Τι ακριβώς επιζητεί η Γερμανία για την περιοχή των Βαλκανίων;

Η Άνγκελα Μέρκελ φέρεται να ανησυχεί για την επερχόμενη αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια με την ανταλλαγή εδαφών που συμφώνησαν Σερβία και Κοσσυφοπέδιο

Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές δεν έχει εκδοθεί ανακοίνωση με τα συμπεράσματα των συνομιλιών στο Βερολίνο μεταξύ των ηγετών της Ευρώπη -Μέρκελ και Μακρόν- και των ηγετών των Δυτικών Βαλκανίων, πρωτίστως βεβαίως της Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου.

Δεν είναι απαραίτητη όμως η γνώση του τελικού ανακοινωθέντος, από την στιγμή που όλοι σχεδόν γνωρίζουμε πού πρόκειται να καταλήξει αυτή η συνάντηση, με δεδομένο τις σταθερές τις θέσεις των συμμετεχόντων. Είναι προφανές, ότι η συνάντηση παραμονές των ευρωεκλογών, έγινε για να γίνει. Ό,τι προκύψει, εάν προκύψει στο παρασκήνιο, θα γίνει γνωστό μετά τις εκλογές.

Άλλωστε, προ μηνών δημοσιευόταν ότι στις 22 Μαρτίου θα υπογραφόταν Συμφωνία στην Ουάσιγκτον, παρουσία του προέδρου Μπους. Πέρασε ο Μάρτιος, θα περάσουν μάλλον και άλλοι μήνες, λόγω του ότι υπάρχουν αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα.

Η επιφυλακτικότητα του προέδρου της Γαλλίας, να συμφωνήσει για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων μπορεί να παρακαμφθεί, με αναβολή της απόφασης για μετά τις ευρωεκλογές, επειδή ο Μακρόν φοβάται πως συμφωνώντας με την διεύρυνση της Ε.Ε. θα δώσει όπλα στους πολιτικούς του αντιπάλους. Το ρεύμα στην Γαλλία δεν είναι υπέρ της διεύρυνσης, αλλά υπέρ της ποιοτικής αναβάθμισης.

Το ερωτηματικό είναι η στάση της Γερμανίας, η οποία δεν είναι ξεκάθαρη. Σύμφωνα με δημοσίευμα της κυριακάτικης έκδοσης της εφημερίδας Die Welt, η Άνγκελα Μέρκελ φέρεται να ανησυχεί για την επερχόμενη αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια με την ανταλλαγή εδαφών που έχουν ήδη συμφωνήσει Σερβία και Κοσσυφοπέδιο. Το Βερολίνο δεν φαίνεται να επιθυμεί μία τέτοια ανταλλαγή, καθώς εκτιμά ότι θα αποτελούσε προηγούμενο για άλλες μετατοπίσεις συνόρων.


Εδώ, να μου επιτραπεί να έχω τις αντιρρήσεις μου, αν αυτός πράγματι είναι ο πονοκέφαλος της Μέρκελ. Πώς είναι δυνατόν να ανησυχεί για μετατοπίσεις συνόρων όταν η ίδια έκανε αρχή με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας; Η Μέρκελ προσπαθεί να εξυπηρετήσει τα γερμανικά συμφέροντα. Γνωστή είναι η αφόρητη άσκηση πιέσεων στον τότε Έλληνα ΥΠΕΞ, Α. Σαμαρά, να προσυπογράψει την αποχώρηση της Κροατίας, όπως ο ίδιος ομολόγησε, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ζητούσε απαντήσεις για το κίνητρο της Ελλάδας να συμφωνήσει στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

Κατά την δική μου εκτίμηση, η πολιτική της Γερμανίας είναι να επαναποκτήσει την επιρροή στα Βαλκάνια, αυτήν που της είχε παραχωρήσει ο Ομπάμα. Γνωστά είναι τα γεγονότα. Ο Ομπάμα με την Κλίντον, υλοποιώντας το σχέδιο διάλυσης κρατών, είχαν επικεντρώσει την προσοχή τους στην Μεσόγειο.

Με εργαλείο την τζιχαντιστική «Μουσουλμανική Αδελφότητα», και με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Αραβική Άνοιξη» διέλυσαν κατά σειρά την Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο και Συρία [η Αύγυπτος επανάκτησε την ανεξαρτησία της, επειδή η «Μουσουλμανική Αδελφότητα» βρήκε απέναντί της έναν αποφασισμένο πατριώτη Αιγύπτιο, τον αλ Σίσι].

Είχα γράψει τότε εδώ, απορώντας που δεν γινόταν αντιληπτό, ότι κυριολεκτικώς η Μεσόγειος φλεγόταν, με τη Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή να βομβαρδίζεται από την Δύση και το έργο να αποτελειώνουν οι τζιχαντιστές, και με τη Νότια Ευρώπη να βρίσκεται στις δαγκάνες του ΔΝΤ ή της οικονομικής καταστροφής. Όλες οι νοτιοευρωπαϊκές χώρες αντιμετώπισαν πρόβλημα κατάρρευσης. Κύπρος, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία.

Καθ’ όλο αυτό το διάστημα, η Γερμανία απέκτησε πλήρη επιρροή στην Βαλκανική.

Η εκλογή όμως του Τραμπ, άλλαξε πλήρως την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, όσον αφορά τη διάλυση κρατών, και πήρε πίσω το δαχτυλίδι που είχε δώσει ο Ομπάμα στην Μέρκελ, με την αποχώρησή του, όπως είχε γράψει τότε ο παγκόσμιος Τύπος.

Και όχι μόνον αυτό, αλλά είναι εμφανής η αμερικανογερμανική σύγκρουση σε πλείστα όσα θέματα. Από την κλιματική αλλαγή και την οικονομία, έως τις σχέσεις της Γερμανίας με Ρωσία και Κίνα.

Εκτιμώ, πως η Γερμανία δεν βλέπει με καλό μάτι την αμερικανική παρουσία στη Βαλκανική, και η πολιτική της προσανατολίζεται στη επαναπόκτηση της δικής επιρροής.

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση