«Πανεπιστημιακή νεοταξική Αριστερά»
Πιάσ' το αβγό και κούρεφ' το...
Πολλές φορές ακούω την πολιτική ορολογία «άκρο», «ακραίες απόψεις», «ακραίες πολιτικές». Αλλά έχω την εντύπωση ότι στην μεταμοντέρνα Ελλάδα οι όροι αυτοί αναφέρονται μονόπλευρα. Στοχεύουν και σημειολογούν μόνο προς την δεξιά πλευρά της πολιτικής πλατφόρμας και ουδέποτε προς την αριστερή.
Η ορολογία «άκρο» έχει γίνει η μαστίχα της νεοταξικής «αριστεράς» (εισαγωγικά, γιατί από το λόγο της απουσιάζει παντελώς ο εργάτης ως κεντρικό πρόσωπο και τα συμφέροντά του).
Της «αριστεράς» made in USA, της «αριστεράς»της Παγκοσμιοποίησης ή της «αριστεράς» του Soros όπως έχει καθιερωθεί διεθνώς η ονομασία της.
Στην χώρα μας τεχνηέντως, δια της τεθλασμένης και με σκοτεινό σκοπό προσπαθούν να μας καθιερώσουν την ονομασία ΑΥΤΗΣ της αριστεράς, ως... «Ακαδημαϊκή Αριστερά».
Αφήστε έξω τους Ακαδημαϊκούς κύριοι. Η Ακαδημία ως πρωταρχικό σκοπό, εκ του καταστατικού της, έχει την προσφορά υπηρεσιών (μέσα από γνωμοδοτήσεις ή προτάσεις) προς το Ελληνικό κράτος κυρίως για εθνικά ζητήματα και για ζητήματα παιδείας και οικονομικής πολιτικής.
Η σωστή ελληνική αποτύπωση και ονομασία για ΑΥΤΗ, την κοπής και ραφής Soros, «αριστερά», είναι... «Πανεπιστημιακή νεοταξική Αριστερά»( πάντα μέσα σε εισαγωγικά και το «Πανεπιστημιακή» και το «Αριστερά» προς αποφυγή ψευδεπίγραφων τίτλων και αποφυγή παρεξηγήσεων).
Αυτή λοιπόν η «Πανεπιστημιακή νεοταξική Αριστερά» είναι στην ουσία το... άκρο στην αριστερή πλευρά της πολιτικό-ιδεολογικής πλατφόρμας.
Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε τα συμπεράσματα διαφόρων... «Πανεπιστημιακών ερευνών» ή να παρακολουθήσετε τον λόγο διαφόρων «Πανεπιστημιακών νεοταξικών Αριστερών». Θα εκπλαγείτε και θα ανησυχήσετε συγχρόνως.
Χρήζει ειδικής ανάλυσης το ΓΙΑΤΙ... «φορείς εκπαίδευσης» στρέφονται κατά των θέσεων της ίδιας τους της πατρίδας, αλλά και του «κοινού αισθήματος», κατηγορώντας τους για... «εθνικισμό» (έχοντας τεχνηέντως παραφράσει τον Εθνισμό σε Εθνικισμό, σε τέτοιο βαθμό που αυτή την παράφραση να την ακούω και από επίσημα κοινοβουλευτικά χείλη όλων των παρατάξεων), «ρατσισμό», καταπίεση μειονοτήτων, αλλά ταυτόχρονα ανέχονται τον αλυτρωτισμό των γειτόνων ή κωφεύουν στην καταπίεση των Ελληνικών μειονοτήτων.
Αυτό λοιπόν το... άκρο, είναι οι επαγγελματίες «αντιρατσιστές» (σε εισαγωγικά γιατί στην πραγματικότητα είναι ρατσιστές εναντίων των Ελλήνων), που μισούν κάθε τι ελληνικό. Ανατριχιάζουν στη σκέψη και μόνο της ύπαρξης του Ελληνικού Έθνους και της ιστορίας του.
Αυτό το άκρο είναι που κατηγορεί την ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ πλειοψηφία του ελληνικού λαού για... ξενοφοβία, παραβλέποντας το τεράστιο πρόβλημα του υπερ-πληθυσμού των λαθρομεταναστών στην πατρίδα μας και τις συνέπειές του.
Τόσο σε επίπεδο συνοχής του κοινωνικού ιστού, κοινωνικής γαλήνης και κοινωνικής εννοιοκρατίας, όσο και σε επίπεδο οικονομικών ισορροπιών.
Ειδικά σε μια εποχή που λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η ισορροπία μεταξύ της οικονομίας της αγοράς και της κοινωνικής προσφοράς του κράτους αποτελεί κοινό χρέος προς τους Έλληνες πολίτες.
Αποκλείεται να νομίζει κάποιος ότι η μικρή μας χώρα θα μπορέσει, εν μέσω αυτής της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, να αντεπεξέλθει στο ανθρωπιστικό έργο της περίθαλψης των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών.
Αυτό λοιπόν το... άκρο, η «Πανεπιστημιακή νεοταξική Αριστερά» έχει... ανέβει στα κεραμίδια απαγγέλοντας γνωστά... ποιήματα περί κινδύνων που διατρέχουν οι λαθρομετανάστες, περί ρατσισμού και περί ξενοφοβία ,αλλά αδυνατεί (από αδυναμία ή από έλλειψη θέλησης;) να καταθέσει προτάσεις στην εξεύρεση λύσεων για το πρόβλημα.
Ποιο... πρόβλημα; Μα για την «Πανεπιστημιακή νεοταξική Αριστερά» δεν υπάρχει καν πρόβλημα!
Πηγή
Πολλές φορές ακούω την πολιτική ορολογία «άκρο», «ακραίες απόψεις», «ακραίες πολιτικές». Αλλά έχω την εντύπωση ότι στην μεταμοντέρνα Ελλάδα οι όροι αυτοί αναφέρονται μονόπλευρα. Στοχεύουν και σημειολογούν μόνο προς την δεξιά πλευρά της πολιτικής πλατφόρμας και ουδέποτε προς την αριστερή.Η ορολογία «άκρο» έχει γίνει η μαστίχα της νεοταξικής «αριστεράς» (εισαγωγικά, γιατί από το λόγο της απουσιάζει παντελώς ο εργάτης ως κεντρικό πρόσωπο και τα συμφέροντά του).
Της «αριστεράς» made in USA, της «αριστεράς»της Παγκοσμιοποίησης ή της «αριστεράς» του Soros όπως έχει καθιερωθεί διεθνώς η ονομασία της.
Στην χώρα μας τεχνηέντως, δια της τεθλασμένης και με σκοτεινό σκοπό προσπαθούν να μας καθιερώσουν την ονομασία ΑΥΤΗΣ της αριστεράς, ως... «Ακαδημαϊκή Αριστερά».
Αφήστε έξω τους Ακαδημαϊκούς κύριοι. Η Ακαδημία ως πρωταρχικό σκοπό, εκ του καταστατικού της, έχει την προσφορά υπηρεσιών (μέσα από γνωμοδοτήσεις ή προτάσεις) προς το Ελληνικό κράτος κυρίως για εθνικά ζητήματα και για ζητήματα παιδείας και οικονομικής πολιτικής.
Η σωστή ελληνική αποτύπωση και ονομασία για ΑΥΤΗ, την κοπής και ραφής Soros, «αριστερά», είναι... «Πανεπιστημιακή νεοταξική Αριστερά»( πάντα μέσα σε εισαγωγικά και το «Πανεπιστημιακή» και το «Αριστερά» προς αποφυγή ψευδεπίγραφων τίτλων και αποφυγή παρεξηγήσεων).
Αυτή λοιπόν η «Πανεπιστημιακή νεοταξική Αριστερά» είναι στην ουσία το... άκρο στην αριστερή πλευρά της πολιτικό-ιδεολογικής πλατφόρμας.
Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε τα συμπεράσματα διαφόρων... «Πανεπιστημιακών ερευνών» ή να παρακολουθήσετε τον λόγο διαφόρων «Πανεπιστημιακών νεοταξικών Αριστερών». Θα εκπλαγείτε και θα ανησυχήσετε συγχρόνως.
Χρήζει ειδικής ανάλυσης το ΓΙΑΤΙ... «φορείς εκπαίδευσης» στρέφονται κατά των θέσεων της ίδιας τους της πατρίδας, αλλά και του «κοινού αισθήματος», κατηγορώντας τους για... «εθνικισμό» (έχοντας τεχνηέντως παραφράσει τον Εθνισμό σε Εθνικισμό, σε τέτοιο βαθμό που αυτή την παράφραση να την ακούω και από επίσημα κοινοβουλευτικά χείλη όλων των παρατάξεων), «ρατσισμό», καταπίεση μειονοτήτων, αλλά ταυτόχρονα ανέχονται τον αλυτρωτισμό των γειτόνων ή κωφεύουν στην καταπίεση των Ελληνικών μειονοτήτων.
Αυτό λοιπόν το... άκρο, είναι οι επαγγελματίες «αντιρατσιστές» (σε εισαγωγικά γιατί στην πραγματικότητα είναι ρατσιστές εναντίων των Ελλήνων), που μισούν κάθε τι ελληνικό. Ανατριχιάζουν στη σκέψη και μόνο της ύπαρξης του Ελληνικού Έθνους και της ιστορίας του.
Αυτό το άκρο είναι που κατηγορεί την ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ πλειοψηφία του ελληνικού λαού για... ξενοφοβία, παραβλέποντας το τεράστιο πρόβλημα του υπερ-πληθυσμού των λαθρομεταναστών στην πατρίδα μας και τις συνέπειές του.
Τόσο σε επίπεδο συνοχής του κοινωνικού ιστού, κοινωνικής γαλήνης και κοινωνικής εννοιοκρατίας, όσο και σε επίπεδο οικονομικών ισορροπιών.
Ειδικά σε μια εποχή που λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η ισορροπία μεταξύ της οικονομίας της αγοράς και της κοινωνικής προσφοράς του κράτους αποτελεί κοινό χρέος προς τους Έλληνες πολίτες.
Αποκλείεται να νομίζει κάποιος ότι η μικρή μας χώρα θα μπορέσει, εν μέσω αυτής της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, να αντεπεξέλθει στο ανθρωπιστικό έργο της περίθαλψης των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών.
Αυτό λοιπόν το... άκρο, η «Πανεπιστημιακή νεοταξική Αριστερά» έχει... ανέβει στα κεραμίδια απαγγέλοντας γνωστά... ποιήματα περί κινδύνων που διατρέχουν οι λαθρομετανάστες, περί ρατσισμού και περί ξενοφοβία ,αλλά αδυνατεί (από αδυναμία ή από έλλειψη θέλησης;) να καταθέσει προτάσεις στην εξεύρεση λύσεων για το πρόβλημα.
Ποιο... πρόβλημα; Μα για την «Πανεπιστημιακή νεοταξική Αριστερά» δεν υπάρχει καν πρόβλημα!
Πηγή
Αναρτήσεις
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ (ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ) ΣΥΖΗΤΟΥΝ… ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΦΥΛΑΧΤΕΙΤΕ ! ! !
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ νόμος περί ευθύνης υπουργών, ίσως αποτελεί την πλέον χαρακτηριστική περίπτωση νομοθετήματος, το οποίο αρχίζει να αποτυπώνεται σε χαρτί αφού πρώτα έχουν προσδιοριστεί με σαφήνεια τα …παράθυρα και οι …μπαλκονόπορτες μέσα από τα οποία θα διαφεύγουν και θα απαλλάσσονται οι επίορκοι.
Του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/
Αυτή είναι η εμπειρία. Και δυστυχώς δε την διαψεύδουν παραδείγματα.
Σήμερα, μετά τη δυσωδία των «αρπαχτών» και την αναβαθμισμένη λαμογιοκρατία που έπνιξε την πολιτική και μαζί μ αυτήν υποθήκευσε το μέλλον του τόπου μας και τη ζωή μας, οι πολιτικοί του πολιτικού συστήματος συζητούν και πάλι προκειμένου ν αλλάξουν (βλ. να αναβαθμίσουν, δηλαδή να εκσυγχρονίσουν) το νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Δηλαδή αναζητούν νέους τρόπους για να εδραιώσουν την ασυλία τους.
Κι όλα αυτά κάτω από το ψευδεπίγραφο επιχείρημα, πως πρέπει δήθεν να …θωρακίσουν τους πολιτικούς από ενδεχόμενες κακοβουλίες και κακεντρεχείς αντιπαλότητες.
Παπαρδέλες.
Λες και αυτός ο λαός δεν ξέρει να εκτιμά την εντιμότητα…
Λες και αυτός ο λαός δεν μπορεί να αντιστοιχίζει στη συνείδησή του τον βίο και την πολιτεία του πολιτικού με τη νοικοκυρεμένη διαχείριση του τομέα ευθύνης του και με τη βιωσιμότητα του οικονομικού γίγνεσθαι του τόπου του…
Επιχειρούν γι ακόμα μια φορά να προστατεύσουν τον εαυτό τους απ τις συνέπειες του …μακρυχερισμού, γι αυτό και δικαιούμαστε ν αναρωτηθούμε:
ΕΜΑΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ …ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ???
Τα πράγματα είναι απλά.
Αν αυτό που θέλουν δεν είναι η ατιμωρησία αλλά η εντιμότητα στη διαχείριση της πολιτικής και της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων οικονομικών, αυτό που έχουν να κάνουν είναι πέντε σαφή και συγκεκριμένα βήματα.
1. Δε συζητάμε για νόμο περί ευθύνης υπουργών αλλά για νόμο περί ευθύνης του ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ (υπουργών, πολιτικών προϊσταμένων, κορυφαίων πολιτικών στελεχών κομμάτων, διοικητών οργανισμών κλπ)
2. Το «πόθεν έσχες» των ιδίων και των α’ βαθμού συγγενών τους, κάθε δύο χρόνια θα μπαίνει στο μικροσκόπιο θεσμοθετημένης επιτροπής η οποία θα εναλλάσσεται και στην οποία θα συμμετέχουν και πολιτικοί. Κατά κανόνα όμως θα αποτελείται από εκπροσώπους φορέων (πχ τελειόφοιτοι ή μεταπτυχιακοί φοιτητές του οικονομικού πανεπιστημίου) και στο βαθμό που θα διαπιστώνεται αδικαιολόγητος πλουτισμός που δεν θα αιτιολογείται από τα νόμιμα βιοποριστικά εισοδήματά τους και από τα περιουσιακά στοιχεία που κατείχαν προ της εισόδου τους στην πολιτική, τότε η περιουσία τους ΘΑ ΔΗΜΕΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ.
3. Ανάλογη πρόβλεψη να προωθηθεί και στον ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ για τον ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟ των Δημοσίων υπαλλήλων.
4. Σε περίπτωση καταγγελίας η δημοσιοποίησης με οποιονδήποτε τρόπο κατά τη διάρκεια της θητείας τους ή και μετά την αντικάταστασή τους, της πιθανής εμπλοκής τους σε οικονομικό σκάνδαλο οποιασδήποτε μορφής, θα επιλαμβάνεται άμεσα και κατά προτεραιότητα ο φυσικός δικαστής και θα υποχρεούται στην άμεση διερεύνηση της υπόθεσης και στη γνωστοποίηση του πορίσματός του, και για τη διαδικασία αυτή ΔΕ ΘΑ ΑΠΑΙΤΕΊΤΑΙ ΚΑΝΕΝΟΣ ΕΙΔΟΥΣ «ΑΔΕΙΑ» ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ.
5. Τα εγκλήματα των πολιτικών ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΚΟΠΤΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ.
ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΛΟΙΠΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ???
Ορίστε κύριοι… ΝΟΜΟΘΕΤΕΙΣΤΕ ! ! !
Οι κομμουνιστες τα βλεπουν ολα ταξικα.Ο ανθρωπος ειναι ταξικο ον και εχει μονο ταξικη συνειδηση.Το οτι ο ανθρωπος ειναι και κοινωνικο και βιολογικο ον, το οτι εχι εθνικη,θρησκευτικη,ιστορικη,πολιτικη συνειδηση δεν μετραει για αυτους. Βλεπουν τα παντα μονοπλευρα,κοντοφθαλμα,και με εναν τελειως βλακωδη δογματισμο προσπαθουν να εξηγουν τα παντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι σειρα του ΚΚΕ και των Οικολογων Πρασινων να ακολουθησουν την κατρακυλα του ΣΥΡΙΖΑ.
ΓΜ