Ο μετά την καταστροφή προφήτης, κ. Προβόπουλος

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος μας είπε χθες ότι θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει τη σημερινή κατάσταση, ίσως και την ένταξή μας στο Μηχανισμό Στήριξης, αν κάναμε τις απαραίτητες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.

Σε ομιλία του στην εκδήλωση του ΙΟΒΕ είπε επίσης ότι η πορεία της χώρας προς την κρίση στην οποία έχει περιέλθει δεν ήταν αναπόφευκτη και θα μπορούσε να είχε ανακοπεί αν τα προβλήματα είχαν αντιμετωπιστεί εγκαίρως πριν αυτά αφεθούν να λάβουν εκρηκτικές διαστάσεις. Όπως ανέφερε προειδοποιήσεις υπήρξαν και ήταν πολλές και επαναλαμβανόμενες. Ωστόσο οι αντιλήψεις αυτές αντιμετωπίστηκαν για πολλά χρόνια από επιφυλακτικά έως και πολύ αρνητικά, με αντιδράσεις που κλιμακώνονταν από σκεπτικισμό έως ανοικτή εχθρότητα και οξύ καταγγελτικό λόγο.

Και γιατί ο κ. Προβόπουλος δεν τα έλεγε όλα αυτά το 2008 και το 2009; Ή μήπως τα είπε αλλά… κατ’ ιδίαν κι έτσι ο κόσμος κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου;

Από μετά Χριστόν προφήτες έχουμε χορτάσει στη χώρα αυτή. Και ο κ. Προβόπουλος πλειστάκις φορές είπε πράγματα που θα μπορούσε να είχε πει πολύ νωρίτερα ώστε να γλιτώσει και η χώρα τα χειρότερα.

Όμως, αυτή τη φορά φαίνεται ότι έκανε κάτι άλλο, χειρότερο. “Κάρφωσε” τον μέχρι πρότινος φίλο του, τον κ. Παπανδρέου, αλλά και τον προκάτοχό του τον κ. Καραμανλή που τον διόρισε στην θέση του. Αλλά, όπως τα ποντίκια που φεύγουν από το καράβι όταν βουλιάζει έτσι και ο επικεφαλής της ΤτΕ δεν είπε τίποτε για τις δικές του ευθύνες και τα έριξε όλα στους άλλους.

Εκ της θέσεώς του όμως ο εκάστοτε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος είναι ο πρώτος από όλους που πρέπει να χτυπάει τα καμπανάκια για την οικονομία. Κι αν κανείς δεν ακούει να παραιτείται ενίοτε ώστε να δημιουργούν σοκ και να ξυπνάνε οι κοιμισμένοι.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο κ. Προβόπουλος μας έχει φλομώσει στις προφητείες αλλά κατόπιν εορτής.

Κατά τα άλλα, είναι πλέον προφανές ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι, στον ένα ή άλλο βαθμό, στο έγκλημα της οικονομίας παίρνουν τα… μέτρα τους ενόψει… Ειδικών Δικαστηρίων.

Τι κρύβει η αποκάλυψη του Προβόπουλου;

Η οικονομική και πολιτική επικαιρότητα οδηγεί συνδυαστικά στα παρακάτω πορίσματα, που αφορούν φυσικά, την ύπαρξη η μη, άλλου δρόμου, εκτός από αυτού του καταστροφικού που ακολούθησε η Ελλάδα:

Πρώτον, σχετικά με την αναφορά του κ. Προβόπουλου, πως η πορεία προς την κρίση θα μπορούσε να είχε ανακοπεί.. είναι αληθές.

Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, στο παρελθόν και ειδικά κατά τις πρώτες ημέρες του μνημονίου, υπήρξε, το δημοσιογραφικό και αντιπολιτευτικό σημείο αναφοράς, πως ο κ. Παπανδρέου είχε αναλυτική επίσημη γνώση, για τα οικονομικά της χώρας. Και μάλιστα πριν από τις εκλογές του 2009.

Άρα είχε καταρριφθεί το «λεφτά υπάρχουν», από τη θέση του κ. Προβόπουλου, πως πάντα ενημέρωνε τους πολιτικούς αρχηγούς, με τα ίδια ακριβώς στοιχεία, ως όφειλε θεσμικά.

Σήμερα επανέρχεται και επαναλαμβάνει το αυτονόητο. Πως αν και ενημέρωνε, η τελευταία κυβέρνηση, ακολούθησε ένα δικό της δρόμο που οδήγησε σε πιστωτικό έμφραγμα.

Δεύτερον, σχετικά με τη διαπραγμάτευση του PSI. Διεξάγεται μεταξύ Ευρώπης και ιδιωτών επενδυτών, με την Ελλάδα κλασικό θεατή. Αλλά το ζητούμενο δεν είναι αυτό. Είναι πως οι εταίροι μας δανειστές, χρησιμοποιούν το επιχείρημα της «άτακτης και βίαιης πτώχευσης», ως μοχλό πίεσης, προκειμένου να επιτύχουν επιτόκια, ποσοστά και κουρέματα, τέτοια που να είναι βιώσιμα.

Αυτό αποδεικνύει πως ακόμη και αυτή την ύστατη ώρα, υπάρχουν διαπραγματευτικά εργαλεία. Που οι ξένοι, προφανώς τα γνωρίζουν καλά. Είναι ακριβώς ο ίδιος τρόπος που κάνουν και εξωτερική πολιτική.

Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και ΔΝΤ, γνωρίζουν πολύ καλύτερα από εμάς, τη δυναμική της Ελλάδας, για την κρίσιμη γεωστρατηγική περιοχή Βαλκανίων και Μεσογείου.

Επίσης γνωρίζουν πως η Ελλάδα είναι ένας πολύ καλός και πιστός πελάτης όλου του φάσματος της παραγωγής τους.

Είναι σαφές πως μία διαπραγμάτευση έχει όρους, προϋποθέσεις και διάφορα επίπεδα δράσης. Το οποίο συμβαίνει, αυτές τις ώρες. Όχι από εμάς. Αλλά από κάποιους που ξέρουν πως να το κάνουν και ίσως εν μέρει, να ήθελαν να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Για να διαπραγματεύονται όπως αυτοί θέλουν, με εμάς απόντες.

Η ουσία και η κατάληξη όλων των ανωτέρω, είναι πως η Ελλάδα έχει πάρει τα πλέον αντικοινωνικά και αντιαναπτυξιακά μέτρα με αποτέλεσμα την απόλυτη οικονομική ασφυξία και κοινωνική κατάρρευση.

Θύμα και πειραματόζωο, λοιπόν η Ελλάδα; Στα χέρια μιας μαθητευόμενης κυβέρνησης και μίας άβουλης ή/και επιτήδειας Ευρώπης;

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση