Χτύπημα στην κυριαρχία της Γερμανίας από Σαρκοζί και Θαπατέρο

• Ζητούν σύγκληση των χωρών της Ευρωζώνης πριν από την σύγκληση της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε.
• Περνούν στην δράση οι ευρωπαίοι ηγέτες, αφού ο Παπανδρέου έμεινε απλώς θεατής, προετοιμάζοντας το έδαφος για τα χειρότερα στην Ελλάδα
• Η ενδοευρωπαϊκή πολιτική και οικονομική σύγκρουση παίρνει σάρκα και οστά;
  

Η παντοδυναμία της Μέρκελ τίθεται υπό άμεση αμφισβήτηση, αφού η γερμανίδα Καγκελάριος απεφάσισε να επιβληθεί απέναντι σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη και ιδιαίτερα στα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης των οποίων το μέλλον αποδεικνύεται πολύ «ομιχλώδες», εάν δεν στηριχθεί η Ελλάδα (πολιτικά και οικονομικά) από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Γάλλος Πρόεδρος Σαρκοζί και ο Ισπανός πρωθυπουργός Θαπατέρο που συναντήθηκαν στο Παρίσι ζήτησαν να πραγματοποιηθεί σύνοδος των ηγετών της ευρωζώνης πριν από τη Σύνοδο Κορυφής των 27, αίτημα στο οποίο συμφώνησε ο πρόεδρος του Eurogroup Καρλ Γιούνκερ. Το «πραξικόπημα» του Σαρκοζί και του Θαπατέρο, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, βρίσκει θερμές και θετικές αντιδράσεις από αρκετούς ομόλογούς τους στην Ευρωζώνη.
Οι επόμενες ώρες αναμένεται να είναι οι κρισιμότερες τόσο για την κυρία Μέρκελ –η οποία αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα ακόμη και μέσα στην κυβέρνησή της-, όσο και για τον ηγετικό ρόλο της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή νομισματική ένωση.
«Συμφωνούμε να ζητήσουμε να γίνει μία σύσκεψη των ηγετών των κρατών και των υπουργών του Eurogroup αμέσως πριν από την ευρωπαϊκή διάσκεψη κορυφής», όπου θα συζητηθεί η οικονομική διακυβέρνηση της ζώνης του ευρώ, δήλωσε ο Ν.Σαρκοζί, σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Χοσέ Θαπατέρο.
Ο Ισπανός πρωθυπουργός δήλωσε ότι Γαλλία και Ισπανία έχουν «τις ίδιες απόψεις όσον αφορά τα οικονομικά», δηλαδή προκρίνουν και οι δύο τη λύση της ευρωπαϊκής βοήθειας προς την Ελλάδα.
«Πρέπει να ενισχύσουμε την οικονομική διακυβέρνηση της ζώνης του ευρώ, αλλά όχι μόνο. Η σύσκεψη πριν την διάσκεψη κορυφής είναι μία καλή ευκαιρία να ενισχύσουμε τον ηγετικό ρόλο του Eurogroup. Πρέπει το Eurogroup να βοηθήσει την Ελλάδα να προχωρήσει» δήλωσε ο Χοσέ Θαπατέρο.
Σε αναζήτηση κοινής θέσης...
Σε επαφές βρίσκονται Γαλλία και Γερμανία, σε μια προσπάθεια να βρεθεί κοινή θέση στο ζήτημα της βοήθειας προς την Ελλάδα, εν όψει της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. Αμετακίνητη πάντως παραμένει η Γερμανία, η οποία επιθυμεί συνεισφορά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).
Σύμφωνα με Ευρωπαίους διπλωμάτες, Παρίσι και Βερολίνο είχαν συνομιλίες, όπου όμως δεν σημειώθηκε σημαντική πρόοδος.
Γερμανός αξιωματούχος δήλωσε ότι ένας από τους όρους που θέτει η Γερμανία για παροχή βοήθειας στην Ελλάδα είναι η αδυναμία της Αθήνας να αντλήσει κεφάλαια από τις αγορές, ενώ τόνισε ότι απαραίτητη θα ήταν η συνεισφορά του ΔΝΤ.
Πρόσθεσε ότι δεν θα ληφθούν αποφάσεις για την παροχή βοήθειας στην Ελλάδα στη Σύνοδο Κορυφής της Πέμπτης.
Στις γαλλο-γερμανικές επαφές εξετάστηκε και το θέμα της προσφυγής στο ΔΝΤ, ένα θέμα για το οποίο Γαλλία και Γερμανία διαφωνούν: ο Νικολά Σαρκοζί επιθυμεί ευρωπαϊκή λύση για την παροχή βοήθειας στην Ελλάδα, ενώ η Γερμανία προκρίνει τη λύση της προσφυγής στο ΔΝΤ.
Είναι άγνωστο εάν η κυρία Μέρκελ είχε «ονειρευτεί» φτηνά οικόπεδα για γερμανούς επενδυτές στην Ελλάδα, όμως η αλαζονεία της Γερμανίδας Καγκελαρίου φαίνεται πως δεν γίνεται πλέον αποδεκτή από τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωζώνης –και κυρίως από την Γαλλία- τα οποία βλέπουν την δύναμη του ευρώ να χάνεται ενώ την ίδια στιγμή η Γερμανία έχει αυξήσει τις εξαγωγές της σε όλη τη διάρκεια της ελληνικής οικονομικής κρίσης…
«Έριξαν το γάντι» οι Σαρκοζί και Θαπατέρο και η κυρία Μέρκελ είναι υποχρεωμένη να ανταποκριθεί στην πρόκληση-πρόσκληση εάν φυσικά επιθυμεί να αντιμετωπίζεται ως χώρα αλληλέγγυα της ευρωπαϊκής ιδέας. Στην σύγκληση αυτή της Ευρωζώνης, οι ευρωπαίοι ηγέτες επιθυμούν να «γονατίσουν» την γερμανική αλαζονεία και να επιβάλουν την άποψη των πολλών απέναντι στην αδιαλλαξία της γερμανικής καγκελαρίας. Το κατεπείγον του θέματος φυσικά έχει να κάνει με αρκετά μέλη κράτη της Ευρωζώνης τα οποία βλέπουν ξεκάθαρα πλέον πως η Γερμανία αντιμετωπίζει την Ε.Ε. ως εργαλείο προσωπικό, που το λειτουργεί κατά το δοκούν, αδιαφορώντας για τους ίδιους τους εταίρους της… Η αλαζονεία αυτή της Γερμανίας μάλλον ήρθε η στιγμή να αντιμετωπίσει τον συμμαχικό άξονα που δημιουργείται ως αντιστάθμισμα επιβίωσης για τους υπόλοιπους ευρωπαίους (και ταυτόχρονα είναι μοναδική ευκαιρία για τον γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, να κερδίσει «πόντους» και ίσως και να καταφέρει να αποκομίσει σημαντικά πολιτικά οφέλη για τον ίδιο και την θέση της Γαλλίας στην Ε.Ε. στο μέλλον…)
Μπορεί ο έλληνας πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, να περίμενε αδύναμος τις τραγικές εξελίξεις, όμως ο «φίλος» Σαρκοζί αποφάσισε να βοηθήσει την Ελλάδα, αφού η πολιτική ηγεσία της χώρας μας έδειξε να αποδέχεται εξελίξεις ιδιαίτερα δυσάρεστες για το μέλλον της ίδιας της χώρας και των πολιτών της.
Μάλιστα, η απολιτική σκέψη των ισχυρών ανδρών της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου έχει καταγραφεί από τις δηλώσεις τους, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ προσπαθούσαν να ρίξουν «τα βάρη» σε οποιονδήποτε μέσα στην Ευρώπη, έχοντας ως μοναδικό στόχο να απομακρύνουν τις πολιτικές ευθύνες από τους ίδιους και τις τραγικές αποφάσεις (ή μη αποφάσεις) τους…
Έτσι, σύμφωνα με τους λαμπρούς κυβερνητικούς εγκεφάλους:
- Ο Μπαρόζο είναι κάποιος “ανεκδιήγητος τύπος” σύμφωνα με τον κ. Λαμπρινίδη. Ένας τύπος για τον οποίο ο κ. Παπανδρέου έλεγε, με υψωμένο δάχτυλο, στον κ. Σαμαρά να πάει να τον ρωτήσει για τα “greek statistics”. Κάποιος για τον οποίο υπήρχε η σκέψη να τον καλέσει η... υπερήφανη κυβέρνηση να καταθέσει στην εξεταστική της Βουλής για την οικονομία (κανένα νεώτερο από εκείνο το μέτωπο;).
- Κομισιόν είναι σύμφωνα με τον κ. Χρυσοχοϊδη η “παρέα του Μπαρόζο” που “μας ταπεινώνει” (συνέντευξη στο “newstime” στις 7 Μαρτίου 2010).
Τις τελευταίες ημέρες ο “μάγκας” αντιπρόεδρος της sosialistikis Κυβέρνησης των μπλοφαδόρων καταγγέλλει τους γερμανούς σπεκουλαδόρους των ελληνικών ομολόγων. Πνέει μάλιστα τα μένεα κατά της στάσης της κ. Μέρκελ που επιτρέπει σε χρηματοπιστωτικούς θεσμούς της χώρας της, να παίζουν τέτοια ιδιοτελή παιχνίδια εις βάρος της Ελλάδος. Είναι όμως εξόχως συγκινητικό που τέτοιου είδους καταγγελίες ουδόλως επηρεάζουν την sosialistiki κυβέρνηση από το να επιτελέσει το ιερό διεθνιστικό της χρέος, παραλαμβάνοντας υποβρύχια που γέρνουν και παραγγέλνοντας άλλα δύο. Καθώς μάλιστα συμφώνησε προς αυτό και ο κ. Καρατζαφέρης, είμεθα πλέον βέβαιοι ότι τούτο δεν είναι απλά μια εθνικώς αξιοπρεπής επιλογή αλλά μια εθνικά... υπερήφανη στάση.
Οι γνωστές ελληνικές «μαγκιές» ή οι γνωστές «πασοκιές» θα μπορούσε να πει κανείς… γιατί επί της ουσίας, «μηδέν εις το πηλίκιον…»!!!
Κωνσταντίνος
Υ.Γ.: Όσο για εκείνο το υποβρύχιο που «γέρνει» (και που σαφέστατα το πληρώσαμε στην Γερμανία και το παραλάβαμε), εκδηλώνω προσωπικά ενδιαφέρον για να το χρησιμοποιήσω για μία επιχειρηματική δραστηριότητα που έχω κατά νου: να το κάνω εστιατόριο… και περιμένω από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου να στηρίξει την επιχειρηματικότητά μου…

Οι τεράστιες "διαφορές" Γαλλίας - Γερμανίας
Η διαμάχη για τη συνδρομή ή μη της Ελλάδας έχει επαναφέρει στο προσκήνιο μια μακροχρόνια, υποβόσκουσα διαφωνία μεταξύ των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων –της Γαλλίας και της Γερμανίας– σχετικά με τη φύση και το στόχο του ευρώ, αναφέρει σε σημερινό του δημοσίευμα το Reuters.
Με τις πιέσεις των ψηφοφόρων να κλιμακώνονται, οι κυβερνήσεις του Βερολίνου, του Παρισιού και της Αθήνας φαίνεται να έχουν χάσει τον έλεγχο. «Όλες οι παλιές διαφορές που είχαν ανακύψει κατά την εισαγωγή του ευρώ έρχονται ξανά στην επιφάνεια μετά από μια δεκαετία σχετικής σταθερότητας που μας είχε κάνει να νομίζουμε ότι πρόκειται για ακαδημαϊκές και ιστορικές διαφορές», σχολιάζει ο Τόμας Κλάου, συγγραφέας βιβλίου για τη γένεση του ενιαίου νομίσματος.
Οι Γερμανοί είχαν συναινέσει στη δημιουργία μιας νομισματικής ζώνης στη δεκαετία του 1990, υπό την προϋπόθεση ότι το ευρώ [EUR=X] Σχετικά άρθρα θα είναι τόσο ισχυρό όσο το μάρκο, με χαμηλό πληθωρισμό, δημοσιονομική πειθαρχία και κανένα έλεος στους αδύνατους. Έτσι, επέμειναν στη σύσταση μιας ανεξάρτητης κεντρικής τράπεζας, ανεπηρέαστης από τις πολιτικές πιέσεις, η οποία θα διασφαλίζει τη σταθερότητα των τιμών.
Η Γαλλία, από την άλλη πλευρά, είδε εξ’ αρχής το εγχείρημα του ευρώ ως ένα σχέδιο πολιτικής, με στόχο τη δέσμευση της Γερμανίας στην Ευρώπη και τη σύσταση μιας ισχυρής ΕΕ σε διεθνές επίπεδο. Οι Γάλλοι προτιμούσαν ένα πιο «μαλακό» νόμισμα, του οποίου η συναλλαγματική ισοτιμία θα καθορίζεται από τους υπουργούς οικονομικών ούτως ώστε τα γαλλικά αεροπλάνα και τα σιτηρά να διατηρούν την ανταγωνιστικότητά τους στις παγκόσμιες αγορές.
Το Παρίσι οραματιζόταν μια «ευρωπαϊκή οικονομική κυβέρνηση», η οποία θα λειτουργεί ως αντίβαρο στην ΕΚΤ και θα προωθεί τους πρωταθλητές της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.
Στο μεγάλο παζάρι, οι Γερμανοί κέρδισαν το «σκληρό» ευρώ, την ανεξάρτητη ΕΚΤ και την –υποτιθέμενη– δημοσιονομική πειθαρχία. Οι Γάλλοι κέρδισαν το δικαίωμα των Ευρωπαίων υπουργών οικονομικών να καθορίζουν τη συναλλαγματική πολιτική του ευρώ, παρότι ποτέ δεν εφαρμόστηκε.
Για δέκα συναπτά έτη, το ευρώ σημείωσε εντυπωσιακή επιτυχία, εξασφαλίζοντας πρωτοφανή συναλλαγματική σταθερότητα, συγκράτηση των τιμών και χαμηλά επιτόκια στην περιοχή. Το υπέρογκο χρέος της Ελλάδας, όμως, έχει συγκεντρώσει τους προβολείς στις αδυναμίες των δημοσιονομικών κανονισμών και στις θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ Γάλλων και Γερμανών.
Τελικά, και σύμφωνα με τις εξελίξεις, ίσως να οι Γάλλοι να άργησαν αλλά τις αμέσως επόμενες ημέρες πιθανότατα θα πάρουν την... "εκδίκησή" τους...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση