Οι μεγάλες αλήθειες που κρύβουν οι Ευρωπαίοι προτιμώντας να επιτίθενται στην Ελλάδα

• Φωνάζουν για τα ελληνικά ελλείμματα (-12,7% του ΑΕΠ ) και δεν βλέπουν ότι ο μέσος όρος της ευρωζώνης κυμαίνεται γύρω στο 7% και αυτά των ΗΠΑ αγγίζουν το 12,5% ενώ το Ελληνικό χρέος αντιστοιχεί μόλις στο 3,6% του συνολικού Ευρωπαικού
• Ποιός απειλείται τελικά;
  

Η ελληνική δημοσιονομική κατάσταση δεν συνιστά ένα πραγματικό και μάλιστα μείζον πρόβλημα για την Ευρωπαική Ένωση. Αρκεί κανείς να λάβει υπόψη του ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας αντιστοιχεί μόλις στο 3,6% του δημόσιου χρέους της Κοινοτητας.
Με άλλα λόγια, οι οι 16 της ευρωζώνης, ιδιαίτερα δε η Γερμανία, μαζί την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, συζητούν εδώ και καιρό τώρα για ένα ασήμαντο πρόβλημα που θα μπορούσαν να το λύσουν μέσα σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα προσφέροντας στην Αθήνα την... αναγκαία και «μικρή» οικονομική -και κατ' επέκταση πολιτική- στήριξη που πραγματικά έχει ανάγκη.
Ακόμη και οι φήμες του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel για την τις προπαρασκευαστικές εργασίες χορήγησης στην Ελλάδα ενός δανείου 20-25 δισ. ευρώ, πολύ μικρή σημασία έχουν μπροστά στη διαπιστωμένη έλλειψη βούλησης των «μεγάλων» της Ένωσης να επιδείξουν την αλληλεγγύη τους στη χώρα μας. Κι ακόμη, όλη αυτή η καθυστέρηση αντιμετώπισης αυτής της απλά δυσάρεστης κατάστασης δεν κάνει τίποτε άλλο από το να διογκώνει ένα πρόβλημα, που θα έπρεπε να είχε ήδη λυθεί.
Αυτή η ανευθυνότητα των χωρών της ευρωζώνης με πρωταγωνιστές τη Γερμανία και την ΕΚΤ και η έλλειψη άμεσης αντίδρασης εκ μέρους τους για παροχή εγγυήσεων στον δανεισμό της Ελλάδας χειροτερεύει τη θέση και άλλων χωρών, αφού επιτρέπει στη διεθνή κερδοσκοπία να οργιάζει όχι μόνον εναντίον της Αθήνας, αλλά να έχει αρχίσει να βάζει πόδι και στην Ισπανία, Πορτογαλία κ.λπ., να απειλεί, δηλαδή, κυρίως και πρωτίστως το ίδιο το ευρώ.
Αν δεν υπάρχει πίσω από όλα αυτά (που κατά τη γνώμη μας υπάρχει) μια κρυφή πολιτική ατζέντα τη Γερμανίας και της ΕΚΤ -η Ελλάδα να γονατίσει μπροστά στις επιταγές της νεοφιλελεύθερης εξυγίανσης παίζοντας και το ρόλο του παραδείγματος για το τι θα συμβεί και σε όσες άλλες χώρες εμφανίζουν τα ίδια με τα ελληνικά προβλήματα- δεν υπέχει τίποτε το αξιόλογο που να στηρίζει τις μονεταριστικές απόψεις της κ. Μέρκελ και του κ.Τρισέ. Φωνάζουν για τα ελληνικά ελλείμματα (-12,7% του ΑΕΠ ) και δεν βλέπουν ότι ο μέσος όρος της ευρωζώνης κυμαίνεται γύρω στο 7% και αυτά των ΗΠΑ αγγίζουν το 12,5%.
Ποιος απειλείται τελικά; Και επανερχόμαστε στην υποχρέωση της Ένωσης να στηρίξει και οικονομικά και πολιτικά την Ελλάδα, να παραβιάζει πλέον αυτή τη Συνθήκη αποφεύγοντας να το κάνει επιδιώκοντας απλώς και μόνο τον δημοσιονομικό στραγγαλισμό της χώρας μας με την κάθετη μείωση της ζήτησης, του ΑΕΠ και κατ' επέκταση της φορολογίας και φυσικά την ανεργία.
Για ακόμη μια φορά θα επαναλάβουμε ότι αυτή η κοινοτική υποχρέωση πηγάζει από το άρθρο 122.2 της Συνθήκης που υποχρεώνει τα κράτη-μελη, όταν κάποιο από αυτά αντιμετωπίζει «σοβαρές δυσκολίες» οφειλόμενες σε «έκτακτες περιστάσεις που εκφεύγουν από τον έλεγχό του», να του «χορηγήσουν, υπό ορισμένους όρους, χρηματοδοτική ενίσχυση». Αφού λοιπόν, ήδη το ίδιο το Συμβούλιο αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε βαθιά ύφεση -και ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι συντρέχουν γι' αυτή την κατάσταση και σοβαρές έκτακτες περιστάσεις- οφείλει να ενεργοποιήσει το άρθρο 122.2.
Και η ενεργοποίηση αυτή να μη γίνει με δάνεια τύπου ΔΝΤ που ονειρεύεται η Γερμανία, αλλά ακριβώς με τη μαζική αγορά των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ, κίνηση που θα εξουδετερώσει αυτόματα κάθε διάθεση για αύξηση των διαφορικών επιτοκίων (spreads) που θα οφείλει να καταβάλει η Αθήνα. Και όμως, αυτό το «απλό» κάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν οι κοινοτικές πρωτεύουσες και η ΕΚΤ ενώ η Αθήνα αιδημόνως σιωπά, μπροστά στην καταστρατήγηση της ίδιας της κοινοτικής νομοθεσίας που την ευνοεί.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση