Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία...
Όλοι γνωρίζουν πια στην Ελλάδα ότι το μνημόνιο απέτυχε. Το ξέρουν και οι Ελληνες με πρώτο και καλύτερο τον υπουργό κ. Παπακωνσταντίνου, το έχουν αντιληφθεί πλήρως και οι ξένοι. Και οι δανειστές μας και οι ίδιες οι αγορές. Γι’ αυτό και ασύντακτα -έτσι χωρίς σχέδιο- για την ώρα πιέζουν την Ελλάδα να βρει κάποια λύση. Μας λένε να πουλήσουμε ό,τι βρούμε και όπως να ’ναι, μας λένε να περικόψουμε ό,τι μπορούμε από τον δημόσιο τομέα, αφού στην ουσία το Δημόσιο -κομματικό κράτος- δεν το έχει πειράξει ούτε αυτή η κυβέρνηση. Μας λένε να ζητήσουμε επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης δανείων και ομολόγων, μας λένε, τέλος, να πάμε σε «κούρεμα» των ομολόγων, δηλαδή σε έμπρακτη ομολογία και εφαρμογή μιας ελεγχόμενης (!) χρεοκοπίας.
Κατά τη γνώμη μου, όλα αυτά που μας ζητούν είναι σωστά, έστω και με σκοπιμότητες ή υπερβολές. Και όλα έχουν νόημα να γίνουν με κάποιο μέτρο. Αλλά ταυτοχρόνως, αν δεν γίνουν με μια σειρά, έναν προγραμματισμό, συντεταγμένα και συγχρονισμένα κάτω από ένα έστω και οδυνηρό σχέδιο εθνικής σωτηρίας, το αποτέλεσμα για τη χώρα θα είναι πολύ χειρότερο. Θα υποθηκεύσουμε και θα καταδικάσουμε στον μαρασμό, την εξαθλίωση και τη μετανάστευση ακόμα και τα παιδιά των παιδιών μας.
Δεν νομίζω ότι αυτού του είδους το σχέδιο εθνικής σωτηρίας ξέρουν και μπορούν -αντέχουν- να το καταρτίσουν Ελληνες πολιτικοί από μόνοι τους, έστω και όλοι μαζί. Και ο κ. Παπανδρέου με τον κ. Σαμαρά να ξαναβρίσκονταν σαν δύο καλοί συμφοιτητές, όπως παλιά, στο ίδιο δωμάτιο συγκάτοικοι, δεν θα τα κατάφερναν.
Γιατί και να ήθελαν δεν έχουν την τόλμη υπό την ιδιότητά τους ως αρχηγοί κομμάτων συντηρητικών, κρατικίστικων και διεφθαρμένων. Ούτε φυσικά η κυρία Μπακογιάννη μπορεί που κραυγάζει τώρα τα περί εθνικής συνεννόησης επειδή βρίσκεται στην απ’ έξω. Και με βάση τις δημοσκοπήσεις, δύσκολα θα ξαναμπεί σε ένα κόλπο που μάλλον μας τελείωσε. Και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο για τη χώρα.
Μπορεί να ακούγεται ανεφάρμοστο ή ουτοπικό, αλλά μπροστά σ' αυτό το κακό που έρχεται, πρέπει να βρουν οι Ελληνες, πολιτικοί, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, καθηγητές, έναν τρόπο συμπόρευσης αντί να σπρώχνουν τη χώρα πιο κοντά στα βράχια. Ή έστω αμέτοχοι να βλέπουν να συντελείται η καταστροφή. Τρόποι και λύσεις υπάρχουν, γιατί στην παρούσα γεωπολιτική συ- γκυρία όλοι έχουν συμφέρον να μας σώσουν, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, έστω με τεράστιο κόστος και απώλεια εθνικών πόρων και κυριαρχίας για εμάς. Υπάρχουν κάποιοι ή κάποιος που να φτιάξει ένα τέτοιο εθνικό σχέδιο και να αναγκάσει έστω τους υπόλοιπους να το υπηρετήσουν σωστά;
Κατά τη γνώμη μου, όλα αυτά που μας ζητούν είναι σωστά, έστω και με σκοπιμότητες ή υπερβολές. Και όλα έχουν νόημα να γίνουν με κάποιο μέτρο. Αλλά ταυτοχρόνως, αν δεν γίνουν με μια σειρά, έναν προγραμματισμό, συντεταγμένα και συγχρονισμένα κάτω από ένα έστω και οδυνηρό σχέδιο εθνικής σωτηρίας, το αποτέλεσμα για τη χώρα θα είναι πολύ χειρότερο. Θα υποθηκεύσουμε και θα καταδικάσουμε στον μαρασμό, την εξαθλίωση και τη μετανάστευση ακόμα και τα παιδιά των παιδιών μας.
Δεν νομίζω ότι αυτού του είδους το σχέδιο εθνικής σωτηρίας ξέρουν και μπορούν -αντέχουν- να το καταρτίσουν Ελληνες πολιτικοί από μόνοι τους, έστω και όλοι μαζί. Και ο κ. Παπανδρέου με τον κ. Σαμαρά να ξαναβρίσκονταν σαν δύο καλοί συμφοιτητές, όπως παλιά, στο ίδιο δωμάτιο συγκάτοικοι, δεν θα τα κατάφερναν.
Γιατί και να ήθελαν δεν έχουν την τόλμη υπό την ιδιότητά τους ως αρχηγοί κομμάτων συντηρητικών, κρατικίστικων και διεφθαρμένων. Ούτε φυσικά η κυρία Μπακογιάννη μπορεί που κραυγάζει τώρα τα περί εθνικής συνεννόησης επειδή βρίσκεται στην απ’ έξω. Και με βάση τις δημοσκοπήσεις, δύσκολα θα ξαναμπεί σε ένα κόλπο που μάλλον μας τελείωσε. Και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο για τη χώρα.
Μπορεί να ακούγεται ανεφάρμοστο ή ουτοπικό, αλλά μπροστά σ' αυτό το κακό που έρχεται, πρέπει να βρουν οι Ελληνες, πολιτικοί, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, καθηγητές, έναν τρόπο συμπόρευσης αντί να σπρώχνουν τη χώρα πιο κοντά στα βράχια. Ή έστω αμέτοχοι να βλέπουν να συντελείται η καταστροφή. Τρόποι και λύσεις υπάρχουν, γιατί στην παρούσα γεωπολιτική συ- γκυρία όλοι έχουν συμφέρον να μας σώσουν, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, έστω με τεράστιο κόστος και απώλεια εθνικών πόρων και κυριαρχίας για εμάς. Υπάρχουν κάποιοι ή κάποιος που να φτιάξει ένα τέτοιο εθνικό σχέδιο και να αναγκάσει έστω τους υπόλοιπους να το υπηρετήσουν σωστά;
Υπάρχουν κάποιοι ή κάποιος που να φτιάξει ένα τέτοιο εθνικό σχέδιο και να αναγκάσει έστω τους υπόλοιπους να το υπηρετήσουν σωστά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΆτομα όχι! Ομαδικά μόνον μπορεί να γίνει:
1) Θεσμική οργάνωση σε Δήμο Ελληνίδων και Ελλήνων Πολιτών (ΔΕΕΠ).
2) Εκ βάθρων σχεδιασμός Συντάγματος προς αυθεντική 'party-less' δημοκρατία.
3) Εκλογή υπουργών με ψήφο και βουλευτών με κλήρο από μέλη ΔΕΕΠ.
4) Στρατηγικός σχεδιασμός υπουργών και βουλευτών γιά το κοινό καλό της Ελληνικής κοινωνίας. Κοινό καλό σημαίνει πως ακόμη και ο Jeffrey και ο Σαμαράς θα δουν καλό στην ζωή τους. Γιά τον Πάνγκαλο όμως δεν ξέρω.