Αλ Σίσι: Το Κάιρο θα υποστηρίξει τη βούληση του λιβυκού λαού
Ηγέτες φυλών της ανατολικής Λιβύης εξουσιοδότησαν τον Αλ Σίσι και τις αιγυπτιακές ένοπλες δυνάμεις να παρέμβουν στη χώρα τους για να προστατεύσουν την εθνική κυριαρχία της, με τον Αιγύπτιο πρόεδρο να δηλώνει κατά τη συνάντηση ότι βασικός στόχος του Καΐρου είναι «να ενεργοποιήσει την ελεύθερη βούληση του λιβυκού λαού».
Όπως αναφέρει το Reuters, o Σίσι, μετά τη συνάντηση που είχε με φυλάρχους, κυρίως από την ανατολική Λιβύη, είπε ότι η Αίγυπτος δεν θα μείνει αδρανής απέναντι σε οποιαδήποτε ενέργεια συνιστά άμεση απειλή για την εθνική ασφάλεια των δύο χωρών, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της προεδρίας.
Οι φύλαρχοι, οι οποίοι θεωρούνται σύμμαχοι του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, μετέβησαν αεροπορικώς χθες από τη Βεγγάζη στο Κάιρο για να συνομιλήσουν με τον Αιγύπτιο πρόεδρο, σε μια συνάντηση που έφερε τον τίτλο «Αίγυπτος και Λιβύη, ένας λαός, μία μοίρα».
Σε βίντεο που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο, ορισμένοι από τους αυτούς τους τοπικές ηγέτες φωνάζουν ρυθμικά «Σίσι» και «Χάφταρ» κατά τη διάρκεια της πτήσης τους.
Την Τρίτη, το κοινοβούλιο που εδρεύει στην ανατολική Λιβύη κάλεσε την Αίγυπτο να βοηθήσει να αντισταθμίσει τη στήριξη που παρέχει η Τουρκία στην αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας, που εδρεύει στην Τρίπολη.
Αναρτήσεις
Αναρωτιέμαι γιατί δε έχει επιτεθεί ακόμα η Τουρκία στη Σύρτη. Σαν θρασύδειλη χώρα που είναι και έχοντας καταλάβει ότι εκεί “τα έχει σκούρα”, ίσως το παζαρεύει, μέσω Γερμανίας, να πάρει το Αιγαίο ανώδυνα και χωρίς πόλεμο. Και να αποχωρήσει από τη Σύρτη, παρά την επίδειξη ισχύος που έχει κάνει εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θα κάνουμε αδέρφια; Παραδίδουν την πατρίδα μας , χωρίς ελπίδα να πάρουμε πίσω τα παραδομένα. Αντίθετα, το βέβαιο είναι ότι σιγά-σιγά θα τα χάσουμε όλα. Και αυτήν την εθνική μας υπόσταση. Όταν χάσουμε την πατρίδα μας και την ελευθερία που σου δίνει “ο τόπος σου”, τότε θα καταλάβουμε τη μεγάλη της αξία! Αλλά τότε θα είναι αργά!
Αν φοβάστε την αντίσταση και τα όπλα, πιάστε τουλάχιστον με δάκρυα μετάνοιας (γιατί όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης για την κατάντια μας την προσωπική και κατά συνέπεια τη συλλογική/της πατρίδας μας!) το κομποσκοίνι, μήπως μας λυπηθεί ο Θεός.
Αν ούτε αυτό μπορείτε ή θέλετε, κλειδωθείτε στο δωμάτιο σας και κλάψτε με πικρά δάκρυα για τον επικείμενο χαμό της πατρίδος μας. Ίσως η μεγαθυμία του Τριαδικού μας Θεού δεχτεί τα δάκρυα μας. Γιατί τα δάκρυα αυτά για την πατρίδα είναι, ούτως ή άλλως, σημάδι μετά/νοιας: αλλαγής του τρόπου που ζούμε και που σκεπτόμαστε.