Το βρώμικο '09 και ο Dirty Jeffrey

• Γράφει η Κουκίδα

Σε λίγο καιρό θα μιλούμε για το βρώμικο 2009, όπως τόσα χρόνια γινόταν λόγος για το «βρώμικο 1989». Το 2009 θα καταγραφεί ως η χρονιά που η τότε αντιπολίτευση του ΓΑΠ ( ο ίδιος προσωπικά) αποφάσισε παρασκηνιακά να δώσει την χώρα στο ΔΝΤ άνευ σχεδίου. Και όταν ανέλαβε την εξουσία, όπερ και εγένετο. Το ότι ο πρωθυπουργός βρισκόταν σε συνομιλίες με τον Στρος Καν από τότε, δεν είναι καινούργιο φρούτο.

Μάλιστα το Ποντίκι είχε αποκαλύψει ότι οι συζητήσεις ξεκίνησαν από τον Ιούνιο του 2009 και όχι τον Δεκέμβριο όπως (ξανα)διέρρευσε τώρα. Αν θυμάστε, μεσολάβησε και η εκπομπή- έρευνα του Παύλου Τσίμα, όπου οι «παίκτες» επιβεβαίωναν τις διαβουλεύσεις Στρος-Καν - Παπανδρέου. Το ζήτημα είναι γιατί τα κεντρικά γραφεία του ΔΝΤ στην Ουάσινγκτον, (γιατί από εκεί έφυγε η είδηση) επέλεξαν τώρα να ...

ξαναδιοχετεύσουν την εν λόγω διαρροή. Υπάρχει παρασκήνιο και θα το διαβάσετε στο Ποντίκι της Τετάρτης.

Ας δούμε όμως τι γράφαμε στις 30/12/2010, υπό τον τίτλο «προαποφασισμένη επιλογή ο μονόδρομος του ΔΝΤ» :

«..Μέσα σε όλα αυτά, η κυβέρνηση, ιδιαίτερα ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών, εκτελούν κατά γράμμα τη επικοινωνιακή και στρατηγική τακτική που συνέστησε το ΔΝΤ και που δεν είναι άλλη από το «άλλα λέμε, άλλα κάνουμε, τα κάνουμε γρήγορα και μαζικά». Οι πολίτες, από τον βομβαρδισμό των δηλώσεων δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την αλήθεια από το ψέμα. Στην πρόσφατη εκπομπή του συναδέλφου Παύλου Τσίμα, Έρευνα, επιβεβαιώθηκαν με τον πιο περίτρανο τρόπο όλα αυτά που έγραφε το Ποντίκι εδώ και ένα χρόνο:

- Ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου είχαν ΠΛΗΡΗ επίγνωση της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας και τον κίνδυνο πτώχευσης από το Ιανουάριο του 2009. Όταν δηλαδή το ΠΑΣΟΚ κατάρτιζε την προεκλογική του εκστρατεία για τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, ήξεραν πολύ καλά ότι το έλλειμμα ήταν διψήφιο και το χρέος εκτός ορίων. Μάλιστα, αποκαλύφθηκε ότι τον Ιούνιο του 2009, ο επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν είχε ενημερώσει την πολιτική ηγεσία και την αξιωματική αντιπολίτευση ότι η Ελλάδα «πρέπει να ενταχθεί στο ΔΝΤ γιατί βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης». Υπενθυμίζουμε την δήλωση του υφυπουργού οικονομικών, Φίλιππου Σαχινίδη, λίγες μέρες μετά τις εκλογές ότι «γνωρίζαμε ότι ο μόνος δρόμος ήταν το ΔΝΤ». Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση Παπανδρέου επέλεξε να πει ψέματα στον ελληνικό λαό και να βασίσει την προεκλογική της εκστρατεία πάνω σε υποσχέσεις που δεν υπήρχε περίπτωση να υιοθετήσει. Τώρα πλέον απορρίπτεται και επισήμως το επιχείρημα ότι «ξέραμε κάπως την κατάσταση αλλά δεν πιστεύαμε ότι τα πράγματα ήταν τόσο άσχημα»

- Από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2009, η νέα κυβέρνηση δεν έλαβε κανένα απολύτως μέτρο, δεν έκανε καμία απολύτως διαπραγμάτευση με την ΕΕ ώστε να προστατεύσει την χώρα με φθηνό δανεισμό όταν τα σπρεντ των ομολόγων ήταν πολύ χαμηλά και να καλυφθούν οι ανάγκες της για 2 χρόνια. Εάν το έκανε, θα μπορούσαμε να αποφύγουμε την επιλογή του ΔΝΤ. Γιατί ακόμα και όταν ο κ. Παπακωνσταντίνου έκανε το ολέθριο λάθος της απογραφής των δημοσιονομικών στοιχείων και ανέβασε το έλλειμμα στο 15%, οι αγορές για 3 μήνες εξακολουθούσαν να κρατάνε τα σπρεντ του δανεισμού σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Τότε θα έπρεπε η νέα κυβέρνηση, να διαπραγματευθεί με την Κομισιόν και την ΕΕ για προϋπολογισμούς λιτότητας 4-5 ετών, που σίγουρα θα έσφιγγαν τα λουριά, όμως θα μας απάλλασσαν από το ΔΝΤ και ό,τι υπογείως ήρθε μαζί του. ¨Όπως έκαναν δηλαδή, Πορτογαλία και Ισπανία. Η ένταξη μας σε μια σφικτή δημοσιονομική επιτήρηση υπό το αναθεωρημένο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης είναι σαφώς καλύτερη επιλογή από την λεγόμενη τρόικα.

- Τον Δεκέμβριο του 2009, όταν άρχισε η έντονη φημολογία περί πτώχευσης τα σπρεντ των ομολόγων χτύπησαν κόκκινο και εκτοξεύθηκαν από 300 μονάδες βάσης στις 1.000 καθιστώντας τον δανεισμό απαγορευτικό και βεβαίως την λύση του μνημονίου μονόδρομο. Βέβαια, οι δηλώσεις περί «Τιτανικού», «χείλους της καταστροφής» «είμαστε αναξιόπιστοι» «Βουλιάζουμε» «είμαστε χώρα διαφθοράς» κλπ, που εκφράζονταν επισήμως από τον πρωθυπουργό και τον υπουργό οικονομικών, τόσο σε έλληνες αλλά κυρίως στα μεγάλα εκδοτικά μαγαζιά του εξωτερικού (CNN, Financial Times, Wall Street Journal), συνέβαλαν ουσιαστικά στην επιδείνωση του κλίματος και κατέδειξαν ότι τουλάχιστον μια μικρή μερίδα της κυβέρνησης, ήθελε εξαρχής να φθάσουν τα πράγματα στο χείλος της καταστροφής ώστε να μην υπάρχουν πολλές λύσεις πλην του ΔΝΤ.

- Τον Ιανουάριο του 2010, όταν από το βήμα του Νταβός ο πρωθυπουργός υπογράμμιζε με πειθώ ότι δεν υπάρχει περίπτωση να προσφύγει η χώρα στο ΔΝΤ, συνεργάτες του Στρος Καν απεκάλυπταν σε Έλληνες ανταποκριτές στη Ουάσινγκτον, ότι το σχέδιο «Ελλάδα» είχε ολοκληρωθεί, ο πρωθυπουργός βρισκόταν σε συχνή επικοινωνία με τον επικεφαλής του Ταμείου, ο οποίος φέρεται να του είπε ότι «κάθε μήνας που περνάει και καθυστερείτε, προσθέτετε και άλλον ένα χρόνο στο μνημόνιο» και ότι «το ΔΝΤ είναι μονόδρομος για την Ελλάδα».

- Παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις της κυβέρνησης η ενεργή συμμετοχή της ΕΕ στο πρόβλημα Ελλάδας και στο σχέδιο διάσωσης ξεκίνησε μόλις τον Φεβρουάριο του 2010 και καθυστέρησε μέχρι τον Μάιο λόγω της κωλυσιεργίας της Γερμανίας να επικυρώσει τον μηχανισμό, αφού έπρεπε να βρει νομικό παραθυράκι για να παρακάμψει το σύνταγμά της, το οποίο απαγόρευε την διάσωση μιας χώρας με χρηματική στήριξη. Όλα αυτά βέβαια τα είχε προβλέψει το ΔΝΤ που χρησιμοποίησε την Ελλάδα ως Δούρειο Ίππο για να μπει στον κλοιό της ευρωζώνης, με τα αποτελέσματα που βλέπουμε τώρα. Δηλαδή, κερδοσκοπικά παιχνίδια κατά του ευρώ, άλλων χωρών με παρόμοια δημοσιονομικά προβλήματα, την διάσπαση σε Βορρά και Νότο και βεβαίως με απώτερο, μεσοπρόθεσμο στόχο την διάλυση του ευρωσυστήματος. Αυτό δηλαδή που Βρετανία και ΗΠΑ (και τα συμφέροντα πίσω από αυτές) προσπαθούσαν να κάνουν εδώ και χρόνια

- Τον Μάιο του 2009, όταν υπεγράφη η δανειακή συμφωνία των 1.100 σελίδων που ουδείς έχει δει, πλην των διατάξεων που έφτασαν στην βουλή, φάνηκε και η πραγματικότητα. Πέρασαν νόμοι βάσει των οποίων μόνο ο υπουργός οικονομικών θα μπορεί να διαπραγματεύεται τους όρους και τα μέτρα που θα ανανεώνονται ανά τρίμηνο , θα υπογράφει εξ ονόματος της Ελλάδας και δεν θα έχει υποχρέωση να ενημερώνει την Βουλή και βεβαίως τον ελληνικό λαό.

- Τον περασμένο Μάρτιο και ενώ οι αγορές βοούσαν για το δυσθεώρητο δημόσιο χρέος, το ΔΝΤ και οι Ηνωμένες Πολιτείες έσπρωχναν ένα μνημόνιο, οι όροι του οποίου ήταν κονσερβοποιημένοι, που εφαρμόστηκαν και απέτυχαν σε άλλες χώρες και που δεν μπορούσαν να καλύψουν τις διαρθρωτικές ανισορροπίες της ελληνικής οικονομία και τις ιδιαιτερότητες μιας νοσηρής κατάστασης που χτιζόταν για τουλάχιστον 2 δεκαετίες. Το ΔΝΤ έπιασε την ΕΕ στον ύπνο, η οποία πάλευε με 27 διαφορετικές εθνικές πολιτικές εν καιρώ βαθύτατης και άνευ προηγουμένου κρίσης. Έτσι, πείθοντας την Γερμανία - με την δικαιολογία ότι αυτή θα πληρώσει το μεγαλύτερο κόστος- το ΔΝΤ υπέβαλε το έτοιμο σχέδιο, η καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ το επέβαλε στην Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και ο έλληνας πρωθυπουργός το δέχθηκε αδιαμαρτύρητα.

- Έτσι φθάσαμε στον Απρίλιο του 2010, όπου κανονικά έπρεπε να διαπραγματευθούμε με την τρόικα για τους όρους της δανειακής μας σύμβασης αλλά δεν το κάναμε. Ο υπουργός οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, άνευ πείρας, υπέγραφε ό,τι του σερβίρανε. Έχουν να το λένε οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ ότι πρώτη φορά «υπογράψαμε δάνειο με μία χώρα που δεν διαπραγματεύτηκε τίποτα». Και βεβαίως οι όροι ήταν όχι μόνο επαχθείς, αλλά δεν αλλάζουν, ενώ βεβαίως δεν μπορούν να βγάλουν την χώρα από την ύφεση. Η κυβέρνηση κλήθηκε και εφάρμοσε μια πολιτική την οποία η ίδια απέρριπτε προεκλογικά ως «καταστροφική».

- Τον Μάιο του 2010 που ήταν ο πρώτος μετά μνημονίου μήνας, όταν εφαρμόστηκε το πρώτο κύμα σαρωτικών μέτρων, το Ποντίκι κάθε εβδομάδα αποκάλυπτε το πώς πραγματικά θα κινηθεί η τρόικα, πώς θα βάλει σε ομηρία και επιτήρηση τα καίρια υπουργεία και βέβαια το παιχνίδι της χρεοκοπίας. Το «Π» ανέφερε ανοιχτά και ξεκάθαρα ότι τα μέτρα του μνημονίου είναι ανεφάρμοστα, τα νούμερα δεν βγαίνουν και βαδίζουμε ολοταχώς προς την ελεγχόμενη πτώχευση, αφού κανένα μέτρο δεν έχει ληφθεί για την ρίζα του προβλήματος που είναι το δημόσιο χρέος. Όλα αυτά κόντρα στα πρωτοσέλιδα τον μεγάλων εφημερίδων που υμνούσαν τις αποφάσεις Παπανδρέου και εμμέσως πλην σαφώς έδιναν στον κόσμο την εντύπωση ότι «δεν υπάρχει άλλη λύση», πιπιλώντας την καραμέλα της κυβέρνησης .»

Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση