Το ΚΚΕ μπροστά σε ιστορική ευκαιρία

Επιβράβευση της συνέπειας του κόμματος, αλλά και έκφραση δυσαρέσκειας, φαίνεται ότι είναι η ψήφος που πήρε το ΚΚΕ, ανεβάζοντας τα εκλογικά ποσοστά του στην Επικράτεια, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αναλυτών, στο 10,5%. Μάλιστα, στην Αττική, όπου διαβιεί το ήμισυ του πληθυσμού της χώρας, τα ποσοστά του κόμματος εκτοξεύθηκαν σε εντυπωσιακά επίπεδα, αφού στην Περιφέρεια έλαβε 14,5%. Μέσα λοιπόν, στην πλειοψηφική πλέον «αντιμνημονιακή δεξαμενή» που ανέδειξαν οι εκλογές, το ΚΚΕ μπορεί να βρεί πεδίον δόξης λαμπρόν. Πόσο μάλλον, αφού όλα δείχνουν περαιτέρω σκλήρυνση της αντιλαϊκής πολιτικής λιτότητας, και διάσπαση του κοινωνικού ιστού. Κάτι που ευνοεί το πέρασμα πολιτών –και- προς το ΚΚΕ, καθώς και γενικότερα στο χώρο της Αριστεράς.

Να σημειωθεί ότι το ΚΚΕ εισέπραξε τη δυσαρέσκεια, ως επί το πλείστον, των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αττική πήρε το 5% των ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αναλυτών. Αριθμητικά δηλαδή, είναι ο μεγαλύτερος αριθμός επιπλέον ψήφων που πήρε. Ελαβε επίσης, το 15% των ψηφοφόρων του Συνασπισμού στο Λεκανοπέδιο. Ποσοστό ωστόσο, που αντιστοιχεί σε λιγότερες ψήφους από αυτές που έλαβε από το ΠΑΣΟΚ. Είναι προφανές ότι η ψήφος διαφόρων Αριστερών προς το ΚΚΕ είναι ψήφος δυσαρέσκειας για το «μπάχαλο» του Συνασπισμού.

Εάν σε αυτά συνυπολογιστεί και πολύ μικρή αποχή εκ μέρους των ψηφοφόρων του ΚΚΕ, καθώς και η υψηλότατη συσπείρωσή του, είναι απολύτως εύλογα τα ποσοστά που πήρε. Κοντολογίς, το ΚΚΕ κράτησε τις δικές του, παραδοσιακές, δυνάμεις, και τις αύξησε. Κάτι που, προφανώς, οφείλεται στη συνέπεια που επέδειξε έως τώρα, καθώς και συγκρατημένη και όχι αλλοπρόσαλλη στάση που κράτησε σε μεγάλα γεγονότα (Δεκέμβριος 2008, Μάϊος 2010). Η ψήφος στο ΚΚΕ όμως, είναι και σαφές σημάδι ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας, που όμως, δεν θέλει σπασμωδικές ενέργειες και απλά ακτιβιστικές πολιτικές. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν μεγάλο μάθημα προς τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς, οι οποίες πλέον έχουν γίνει από εκατό χωριά, χωριάτες.

Τα αποτελέσματα αυτά πάντως, δεν πρέπει να κάνουν τα στελέχη του Περισσού να πάρουν τα μυαλά του αέρα. Ούτε και τους «σκληρούς» κύκλους της ηγεσίας του να επιχαίρουν ή να βρούν την ευκαιρία για εκκαθαρίσεις εσωκομματικών αντιπάλων. Αλλωστε, τα επιπλέον ποσοστά που πήρε, δεν είναι σίγουρο ότι θα του μείνουν. Μένει να αποδείξει ότι μπορεί να τα κρατήσει ή έστω να διατηρήσει ένα ποσοστό τους. Απαιτείται ουσιαστικά ανατρεπτική στρατηγική και τακτική, που θα διασφαλίζει μακροπρόθεσμα τα σημερινά οφέλη. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει, παρά:

1. Με τη διαμόρφωση ενός νέου οράματος αριστερής προοπτικής.
2. Με τη δημιουργία ενός μεγάλου μετώπου της Αριστεράς, που θα εδράζεται σε πολιτικές, οι οποίες θα έχουν ως στόχο τη σύσταση μιας νέας, μεγάλης Αριστεράς, που θα κολυμπάει στις μάζες, και θα κάνει καταλυτικές παρεμβάσεις σαν κι’αυτές που έκανε στον τόπο μας ανέκαθεν η παραδοσιακή Αριστερά.

(Κατά τα λοιπά, ο Συνασπισμός, εκτός από τις διαρροές του προς το ΚΚΕ, έχασε στην Αττική πολλές ψήφους προς Δημαρά και Ψαρριανό (Κουβέλης). Το ΠΑΣΟΚ επίσης, που είχε συσπείρωση λίγο πάνω από 50%, εκτιμάται ότι επίσης έχασε πολλούς και προς Δημαρά)

Θ.Γ.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση