Απαγόρευσαν την Ανάσταση…

ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ

Η Σ Τ Α Υ Ρ Ω Σ Η της πατρίδας διαρκεί 35 ήδη χρόνια. Προηγήθηκαν κι άλλα χρόνια, μέσα στα φρικτά πάθη της Κύπρου, στον ατελείωτο ακόμα Γολγοθά της. Σταυρωμένη - σκλαβωμένη από τους Τούρκους η Κερύνεια, η Αμμόχωστος, η Μόρφου, η Καρπασία, ο Πενταδάκτυλος. Σταυρωμένος - σκλαβωμένος, υπόδουλος ο λαός. Επί 35 συναπτά έτη τουρκικής σκλαβιάς.
Π Ο Ι Ο Ι παράγοντες δεν επέτρεψαν, αλλ’ απαγόρευσαν την Ανάσταση; Ποιοι Γραμματείς και Φαρισαίοι, Πιλάτοι και Κεντυρίωνες, Κουστωδίες και Ιούδες, απαγόρευσαν και απαγορεύουν την Ανάσταση της Κύπρου; Ποιοι άπιστοι, ολιγόπιστοι, δειλοί, απαρνησάμενοι, αργυρώνυτοι, Βαραββόφρονες, οδήγησαν τον λαό της Αναστάσεως στο να μην πιστεύει ότι είναι ο ίδιος Αναστάσιμος; Ποιοι τον κατάντησαν να υποτάσσεται, να συμπράττει, να συμβιβάζεται και να διαπραγματεύεται με τους σταυρωτές του, σχέδια αποκλεισμού και απαγόρευσης της Ανάστασης; Σχέδια νομιμοποίησης και μονιμοποίησης της Σταύρωσης;

Η Μ Ε Γ Α Λ Υ Τ Ε Ρ Η ήττα δεν είναι τελικά η Σταύρωση. Δεν είναι ο Γολγοθάς. Δεν είναι τα Τριάκοντα Αργύρια, οι Κουστωδίες, οι Φαρισαίοι κι οι Πιλάτοι. Αλλά η αναίρεση, η θανάτωση της πίστης στην Ανάσταση. Η αποτροπή κι η εξάλειψη εκείνη της αναστάσιμης πίστης που, μόνη αυτή, θα μπορούσε να οδηγήσει τον σταυρωμένο λαό, μονιασμένο, να διοργανώσει ομοθυμαδόν, επίμονα κι επίπονα, τα βήματά του, τις δυνάμεις του, τις ενέργειες, το νου και την καρδιά του, ψυχή τε και σώματι, στην Ανάσταση της πατρίδας, τη λευτεριά της.
Α Ν Α Σ Τ Α Σ Η σημαίνει, πρώτ’ απ’ όλα, την πίστη σε αυτήν. Την ακράδαντη κι ανέκπτωτη πίστη ότι είναι η νομιμότερη και η υπέρτατη προσδοκία και δικαίωμα και καθήκον. Την πίστη ότι, με την ευψυχία στα έργα και στην επιμονή τους, οι αναστάσιμες δυνάμεις μπορούν να την καταστήσουν εφικτή. Η φρικτή, απαξιωτική, προσβλητική και θλιβερή πείρα και γνώση του συνεχιζόμενου Γολγοθά και της διαρκούσας 35 χρόνια Σταύρωσης το μαρτυρεί: Η υποταγή στους σταυρωτήδες, οι συμβιβασμοί με τα σχέδια των Πιλάτων, η συνάφεια κι η συνδιαλλαγή με τις Κουστωδίες και τους Κεντυρίωνες, δεν οδηγεί, αλλ’ απαγορεύει την Ανάσταση.
Κ Α Λ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ, λοιπόν, σημαίνει και προϋποθέτει και χρειάζεται, εμπράκτως υλοποιούμενη, τη γρανιτένια κι αδαμάντινη πίστη του λαού ότι είναι ο ίδιος αναστάσιμος. Άξιος, πρόθυμος και ικανός για το πιο υπέρλαμπρο Πάσχα των Ελλήνων, την απελευθέρωση της Κύπρου.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Ποια μπορεί να είναι άλλη λαμπρότερη Λαμπρή, παρά Εκείνην που ονειρευόμαστε, προσδοκούμε και γι’ αυτήν, εμπτυσμούς και μάστιγας και κολαφισμούς και σταυρόν και θάνατον υπομένουμε, με τη βεβαιότητα ότι θα την αξιωθούμε, ως εορτών εορτή και πανήγυριν πανηγύρεων, σε ξανά πανηγυρίζοντα επιτέλους τον καθεδρικό μας ναό, του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην Κερύνεια μας, για το Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν λαοί;
Λάζ.Α.Μαύρος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση