H κρυφή ατζέντα για το Ιράν
Τι περιμένουν σήμερα οι καημένοι πολεμοχαρείς νεοσυντηρητικοί (neocons) της Αμερικής;
Οι περισσότεροι έχουν τις ρίζες τους στον ακροδεξιό σιωνισμό. Η ομάδα τους σήμερα δεν διαθέτει κομματική στέγη, αλλά ούτε και πολιτική στήριξη. Ονειρεύονται να καταστρέψουν το Ιράν, μετατρέποντάς το σε μια τριτοκοσμική παραγκούπολη, αλλά τα σχέδια τους συναντούν παντού εμπόδια.
Δηλώνουν ευτυχείς όταν το «επιθετικό» κόμμα Likud ελέγχει τη κυβέρνηση του Ισραήλ, και ανυπόμονοι με την πραότητα του Netanyahu, ο οποίος αποτελεί «περιστερά» συγκρινόμενος με το κόμμα Kadima που πριν λίγα χρόνια κατάφερε να διαλύσει την οικονομία του Λιβάνου, και να μετατρέψει τη Γάζα σε κρανίου τόπο.
Ο πρόεδρος Ομπάμα δεν τρέφει καμία συμπάθεια προς τους νεοσυντηρητικούς. Διόρισε ελάχιστους από αυτούς σε θέσεις κλειδιά, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του που τους άφηνε να αλωνίζουν, εμπλέκοντας τις ΗΠΑ σε μια δεκαετία πολέμων. Από τη πλευρά του, το αμερικανικό κοινό τους έχει σιχαθεί, βλέποντας πως οι πλαστοί και κυνικοί ισχυρισμοί τους σε σχέση με την ανάγκη επέμβασης στο Ιράκ, ενέπλεξαν τη χώρα σε κοστοβόρες περιπέτειες. Η τηλεόραση δεν τους αφιερώνει χρόνο.
Ο βασικός στόχος τους σήμερα είναι να οργανώσουν πόλεμο εναντίον του Ιράν, παρά την αντίθετη άποψη του Λευκού Οίκου, του στρατού, της κοινότητας πληροφοριών και κυρίως του αμερικανικού λαού, που έχει ήδη καταχρεωθεί λόγω των περιπετειών που ξεκίνησαν για τη χώρα οι νεοσυντηρητικοί. Ένας λαός που έχει ήδη χάσει 4.000 νεκρούς στρατιώτες και έχει δει δεκάδες χιλιάδες τραυματισμένους, λόγω των ψεμάτων των γερακιών.
Τα γεράκια όμως δεν ζητούν ποτέ συγγνώμη. Τους δε παράνομους και περιττούς πολέμους, τους χαρακτηρίζουν ως απαραίτητους για τη δημοκρατία. Ακόμη και κάποιος φιλελεύθερος διεθνιστής, όπως ο Ομπάμα, μπορεί να πιεστεί παντοιοτρόπως, και αν δεν ενδώσει στις επιθυμίες τους για πόλεμο, ανοίγει ο δρόμος για την υπονόμευσή και την αντικατάσταση του. Διαθέτουν πάρα πολλά μέσα που δεν είναι εύκολα ορατά. Έχουν για παράδειγμα στο πλευρό τους, τους μισούς από τους 400 Αμερικανούς δισεκατομμυριούχους. Όπως έχουν και το στρατιωτικό-βιομηχανικό κατεστημένο. Ή τα χαμηλότερα στρώματα της μεσαίας τάξης της Αμερικής. Διαθέτουν το πανίσχυρο φίλο-ισραηλινό λόμπι. Στηρίζουν και στηρίζονται από την πετρελαϊκή βιομηχανία. Και τέλος, έχουν στο πλευρό τους ολόκληρη την αμερικανική παράδοση του «διαρκούς πολέμου». Δεν πρέπει να τους υποτιμάμε.
Δεν είναι πολύ δύσκολο να ξεκινήσεις ένα πόλεμο. Τον παρουσιάζεις ως αναπόφευκτο. Ως σωστό και δίκαιο. Ως απαραίτητο. Δημιουργείς μια ψεύτική εικόνα για τον αδύναμο τριτοκοσμικό σου αντίπαλο, παρουσιάζοντας τον ως υπερδύναμη, που σχεδόν έχει έτοιμη μια βόμβα νετρονίου, η οποία θα καταστρέψει το σύμπαν. Πρέπει να πολεμήσουμε, κινδυνεύουμε.
Τα γεράκια γνωρίζουν πως ο Ομπάμα δεν θέλει να κηρύξει πόλεμο εναντίον του Ιράν. Και παρά τη ρητορική του, το ίδιο συμβαίνει και με τον Netanyahu, ειδικά αν δεν έχει το πράσινο φως των ΗΠΑ. Δεν πρέπει να ξεχνούμε πως το Ιράν έχει τη δυνατότητα επιτυχούς απόκρουσης οποιασδήποτε επίθεσης δεχτεί. Και αν δεχτεί επίθεση, αυτό θα είναι μια βλακεία. Δεν υπάρχουν αποδείξεις πως το πυρηνικό του πρόγραμμα έχει σχέση με τη κατασκευή οπλικών συστημάτων. Πρόκειται για ένα κράτος με πληθυσμό 70 εκατομμυρίων. Έχει τους τρόπους να αμυνθεί. Τα σχέδια του Ομπάμα για μια αποχώρηση από το Ιράκ θα διακινδυνέψουν αν γίνει πόλεμος με το Ιράν, το οποίο θα εκμεταλλευτεί τις στρατιωτικές δυνάμεις των Σιιτών μουσουλμάνων σε μια εποχή όπου οι αντίστοιχες αμερικανικές είναι εξασθενημένες και ευπρόσβλητες. Το Ιράν μπορεί επίσης να παίξει καταστροφικό, για τις ΗΠΑ, ρόλο στον πόλεμο του Αφγανιστάν.
Πολιτικά, μια επίθεση εναντίον του Ιράν θα σημαίνει πως ο Ομπάμα δεν πρόκειται να επανεκλεγεί. Και ίσως αυτός να είναι ο βασικός σκοπός των νεοσυντηρητικών. Έτσι ώστε να μπορούν να προετοιμαστούν κατάλληλα για τον επόμενο πόλεμο σε βάθος χρόνου πενταετίας.
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...