Σταύρος Βιτάλης: «Μπήκα στην γραμμή της μάχης ένοπλος και ένστολος»

"Η συνείδησή μου δεν μου επέτρεψε

να κλείνω τα μάτια μπροστά σε εγκλήματα..."

Μην ψάχνετε για τους αγωνιστές! Υπάρχουν, ζουν δίπλα μας, έχουν περγαμηνές. Αντιστάθηκαν στη Νέα Τάξη δίπλα στους Σαντινίστας στις φυτείες και στις ζούγκλες της Νικαράγουα, στα ορεινά μονοπάτια της Βοσνίας δίπλα στους απόγονους των Τσέτνικς και κατά των απογόνων των Ουστάσι και συνεχίζουν απτόητοι τον αγώνα τους.
Αυτή τη φορά, στο πλευρό του διωκόμενου στα Σκόπια αρχαιολόγου-ιστορικού Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς, για τον οποίο το ελληνικό ΥΠΕΞ δεν δίνει δεκάρα. Ο λόγος για τον φίλο της «ΕΩ» Σταύρο Βιτάλη, εκπρόσωπο Τύπου του Πανελληνίου Μακεδονικού Μετώπου, ο οποίος δεν φοβάται τη Νέα Τάξη και τα εν Ελλάδι τσιράκια της. Το γιατί το εξηγεί ο ίδιος: «Η συνείδησή μου, ως ελεύθερος πολίτης, ως άνθρωπος και ως Έλληνας, δεν μου επέτρεψε την ώρα που μπροστά μου γίνονταν εγκλήματα κατά των δύο αυτών λαών, να παραμένω απλός καταγραφέας των γεγονότων.» Κυρίες και κύριοι, ο Σταύρος Βιτάλης!
Το καθεστώς των Σκοπίων χρησιμοποιεί πλέον και τα ψυχιατρεία, όπως κάποτε έκαναν οι Σοβιετικοί, για να πνίξει τις φωνές των αντιφρονούντων. Η διεθνής κοινότητα τα ξέρει αυτά και αν όχι, πως μπορεί να τα μάθει;
Τόσο η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Διεθνούς Αμνηστίας, των Γιατρών του Κόσμου, όσο και όλος ο κόσμος που έχει σχέση με το διαδίκτυο, από τη μία άκρη της υφηλίου μέχρι την άλλη, είναι ενημερωμένοι για το τι συνέβη στα Σκόπια με τον Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς.
vitalis_1Η συστηματική αυτή ενημέρωση των διεθνών οργανισμών για τις πρακτικές του σταλινοφασιστικού καθεστώτος Γκρουέφσκι, έγινε στο πλαίσιο της προηγηθείσας αποστολής της Δημοκρατικής Αναγέννησης στο ψυχιατρείο Μπάρντοφτσι, έξω από τα Σκόπια. Παράλληλα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης και επικεφαλής του Πανελληνίου Μακεδονικού Μετώπου κ. Στέλιος Παπαθεμελής, ενημέρωσε για την υπόθεση Γκλιγκορίεβιτς τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια.
Η διεθνής λοιπόν κοινότητα, γνωρίζει. Αυτό που διαπιστώθηκε σε εκείνη την πρώτη φάση της αποστολής μας για την προστασία της ζωής του αγωνιστή αυτού της αλήθειας, αρχαιολόγου-ιστορικού Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς, είναι πως για μια ακόμη φορά, αυτό που αποκαλείται διεθνής κοινότητα, γύρισε επιλεκτικά και κατά μέθοδο την πλάτη της, ακόμη και στο κομμάτι που αφορά στην ανθρωπιστική προσέγγιση του ζητήματος. Χαρακτηριστικά θα σας αναφέρω, πως τόσο τα διεθνή, όσο και τα ελληνικά ΜΜΕ, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (Χαρδαβέλλας, ΕΤ3, «Πρώτο Θέμα»), «έθαψαν» κυριολεκτικά το τεράστιο αυτό ζήτημα που δεν αφορά μόνο στους αγώνες ενός αρχαιολόγου-ιστορικού για την επιστημονική αλήθεια, αλλά και στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του, σε μια χώρα η οποία υποτίθεται ότι είναι ευρωπαϊκή.
Η διεθνής λοιπόν κοινότητα, λειτουργεί όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις (βλέπει π.χ. Κύπρος) με μυωπικά γυαλιά. Και αυτό γιατί συντρέχουν δύο βασικοί λόγοι του καθορισμού της στάσης της: ο πρώτος λόγος που έχει επικρατήσει και ως κυρίαρχη πολιτική επιλογή και στην Ελλάδα, είναι το περίφημο νεοταξικό νεοφιλελεύθερο μοντέλο πολιτικών επιλογών του τύπου business above all (πάνω από όλα οι επιχειρήσεις). Ο δεύτερος λόγος είναι οι αμερικανικές βάσεις που έχουν στηθεί στα Σκόπια, των οποίων εγγυητικός παράγοντας είναι το σταλινοφασιστικό καθεστώς του Γκρουέφσκι (παλιά μου τέχνη κόσκινο δηλαδή).
Στις φυλακές του Τέτοβο αυτή τη φορά έκλεισε το καθεστώς των Σκοπίων τον φιλέλληνα Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς. Τι του καταλογίζουν τώρα;
Αυτή την φορά, ο Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς, κατηγορείται ευθέως ότι παραβίασε τον νόμο περί «Μακεδονισμού». Ακολουθώντας το κεμαλικό, φασιστικό πρότυπο του βαθέως τουρκικού κράτους, η ηγετική ομάδα του VMRO, νομοθέτησε ειδικό διάταγμα σύμφωνα με το οποίο, όποιος αμφισβητεί την «μακεδονική» καταγωγή των Σλάβων των Σκοπίων, τελεί ποινικό αδίκημα και πάει... φυλακή. Με αυτή την κατηγορία αυτή τη φορά, ο Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς βρίσκεται στις φυλακές, με στόχο τη φυσική του εξόντωση, την οποία δεν ολοκλήρωσε το σκοπιανό καθεστώς την προηγούμενη φορά με ψυχοφάρμακα, στο ψυχιατρείο Μπάρντοφτσι.
Στα Σκόπια, ο Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς υπόκειται σε εξοντωτικές διώξεις και εγκλεισμούς σε φυλακές και ψυχιατρεία, την ώρα που στην Ελλάδα, τα στελέχη της προδοτικής οργάνωσης «Ουράνιο Τόξο», βγαίνουν και σπέρνουν την προπαγάνδα τους ακόμα και από την τηλεόραση. Τελικά, τι θα κληθούμε να πληρώσουμε γιατί είμαστε πολιτισμένοι και δημοκράτες;
Ενδιαφέρουσα η ερώτηση. Αν απλώς επικρατούσε στην περίπτωση του Ουράνιου Τόξου η αρχή του Βολταίρου, «διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ με τη ζωή μου το δικαίωμά σου να το λες», θα έλεγα πως οι τύποι αυτοί, θα έπρεπε να έχουν το δικαίωμα να λένε ότι τους βολεύει στο πλαίσιο της μεθοδικής εξυπηρέτησης της σκοπιανής προπαγάνδας που έχουν αναλάβει εργολαβικά να υπηρετήσουν. Εδώ όμως διαπιστώνεται μια επιλεκτικού τύπου επίσης «ενημέρωση» στο πλαίσιο της υποτιθέμενης εξυπηρέτησης της πολυφωνίας των ΜΜΕ. Τα ελληνικά ΜΜΕ, όντας πια απόλυτα ελεγχόμενα από τους μεγαλοεργολάβους και μεταπράτες που επενδύουν αμέσως ή εμμέσως στα Σκόπια, προτιμούν να χαϊδεύουν τα αφτιά των Σκοπιανών. Μια που τα κεφάλαια που έχουν επενδυθεί στο κρατίδιο αυτό, είναι όπως είπα παρά πάνω, σε μεγαλύτερη προτεραιότητα από οποιαδήποτε λογική εξυπηρέτησης των εθνικών μας συμφερόντων, αλλά ακόμη και των περίφημων κωδίκων δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Οι εργολάβοι και μεταπράτες που ελέγχουν τα ελληνικά ΜΜΕ, πολύ απλά, όπως ιστορικά πάντα έκανε το περίφημο αυτό μεταπρατικό κεφάλαιο της χώρας μας - που ποτέ δεν εξελίχθηκε σε εθνικό - σε πολλές περιπτώσεις στην ιστορία αυτής της δύσμοιρης πατρίδας, πριονίζουν για μια ακόμη φορά το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται. Θα μου πείτε, αυτό ποσώς τους ενδιαφέρει. Τόσο στο απώτερο, όσο και στο πρόσφατο παρελθόν, το μεταπρατικό, παρασιτικό κεφάλαιο που κατοικοεδρεύει στον τόπο μας από την εποχή του Όθωνα, δεν είχε ποτέ τη συνείδηση του εθνοχώρου, όπως τον αντιλαμβανόμαστε εμείς ο απλός λαός. Γι’ αυτό όπως λέει και ο λαός μας, με την πρώτη ευκαιρία, τα μαζεύουν και την κάνουν για Ελβετία.
Γιατί η Αμερικανίδα εμπειρογνώμων του ΟΗΕ κ. Γκέι Μακντούγκαλ δεν πήγε στα Σκόπια και ήρθε στην Ελλάδα; Θεωρία συνωμοσίας ή όντως πλεκτάνη σε βάρος του Ελληνισμού από ξένα κέντρα;
Από τη φύση μου είμαι κατά των θεωριών συνωμοσίας. Το σχέδιο που υπάρχει πέραν του ατλαντικού, ήταν και παραμένει η κονιορτοποίηση του μαλακού υπογαστρίου της Ευρώπης: των Βαλκανίων. Αυτή είναι μια πραγματικότητα, που δεν την έκρυψαν ποτέ οι «σύμμαχοί» μας Αμερικανοί, οι οποίο έχουν μετατρέψει τον ΟΗΕ, σε προσωπικό τους «μαγαζί». Η «ανεξάρτητη» λοιπόν εμπειρογνώμων του ΟΗΕ, Αφροαμερικανίδα Γκέι Μακ Ντούγκαλ, στο πλαίσιο αυτής της διατεταγμένης υπηρεσίας, αποδέχεται άκριτα, αλλά προφανώς ενσυνείδητα, τους ανερμάτιστους ισχυρισμούς Σκοπίων και Τουρκίας για την ύπαρξη εδώ σκοπιανής – φυσικά χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο – και «τουρκικής» μειονότητας.
Όπως υπογράμμισε σε άρθρο του ο επικεφαλής του Πανελληνίου Μακεδονικού Μετώπου κ. Στέλιος Παπαθεμελής, «η εμπειρογνώμων, ή είναι αγράμματη, ή βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία. Το διεθνές Δίκαιο το οποίο οφείλει να γνωρίζει απέξω κι ανακατωτά ορίζει, ότι μειονότητα σε μια χώρα υπάρχει όταν αυτή αναγνωρίζεται από διεθνείς συνθήκες, ή από διμερείς διακρατικές συμβάσεις, ή τέλος οίκοθεν από το κράτος στο οποίο υπάρχει. Κάθε άλλη εκδοχή είναι χαλκευμένο προπαγανδιστικό επινόημα το οποίο όταν μιλούμε για τα Βαλκάνια θέτει σε αμφισβήτηση την ασφάλεια και τη σταθερότητα από τις οποίες έχουν απόλυτη ανάγκη οι λαοί της περιοχής.
Στη χώρα μας ουδείς κωλύεται να δηλώσει ότι αισθάνεται. Εκ του ότι όμως είσαι ελεύθερος να αυτοπροσδιορίζεσαι, δεν σημαίνει ότι συγκροτείς μειονότητα, εφόσον δεν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις που γενεσιουργούν μία μειονότητα. Αν φαντάζεσαι ότι είσαι Εσκιμώος και το δηλώσεις αυτοπροσδιορίζεσαι, αλλά από μόνοι τους πολλοί Εσκιμώοι μαζί δεν συνιστούν μειονότητα με τη διεθνοδικαιϊκή έννοια του όρου. Πολλού γε και δη όταν οι ισχυρισμοί αντανακλούν αλυτρωτικές στρατηγικές (Σκόπια) ή άλλες διεκδικητικές μεταλλάξεις (Τουρκία).
Το άρθρο 45 της Συνθήκης της Λοζάννης ορίζει ότι τα δικαιώματα που έχουν οι μη μουσουλμανικές μειονότητες που ζουν στην Τουρκία (άρθρα 37 – 44) «αναγνωρίζονται υπό της Ελλάδος εις τας εν τω εδάφει αυτής ευρισκομένας μουσουλμανικάς μειονότητας». Ήταν απαίτηση της Τουρκίας στη Λοζάννη η διατύπωση «μουσουλμανικές μειονότητες», αντί τουρκική μειονότητα γιατί τότε η Άγκυρα φοβόταν τους Κούρδους και δεν ήθελε αναφορά σε εθνικές μειονότητες.
Εμείς φυσικά τηρούμε ευλαβώς τις υποχρεώσεις απέναντι των «μουσουλμανικών μειονοτήτων» της ελληνικής Θράκης, τουρκόφωνων, Πομάκων και Ρομά. Αν κάπου παραβιάζουμε τη Συνθήκη, η παραβίαση είναι εις βάρος μας όπως π.χ. αντί να διδάσκουμε στους Πομάκους (σ)τη μητρική τους γλώσσα, όπως ορίζει η Συνθήκη, τους διδάσκουμε (σ)τη γλώσσα της …μητρυιάς τους, της Τουρκίας! Και επιμένουμε!
Η Μακ Ντούγκαλ παρεξήγησε εντελώς το ρόλο της. Ήρθε στην Ελλάδα για να διερευνήσει τις συνθήκες ζωής των Ρομά. Έχασε το δρόμο και πήγε Θράκη – Φλώρινα. Και εκεί τερατούργησε από κοινού με τους εντός των τειχών πράκτορες του ανθελληνισμού το μειονοτικό παραμύθι. Αυτό απούσης και πάλι της Ελλάδος.
Μπερδεμένοι Αμερικάνοι αξιωματούχοι, διπλωμάτες κ.λ.π. δημιουργούν και συντηρούν κατά σύστημα τεχνητά μειονοτικά ζητήματα στη χώρα μας για να μπορούν μέσω αυτών να μας πιέζουν κατά περίπτωση. Το αμερικανικό Προξενείο Θεσσαλονίκης χρησιμοποιείται κατά καιρούς για την προώθηση ανάλογων μεθοδεύσεων που εκπορεύονται από τους μισέλληνες του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ.
Τι γίνεται με τον Ελληνισμό των Σκοπίων; Γιατί οι ομοεθνείς μας στα Σκόπια έχουν αφεθεί στη μοίρα τους;
Η υπόθεση του Ελληνισμού των Σκοπίων, είναι μια ακόμη «πονεμένη ιστορία», η οποία επιβεβαιώνει τη ρήση του μεγάλου Σεφέρη, «όπου και να βρεθώ, η Ελλάδα με πονάει». Κατά την απογραφή του 1941, η οποία έγινε με ευθύνη των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής και άρα είναι η πλέον αντικειμενική, επί συνόλου 800.000 πληθυσμού κατεγράφησαν 100.000 Έλληνες το γένος, Χριστιανοί Ορθόδοξοι στο θρήσκευμα, δηλαδή το 12% του πληθυσμού. Η απογραφή του 1951 δίνει 158.000 ελληνικό στοιχείο. Εξ αυτών 25.000 είναι Έλληνες γηγενείς κάτοικοι του Μοναστηρίου, 100.000 βλαχόφωνοι Έλληνες (Γκρεκ), 3.000 Έλληνες Σαρακατσαναίοι και 32.000 Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες του εμφυλίου. Ήτοι το 18% του εξ 900.000 (τότε) πληθυσμού. Τα στοιχεία αυτά ενόχλησαν τις αρχές των Σκοπίων οι οποίες υποχρέωσαν τους 100.000 Έλληνες να δηλώνονται «Μακεδόνες» ή το πολύ «Βλάχοι». Τα απογραφικά στοιχεία του 1961 και 1971 είναι απολύτως ασαφή από την προσπάθεια των Σκοπιανών να μειώσουν τη δύναμη των Ελλήνων.
Με την απογραφή όμως του 1991 αποκαθίσταται εν μέρει η αλήθεια. Παρ’ ότι δεν κοινοποιήθηκαν λεπτομερή απογραφικά στοιχεία, εν τούτοις στον αντιπολιτευόμενο Τύπο δημοσιεύθηκαν πληροφορίες περί του ότι ποσοστό μεταξύ 12 και 18% δήλωσε ότι έχει ελληνική εθνική συνείδηση. Δηλαδή περίπου 250.000 επί συνόλου 2.200.00 κατοίκων. Όλοι αυτοί είναι εκείνοι οι οποίοι είχαν εξαναγκασθεί στο παρελθόν να δηλώσουν «Μακεδόνες» ή «Βλάχοι» ή «Γιουγκοσλάβοι». Είναι αυτοί που στην πραγματικότητα είναι «γηγενείς Έλληνες», «Βλάχοι», «Σαρακατσαναίοι» και «πολιτικοί πρόσφυγες».
Αυτός ο εξαναγκασμός των κατοίκων της χώρας αυτής οι οποίοι διέθεταν ελληνική εθνική συνείδηση, να προσδιορίζονται ως Μακεδόνες, Βλάχοι, Γιουγκοσλάβοι, Σαρακατσαναίοι κ.λ.π. είχε ως σκοπό τη διάκριση αυτών από τα σλαβικά φύλα τα οποία κυριαρχούσαν στο κρατίδιο αυτό από της εποχής του Τίτο, και τα οποία συνιστούσαν, όπως ακόμη και σήμερα, την άρχουσα τάξη των Σκοπίων. Απλή ανάγνωση των ονομάτων και των επιθέτων της διοικούσης ελίτ (Γκλιγκόροφ, Τσερβενκόφσκι, Γκρουέφσκι κ.λ.π.) πείθει και τους πλέον κακόπιστους και αφελείς περί της σλαβικής καταγωγής του πολιτικού κατεστημένου του κρατιδίου αυτού. Και είναι απορίας άξιον πως οι ιθύνοντες των Σκοπίων, απαρνούνται την καταγωγή των και κατ΄ ακολουθία την συγγένειά των με τα σλαβικά φύλα της Ανατολικής Ευρώπης. Εδώ θα λέγαμε πως «ενόχλησε» και η επιστημονική δουλειά του Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς, ο οποίος ως αρχαιολόγος και ιστορικός, επέμεινε να υπενθυμίζει στους συμπατριώτες του, πως έχουν κάθε λόγο να είναι περήφανοι για τη σλαβική καταγωγή τους. Την ίδια ώρα που η κ. ΥΠΕΞ της Ελλάδας όπως γνωρίζετε, αναφέρεται σε μερικές εκατοντάδες Έλληνες που ζουν στα Σκόπια, περιφρονώντας ανοιχτά τους Συνέλληνες αυτούς, που για μια ακόμη φορά βιώνουν την εγκατάλειψη από τη μητέρα πατρίδα.
Η Πρόεδρος της Παμμακεδονικής στις ΗΠΑ, η κ. Νίνα Γκατζούλη, προσπαθεί να προωθήσει τα εθνικά μας συμφέροντα, φωνάζει και διαμαρτύρεται. Την ακούει κανείς στην Αθήνα;
Δυστυχώς, όχι μόνο κανείς δεν ακούει την κ. Γκατζούλη στην Αθήνα, αλλά και οι πιέσεις που ασκούνται τόσο στην Πρόεδρο της Παμμακεδονικής, όσο και σε άλλες ομογενειακές οργανώσεις από ελληνικής πλευράς, να αποδεχθούν τη σύνθετη ονομασία, είναι αφόρητες. Εμείς από την πλευρά μας, ως Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο, είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα της κ. Γκατζούλη και αισθανόμαστε πως έχουμε έναν ισχυρό σύμμαχο προς την κατεύθυνση της μη αποδοχής της σύνθετης ονομασίας.
Σταθήκατε στο πλευρό των Σέρβων αδερφών μας, πριν είχατε πολεμήσει με τους Σαντινίτσας. Τι σας ώθησε να βάλετε σε κίνδυνο τη ζωή σας και να μπείτε στο στόχαστρο των ανθρώπων των ΗΠΑ;
Και στις δύο περιπτώσεις, βρέθηκα καταρχάς κοντά στους λαούς της Νικαράγουας και της Σερβίας, ως δημοσιογράφος, για να καλύψω τις πολεμικές επιχειρήσεις των Αμερικανών εναντίων τους. Η συνείδησή μου, ως ελεύθερος πολίτης, ως άνθρωπος και ως Έλληνας, δεν μου επέτρεψε την ώρα που μπροστά μου γίνονταν εγκλήματα κατά των δύο αυτών λαών, να παραμένω απλός καταγραφέας των γεγονότων. Έτσι, με κεντρικό σκεπτικό την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας των δύο αυτών λαών, άφησα στην άκρη τη δημοσιογραφική ταυτότητα και μπήκα στην γραμμή της μάχης ένοπλος και ένστολος. Για να μπορώ να κοιτώ τον εαυτό μου στον καθρέπτη χωρίς να ντρέπομαι και να μπορώ να λέω σήμερα στα παιδιά μου, πως όταν χρειάστηκε να υπερασπιστώ τις αξίες μου, δεν προτίμησα το κλασικό «δεν ήταν δική μου αρμοδιότητα».
Όσο για το «στόχαστρο» του αμερικάνικου administration στο οποίο αναφέρεσθε, με άφηνε πάντα και συνεχίζει να με αφήνει, παγερά αδιάφορο. Γιατί πολύ απλά πνευματικός μου πατέρας και καθοδηγητής, δεν υπήρξε ποτέ ο Σόρος και οι συν αυτώ. Αλλά ο παππούς μου ο Βασίλης, που το 1919, όταν συνελήφθη στον Πόντο από τους Τούρκους, ενώ θα μπορούσε να σώσει το κεφάλι του υπογράφοντας το χαρτί του Καϊμακάμη της Σαμψούντας αλλάζοντας την πίστη του, απάντησε στα τούρκικα «μπου ις ολμάζ» (όχι) και πήγε με το κεφάλι ψηλά στην αγχόνη.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση