Πολλά ερωτήματα, η σύγκρουση αναπόφευκτη... Πού είναι η οικογένεια;

Το παιδί μίας χαμένης οικογένειας;

Ένα μήνυμα έφτασε στο ιστολόγιο, που τελικά αποφάσισα πως αξίζει να το διαβάσουμε όλοι μας. Ένα μήνυμα στο οποίο συγκρούονται δύο απόψεις. Της ανθρωπιάς και της λογικής... Μία μητέρα κι ένας πατέρας προσεγγίζουν το θέμα που αυτές τις ημέρες έχει αναστατώσει την χώρα. Δύο απόψεις αντίθετες, δύο απόψεις αλληλοσυγκρουόμενες ή δύο απόψεις αλληλοσυμπληρούμενες;
Το ερώτημα φαντάζει δύσκολο και πιστέψτε με, μετά την ανάγνωση θα είναι πολύ δυσκολότερο... Η μάνα, ο πατέρας, το παιδί, η οικογένεια, η "παιδεία", οι κανόνες, η κοινωνία...
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Η βαλιστική «δείχνει» εξοστρακισμό. Ο μπάτσος δείχνει αμετανόητος και θρασύς ενώ μέχρι τώρα νομίζαμε ότι ήταν μόνο θρασύδειλος και φοβισμένος. Ο δικηγόρος παράθυρο ακόμα πιο προκλητικός και ίσως δημιουργός της νέας χειρότερης στάσης του μπάτσου. Υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες και αυτοί μιλούν για περίεργη συμπεριφορά του φρεσκοθαμμένου;! Και όαλ αυτά τα στοιχεία στο υπόμνημα πότε τα σκέφτηκε ο μπάτσος; Όταν δολοφονούσε; Απαράδεκτοι και άξιοι της πιο μεγάλης τιμωρίας. Η οργή κατά της εξουσίας που ξεφτυλίστηκε για ακόμα μια φορά στο οπλισμένο χέρι του μπάτσου πρέπει να τελειώσει όταν αλλάξει όλο το σύστημα που συντηρεί την σαπίλα που μας έπνιξε και πια μας σκοτώνει. Επειδή η υπερασπιστική γραμμή έχει ξεκινήσει άθλια να βγούμε όλοι να ζητήσουμε ισόβια! Αν είχε τύχει στα παιδιά τους... σαν γυναίκα και μάνα θυμωμένη και αηδιασμένη.

Αλεξάνδρα Αθηναίου

Η απάντηση του φίλου αναγνώστη πέφτει σαν κεραυνός εν αιθρία στα ερωτήματα που καταθέτει η Αλεξάνδρα... κεραυνός εν αιθρία που στηλιτεύει το πραγματικό πρόβλημα, αυτό της "απώλειας" ή της "ανύπαρκτης" οικογένειας. Επιμένοντας στο ότι "όλα τα παιδιά" δεν είναι ίδια επειδή όλοι οι γονείς δεν είναι γονείς...
Προς Αλεξάνδρα Αθηναίου… όποια και αν είναι...
Τέρμα η πουτανιές...
Ο θάνατος κάποιου παιδιού όποτε και σε οποιαδήποτε στιγμή πονάει.
Αλλά τέρμα η πουτανιές. Μέχρι εδώ. Σας βαρεθήκαμε.
Μας περνάτε για τόσο μαλακές; Αν δεν μπορείτε να συμμαζέψετε και να βάλετε "τάξη" στα παιδία σας… μην ρίχνετε τα βάρη σε μας.
Να συμμαζέψουμε εμείς τα δικά σας παιδιά…;
Ε! πάει πολύ μακριά η υποκρισία σας. Πάρα πολύ μακριά...
Και να ξέρεις κάτι: Είμαι τυχερός… και τυχερό είναι και το δικό σου παιδί που δεν βρέθηκε στον δρόμο μου.
Να θέλει να κάψει την περιουσία μου… και εμένα.
Και ας είναι 13 χρόνων και όχι 15…
Πάει πολύ μακριά η υποκρισία σας.
Αν δεν μπορείς να το συμμαζέψεις εσύ γιατί ζητάς να το μαζέψω εγώ… και να το συγχωρέσω εγώ; Και από πάνω με κατηγορείς και με κατακρίνεις.
Δεν σου βγαίνουν τα "κουκιά";
Μην τα μετράς στην δική μου πλάτη.
Να τα μετράς στην δική σου.
Όπως στρώσατε έτσι θα κοιμηθείτε.
Βαρεθήκαμε να μας κάνετε το άσπρο μαύρο.
Δεν έχουν καμία δουλεία να πετροβολάνε, να ρίχνουν μολότοφ, να είναι κατσαπλιάδες. Να καταστρέφουν τις περιουσίες μας. Και να μας διδάσκουν πολιτική στα 15 τους.
Η έχουν επίγνωση του τι κάνουν ή δεν έχουν.
Όχι όπως σας βολεύει την κάθε φορά.
Άμυαλα όταν καίνε, μυαλωμένα όταν μας "διδάσκουν".
Όταν έβλεπαν τα φιλμ στην τηλ/ραση έπρεπε να τον εξηγήσετε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στα… φιλμ.
Και όχι να έχετε να τα δείτε 10 μέρες..
Και εμείς έχουμε παιδιά.
Και δεν είναι σαν τα δικά σας.
Δεν πετροβολάνε, δεν ρίχνουν μολότοφ, δεν είναι κατσαπλιάδες.
Αλλά αν γίνουν "σαν τα δικά σας" να κάνετε ότι και εμείς. Αι σιχτίρ.
Μας κουράσατε με τις… υποκρισίες σας.
Έχουμε οικογένειες και παιδία να ζήσουμε.
Δεν θα ασχολούμαστε με την δικιά σας ΚΑΤΑΝΤΙΑ.
Ένας πατέρας είμαι… από τους πολλούς που δίνουν παιδεία στα παιδιά τους… και δεν το παίζουν… ψευτο καυλτουριαριδες… γιατί είναι ανάξιοι να μεγαλώσουν αυτά που γέννησαν…

Γιώργος Παληκάρης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση