Τι συμφώνησαν Μακρόν και Πούτιν;

Τι σημαίνει η επανεκκίνηση του στρατηγικού διαλόγου…

Σύμφωνα με τους δημοσιογράφους της εφημερίδας Le Monde, τον Piotr Smolar και τον Benoît Vitkineο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και ο Ρώσος ομόλογός του Βλαντιμίρ Πούτιν, αντάλλαξαν για δύο ώρες απόψεις, πάνω στη συνέχιση της «εφαρμογής της ατζέντα του Brégançon», σύμφωνα με τη γαλλική Προεδρία, μία ατζέντα, η οποία δεν είχε συγκεκριμένα αποτελέσματα, αλλά εγείρει μεγάλη ανησυχία στην Ανατολική Ευρώπη.

Όπως υπογραμμίζουν στη γαλλική Προεδρία, η ιδέα δεν ήταν η αποτίμηση της ατζέντας μέσα σε έξι μήνες ή ένα χρόνο, καθώς πρόκειται για μία «μακροπρόθεσμη πορεία.»

Ο στρατηγικός διάλογος με τη Ρωσία, με επικεφαλής από τη γαλλική πλευρά τον διπλωμάτη Pierre Vimont, θα λάβει τη μορφή ομάδων εργασίας, πάνω σε πολλά θέματα, από την καταπολέμηση της τρομοκρατίας έως την Αρκτική, συμπεριλαμβανομένης της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς, της στρατηγικής σταθερότητας και των παγωμένων συγκρούσεων στην Ευρώπη, το Ιράν, την κυβερνοασφάλεια κ.α, γεγονός που δείχνει επιπλέον επιθυμία για πλήρη διάλογο και σαφώς επιτεύξιμους στόχους. Ωστόσο, η Ουκρανία αποτελεί το πιο «κραυγαλέο» παράδειγμα, παρά τη διάσκεψη κορυφής στη γαλλική Προεδρία τον Δεκέμβριο, της δυσκολίας προόδου.


Οι δύο ηγέτες συζήτησαν όλα τα σημερινά περίπλοκα ζητήματα. Ως προς τη Λιβύη, ο Macron εξέφρασε την ενόχληση του ως προς τις ξένες στρατιωτικές επεμβάσεις και υπερασπίστηκε την ιδέα της κατάπαυσης του πυρός, βάσει των τρεχουσών θέσεων.

Για προς το θέμα της ανανέωσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας, των ανθρωπιστικών διαδρόμων στη Συρία, η Μόσχα επιμένει, ότι το μεγαλύτερο μέρος της βοήθειας πρέπει να περάσει από τη Δαμασκό, ενώ το Παρίσι, από την πλευρά του, εντοπίζει άλλες επείγουσες ανάγκες, στα βορειοανατολικά και βορειοδυτικά, που απαιτούν μια συντομότερη διαδρομή.

Όσον αφορά το μορατόριουμ για τις ενδιάμεσες πυρηνικές δυνάμεις (FNI), που πρότεινε ο Vladimir Poutine στην Ευρώπη, η Γαλλία συμφωνεί να συζητήσει το θέμα, χωρίς ακόμα να έχουν συζητηθεί οι τεχνικές πτυχές.

Όπως σημειώνεται, η γαλλική Προεδρία, θέλοντας να δείξει ότι υπάρχει κινητικότητα, επεσήμανε τη σχολαστική προετοιμασία της συνάντησης από τη ρωσική πλευρά. Σύμφωνα με τους δημοσιογράφους, οι πολλές συζητήσεις μεταξύ Παρισιού και Μόσχας, σχετικά με τη διεξαγωγή μιας υποθετικής συνόδου κορυφής «P5» των πέντε μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, ήταν ανεπιτυχείς, αλλά δείχνουν μια κοινή επιθυμία να διατηρηθεί η πολυμέρεια. Η μόνιμη έδρα του Συμβουλίου Ασφαλείας είναι για τις δύο χώρες ένα θεμελιώδες στοιχείο του διεθνούς τους διαμετρήματος.

Η μεγάλη κρίση που θα μπορούσε να προκύψει στον ΟΗΕ, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες ενεργοποιήσουν την αυτόματη επαναφορά (“snapback”) κυρώσεων κατά του Ιράν και καταδικάσουν την πυρηνική συμφωνία (JCPoA), είναι ένα ζήτημα που απαιτεί στενή σχέση μεταξύ Παρισιού και Μόσχας, με τον «Πρόεδρο Poutine να επιμένει στο σεβασμό όλων των διατάξεων του JCPoA», όπως δήλωσαν από τη γαλλική Προεδρία.

Το Κρεμλίνο αναζητά όλους τους πιθανούς μοχλούς, για να ενισχύσει τις θέσεις του έναντι της Ουάσιγκτον και του Πεκίνου. «Ο Poutine αναμένει, ότι ο Μακρόν μπορεί να τον βοηθήσει να διασπάσει το δυτικό μπλοκ ως προς τη σχέση του με τη Ρωσία, με την ελπίδα της άρσης των κυρώσεων, χωρίς πραγματική ρωσική παραχώρηση», εκτιμά ο πρώην διπλωμάτης Vladimir Frolov. Σε αυτήν την προοπτική, οι αναφορές του Γάλλου προέδρου σε «εγκεφαλικό θάνατο» του ΝΑΤΟ έγιναν δεκτές ως «θεϊκή έκπληξη.»

Υπενθυμίζεται, ότι στις 18 Ιουνίου, ο Vladimir Poutine στο άρθρο του, σχετικά με τις μνήμες των συγκρούσεων με τη Δύση, υπερασπίστηκε και πάλι το ενδιαφέρον μιας συνόδου κορυφής του ‘P5’, ενώ, όπως σημειώνεται, οι επισκέψεις ξένων αρχηγών κρατών αποδεικνύουν, ότι η Ρωσία δεν είναι απομονωμένη.

Ωστόσο, η στρατιωτική παρέλαση στις 24 Ιουνίου, που πραγματοποιήθηκε παρουσία των μοναδικών αρχηγών κρατών της περιοχής, ήταν από αυτή την άποψη απογοητευτική, αλλά η «καλοκαιρινή» επίσκεψη του Macron θα είναι μια ευκαιρία να αναδεχθεί η σημασία του στρατηγικού διαλόγου.

Το Παρίσι, από την πλευρά του, παραμένει αντιμέτωπο με την απροθυμία εντός της ίδιας της Ευρώπης, την προκαλούμενη από τη μοναχική του προσέγγιση έναντι της Ρωσίας, σημειώνουν οι δ/φοι, τονίζοντας, ότι στις αρχές Φεβρουαρίου, για την πρώτη επίσημη επίσκεψή του στην Πολωνία, ο Emmanuel Macron αφιέρωσε μεγάλο μέρος του χρόνου του στο να εξηγήσει την προσέγγισή του, απορρίπτοντας τις υποψίες αφέλειας.

Κατά την άποψη των δημοσιογράφων, η Ανατολική Ευρώπη δεν είναι μόνη που έχει φόβους, τροφοδοτούμενους από το τραύμα της ιστορίας. «Θα έπρεπε να έχουμε ακολουθήσει μια διαφορετική φόρμα», αναγνωρίζει διπλωματική πηγή, επισημαίνοντας ταυτόχρονα:

«Υπήρξε ένα είδος χειρονομίας από την πλευρά ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών και μια σιωπή από τη γερμανική πλευρά. Το παράδοξο είναι, ότι το Βερολίνο κάνει πολύ περισσότερα στη διμερή σχέση με τη Ρωσία. Έχουν μία ρωσική ευαισθησία ισχυρότερη και έντονο επιχειρηματικό προσανατολισμό, αλλά δεν αποδέχονται μία μορφή γερμανικού ή ευρω-ρωσικού διαλόγου».

Στο Βερολίνο, συμφωνούν με τους περισσότερους από τους στόχους της Γαλλίας, κατά βάση, αλλά λυπούνται που η ευρωπαϊκή ενότητα δεν είναι προϋπόθεση για αυτήν την επιχείρηση. Υποστηρίζουν επίσης τον ρεαλισμό, θεωρώντας, ότι πάνω από όλα είναι θέμα περιορισμού της ζημιάς με τη Μόσχα, εκτιμώντας, ότι μετά από είκοσι χρόνια στην εξουσία, ο Vladimir Poutine δεν μπορεί ξαφνικά να γίνει ο άνθρωπος των ανατρεπτικών πρωτοβουλιών.

HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση