Μια στρατηγικά αδιέξοδη πορεία

Με αφορμή τα μέτρα και τη ρητορική της κυβέρνησης δεν είναι λίγοι εκείνοι που απορούν για το πώς θα είναι δομημένη και πως θα μπορέσει να λειτουργήσει η μελλοντική μας κοινωνία όταν μέσα σε λίγους μήνες η λογική που ήθελε να υπάρχει μια ασφαλής βάση πλέον δεν ισχύει καθώς τίποτα δεν θα μπορεί από δω και πέρα να στηριχθεί σε απόλυτα σταθερούς κανόνες

Όπως έγινε και τους προηγουμένους μήνες ρυθμιστές της κατάστασης θα συνεχίσουν να είναι η τρόικα και οι αγορές, η κυβέρνηση θα υπάρχει μόνο για να νομιμοποιεί τη βούληση τους στη συνείδηση του λαού.
Αν για παράδειγμα η τρόικα στην επόμενη επίσκεψη της κρίνει ότι η αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας στα μέτρα ή άλλοι λόγοι καθιστούν επισφαλείς τους στόχους του μνημονίου θα προτείνουν νέα σκληρά μέτρα.
Τότε και προκειμένου (κατά την κυβέρνηση) να αποφευχθούν τα χειρότερα η κυβέρνηση θα ξαναπροσπαθήσει να μας πείσει για την αναγκαιότητά τους. Στο τέλος και επειδή τιποτα δεν αποκλείει την πιθανότητα της αποτυχίας είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι στόχοι δεν θα επιτευχθούν.
Αν τα πραγματα εξελιχθουν ετσιη κυβέρνηση θα ζητήσει παράταση του χρόνου προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας πέραν του 2014 ή αναδιάρθρωση του χρέους. Τότε η τρόικα και οι αγορές θα πουν ότι ο ζωτικής σημασίας για τη χώρα μας ρόλος των χρηματοοικονομικών ροών επιβάλει να μην υπόκεινται σε οποιαδήποτε κυβερνητική ρύθμιση! αφενός μεν για να διασφαλιστεί το κεφάλαιο, αφετέρου να γίνει πιο αποτελεσματικό δηλαδή εκ των πραγμάτων θα μας αναγκάσουν να έχουμε ρόλο παρατηρητή.
Τότε η οικονομική ιστορία θα επιβεβαιώνεται όμως για τη χώρας μας το τίμημα της κρίσης θα είναι μεγάλο.
Αυτα από τη δική μας οπτική πλευρά διότι οι αγορές και οι τρόικα είναι σίγουρο ότι το βλέπουν ως μια μεγάλη ευκαιρία γ΄ αυτό ενθαρρύνουν την κυβέρνηση και υπονομεύουν το μέτωπο της διαμαρτυρίας και των διαδηλώσεων.
Αν τώρα δούμε τι λέει ο οικονομολόγος Human Minsky μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η θεωρία του ταιριάζει απόλυτα στην ελληνική κρίση.Ο Human Minsky στη θεωρία της «χρηματοπιστωτικής αστάθειας» υποστηρίζει ότι οι χρηματοπιστωτικές κρίσεις συνιστούν εγγενές και αναπόφευκτο φαινόμενο του καπιταλιστικού συστήματος, τα γεγονότα που οδηγούν σε μια χρηματοπιστωτική κρίση τα ονομάζει «μετατόπιση» δηλαδή η οικονομία δέχεται έναν εξωτερικό κλονισμό ο οποίος είναι αρκούντος ισχυρός και διεισδυτικός για να μπορεί να προσλάβει ποικίλες μορφές!
Εφόσον ο κλονισμός είναι μεγάλος αυξάνει τις ευκαιρίες κέρδους σε ένα τομέα ενώ ταυτόχρονα ελαττώνει τις οικονομικές ευκαιρίες σε άλλες περιοχές.
Σε αυτό το πλαίσιο όσοι διαθέτουν χρηματοοικονομικούς πόρους χρησιμοποιούν τις ευκαιρίες για να αυξήσουν την ισχύ και τα κέρδη τους.Έτσι το ερώτημα που τιθεται είναι: Με την οικονομική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, την δημογραφική γήρανση να μας απειλεί και το κράτος να λειτουργεί κατά του ατομικού - κοινού συμφέροντος και του δικαιώματος στην ιδιωτική ιδιοκτησία, υπάρχει περίπτωση μετά το 2014 να βρεθεί Έλληνας που θα έχει κεφαλαιακή επάρκεια;

Πηγή