Ιράν: Ζητούνται αιτίες για πόλεμο

• Πολλές φήμες κυκλοφορούν τελευταία για προετοιμασίες που γίνονται για την επίθεση του Ισραήλ και του "δορυφόρου" του, των ΗΠΑ, εναντίον του Ιράν. Μια επικείμενη στρατιωτική σύγκρουση είναι πολύ πιθανή

Του Knut Mellenthin
Από την έκδοση του τετάρτου ψηφίσματος για κυρώσεις εναντίον του Ιράν από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 9 Ιουνίου 2010, οι φήμες και εικασίες για μια πιθανή στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράν δεν λένε να κοπάσουν. Η δε ταχύτητα, με την οποία κυκλοφορούν και αναπαράγονται, θα ήταν χωρίς το διαδίκτυο αδύνατη.
Τέτοιες ιστορίες ωστόσο κυκλοφορούν τακτικά εδώ και τουλάχιστον έξι έτη ενώ οι πηγές τους δεν είναι πάντοτε αναγνωρίσιμες. Η ιρανική πλευρά έχει από καιρό συνηθίσει να ζεί με αυτές τις φήμες, καθώς και με τις μόνιμες απειλές για επίθεση που εξαπολύουν οι πολιτικοί, στρατιωτικοί και οι μυστικες υπηρεσίες πληροφοριών του Ισραήλ, θεωρώντας τες σαν έναν "πολιτικό πόλεμο" με σκοπό τον εκφοβισμό του Ιράν. Στις 30 Ιουνίου ο πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ δήλωσε σε μια μακρά συνομιλία του με το ιαπωνικό πρακτορείο ειδήσεων Kyodo, ότι κανείς δεν θα μπορούσε και δεν θα τολμούσε να επιτεθεί στο Ιράν, ούτε ακόμη και οι Ηνωμένες Πολιτείες, πόσο μάλλον το Ισραήλ. "Πιστεύουν ότι αν κρατάνε κι' ένα ρόπαλο στο χέρι θα έχουν οφέλη στις διαπραγματεύσεις, θα πρέπει όμως να γνωρίζουν, ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί".
Το εάν οι σημαντικότεροι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες του Ιράν αισθάνονται στρατιωτικά πράγματι ασφαλείς ή αν θεωρούν αυτή την φαινομενικά υπεροπτική στάση σαν το καλύτερο μέσο αντιμετωπίσεως της συνεχούς απειλής πολέμου, δεν είναι δυνατόν να αποσαφηνιστεί. Είναι ωστόσο προφανές, ότι όλες οι προβλέψεις των τελευταίων ετών για έναν επικείμενο πόλεμο αποδείχθηκαν εσφαλμένες. Πολλές φήμες θεωρήθηκε ότι είχαν σκοπό την παραπληροφόρηση του κόσμου. Ακόμη και οι εντυπωσιακές ιστορίες που κυκλοφορούν σήμερα φαίνέται ότι στην ουσία στερούνται αξιοπιστίας.
Αυτό όμως δεν αποκλείει με βεβαιότητα, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ή το Ισραήλ δεν θα ξεκινούσαν, ακόμη και εντός των προσεχών μηνών, έναν πόλεμο εναντίον του Ιράν. Την αιτία θα μπορούσαν να προκαλέσουν κάποια στρατιωτικά περιστατικά ή μια αεροπορική επίθεση του Ισραήλ εναντίον του πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας στο Μπουσέρ, το οποίο ύστερα απο πολλές αναβολές θα αρχίσει τον προσεχή Σεπτέμβριο να λειτουργεί. Η γνωστή λογική της ισραηλινής πολιτικής συνηγορεί υπέρ μιας επίθεσης πριν από την εγκατάσταση των καυσίμων στοιχείων στον αντιδραστήρα. Σ' αυτό το πλαίσιο η παραγωγή προφανώς ψευδών ειδήσεων για στρατιωτικές προετοιμασίες θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως μια εσκεμμένη τακτική αντιπερισπασμού.

Ψευδείς αποσταθεροποιητικές ειδήσεις
Τον χορό των πρόσφατων φημών άνοιξε η βρετανική Times στις 12 Ιουνίου, τρείς μόλις μέρες μετά την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η πρώην συντηρητική, αλλά θεωρούμενη σαν μια σοβαρή εφημερίδα, η οποία το 1981 πέρασε στα χέρια του εβραίου νεοσυντηρητικού νταβατζή ΜΜΕ Rupert Murdoch, χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές σαν ένα μέσον διασποράς ψευδών ειδήσεων. Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν και με την Sunday Times, που βρίσκεται στα χέρια του ίδιου ιδιοκτήτη. Χαρακτηριστικό και για τα δύο αυτά φύλλα είναι, ότι οι κεντρικοί ισχειρισμοί τους βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε ανώνυμες και ανεξέλεγκτες "πηγές". Μαζι με την “Sun” και την “News of the World” ο Rupert Murdoch ελέγχει έτσι όχι μόνο τον εγκέφαλο των Άγγλων, αλλά και ένα μεγάλο μέρος των εγκεφάλων όλων εκείνων που διαβάζουν τις εφημερίδες του.
Στις 12 Ιουνίου ήταν "στρατιωτικές πηγές στην περιοχή του Κόλπου", "αμερικανικές στρατιωτικές πηγές στην περιοχή" και "πηγές απο την Σαουδική Αραβία". Στηριζόμενοι σε τέτοιους πληροφοριοδότες, οι Times ισχυρίσθηκαν, ότι η σαουδαραβική κυβέρνηση είχε χορηγήσει στο Ισραήλ άδεια για πτήσεις μέσα σ' ένα στενό διάδρομο του εναέριου χώρου της στο βόρειο τμήμα της χώρας, για να χρησιμοποιηθεί για την συντόμευση της διαδρομής σε μια επίθεση κατά του Ιράν. Καθότι τα ισραηλινά αεροπλάνα θα είχαν προβλήματα ανεφοδιασμού στον αέρα μέχρι να φτάσουν τους στόχους τους στο Ιράν, άν δεν πετούσαν πάνω από τη Σαουδική Αραβία, έγραφαν οι Times. Ο δε σαουδικός στρατός είχε ήδη κάνει δοκιμές για την προσωρινή διακοπή της λειτουργίας της αντιαεροπορικής άμυνας σε μια τέτοια περίπτωση. Όλα δε αυτά έγιναν με την έγκριση του U.S. State Department.
Είναι αξιοσημείωτο, ότι όχι μόνο η σαουδαραβική κυβέρνηση διέψευσε αμέσως την είδηση, αλλά και ότι ο Πρόεδρος του Ιράν Αχμαντινετζάντ, λιγο αργότερα, πήρε μια σαφή απόσταση: "Δεν υπάρχει αμφιβολία", είπε, ότι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ είναι "εχθροί του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας". Γι' αυτό προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα χάσμα "μεταξύ των δύο χωρών". "Αν το Ιράν και η Σαουδική Αραβία σταθούν όμως μαζί, δεν θα τολμήσουν εχθροί μας να συνεχίσουν την επιθετική συμπεριφορά τους, την κατοχή και την πίεση που ασκούν εναντίον του μουσουλμανικού κόσμου". Να σημειωθεί, ότι η Τεχεράνη σε όλες τις δυτικές προσπάθειες, να φέρουν τις χώρες της Αραβικής Χερσονήσου εναντίον του Ιράν, απαντά με εκκλήσεις για ενότητα του μουσουλμανικού κόσμου.
Στις 19 Ιούνιου ανέφερε η φιλοπαλαιστινιακή εφημερίδα του Λονδίνου "Al-Quds Al-Arabi", ότι το αμερικανικό αεροπλανοφόρο "Harry S. Truman" και έντεκα ή δώδεκα άλλα πολεμικά πλοία είχαν περάσει τη Διώρυγα του Σουέζ με κατεύθυνση τον Ινδικό Ωκεανό και τον Περσικό Κόλπο. Η είδηση ήταν σωστή. Αμφισβητήσιμες ήταν όμως οι εικασίες, ότι αυτή η μαζική διαδήλωση ενός τεράστιου στόλου, στον οποίο συμμετείχε και η γερμανική φρεγάτα "Hessen", ήταν μέρος μιας άμεσης επίθεσης εναντίον του Ιραν. Οι επικριτές τέτοιων εκτιμήσεων τόνιζαν, ότι πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ επανειλημμένα διασχίζουν την διώρυγα του Σουέζ, και ότι, το ιδιαίτερο σ' αυτή την περίπτωση ήταν μόνο η προσωρινή συγκέντρωσή τους σε μια μεγάλη αρμάδα. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ σταθμεύει εδώ και χρόνια πάντα τουλάχιστον ένα, άλλοτε και δύο αεροπλανοφόρα στην περιοχή κοντα στο Ιράν, τα οποία αλλάζουν κάθε πέντε έως έξι μήνες. Προς το παρόν δεν υπάρχει καμμία ένδειξη, ότι το "Truman" θα αντικαταστήσει το "Dwight D. Eisenhower" που βρίσκεται στην περιοχή.
Στις 23 Ιούνιου δημοσιεύθηκε σε όλα τα ισραηλινά ΜΜΕ μια εντυπωσιακή είδηση, η οποία κατά τους ισχυρισμούς τους βασίζονταν στο ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων Fars. Αν η είδηση αυτή υπήρξε πράγματι, δεν είναι σίγουρο. Στην αγγλική υπηρεσία του Fars δεν βρεθηκε πάντως, ούτε και στην εθνική γλώσσα που είναι η φαρσί (Farsi). Ορισμένες πηγές ισχυρίζονται, ότι η είδηση δόθηκε στη δημοσιότητα μόνο στα αραβικά. Αυτό που είναι βέβαιο ωστόσο, είναι, ότι μια τέτοια φήμη έρχεται σε τελεία αντίθεση με την διακηρυγμένη πολιτική της ιρανικής ηγεσίας - ότι τίποτε δεν μπορεί να την πτοήσει. Σε αντίθεση με την ονομασία που χρησιμοποιείται για το πρακτορείο ειδήσεων Fars στη Δύση, ότι δηλαδή είναι ένας "ημιεπίσημος" οργανισμός, στα ιρανικά μέσα ενημέρωσης επικρατεί μια καταπληκτική αναρχία σε συνδυασμό με την έλλειψη ενός επαγγελματισμού. Που σημαίνει, ότι τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί, ότι η φήμη αυτή πράγματι δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο Fars.
Στην ουσία μας λέει, ότι, στις 18 και 19 Ιουνίου ισραηλινά ελικόπτερα προσγειώθηκαν στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Ταμπούκ της Σαουδικής Αραβίας. Τα πληρώματα ξεφόρτωσαν στρατιωτικό εξοπλισμό και έχτισαν ένα φυλάκιο εννέα χιλιόμετρα από την πόλη. Κατα την διάρκεια αυτή όλες οι πολιτικές πτήσεις από και πρός το Ταμπούκ διακόπησαν και όπως είπε ένας δήθεν μάρτυρας, οι επιβάτες των αεροπλάνων διανυκτέρευσαν δωρεάν σε ξενοδοχεία. Δεδομένης της απουσίας άλλων πηγών για την ιστορία αυτή δεν αποκλείεται, οι φήμες να βασίζονται σε μια διακοπή της εναέριας κυκλοφορίας της Σαουδαραβίας. Οι επικριτές επισημαίνουν, ότι μια μόνιμη ισραηλινή βάση σε σαουδαραβικό έδαφος είναι σε μεγάλο βαθμό απίθανη, μια και δεν μπορεί να κρατηθεί για πολύ μυστική. Εκτός αυτού μια βάση στο Ταμπούκ δεν έχει και κάποια έννοια σε σχέση με έναν ενδεχόμενο πόλεμο εναντίον του Ιράν. Η περιοχή απέχει μόλις 200 χιλιόμετρα από το ισραηλινό λιμάνι του Eilat και δεν θα αποτελούσε μια σημαντική μείωση της πτήσης προς τους ιρανικούς στόχους.

Ισχυρισμοί και εικασίες
Ψευδή δημοσιεύματα για μια ενδεχόμενη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας επιδιώκουν πολλούς σκοπούς. Εκτός από την υπόθαλψη διχόνοιας και δυσπιστίας, χρησιμεύουν και για την συντήρηση του μύθου, ότι το Ιράν έχει, με ελάχιστες εξαιρέσεις, το σύνολο της "διεθνούς κοινότητας" εναντίον του. Ειδικότερα η σιωνιστική προπαγάνδα διαδίδουν συνεχώς την ιστορία, ότι τα αραβικά κράτη φοβούνται περισσότερο το Ιράν παρά το Ισραήλ, και ότι ανησυχούν περισσότερο για τα ανύπαρκτα πυρηνικά όπλα του Ιράν παρά για τα πραγματικά υφιστάμενα του Ισραήλ. Η πραγματική κατάσταση, ότι το Ισραήλ αυτή τη στιγμή είναι τελείως απομονωμένο στην περιοχή, αντιστρέφεται. Και επειδή δεν υπάρχουν επίσημες και επαληθεύσιμες δηλώσεις για την επικρατούσα κατάσταση, χρησιμοποιούνται οι μη επαληθεύσιμες ανώνυμες "πηγές".
Στις 26 Ιουνίου αραβικές εφημερίδες της περιοχής του Κόλπου, μεταξύ των οποίων η "Akhbar Al-Khaleej" και η "Gulf Daily News" (και οι δύο από το Μπαχρέιν), ανέφεραν, ότι στο Αζερμπαϊτζάν - έναν μετασοβιετικό γείτονα του Ιράν - σταθμεύουν αμερικανικές δυνάμεις και ισραηλινά μαχητικά αεροπλάνα. Αυτό πράγματι θα μείωνε σημαντικά την απόσταση απο τους ιρανικούς στόχους. Επιπλέον, κατα τις ίδιες φήμες και ανώνυμες πηγές, μεταφέρονται δια θαλάσσης μέσω της Μαύρης Θάλασσας στρατιωτικά υλικά, κυρίως από τα αποθέματα των ΗΠΑ, σε ένα μη ονομασθέν γεωργιανό λιμάνι. Η "Γεωργιανή Ακτοφυλακή και ισραηλινοί ελεγκτές (controllers)" εργάζονται από κοινού, "για να αποκρύψουν αυτές τις επιχειρήσεις απο τα ρωσικά πλοία" υποστήριζε η "Gulf Daily News".
Μη επαληθεύσιμοι ισχυρισμοί και εικασίες, ότι το Αζερμπαϊτζάν θα ήταν πρόθυμο να χρησιμοποιηθεί ως μια ενδοχώρα για στρατιωτικά πλήγματα εναντίον του Ιράν, κυκλοφορούν εδώ και πολλά χρόνια. Χρησιμοποιούνται κυρίως για να δηλητηριάζουν τις σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών. Αυτό μόνο δεν είναι όμως μια σίγουρη απόδειξη, ότι όλες αυτές οι φήμες είναι εντελώς ψευδείς. Αξιόπιστα στοιχεία για αυτό δεν υπάρχουν και η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν έχει επανειλημμένα απορρίψει αυτη την θεωρία. Και όσον αφορά τους σημερινούς ισχυρισμούς, είναι εξαιρετικά απίθανοι και δεν στηρίζονται σε καμία αναγνωρίσιμη πηγή.
Στις 30 Μαΐου, οι Sunday Times ανέφεραν, ότι τρια ισραηλινά υποβρύχια εξοπλισμένα με πυρηνικές κεφαλές πυραύλων Κρουζ, βρίσκονται "στον κόλπο κοντά στην ιρανική ακτή, έτοιμα για επέμβαση". Πρόκειται για τα υποβρύχια της Dolphin-class, που κατασκευάσθηκαν στην Γερμανία και δόθηκαν στην μισή τιμή στο Ισραήλ. Το ότι έχουν μετεξοπλιστεί πυρηνικά, πρόκειται για μια εύλογη υπόθεση, η οποία όμως δεν έχει ακόμη αποδειχθεί. Σε γενικές γραμμές όλα, όσα έχουν σχέση με τα ατομικά όπλα του Ισραήλ καθώς και ο ακριβής αριθμός τους, στηρίζονται σχεδόν εξ ολοκλήρου σε εικασίες. Η υποτιθέμενη ανάπτυξη των τριών υποβρυχίων στον Περσικό Κόλπο χρησιμεύσει μόνο πρός εκφοβισμό καθώς επίσης και για τη συλλογή στρατιωτικών πληροφοριών, ενδεχομένως δε και για την αποβίβαση πρακτόρων της Μοσάντ, έγραψε η εφημερίδα Sunday Times. Τα υποβρύχια εμφανίστηκαν και προηγουμένως μερικές φορές στον Κόλπο. Όμως τώρα έχει ληφθεί η απόφαση, τουλάχιστον ένα εναλλασσόμενο υποβρύχιο να βρίσκεται πάντα εκεί.

Ανασκόπηση: Φήμες πολέμου
Σ' αυτό το σημείο είναι χρήσιμή μια σύντομη ανασκόπηση των πιο σημαντικών φημών για πόλεμο κατά τα τελευταία χρόνια: Τον Οκτώβριο του 2003 το περιοδικό "Spiegel" γνώριζε να ανακοινώσει, ότι η Μοσάντ έλαβε εντολή να εκπονήσει σχέδια για την καταστροφή των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν.
Κατά τη διάρκεια του έτους 2004 καλλιεργήθηκε περισσότερο ή λιγότερο σε αριστερά ιστολόγια η πεποίθηση, ότι ο Πρόεδρος George W. Bush θα ανοίξει πόλεμο εναντίον του Ιραν ακόμη πρίν απο τις εκλογές του Νοεμβρίου, για να βελτιώσει την θέση του για παραμονή στην εξουσία για δεύτερη φορά.
Τον Μάρτιο του 2005 η Sunday Times ισχυριζόταν, ότι το λεγόμενο εσωτερικό υπουργικό συμβούλιο της τότε κυβέρνησης του Αριέλ Σαρόν είχε αποφασίσει τον καταρτισμό σχεδίων για μια επίθεση εναντίον του Ιράν και την προετοιμασία των στρατιωτικών επιθέσεων.
Το Νοέμβριο του 2006 ο διεθνούς φήμης δημοσιογράφος Seymour Hersh ανέφερε στο περιοδικό "The New Yorker", ότι "Insider" του αμερικανικού κρατικού μηχανισμού λογάριαζαν με στρατιωτικές επιθέσεις κατά του Ιράν ακόμη κατά την διάρκεια της θητείας του Bush (που έληγε τον Ιανουάριο του 2009).
Τον Ιανουάριο του 2007 οι Sunday Times ανέφεραν, παραπέμποντας σε κάποιες απροσδιόριστες "ισραηλινές στρατιωτικές πηγές», ότι το Ισραήλ σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εναντίον του Ιράν. Δύο μοίρες της Πολεμικής Αεροπορίας ασκούνται ήδη για επιθέσεις κατά των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων.
Τον Μάρτιο του 2007 το Associated Press ανέφερε, ότι η U. S. Navy κάνει τις μεγαλύτερες ασκήσεις της στον Περσικό Κόλπο από την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ πριν από τέσσερα χρόνια. Στις ασκήσεις λάμβαναν μέρος δυο αεροπλανοφόρα με τα συνοδευτικά τους πλοία και περισσότεροι από 10.000 στρατιώτες. 100 μαχητικά αεροπλάνα κάνουν ασκήσεις κατά των ιρανικών ακτών. Η είδηση ήταν σωστή. Λάθος ήταν η ερμηνεία που δόθηκε, ότι οι ασκήσεις σημαίνουν σχεδόν την έναρξη του πολέμου.
Στις 2. Σεπτεμβρίου 2007 η εφημερίδα Sunday Times υποστήριζε, ότι το Υπουργείο Πολέμου των ΗΠΑ έχει ήδη προκαθορίσει περίπου 1.200 ιρανικούς στόχους για αεροπορικές επιθέσεις. Στις 23. Σεπτεμβρίου 2007 το ίδιο φύλλο ανέφερε, ότι το Πεντάγωνο είχε δημιουργήσει ήδη από τον Ιούνιο μια άκρως μυστική "ομάδα σχεδιασμού" για έναν αεροπορικό πόλεμο εναντίον του Ιράν.
Στις 4. Μαΐου 2008 η Sunday Times, επικαλούμενη ανώνυμες πηγές, ανέφερε, ότι οι δυνάμεις των ΗΠΑ εργάζονται πάνω σε σχέδια για μια "χειρουργική επέμβαση" εναντιον ενός ιρακινού στρατοπέδου εκπαίδευσης πολιτοφυλακής σε ιρανικό έδαφος. Ο Πρόεδρος Μπους είναι αποφασισμένος να μην παραδώσει το "πρόβλημα Ιράν" στον διάδοχό του, χωρίς μια στρατιωτική αντιπαράθεση.

Πιθανές προκλήσεις
Παρα τον δικαιολογημένο και απαραίτητο σκεπτικισμό σχετικά με την πλημμύρα των φημών, υπάρχουν πράγματι γεγονότα, που συνηγορούν για μια στρατιωτική σύγκρουση μέσα στο τρέχον έτος. Το πιο σημαντικό είναι η αποφασιστικότητα του Ισραήλ να καταστρέψει τον αντιδραστήρα Μπουσέρ πριν ακόμη αυτός τεθεί σε λειτουργία. Σαν ημερομηνία είναι κατα το Ιράν αυτή τη στιγμή το τέλος Σεπτεμβρίου 2010. Ωστόσο θα μπορούσε η ρωσική εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την κατασκευή του να καθυστερήσει και πάλι την ολοκλήρωση του έργου, να το αναβάλλει ακόμη μια φορά.
Το ότι οι κυρώσεις που επέβαλλε στις 9 Ιουνίου το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν πρόκειται να μεταβάλλουν την γνώμη της πολιτικής και στρατιωτικής του ηγεσίας ούτε να επιφέρουν την οικονομική κατάρρευση του Ιράν, είναι σε όλους τους εμπλεκομένους σαφές. Επίσης, είναι απολύτως ανίκανη να κάνει τους Ιρανούς "έτοιμη για συμβιβασμό», τη στιγμή μάλιστα που τους προσφέρει δεν είναι πραγματικά μια συμβιβαστική λύση. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ μιλούν για διαπραγματεύσεις, δεν έχουν όμως καμμία αλλη λύση απο την άνευ όρων και επ 'αόριστον παραίτηση του Ιράν απο τον εμπλουτισμό ουρανίου. Όμως ακόμη και σε μία τέτοια περίπτωση, μια ειρηνική διευθέτηση του προβήματος φαίνεται εξαιρετικά αμφίβολη. Διότι οι ΗΠΑ έχουν συνδέσει με το πυρηνικό πρόβλημα και άλλα θέματα, όπως "η στήριξη της διεθνούς τρομοκρατίας εκ μέρους του Ιραν" (που εννοεί την Χιζμπολάχ και την Χαμάς) και τις "παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων" στο Ιράν.
Στο μεταξύ ο Αχμαντινετζάντ ανακοίνωσε, ότι το Ιράν δεν θα είναι έτοιμο για νέες συνομιλίες πριν από το τέλος Αυγούστου, θεωρώντας το σαν "τιμωρία" για τις επιβληθείσες κυρώσεις. Στην πραγματικότητα όμως μάλλον για να κερδίσει χρόνο στην ευαίσθητη αυτή φάση, που συνδέεται με την θεση σε λειτουργία του Μπουσέρ. Ένα μέρος του ψηφίσματος 1929 που εγκρίθηκε απο το Συμβούλιο Ασφαλείας στις 9. Ιουνίου προβλέπει μια προθεσμία 90 ημερών, που λήγει στις αρχές Σεπτεμβρίου. εαν μέχρι τοτε το Ιράν δε έχει κάνει αποδεκτές όλες τις απαιτήσεις, οι οποίες σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα ψηφίσματα δεν έχουν ακόμη προσδιορισθεί, τότε οι προσεχείς κυρώσεις θα είναι ληξιπρόθεσμες.
Ένας επιπλέον παράγοντας είναι, ότι τον Σεπτέμβριο, ακριβώς στις 25. του μήνα, λήγει το "μορατόριουμ επικοισμού" των δέκα μηνών που συμφώνησε η ισραηλινή κυβέρνηση ύστερα απο ισχυρή αμερικανική πίεση. Τα δεξιά κόμματα της ισραηλινής κυβέρνησης συνασπισμού έχουν ήδη ανακοινώσει, ότι δεν θα παρατείνουν το μορατόριουμ. Για το Ισραήλ προκύπτει λοιπόν η ανάγκη εξωτερικών γεγονότων που θα αποσπάσουν την προσοχή απο τα εσωτερικά. Η "κοινή γνώμη" της Δύσεως φαίνεται ότι έχει πλέον εθισθεί στο να δείχνει μεγαλύτερη κατανόηση στις στρατιωτικές επιθέσεις του ισραηλινού ή αμερικανικού στρατού εναντίον του Ιράν παρα για την καταπίεση των Παλαιστινίων, που συνεχίζεται εδώ και 40 χρόνια.
Λόγοι σοβαρής ανησυχίας είναι τα σημεία 14-20 του ψηφίσματος 1929, τα οποία ρυθμίζουν την έρευνα ιρανικών πλοίων σε ξένα λιμάνια αλλά και στην ανοικτή θάλασσα. Σύμφωνα με τα σημεία αυτά, κάθε κράτος μπορει να χρησιμοποιήσει πολεμικά πλοία, για να αιτηθεί την "επιθεώρηση" πλοίων που κατευθύνονται ή προέρχονται απο ιρανικούς λιμένες. Η μόνη προϋπόθεση είναι, το κράτος αυτό να έχει στη διάθεσή του "πληροφορίες" που παρέχουν "βάσιμους λόγους που δικαιολογούν την υπόνοια", ότι το πλοίο μεταφέρει απαγορευμένα εμπορεύματα (ιδίως όπλα και εξοπλισμό για την πυρηνική βιομηχανία). Στην πραγματικότητα, κάθε κράτος μπορεί έτσι να καθορίζει χωρίς να χρειάζεται αποδείξεις τον τρόπο συμπεριφοράς του.
Ένα σημαντικό εμπόδιο είναι, ότι η χώρα, με την σημαία του οποίου πλέει το πλοίο, πρέπει να συναινεί σε μια τέτοια έρευνα. Δεδομένου ότι το Ιράν αναμένεται να μην επιτρέψει τέτοιεις επιθεωρήσεις, εναποτίθεται κατ' αρχάς η προπαγανδιστική μεταχείριση του θέματος, που θα δείχνει την ενοχή του Ιράν.
"Επιθεωρήσεις" πλοίων της Βορείου Κορέας στη ανοιχτή θάλασσα επιτρέπονται από το 2006. Οι σχετικές διατάξεις έγιναν από το Συμβούλιο Ασφαλείας στις 12. Ιουνίου 2009 ακόμη αυστηρότερες. Σύμφωνα με αυτές, το κράτος, την σημαία του οποίου φέρει το πλοίο, μπορεί να υποβάλλει ένσταση κατά της επιθεώρησης. Στη συνέχεια όμως το σκάφος πρέπει να προσεγγίσει το επόμενο "κατάλληλο» λιμάνι, για να του γίνει έρευνα.
Στην περίπτωση της Βόρειας Κορέας, η Κίνα ενέκρινε τα ψηφίσματα και στις δύο περιπτώσεις, έδωσε όμως στο πρωτόκολλο την ρητή αντίθεσή της στο δικαίωμα ελέγχου. Στην πραγματικότητα, εκτός απο μια περίπτωση, όπου πολεμικά πλοία των ΗΠΑ "επισκίασαν" ένα φορτηγό πλοίο της Βόρειας Κορέας, γιατί δήθεν μετέφερε όπλα στη Μιανμάρ, και τελικά το ανάγκασαν να γυρίσει πίσω, δεν υπήρξαν άλλες τέτοιες αντιπαραθέσεις.
Οι ΗΠΑ θα μπορούσε όμως να κάνουν μια πολύ ισχυρότερη και πιο επιθετική χρήση της άδειας, που τους δίνει το ψήφισμα 1929. Πιθανόν είναι, πολύ σύντομα να επιφέρουν μια σχετική απόφαση του ΝΑΤΟ και τη δημιουργία ενός διεθνούς στόλου. Το Ιράν έχει ήδη ανακοινώσει, ότι θα αντιδράσει σε μια παρενόχληση των σκαφών του με παρόμοιες επιθεωρήσεις στον Περσικό Κόλπο και στα Στενά του Ορμούζ. Έτσι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ θα είχαν την στρατιωτική πρόκληση που επιδιώκουν. Και η ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας, θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα, αβοήθητες και χωρίς καμμία αντίφαση, "μέσα στην ίδια βάρκα".

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση