και των δακρύων...
Λαθρόβιοι σοσιαλιστές, αριστεροθολοκουλτουριάρηδες, νεοφιλελευθεροαπατεωνίσκοι, φιλάνθρωποι, ΜΚΟπου-κατσει-η-μπίλια, Σταλινοκομουνισταράδες, Πολυτεχνειοβολεμένοι, Σκοπιανοπροσκυνητές, Ποντιομάχοι, πατριδοκάπηλοι, Ελληναράδες, ρουφιανοδημοσιογράφοι, δημοσιοτεμπελχανάδες, δαχτυλομελιβουτηχτάδες, κομματοσυνδικάλες, Πασοκοπαρτάκηδες,κομματοσκυλοϋπόδουλοι…
Η 6η Μαΐου έρχεται και μάλλον την έχετε πουτσίσει…
Αναρτήσεις
H 6η Mα'ὶ'ου δεν θα εὶναι το τὲλος τους,ὶσως ὸμως γὶνει η αρχὴ του τὲλους τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μὸνο βὲβαιο εὶναι ὸτι δεν θα εγκαταλεὶψουν εὺκολα την κουτὰλα.
Και εὶναι εκπαιδευμὲνοι στις μεταμφιὲσεις,μὴν το ξεχνὰμε.
το τερασ ευκολα δεν παραδιδει αρκει να καταλαβουμε οτι εμεισ ειμαστε οι κυνηγοι και οχι το θηραμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμήρου Οδύσσεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ
Τα προ της μνηστηροφονίας.
345
Ειπ’ ο Τηλέμαχος κι η θεά μες στους μνηστήρες γέλια
άσβηστα σήκωσε, κι ο νους του καθενός σκοτίστη.
Και τώρα αυτοί με απόξενα γελούσαν σαγόνια,
και κρέατα αιματόβρεχτα μασούσανε και τρώγαν.
Δάκρυα τα μάτια τους πολλά γέμιζαν, κι η ψυχή τους
350
προμάντεμα μοιρολογιού τους έφερνε μεγάλου
Και τότες ο θεόμορφος Θεοκλύμενος τους είπε
‘’ αχ τι μεγάλο, ω δύστυχοι , κακό μαθές σας βρίσκει.
Νύχτα σας ζώνει κεφαλη και πρόσωπο και γόνα.
αναψ’ ο θρήνος, βρέχουνται τα μάγουλα με δάκρυα,
Κι οι τοίχοι μ’ αίμα βρέχουνται και τα ώρια μεσοδόκια.
355
γέμισαν πρόθυρα κι αυλές με ίσκιους νεκρών που τρέχου
μέσα στα σκότη , στο Έρεβος και χάθηκε στα ουράνια
Ο ήλιος και γύρω απλώθηκε στον κόσμο μαύρη αντάρα ‘’
Αυτά είπε, κι ολοι γέλασαν εκείνοι απ ΄ την καρδία τους
Κι αρχίζει του Πολύβου ο γιος Ευρυμαχος, και κρένει
360
‘’ Χαμένα τα ‘χει ο νιοφερτος ο ξένος που μας ήρθε.
Μα γληγορα απ’τα μέγαρα στείλτε τον έξω, ω νέοι,
στην αγορά να κατέβη, τι εδώ τη νύκτα βλέπει. ‘’
Κι ο θεόμορφος Θεοκλυμενος του απολογήθη κι είπε
‘’ Ευρυμαχε, οδηγούς εσύ δε θέλω να μου φέρεις.
365
έχω και μάτια εγώ, κι αυτιά, κι έχω τα δυο μου πόδια,
Και γνώση είναι στα στήθια μου γερή κι ωριμασμένη.
Μ’ αυτά θα πάω, γιατι κακό να σας ζυγώνει νιώθω,
που ουτ’ ένας δε θα δυνηθή μνηστήρας να ξεφύγει,
απ ‘ όσους μες στα μέγαρα του θεϊκού Οδυσσέα
370
τους άντρες βρίζουν, και φριχτές σοφίζουνται ανομίες. ‘’
Είπε, κι απ’ καλοφτιαστα παλάτια βγήκε εκείνος,
και τράβηξε στου Πείραιου, που καλοδέχτηκε τον.
Κι ένας τον άλλον όλοι τους κοιτώντας οι μνηστήρες,
κεντούσαν τον Τηλέμαχο, τους ξένους περιγελώντας.
Τι μένει να δούμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ίδιο "έργο" που είδαν κάποτε και οι Πέρσες αποικιοκράτες.
Να δούμε τους Έλληνες να λούζονται, να στολίζονται και, αφού διασκεδάσουν με τους φίλους τους, να ρίχνονται στην μάχη.
Θα ξαναδεί ο κόσμος τους "ωραίους" Έλληνες να αγωνίζονται με τον τρόπο που τους επιβάλλει η παιδεία τους.
Θα ξαναδεί ο κόσμος τους βάρβαρους να πνίγονται στα δάκρυά τους.
Αυτό γινόταν πάντα κι αυτό θα γίνει και σήμερα.
Κανένας και ποτέ, είτε ξένος είτε Έλληνας, δεν λεηλάτησε χωρίς αντίσταση το "σπίτι" των Ελλήνων.
Παναγιώτης Τραϊανού
Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’