Δεν αρκεί το δίλημμα «χρεοκοπία ή μέτρα»
- Η καθυστέρηση με την οποία αντέδρασε η κυβέρνηση στη δημοσιονομική κρίση δείχνει ότι δεν είχε αντιληφθεί πως από το εξωτερικό δεν της έδιναν την παραμικρή πίστωση χρόνου
Ο όγκος της προχθεσινής συγκέντρωσης έδειξε ότι ούτε η ελληνική κοινωνία της δίνει πίστωση χρόνου και πως η επίκληση του κινδύνου της χρεοκοπίας από μόνη της δεν είναι αρκετή για να πείσει τους πολίτες να αποδεχθούν μια τόσο βίαιη και τόσο μεγάλη υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου τους.
Κάποιοι θεωρούν ότι η λύση είναι να καταδικαστούν μερικοί διαπλεκόμενοι πολιτικοί, κάποιοι απατεώνες επιχειρηματίες και ορισμένοι διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι. Πιθανόν κάτι τέτοιο (που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο και όχι εξαιρετικό σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου) να εκτονώσει προσωρινά τη δικαιολογημένη οργή που αισθάνεται ο οποιοσδήποτε όταν βλέπει ότι ανατρέπονται όσα του έλεγαν –μέχρι και πριν από λίγα 24ωρα– ότι είναι δεδομένα και αδιαπραγμάτευτα. Ωστόσο, αυτή η βαλβίδα αποσυμπίεσης δεν θα είναι αρκετή σε λίγους μήνες, όταν οι πολίτες δεν θα ανησυχούν απλώς για τις επιπτώσεις των μέτρων, αλλά θα τις βιώνουν.
Οταν θα κλείσουν ακόμη περισσότερα καταστήματα, όταν απολυθούν πιο πολλοί εργαζόμενοι, όταν δεν θα μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων και των πιστωτικών καρτών ή τα δίδακτρα των παιδιών τους στο φροντιστήριο. Απαιτείται και μάλιστα άμεσα κάτι περισσότερο από την έκφραση συμπάθειας και κατανόησης, από το δίλημμα «μέτρα ή χρεοκοπία» και από την παραδειγματική τιμωρία κάποιων. Η επικοινωνία δεν μπορεί να υποκαταστήσει την πολιτική και η εικόνα ενός «συντετριμμένου» αλλά «υποχρεωμένου να πάρει σκληρά μέτρα» πρωθυπουργού δεν πρόκειται να αντισταθμίσει την έλλειψη στρατηγικής.
Ο κ. Παπανδρέου, εάν δεν θέλει να είναι απλώς μοιραίος, θα πρέπει να δώσει ένα όραμα, να περιγράψει άμεσα και με σαφήνεια ποια θεωρεί ότι πρέπει να είναι η Ελλάδα μετά την κρίση και τι ακριβώς θα κάνει για να φτάσει εκεί. Κανένας δεν θα δεχθεί να υποβληθεί σε θυσίες για να διασωθεί ένα σύστημα που βολεύει ημετέρους. Που δίνει επιδοτήσεις για να παράξει νεόπλουτους με καγιέν και παραθαλάσσιες μεζονέτες, αντί για θέσεις απασχόλησης και ανταγωνιστικά προϊόντα. Ενα σύστημα που τιμολογεί τα φάρμακα για ελληνικά νοσοκομεία δέκα φορές ακριβότερα απ’ ό,τι στη Γαλλία και το κάθε χιλιόμετρο ελληνικού δρόμου στο πενταπλάσιο απ’ ό,τι στη Γερμανία. Τα πρώτα μηνύματα δεν είναι ενθαρρυντικά.
Ο νυν πρόεδρος της Βουλής υλοποίησε απόφαση του προκατόχου του για προσλήψεις, επειδή, λέει, ήταν υποχρεωμένος από τον νόμο. Ποιος νόμος τον υποχρέωσε να διατηρήσει τον 15ο και τον 16ο μισθό στους υπαλλήλους της Βουλής όταν περικόπτεται η 13η και η 14η σύνταξη στους συνταξιούχους ή να δώσει από 3.500 - 5.500 ευρώ στους βουλευτές για να αγοράσουν ηλεκτρονικό υπολογιστή, σκάνερ και εκτυπωτή; Ο υπουργός Αμυνας διαβεβαιώνει τους αξιωματικούς ότι θα βρει κάποιον τρόπο να παρακάμψει την απόφαση της κυβέρνησης για περικοπή των επιδομάτων στο Δημόσιο. Σε νομοσχέδιο του υπουργείου Απασχόλησης παρεισέφρησε διάταξη που επέτρεπε την πρόσληψη στο Δημόσιο εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ και απεσύρθη μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε. Σε άλλο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος υπήρχε διάταξη για επιδότηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που φωτογράφιζε συγκεκριμένη επένδυση ενός επιχειρηματία. Και αυτή αποσύρθηκε όταν διαμαρτυρήθηκαν οι ανταγωνιστές του. Το υπουργείο Μεταφορών έκανε μια ρύθμιση για τις οδικές μεταφορές που επί της ουσίας θα διατηρήσει κλειστό το επάγγελμα των φορτηγών δημόσιας χρήσης.
Ο κ. Παπανδρέου, εάν δεν θέλει να είναι απλώς μοιραίος διαχειριστής μιας χρεοκοπίας, πρέπει άμεσα και με πειστικό τρόπο να εξηγήσει πώς θα επιστρέψει η χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά, να ξεκαθαρίσει τους κανόνες παραγωγής και αναδιανομής του πλούτου και επιπλέον να τους θέσει σε εφαρμογή. Αλλιώς κανένας δεν θα θυσιαστεί για να δώσει μερικές ακόμη τελευταίες ανάσες σε ένα έτσι κι αλλιώς χρεοκοπημένο μοντέλο εξουσίας και ανάπτυξης.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΖΗΡΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τώρα τι θα κάνετε κύριοι συνταξιούχοι του Δημοσίου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα περιμένετε στωϊκά να σας έρθε το χαρτάκι με την τροποποίηση της Σύνταξής σας και το κλάδεμα των δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων, την αύξηση του ποσοστού του φόρου που προεισπράττεται, την αφαίρεση από το ΛΑΦΚΑ που θα πάει για στήριγμα ορισμένων άλλων Ταμείων;
Τίποτα; Καλά το υποθέτω.
Ναι, αλλά σε ένα σημείο το σημείωμα που θα σας κοινοποιηθεί , θα σας λέει ότι "εάν έχετε αντιρρήσεις για τη νομιμότητα του παρόντος, μπορείτε να κάνετε προσφυγή εντός διμήνου στο Ελεγκτικό Συνέδριο.". Έτσι δεν είναι;
Τι θα κάνετε; Τίποτα;
Ή μήπως θα κάνετε μια προσφυγή επειδή, με αποφάσεις του, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει χαρακτηρίσει τη σύνταξη ως περιουσιακό αγαθό, που τυγχάνει προστασίας από το άρθρο 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όπως θα γράψω σε μερικές μέρες στο www.equal-rights-greece.com και αν μεν θεωρηθεί ότι μειώνεται ή αφαιρείται αυτό το περιουσιακό αγαθό από το κράτος, σε εφαρμογή διάταξης που τίθεται για το δημόσιο συμφέρον (εδώ για να καλυφθεί το δημόσιο χρέος της χώρας - σωστό έστω), το κράτος που προβαίνει σε μια τέτοια ενέργεια πρέπει προηγουμένως να αποζημιώσει τον θιγόμενο, στη συγκεκριμένη περίπτωση να δώσει πίσω όλες τις κρατήσεις των 35 χρόνων που έγιναν για το 13ο - 14ο μισθό που θα γίνονταν 13η και 14η σύνταξη.
Δεν πληρώνεις κύριε κράτος, το βάζω αυτό στην προσφυγή μου στο Ελεγκτικό Συνέδριο και επιπλέον βάζω ότι δεν είναι δυνατόν το κράτος να εφαρμόζει το καθεστώς των συντάξεων με τον ανταποδοτικό κανόνα (με βάση τον οποίο το δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων μας επέβαλε τελικά την ισότητα των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών παρά την παραφιλολογία που παιζόταν στα ιδιωτικά κανάλια τα τελευταία 4 χρόνια περί του αντιθέτου, αα δεν γίνεται κλπ) θεωρούμε ότι διαπράχθηκε παράβαση του κοινοτικού δικαίου.
Επειδή λοιπόν θεωρούμε ότι η ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου για την εφαρμογή στη συγκεκριμένη περίπτωση, που θα δείχνει ότι η Ε.Ε. δεσμεύεται στην πράξη στο κοινοτικό δίκαιο από την ευρωπαϊκή σύμβαση του έχουν υπογράψει χωριστά όλα τα κράτη μέλη, θεωρούμε ότι για το δικαστήριό σας (Ελεγκτικό Συνέδριο) υπάρχει προδικαστικό θέμα εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου και επομένως βάσει του άρθρου 234 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να γίνει προδικαστική παραπομπή στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (για να μην υποχρεωθούμε να εξαντλήσουμε πρώτα όλα τα εσωτερικά ένδικα μέσα και με τά να καταφύγουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων).
Δύσκολα έ; Επομένως μάλλον δεν θα κάνετε τίποτα και θα διαβάζετε εκστομίζοντας κατάρες το χαρτί που θα σας έρθει για τη σύνταξη από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους;