Χάσαμε τον πόλεμο πριν ξεκινήσει

"...Η κρίση, όπως πρόβλεψε ο Τζόζεφ Στίγκλιτς -και καλό θα είναι να προετοιμαστούμε γι αυτό- θα είναι μακράς διάρκειας καθώς όπως όλα δείχνουν οι περιοριστικές πολιτικές λιτότητας έχουν επικρατήσει, τουλάχιστον στην Ευρώπη..."

Του Δημήτρη Μυ
Ο Αμερικανός οικονομολόγος νομπελίστας (και φίλος του Πρωθυπουργού) Τζόζεφ Στίγκλιτς, σε δηλώσεις του από τον Πόρο, στο πλαίσιο των εργασιών του Συμποσίου της Σύμης είπε τα αυτονόητα: ότι, αν επικρατήσουν οι πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη, και πολύ περισσότερο στις ΗΠΑ, η παγκόσμια κρίση δεν θα λήξει σύντομα. Αυτό, μάλλον το κατανοούμε πια όλοι μας κι ας μην είμαστε νομπελίστες οικονομολόγοι. Δύσκολο είναι το να κατανοήσουμε το γιατί, για ποιο λόγο, γίνεται...
Προφανώς δεν πρόκειται περί μάχης μεταξύ επιστημονικών απόψεων ( από τη μια οι οπαδοί των περιοριστικών πολιτικών και από την άλλοι οι οπαδοί της τόνωσης της ζήτησης) που επιχειρούν να δώσουν απάντηση στην κρίση. Πρόκειται για πραγματικό πόλεμο συμφερόντων. Κι όπως σε κάθε πόλεμο, έτσι και στον οικονομικό, αυτό σημαίνει καταστροφή κεφαλαίου και ανθρώπινου (παραγωγικού) δυναμικού.
Στη χώρα μας, για παράδειγμα, οι οδηγίες- εντολές του μνημονίου, εξοντώνουν με πολλούς τρόπους και σε πολλά επίπεδα το ανθρώπινο παραγωγικό της δυναμικό. Ταυτόχρονα εκθεμελιώνουν την όποια παραγωγική της δομή και ιδιωτικοποιούν (ξεπουλούν) τους πλουτοπαραγωγικούς της πόρους. Υπό αυτήν την έννοια η Ελλάδα έχει χάσει ήδη τον πόλεμο πριν καν ξεκινήσει. Δεν χρειάζεται να χάσει κάποιο της κομμάτι (χωρίς αυτό να αποκλείεται) για να πιστοποιηθεί η ήττα της.
Η κρίση, όπως πρόβλεψε ο Τζόζεφ Στίγκλιτς -και καλό θα είναι να προετοιμαστούμε γι αυτό- θα είναι μακράς διάρκειας καθώς όπως όλα δείχνουν οι περιοριστικές πολιτικές λιτότητας έχουν επικρατήσει, τουλάχιστον στην Ευρώπη. Ο πόλεμος, λοιπόν, θα συνεχιστεί και κάποια κρίσιμα ερωτήματα προβάλλουν ανησυχητικά: Θα περιοριστεί (ο πόλεμος) στη χρήση οικονομικών- πολιτικών μέσων; Ή θα συνεχιστεί «με άλλα μέσα»; Σε ποια έκταση;
Λαμβάνοντας υπόψη την ιστορία και την αυτοκαταστροφική ανθρώπινη τάση για κυριαρχία οι απαντήσεις που μπορεί να δώσει κανείς δεν είναι αισιόδοξες...

Πηγή

Υ.Γ.: Από τη μία οι οπαδοί των περιοριστικών μέτρων και από την άλλη οι οπαδοί της τόνωσης της ενεργούς ζήτησης. Πράγματι δύο ακραίες θέσεις που η κάθε μια τους έχει από την πλευρά της «ίσα και ισοβαρή δίκαια». Πιστεύω πως η λύση είναι ο εξορθολογισμός και η ιεράρχηση των ανθρωπίνων αναγκών. Αυτό φυσικά πρέπει να γίνει αφού ληφθούν υπόψη οι απαραίτητες παράμετροι της εξάλειψης της ανθρώπινης εξαθλίωσης (πείνα, επιδημικές ασθένειες, παιδική θνησιμότητα, έλλειψη υδάτινων πόρων κλπ), της παιδείας, της επιστημονικής έρευνας, των απαραιτήτων και αναγκαίων συνθηκών υγείας, της ανθρώπινης επικοινωνίας και άλλα πολλά σχετιζόμενα με την ευπρεπή ανθρώπινη διαβίωση. Η μελλοντική νομοτελειακή στροφή του ανθρώπου στον «κοινωνισμό» είναι συνθήκη ως «εκ των ων ουκ άνευ» Επ αυτού ο κύριος Τζόζεφ Στίγκλιτς, τι θα είχε άραγε να μας πει;