Στα €660.000 ανά βουλευτή το ετήσιο κόστος της Βουλής

To περιμέναμε, βεβαίως, ότι θα είχαμε να κάνουμε με έναν προϋπολογισμό περικοπών για όλους, αλλά σίγουρα έχει ενδιαφέρον το ποιους από το υπουργικό συμβούλιο πήρε η… μπάλα περισσότερο στην μοιρασιά του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
Πόσο μάλλον που ο ίδιος ο τσάρος δίνει το καλό το παράδειγμα…
Ο προϋπολογισμός του υπουργείου Οικονομικών για τη νέα χρονιά φτάνει στα 920 εκατ. ευρώ, είναι δηλαδή κατά 16,3% χαμηλότερος του περσινού προϋπολογισμού και κατά 7,7% χαμηλότερος σε σχέση με τις δαπάνες που, τελικά, εκτιμάται ότι θα έχουν πραγματοποιηθεί εντός του τρέχοντος έτους.
Δηλαδή όλους αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία τους πληρώνουμε και 660.000 ευρώ το χρόνο τον καθένα τους…
Αν δηλαδή ξέρανε και να κυβερνάνε πόσο θα μας ζήταγαν άραγε;
Με όλα αυτά θυμήθηκα ότι ο Καποδίστριας, ο αναμορφωτής της Ελλάδας, δεν δεχόταν να πάρει μισθό από το Ελληνικό Δημόσιο!!!
Ειλικρινά! Αν ξέρανε να κυβερνούν, δεν θα ζήταγαν... τίποτα!!!
Αυτοί είναι οι 300 μας. Αδιάφοροι για τον λαό, τα προβλήματα του, και τα δείνα που τραβά. Παραδομένοι στο χρήμα και σε συμφέροντα, ντόπια και ξένα, κοιτούν μόνο τον εαυτούλη τους.
Πριν 1 μήνα ψήφισαν, να ενσωματώσουν τα επιδόματα στο μισθό τους, την ίδια ώρα που ζητούν και άλλες θυσίες, την ίδια στιγμή που χιλιάδες δεν έχουν φαγητό, φάρμακα, ζεστή, αξιοπρέπεια, ανέβασαν τον μισθό τους στα 9600 Ε, από 5500.
Και οι γερμανοί συνάδελφοί τους, που αμείβονται από την γερμανική οικονομία, λαμβάνουν 5200 Ε.
Αναλαμβάνω το κόστος 10 βουλευτών ετησίως, αλλά θα τους πληρώσω με δικές μου επιταγές, για να καταλάβουν πως γίνονται οι δουλειές στην Ελλάδα. Εάν φυσικά το επιθυμούν, μπορώ να τους πληρώσω με ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου.
Για κάθε διαφορά μας αρμόδια θα είναι τα δικαστήρια Αθηνών.
Βέβαια, για να είναι αντικειμενικότερη η προσέγγιση του κοστολογίου ύπαρξης των πολιτικών θα έπρεπε να θέσουμε τα γεγονότα στην πραγματική τους διάσταση. Να συναθροίσουμε δηλαδή όλα τα κόστη που συνεπάγεται η λειτουργία «του ναού της Δημοκρατίας» (μετακλητοί, σωματοφύλακες, διπλές και τριπλές συντάξεις κλπ, κλπ) και τότε θα μας σηκωνότανε η τρίχα κυριολεκτικά.
Τώρα αυτό το «αυτή είναι η δημοκρατία μας, αυτούς ΨΗΦΙΖΕΙ ο λαός μας …» τι θέλουμε να το σκεφτόμαστε; Άραγε, ποιές επιλογές είχαμε ή έχουμε; Στις πρόσφατες εκλογές 15% πήρε ο εκλεκτός τους στην Αθήνα και άλλο τόσο ο άλλος εκλεκτός.
Η Δημοκρατία είναι έτσι γιατί έτσι την κατάντησαν και την περιφρουρούν πάρα πολύ καλά για να παραμείνει στο χάλι αυτό. Με πολλαπλούς «στρατούς» διαφύλαξής της. Πολιτικά κόμματα, αστυνομία, συνδικαλιστές, κομματικοί στρατοί, ΜΜΕ και λοιποί διαμορφωτές της κοινής γνώμης και επιβήτορες της εξουσίας.
Προσωπικά, αισθάνομαι τελείως ανήμπορος να αντιδράσω. Έτσι αισθάνεται και το 60% που απείχε από τις αισχρές «αυτοδιοικητικές» εκλογές και αυτό το γνωρίζουν καλά οι κυβερνώντες, αφού δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση. Γι’ αυτό και δεν τους «καίγεται καρφάκι» για τις μεμονωμένες αντιδράσεις μας. Η μόνη περίπτωση που ίσως κάπως φοβήθηκαν ήταν εκεί γύρω στον Απρίλιο – Μάιο που ακούστηκαν κάποιες υποσχέσεις για μείωση του αριθμού των βολευτών σε 200, για περικοπή προκλητικών αμοιβών και προνομίων των διοικούντων, για την πρόθεσή τους να στείλουν κάποιους από αυτούς που μας φέρανε σ’ αυτό το χάλι στη φυλακή κ.λ.π. κ.λ.π. Μετά τα «μπάνια του λαού» τις ξέχασαν όλοι, ακόμη και εμείς.
Να σας θυμίσω μήπως το Μάιο πως ήθελε να αντιδράσει ο κόσμος; Προσπάθησε να μπουκάρει στο «ναό της Δημοκρατίας» αλλά, με δικά μας λεφτά, τον τσάκισαν στο ξύλο και στα χημικά και έτσι «λούφαξε» πάλι…
Αυτή είναι η Δημοκρατία μας.
Κι έτσι «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα»...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση