Κάτσε κάτω... Τώρα μιλάει ο Πρωθυπουργός...

Υπουργέω (υπουργός), προσφέρω υπηρεσία, ή βοήθεια σε κάποιον, υπηρετώ, βοηθώ, συντρέχω τινι, (ΛΕΞ.Liddell & Scott)

Κατά συνέπειαν, υπουργός, αυτός που παρέχει υπηρεσία ωφέλιμη, υπηρετεί το δημόσιον συμφέρον και αντίστοιχα, πρωθυπουργός ο πρώτος υπηρέτης του δημοσίου συμφέροντος. ΥΠΗΡΕΤΗΣ.

Το δημόσιο συμφέρον είναι το συμφέρον των Πολιτών εφόσον οι Πολίτες αποτελούν τον Δήμο.

Από τα ανωτέρω συνεπάγεται ότι ο Πρωθυπουργός είναι ο πρώτος υπηρέτης του Δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή των πολιτών.

Επιπροσθέτως η έννοια υπουργός είναι ένα αξίωμα που έρχεται και παρέρχεται, ενώ ο Πολίτης είναι ιδιότητα αναφαίρετη και εφόσον ο υπουργός εκλέγεται από τον Πολίτη δεν δικαιούται- όντας υπηρέτης και βοηθός του- να του κουνάει το δάχτυλο και να τον προστάζει να κάτσει κάτω.

Αυτονόητα θα πει κάποιος, ζητούμενα όμως για αυτόν που κρατούσε τις τύχες των Ελλήνων και τους αποκαλούσε φασίστες όταν γεμίζανε το Σύνταγμα και τις γύρω λεωφόρους.

Φασίστες οι γέροι και οι γριές με τα μπαστούνια και οι νέοι γονείς με τα μωρά στα καρότσια.
Ζητούμενο ήταν η ανδρεία του μπροστά στην καταστροφή στο Μάτι.

Παρέμεινε δειλός ,φοβητσιάρης, άτολμος, μικρόψυχος, μηδαμινός, άθλιος, ποταπός και ευτελής.
Ζητούμενο ήταν ο πατριωτισμός του με τους Σκοπιανούς, να του Καζαντζάκη.

Πήγε στις συνομιλίες άπατρις, αρτηριοσκληρωτικός, ρεβανσιστής, και μικρόνοος.
Ζητούμενο ήταν η υπουργία του στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων.


Προσέφερε επιπλέον φτωχοποίηση, κατάθλιψη, απογοήτευση και ελεημοσύνη σε ανθρώπους περήφανους που ζητούσαν μόνο όραμα.
Ζητούμενο ήταν η κοινωνική συμφιλίωση.

Προτίμησε να ανοίξει τα ντουλάπια να βγουν οι σκελετοί του μίσους, διαπρύσιος κήρυκας, ο ίδιος.

Αυτονόητη είναι η θέση που βρίσκεται.

Ο υβριστής βρίσκεται παγιδευμένος στα πλοκάμια της Νέμεσις (οργή και εκδίκηση των Πολιτών).

Έχει προηγηθεί η Ύβρις -η αλαζονεία του απέναντι στους Πολίτες και τους θεσμούς- και η Άτις, -Το Μάτι και η Μακεδονία- το μοιραίο σφάλμα που πυροδότησε την Νέμεση.

Απομένει το τελευταίο στάδιο, αυτό της Τίσις που επιφέρει την τιμωρία και την συντριβή του υβριστού.

Η ισχύς του τετράπτυχου είναι στο διηνεκές.
Νόμος φυσικός και απαράβατος.
Όπως η βαρύτης.
Ένα σπιράλ θανάτου, αναπόδραστο.

Φυσιολογική κατάληξη για έναν πρωθυπουργό που
ήταν πονηρός αλλά όχι ευφυής,
θαρραλέος μα όχι ανδρείος,
πλάνος και όχι εμπνευστής,
δολοπλόκος και όχι πολυμήχανος,
αγελαίος και όχι πατριώτης,
ηγεμών και όχι ηγέτης.

Whistler
AntiNews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση