Σαν χώρα έχουμε ήδη χρεοκοπήσει
Το ερώτημα "χρεοκοπία ή όχι" δεν είναι παρά μια καραμέλα, ένα σύνθημα που δημιουργήθηκε και πιπιλίζεται για εσωτερική κατανάλωση των μαζών.
Γι αυτό άλλωστε και επίτηδες δε διευκρινίζεται από κανέναν τι επιτέλους σημαίνει "χρεοκοπία". Ώστε να επιτρέπεται στον καθένα μας να φαντάζεται κατά το δοκούν ό,τι φοβάται ή ό,τι ελπίζει: από την επιστροφή στη δραχμή μέχρι την εξαφάνιση κάποιων χρεών μας, από τη δήμευση των καταθέσεων μας ως την απόλυση των Δημοσίων Υπαλλήλων και από τις χειροδικίες στα σούπερ μάρκετ για ένα κουτί εβαπορέ μέχρι την εκδίκηση της περήφανης Ελλάδας προς τους ευρωπαίους δυνάστες της. Μέσα σε αυτή τη χαοτική κατάσταση ο καθένας δικαιούται να βλέπει ό,τι θέλει σε μια πιθανή χρεοκοπία: από "εθνική καταστροφή" έως "επαναστατική κίνηση" ή "ανθελληνική συνομωσία".
Βέβαια κάποιοι θα πουν πως η σύγχυση αυτή έχει τη βάση της στο γεγονός πως η λεγόμενη "χρεοκοπία" μπορεί πράγματι να πάρει πάρα πολλές μορφές, ανάλογα με τις ισορροπίες και της δυναμικές που τελικά θα διαμορφωθούν τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος. Αυτό είναι σωστό, αλλά στην πραγματικότητα καταδεικνύει το πόσο ψεύτικο και παραπλανητικό είναι το δίλημμα 'χρεοκοπία ή όχι' που μας πιπιλίζουν... Γιατί εάν δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι η "χρεοκοπία", πως είναι δυνατόν να την αποκηρύσσουμε με τόσο τρόμο και βδελυγμία;
Αφήνοντας λοιπόν κατά μέρος τη χρήση της χρεοκοπίας ως 'μπαμπούλα' και όντας βέβαιος πως αρκετοί από τους συμφορουμίτες δεν λειτουργούν ως μικρά παιδιά, θα σας πω τα εξής:
Γι αυτό άλλωστε και επίτηδες δε διευκρινίζεται από κανέναν τι επιτέλους σημαίνει "χρεοκοπία". Ώστε να επιτρέπεται στον καθένα μας να φαντάζεται κατά το δοκούν ό,τι φοβάται ή ό,τι ελπίζει: από την επιστροφή στη δραχμή μέχρι την εξαφάνιση κάποιων χρεών μας, από τη δήμευση των καταθέσεων μας ως την απόλυση των Δημοσίων Υπαλλήλων και από τις χειροδικίες στα σούπερ μάρκετ για ένα κουτί εβαπορέ μέχρι την εκδίκηση της περήφανης Ελλάδας προς τους ευρωπαίους δυνάστες της. Μέσα σε αυτή τη χαοτική κατάσταση ο καθένας δικαιούται να βλέπει ό,τι θέλει σε μια πιθανή χρεοκοπία: από "εθνική καταστροφή" έως "επαναστατική κίνηση" ή "ανθελληνική συνομωσία".
Βέβαια κάποιοι θα πουν πως η σύγχυση αυτή έχει τη βάση της στο γεγονός πως η λεγόμενη "χρεοκοπία" μπορεί πράγματι να πάρει πάρα πολλές μορφές, ανάλογα με τις ισορροπίες και της δυναμικές που τελικά θα διαμορφωθούν τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος. Αυτό είναι σωστό, αλλά στην πραγματικότητα καταδεικνύει το πόσο ψεύτικο και παραπλανητικό είναι το δίλημμα 'χρεοκοπία ή όχι' που μας πιπιλίζουν... Γιατί εάν δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι η "χρεοκοπία", πως είναι δυνατόν να την αποκηρύσσουμε με τόσο τρόμο και βδελυγμία;
Αφήνοντας λοιπόν κατά μέρος τη χρήση της χρεοκοπίας ως 'μπαμπούλα' και όντας βέβαιος πως αρκετοί από τους συμφορουμίτες δεν λειτουργούν ως μικρά παιδιά, θα σας πω τα εξής:
- Η Ελλάδα τελεί ήδη από το Μάιο σε κάποιας μορφής "χρεοκοπία". Όταν χρειάζεσαι κάθε μήνα δισεκατομμύρια δανεικά για να επιβιώσεις, αλλά κανείς δε σε δανείζει ανεξαρτήτως επιτοκίου, τότε πρακτικά έχεις χρεοκοπήσει.
- Ο λόγος που μπορούμε ακόμα να προσποιούμαστε πως δεν έχουμε χρεοκοπήσει είναι πως οι Ευρωπαίοι προσφέρθηκαν να μας "σώσουν" προσωρινά και υπό όρους, ώστε να υπάρξει ο απαιτούμενος χρόνος προετοιμασίας πριν το επόμενο στάδιο.
- Την πιθανότητα το επόμενο στάδιο να είναι πως η "Ελλάδα τα κατάφερε" και "τέλος καλό, όλα καλά", δεν την πιστεύει κανένας, ούτε καν όσοι είναι πεπεισμένοι πως τον Έλβις τον απήγαγαν εξωγήινοι...
- Αυτό που πραγματικά παίζεται ακόμα είναι ποιο ακριβώς θα είναι το επόμενο στάδιο στην χρεοκοπία μας, όχι το εάν αυτό θα έρθει. Η δε απόσταση μεταξύ των διαφόρων σεναρίων για αυτό το επόμενο στάδιο είναι αβυσσαλέα. Συνεπώς είναι βλακώδες ή εκ του πονηρού το να τσουβαλιάζουμε μαζί όλους όσους μιλάνε για "χρεοκοπία", χωρίς να εξετάζουμε τι ακριβώς εννοούνε.
- Ασχέτως του αν και πώς αυτό θα επικυρωθεί και με μια τυπική οικονομική χρεοκοπία, το νεοελληνικό οικοδόμημα και το πολιτικό σύστημα που το εξέθρεψε έχουν χρεοκοπήσει, οριστικά και αμετάκλητα. Ας κοιτάξουμε μπροστά στο πώς και με ποιούς μπορούμε να χτίσουμε κάτι καινούριο από τα συντρίμια, αντί να ανεχόμαστε όσους προσπαθούν είτε απλά να δαιμονοποιήσουν το Μνημόνιο για όλα τα κακά της μοίρας μας, είτε να αποκρύψουν την πραγματικότητα εφευρίσκοντας αποδιοπομπαίους τράγους στη Γερμανική αλαζονεία, τις δομικές αδυναμίες της ευρωζώνης ή τις ανισορροπίες του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού συστήματος.
Αναγνώστης
mas vlepo oloi oi neoi na fevgoume apo dw opos oi paterades mas :((((
ΑπάντησηΔιαγραφήAlekos