Έλληνες πανεπιστημιακοί τιμούν τον Κεμάλ Ατατούρκ!!!

Και ξαφνικά, εκ των ουκ άνευ, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο αποφάσισε να εμφανίσει ένα βιβλίο, στο οποίο γίνεται μνεία της προσωπικότητας του Κεμάλ Ατατούρκ!!! Έκπληξη δεν αποτελεί το γεγονός πως ένα ελληνικό πανεπιστήμιο τιμά έναν σφαγέα ανθρώπων.
Έκπληξη αποτελεί η χρονική στιγμή που επιλέχτηκε προκειμένου να εμφανισθεί ένα βιβλίο για το οποίο οι υπεύθυνοι έκδοσής του θα πρέπει να νιώθουν, το ελάχιστο, ντροπή… Αλλά, ποιός την έχασε την ντροπή για να την βρούνε αυτοί;
Δυστυχώς, η ελληνική παιδεία, μέρος των πανεπιστημιακών της δασκάλων, αποφάσισε να σταθεί στο πλευρό ενός στυγνού δολοφόνου, που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να έχει καταδικασθεί από την παγκόσμια κοινότητα και θα έπρεπε να έχει ανασκολοπισθεί δημοσίως, ως ελάχιστη τιμωρία για τα εγκλήματα που σχεδίασε και εκτέλεσε εις βάρος εκατομμυρίων ανθρώπων. Κάποιοι έλληνες πανεπιστημιακοί, όμως, θεώρησαν σκόπιμο να συνδράμουν στην υστεροφημία του Κεμάλ Ατατούρκ, εκδίδοντας βιβλίο για να εκθειάσουν την «προσωπικότητα» του τούρκου «ηγέτη»…
Ιστορικά, οι τούρκοι πάντα χρησιμοποιούσαν «χαρισματικούς» έλληνες, για να πλήξουν τον Ελληνισμό. Ακόμη και στην πολιορκία και τελικά στην άλωση της Κωνσταντινούπολης, έλληνες μισθοφόροι ήταν εκείνοι που χρησιμοποιούνταν καθημερινά στις επιθέσεις κατά των κατοίκων της Βασιλεύουσας. Έλληνας κατασκεύασε το μεγάλο κανόνι που γκρέμισε ένα μέρος του τείχους της Πόλης, έλληνες ήταν σύμβουλοι του Μωάμεθ του Πορθητή… Έλληνες μισθοφόροι (και όχι γενίτσαροι) συνεργάστηκαν και με τον ίδιο τον Κεμάλ Ατατούρκ, πριν η Ελλάδα εμπλακεί στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων (Αγγλίας και Γαλλίας). Και σήμερα, έλληνες τρέχουν πρόθυμοι να υμνήσουν εκείνον που κατέσφαξε με μοναδικό κριτήριο την αρπαγή του πλούτου που κατείχε ο ελληνισμός της Μικράς Ασίας και του Πόντου… Τρέχουν οι (παρα)μορφωμένοι να γίνουν υμνητές ενός εχθρού της Ελλάδας, με προσωπικότητα και χαρακτηριστικά στυγνού δολοφόνου.
Μήπως θα έπρεπε να αναλογισθούν οι εμπλεκόμενοι, της αισχρής αυτής έκδοσης, πως δολοφονούν και πάλι όλους τους νεκρούς-θύματα του «μεγάλου ηγέτη»; Μήπως κάποιος θα πρέπει επιτέλους να ξεκινήσει μία έρευνα για να βρεθούν -και να αποδοθούν στην γνώση των ελλήνων πολιτών- οι χρηματοδότες και οι χορηγοί αυτού του βιβλίου-εκτρώματος; Μήπως θα πρέπει να μαθευτούν τα ποσά που «παίζονται» για την έκδοση τέτοιων βιβλίων; Μήπως θα πρέπει να δοθούν στην δημοσιότητα τα ονόματα των πανεπιστημιακών που διαχειρίσθηκαν τα ποσά της συγκεκριμένης «χορηγείας»;
Πάντως, απορίας άξιο είναι πως το βιβλίο αυτό εμφανίζεται σε μία ύποπτη χρονική περίοδο, στην οποία ο έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανταλλάσσει κρυφές επιστολές με τον τούρκο ομόλογό του, κρατώντας σε πλήρη άγνοια τον ελληνικό λαό, του οποίου το μέλλον διακυβεύεται από την ικανότητα χειρισμού που διαθέτει ο κύριος Παπανδρέου επί θεμάτων υψίστου εθνικού ενδιαφέροντος. Απορίας άξιο, επίσης, είναι πως η «καλοπροαίρετη» αυτή κίνηση εμφανίζεται στην πλευρά του Ιονίου, στην δυτική Ελλάδα, αναγκάζοντας και τον πλέον καλοπροαίρετο πολίτη αυτής της χώρας να αναλογίζεται πως κάποιοι από την Ιόνια (και όχι από την Ιωνία) πλευρά της Ελλάδας, παίζουν πολύ παράξενα παιχνίδια εις βάρος της καταγεγραμμένης ιστορίας. Τι συμβαίνει στο Ιόνιο; Κάποιοι που στο πρόσφατο παρελθόν θέλησαν να «παίξουν» με την μη ελληνικότητα της Κέρκυρας, αποφάσισαν να «εκδικηθούν» ή απλά αποφάσισαν να επωφεληθούν από την αναδυόμενη Τουρκία, τον διαφαινόμενο επεκτατικό νέο-οθωμανισμό και τα… κεφάλαια που επενδύει η τουρκική εξωτερική πολιτική;
Αποφάσισαν οι «επιστήμονες» να βιάσουν την ιστορία και να επαναλάβουν έτσι τον βιασμό του ελληνισμού από τον ίδιο τον Ατατούρκ, τιμώντας τον ως «προσωπικότητα»!!! Θα ήταν πραγματικά περιττό να ασχοληθεί κανείς σοβαρά με τις γελοιότητες μικρών ανθρώπων (τα αξιώματά τους δεν μπορούν να επιβάλουν και σεβασμό προς τις προσωπικότητές τους), οι οποίοι ενστερνιζόμενοι πλήρως τις γραμμές της τουρκικής προπαγάνδας συνεισφέρουν σε χτυπήματα «κάτω από τη μέση» στον ελληνισμό, στην ιστορία και στην τραγική αλήθεια που γράφτηκε με αίμα αθώων ελλήνων.
Εν πάσει περιπτώσει, αν και δεν προσωπικά θεωρώ πως το να συνεχίσω σπαταλώ λέξεις (αν και δεν υπάρχουν λέξεις που να περιγράφουν το μέγεθος του τοπήματος), μήπως οι κύριοι αυτοί, προσπαθώντας να επιβάλλουν μία ιδιότυπη αλήθεια, υπερασπιζόμενοι πλήρως έναν σφαγέα, μήπως θα έπρεπε να κάνουν ευαγγέλιό τους το βιβλίο του Χίτλερ, «Ο Αγών μου»;
Κωνσταντίνος
Υ.Γ.: Διαβάστε επίσης το «Θα έπρεπε να ντρέπεστε»

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση