Και τώρα; Πού πάμε;

• Με όλα αυτά που μας συμβαίνουν θυμήθηκα ένα σύνθημα που είχα διαβάσει σε τοίχο όταν ήμουν 18 χρονών " δεν φοβάμαι τόσο τα αφεντικά, όσο τα πληρωμένα τσιράκια τους"

Η χώρα και το διεθνές σύστημα βρίσκονται σε μια μεταβατική περίοδο και πολλά πράγματα θα αλλάξουν τα επόμενα χρόνια. Κρίμα που αυτοί που αποφασίζουν τις τύχες μας ζουν σε άλλο κόσμο.
Η χώρα μας βρίσκεται σε δεινότατη θέση εξαιτίας κάποιων που καταχράστηκαν όλα όσα τους εμπιστευτήκαμε. Η προσπάθεια ανοικοδόμησης πρέπει να συντελεστεί πριν η χώρα καταλήξει ερείπιο και δείγμα προς αποφυγή. Η όλη προσπάθεια πρέπει να ξεκινήσει από την οικοδόμηση θεσμών, διαφάνειας, εντιμότητας και απλότητας. Πρωτίστως νομοθετικό το έργο και δευτερευόντως οικονομικό. Να μάθουν όλοι να σέβονται τους νόμους και οι νόμοι να εφαρμόζονται.
Πρέπει να αλλάξει νοοτροπία ο έλληνας και να μη βαζει τον εαυτό του πάνω από τους άλλους αλλά μέσα στο συλλογικό γίγνεσθαι. Είναι θέμα παιδείας. Δεν έχουμε αξίες και δεν παράγουμε τίποτα με αξία. Πρώτα δημιουργείς κλίμακα αξιών τις οποίες πρέπει όλοι να εντάξουν στην ζωή τους και μετά δημιουργείς προστιθέμενη αξία για να παράξεις αγαθά. Οι παραδοσιακές αξίες της οικογένειας, της εργασίας, της ηθικής της εντιμότητας, της φιλαλληλίας της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων πρέπει να πρυτανεύσουν.
Διερχόμαστε μια περίοδο αυτογνωσίας η οποία δημιουργήθηκε από το ατελέσφορο της προηγούμενης τακτικής μας του ατομικισμού, του βολέματος της ήσσονος προσπάθειας της πελατειακής σχέσης. Είδαμε που οδηγούν αυτά, οδηγούν στην καταστροφή.
Ετσι λοιπόν πρέπει να αναρωτηθούμε όχι τι μπορεί να κάνει η πατρίδα για μας, αλλά εμεις τι μπορούμε γι' αυτήν.
"Κάποιοι συμπατριώτες μας αρέσκονται να παριστάνουν τη στρουθοκάμηλο. Πιστεύουν ότι αν χώσουν το κεφάλι στην άμμο δεν θα τους βρουν τα σκάγια".
Αυτό να το γράψουμε πολλές φορές για να το καταλάβουμε όλοι. Όλοι όσοι παρακολουθούμε να μετατρέπετε η Ελληνική επικράτεια σε γκρίζα ζώνη και την τριτοκοσμιοποίηση να είναι ήδη εδώ. Όλοι τους!!!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση